Μ' αρέσει… Δεν μ' αρέσει…

[Αντέρωτας]

Αντέρωτα, δεν καταλαβαίνω αν απλώς λες την δική σου εμπειρία, όσον αφορά τα λαικ στα σόσιαλ ή μιλάς από αμυντική θέση

Απλα λεω την εμπειρια μου, εχοντας μπει και στη θεση του λαϊκοθήρα, αν και οχι τοσο φανατικου. Και βεβαια σε καμια περιπτωση δεν ειμαι πι-αρετζης-πρηχτης οπως η συγκεκριμενη.

Και επισης λεω τα παραπανω μπας καποιος περιεργος με ρωτησει "Μα τι ειναι επιτελους αυτο το φανταστικο σου ινσταγκραμ ρε φιλε Ζμπρούγκλπφ (εγω ειμαι αυτος), θα με φαει η περιεργεια, δωσε μας το να κανουμε φολο!!"

 

[Καστάλια]

Αντέρωτα, σε παρακολουθώ ανελλιπώς για να μαθαίνω τη γλώσσα, ειλικρινά! Έχω χάσει πολλά επεισόδια. Να μας μιλάς πιο συχνά, και λάικ όσα θες από μας.

 

[Αντέρωτας]

 

[Τσίου]

@Αντέρωτας, χαίρομαι που κατάλαβες από την αρχή για ποια κατηγορία μιλούσα. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σε κάνω φόλοου στο ίνστα και να σου ρίχνω λάικ με το τσουβάλι, αλλά με τα σόσιαλ δεν τα πάω καλά. Μόνο η λέσχη είναι το ασφαλές λιμανάκι μου

 

[Αντέρωτας]

Η λεσχη δεν ειναι σοσιαλ, ειναι φορουμ

Και για να μη φευγουμε απο το θεμα..
Δεν μου αρεσει που συμμετεχουν αντρες στο GNTM και το MSR. Αυτοματα αυτα τα σοου εχασαν το μισο τους ενδιαφερον.
(ελπιζω να μη συμβει το ιδιο και στο Bachelor. Ευτυχως ο Παναγιωτης δεν ειναι μπαι)

 

[Τσίου]

Η λεσχη δεν ειναι σοσιαλ, ειναι φορουμ

Κάτω από την ίδια ομπρέλα είναι
Μου αρέσει να χαζεύω χάρτες.

 

[Αντέρωτας]

Μου αρεσουν τα βιβλια με φανταστικους χαρτες και να τους χαζευω και να τους μελεταω οσο διαβαζω την ιστορια. Α ναι, μου αρεσει και ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιων

 

[Τσίου]

Μου αρέσει όταν κουβεντιάζω με σύντροφους ΔΕΠΥτες. Πέρα από το "Και εσύ; ΚΑΙ ΕΓΩ!", έχει πλάκα αν τύχει να συζητήσουμε για θέμα με το οποίο είμαστε εμμονικοί και οι δύο. Σα να έχουμε κοπανήσει από 6 εσπρεσσάκια. Και δεν υπάρχει μεταξύ μας judge, έτσι; Όχι σαν την άλλη που μου λέει "Ούτε η γιαγιά μου δεν ανέλυε με τόση αφοσίωση το Καλημέρα Ζωή" (την αγαπώ).

 

[Αντίβαρο]

"Και εσύ; ΚΑΙ ΕΓΩ!"

Η μάσκα με έχει βοηθήσει στην ιγμορίτιδα.

Θα ήταν υπερβολή να πω "και εγώ";;;
Αλλά ναι...αφού σκέφτομαι όταν ανοίξουν τα μαγαζιά να πάρω σετάκι σκούφο, γάντια, κασκόλ ΚΑΙ μάσκα!
Ή έστω να παραγγείλω ένα πολυμορφικό μαντήλι της Polo (θα είναι λίγο ανάρχα η κατάσταση αλλά δεν πειράζει)

 

[Τσίου]

Ωραία αυτά τα μαντήλια Ο πετσοπάς μου χρησιμοποιεί κανονικό μαντήλι, την μπαντάνα του Παπάζογλου, και του πάει φοβερά. Σκέφτηκα και εγώ να το παίξω έτσι, αλλά με τα αθλητικά που φοράω κάθε μέρα η φάση δεν θα είναι Άμστελ και στουπί. Θα είναι τράπερ από το Μενίδι.

 

[Αντέρωτας]

Ο πετσοπάς μου χρησιμοποιεί κανονικό μαντήλι, την μπαντάνα του Παπάζογλου, και του πάει φοβερά.

Ετσι οπως το διατυπωνεις ειναι λες και ο καθε φυσιολογικος ανθρωπος εχει απο ενα πετσοπα (πως λεμε "ο γειτονας, ο περιπτερας μου") και ο καθενας λογω θεσης χρησιμοποιει απο ενα μαντηλι, εκ των οποιων ο δικος σου συγκεκριμενα εχει αυτο του Παπαζογλου

Δηλ. νιωθω λιγο μειονεκτικά που δεν εχω πετσοπα τωρα, και αμα δω κανεναν θα του πω "που ειναι το μαντηλι σου εσενα;;"

 

[Φαροφύλακας]

Μου αρέσει να ρωτάω σε κάποιον "πού θέλεις να καταλήξεις" όταν έχει πει κάτι απλό που είναι προφανές πως δεν σκοπεύει να καταλήξει πουθενά.

Ομοίως, μου αρέσει να ρωτάω "Ποιον υποστηρίζεις" όταν κάποιος βλέπει τηλεόραση, ασχέτως εάν υπάρχουν πράγματι αντίθετα μέρη (π.χ. "Πάμε Πακέτο")

 

[Τσίου]

Μου αρέσουν οι συμπτώσεις, και μου αρέσει να έχω γύρω μου βιβλία σε ντάνες. Δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει, στο τραπεζάκι του σαλονιού κρατάω τους αφορισμούς του Κάφκα, το Ψυχανάλυση και Κινηματογράφος. Το Φαντασιακό Σημαίνον, βιβλίο-δώρο με αμέτρητες άγνωστες λέξεις, που μου έκανε μια φίλη από λάθος εκτίμηση (είχαμε γνωριστεί στο σταμπάδικο που δούλευε, όταν πήγα να φτιάξω μπλούζα με την Ρόζμαρυ Γούντχαουζ. Αφού με το "καλησπέρα σας" ανοίξαμε συζήτηση για τον Πολάνσκι, έπρεπε να περιμένω ότι έδωσα λάθος εντύπωση), και το The book of forgotten authors. Αγορά που με απογοήτευσε, το είχα αναφέρει και εδώ στο κατάλληλο νήμα. Το έβαλα όμως και αυτό στο τραπεζάκι, με το σκεπτικό ότι τίποτα δεν θα πάει χαμένο, ομορφούλι είναι, ας κάνει το διακοσμητικό. Μπαίνω χθες να χαζέψω στα γρήγορα τις ξένες ειδήσεις, βλέπω αυτό. Πολύ ωραία, λέω, ας το βάλω σελιδοδείκτη να το διαβάσω αργότερα. Επειδή είμαι εγώ, το ξέχασα ενώ με ενδιέφερε. Ώρες αργότερα, τσακώνω το διακοσμητικό the book of forgotten authors, ανοίγω στην τύχη, σελίδα 123 και μπουμ. "She wrote Sorry, Wrong Number as a novel, a play and a film (...)" Την επόμενη φορά θα σημειώνω αριθμούς στο κίνο με κλειστά μάτια.

 

[Αντέρωτας]

Μου αρεσει που στην κλασσικη συνεντευξιακη ερωτηση "ποιο ειναι το μεγαλυτερο σου ελαττωμα", απαντανε ενα προτερημα που εχουν σε υπερβολικο βαθμο, πχ. "ειμαι υπερβολικα ειλικρινής", "ειμαι υπερβολικα αθώος και ευκολοπιστος", "είμαι υπερβολικα γενναιόδωρος" κλπ. Παλι καλα που δε λενε "ειμαι υπερβολικα ομορφος".

 

[Πεταλούδα]

Μου αρέσουν οι συμπτώσεις, και μου αρέσει να έχω γύρω μου βιβλία σε ντάνες. Δεν θυμάμαι αν το έχω αναφέρει, στο τραπεζάκι του σαλονιού κρατάω τους αφορισμούς του Κάφκα, το Ψυχανάλυση και Κινηματογράφος. Το Φαντασιακό Σημαίνον, βιβλίο-δώρο με αμέτρητες άγνωστες λέξεις,....
Την επόμενη φορά θα σημειώνω αριθμούς στο κίνο με κλειστά μάτια.

Η δικιά σου σύμπτωση είναι πιο ενδιαφέρουσα, ειδικά άμα κερδίσεις κιόλας!

Η αμέσως επόμενη σύμπτωση είναι ότι καταλαβαίνω την δυσκολία του συγκεκριμένου βιβλίου, που μόνο αποσπασματικά το έχω διαβάσει. Είναι λίγο εξιδεικευμένο και νομίζω ότι χρειάζεται να έχει κανείς κάποιες βασικές γνώσεις των θεμάτων που πραγματεύεται για να μπορέσει να το παρακολουθήσει.
Αν σε ενδιαφέρει να διαβάσεις σχετικά με τον κινηματογράφο, γνωρίζω ένα - δυο βιβλία που πιστεύω ότι θα σου αρέσουν. τόσο με το θέμα τους, όσο και με την γραφή τους.

 

[Ιαβερης]

Μου αρεσει που στην κλασσικη συνεντευξιακη ερωτηση "ποιο ειναι το μεγαλυτερο σου ελαττωμα", απαντανε ενα προτερημα που εχουν σε υπερβολικο βαθμο, πχ. "ειμαι υπερβολικα ειλικρινής", "ειμαι υπερβολικα αθώος και ευκολοπιστος", "είμαι υπερβολικα γενναιόδωρος" κλπ. Παλι καλα που δε λενε "ειμαι υπερβολικα ομορφος".

Ή το άλλο που τους ρωτάνε " τι δεν συγχωρείτε;" και κλασσικά απαντάνε το ψέμα, η υποκρισία, η αγένεια κλπ. Ειδικά στα διάφορα ριαλιτι όπου οι παίκτες παρουσιάζουν τον εαυτό τους λένε κάτι τέτοια και τους βλέπεις μετά να κάνουν ακριβώς αυτά που δήθεν δεν συγχωρούν. Φανταστείτε δηλαδή η Σοφία από το big brother (ναι, έχω βάλει και αυτή την ποιότητα στη ζωή μου ) να έβγαινε στην αρχή και να'λεγε ό,τι δεν της αρέσουν οι άνθρωποι που βρίζουν ενώ το λεξιλόγιό της είναι πιο ανθηρο κι απ' αυτό ενός νταλικέρη.

 

[Τσίου]

(ναι, έχω βάλει και αυτή την ποιότητα στη ζωή μου )

Υπάρχουν και χειρότερα, αυτή η ποιότητα ήταν πάντα στην ζωή μου. Το "μόνο η Άννα Μαρία με καταλαβαίνει" που είπε η Δανεζαρα, θέλω να το βάλω ρινγκτοουν. Περιμενω ποτέ θα βγάλει πόδια το 1984, να έρθει να πέσει με δύναμη πάνω στην μύτη μου την ώρα που κοιμάμαι

@Πεταλούδα , σου στέλνω μήνυμα για να μου δώσεις τα φώτα σου.

Δεν μου αρέσει που η μία πλευρά του χριστουγεννιάτικού μου δέντρου, σε κάθε σπίτι που έχω ζήσει, κοιτάει τοίχο, γιατί έτσι δεν φαίνονται όλα τα στολίδια, και μπορεί πλέον να μην συμπεριφερομαι στα αντικείμενα σα να έχουν ψυχή όπως έκανα 25 χρόνια πριν, αλλά το "κουσούρι" μου έχει μείνει, και έτσι κάθε λίγο και λιγάκι φέρνω τα αθεατα στολίδια μπροστά, για να χαίρονται αυτά, να χαίρομαι κι εγώ. Αυτό εντωμεταξύ με τα στολίδια κάπου το είχα δει, δεν θυμάμαι αν ήταν σε ταινία ή σε σειρά, αλλά όταν το είδα ένιωσα καλά που δεν είμαι η μόνη.

 

[Αντίβαρο]

Αυτό εντωμεταξύ με τα στολίδια κάπου το είχα δει, δεν θυμάμαι αν ήταν σε ταινία ή σε σειρά, αλλά όταν το είδα ένιωσα καλά που δεν είμαι η μόνη.

Ντάλια- παρά πέντε

 

[Τσίου]

πέρα από κάποια αποσπάσματα με την Θεοπούλα (Αχ ) δεΝεεε. Δεν παρακολουθούσα παρα πεντε. Δηλαδή εγώ ένιωσα καλά με την ατάλαντη; kill me now.
εδιτ: Η κουλ Τσίου μόλις με ενημέρωσε από το κοντρόλ ότι ένιωσα καλά με το σενάριο του Καπουτζίδη. Εντάξει. Τώρα είμαι εντάξει.

 

[Αντίβαρο]

Εμένα μου αρέσει να ακούω γύρω μου ανθρώπους που παραδέχονται ότι βλέπουν τρασ τιβι.
Αυτό με το τρασ τιβι γενικά μου θυμίζει την περίπτωση της Θεσσαλονίκης. Που για χρόνια αναρωτιόμαστε ποιος είχε ψηφίσει τον Ψωμιάδη. Και στα τόσα χρόνια μόνο την μάνα μου άκουγα να λέει "τι μ***κια πήγα και έκανα". Κάπως έτσι και με τα προτζεκτς της ελληνικής τηλεόρασης.
Κανένας δεν τα βλέπει, αλλά για κάποιο περίεργο τρόπο τα νούμερα εκτοξεύονται στα ύψη. Με εξοργίζει.
Κάποια στιγμή πριν κάνα μήνα άκουγα μια γνωστή της μάνας μου να λέει
-"θεέ μου ...τι μάνες και τι πατεράδες είναι αυτοί που αφήνουν τα κορίτσια τους να πηγαίνουν σε τέτοια σόου" (aka bachelor)
Θα παραλείψω τι λέει η γειτονιά για την ίδια της την κόρη. Και προφανώς η ίδια δεν βλέπει τέτοια σόου, αλλά για κάποιο λόγο ξέρει τι παίζει.

Για να είμαστε και στο μπάτσελορ πάλι. Τυχαίνει από ότι κατάλαβα να παίζει εκεί μια κοπέλα που τύχαινε να είναι συμμαθήτριά του αδελφού μου. Και ακούω τι μάνα μου να λέει "καλά ο μπαμπάς της άστο...η καημένη η μάνα της, τι ξύλο έχει φάει."
Δεν άκουσα παρακάτω. Με εκνευρίζει αφάνταστα να προσπαθούν οι άνθρωποι να βρουν τα αίτια στο ΤΙ οδήγησε αυτά κορίτσια ή αγόρια να πάνε σε αυτά τα σόους. Χτίζω την άποψη ότι ο καθένας ας κοιτάξει τι γίνεται πίσω από τη δική του την πόρτα.

---

Λατρεύω όταν επιπλήττω τον εαυτό μου. Μια χαρακτηριστική περίπτωση, όταν πριν δύο χρόνια έβλεπα gntm. Κυρίως γτ στην σχολή μου είχανε βουίξει για μια κοπέλα από το έτος μας. Και επειδή γουσταρα να τις βλέπω να κλαίνε όταν τις έκοβαν τα μαλλιά. (Παλιά μου τέχνη κόσκινο)
Τέλος πάντων και εγώ και άλλα παιδιά κοροϊδεύαμε για το πώς αυτή η κοπέλα μπήκε στη σχολή μας...και μουρμουριζαμε για το πόσο ηλίθια είναι.
Μετά από κάποιο διάστημα είναι που άρχισα να με κράζω
-"Σίγμα ξες τι λένε...όόόσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμασταρια."
Ή " εεεε Σίγμα... έκαστος στο είδος του".
Μετά μαθεύτηκε ότι παράτησε τη σχολή και πήγε να μάθει μακιγιάζ. Και πολύ καλά έκανε. Σίγουρα θα την έκανε πιο ευτυχισμένη από το να κάθεται να διαβάζει τον ξένο του Καμύ.