Νήμα για εφήμερα μηνύματα (που όμως θα μείνουν για πάντα στην καρδιά μας)

Τα φώτα σας, φιλόζωοι. Θα μιλήσω και με (άλλον) κτηνίατρο, αλλά θα ήθελα πρώτα εμπειρίες, αν υπάρχουν.
Έχω πρόβλημα με την μούργα μου, δεν κάθεται να της καθαρίσω τα αυτιά, βλέπει γάζα και κρύβεται. Όσο για κτηνιατρείο, ούτε απ' έξω δεν θέλει να περάσει. Αλλά και να μπει, πως να την ακινητοποιήσω για εξετάσεις και εμβόλια; Υπάρχει ειδική λαβή αλλά είναι ντουλάπα (λαμπραντόρ με πίτμπουλ) και πρώην αδέσποτο που στειρώθηκε από τον Δήμο, ούτε που ξέρω τι έζησε.
Είχατε παρόμοιο πρόβλημα; Έχετε δοκιμάσει κάποιο φάρμακο για χαλάρωση; Δούλεψε;
 
Ίσως να δοκίμαζες χάπια calmivet που δίνουν στα ταξίδια για να μην είναι ανήσυχα. Η δοσολογία είναι ανάλογη του σωματικού μεγέθους. Γίνονται εντελώς μαστούρα αλλά είναι ακίνδυνα χάπια και αποτελεσματικά. Δεν μου έρχεται κάτι άλλο στο μυαλό.
(Ή ίσως, απλά να την πείσεις - δεν παίζει έ;)
 
Αυτά κοίταζα! Κάποιοι έλεγαν δούλεψαν, άλλοι έλεγαν όχι. Δεν βλέπω να υπάρχει κάτι άλλο εξίσου ακίνδυνο, αυτά θα της δώσω. Δεν πείθεται. Εδώ λέμε πάλι καλά που με εμπιστεύτηκε την 1η μέρα και την πήγα σπίτι έχοντας περάσει για λουρί στο λαιμό το μπρελόκ από τα κλειδιά μου (είναι μεγάλο, σαν θηλιά). Είναι πάρα πολύ καλή, αλλά μόλις μυρίσει φάρμακα κτλ. δεν κάθεται ούτε με κοτόπουλο. Υποθέτω είχε κακή εμπειρία. Με άφησε πολύ λίγο να της κάνω το ένα αυτί που είναι πιο χάλια, ίσα που την ακούμπησα έριξε ένα κλαψούρισμα κι έφυγε. Είμαι που είμαι χαλβάς Φαρσάλων, έριξε το κλαψούρισμα και χώμα η δικιά σου. Πάω να ξαναπροσπαθήσω με βιρμπάκ. Pray for us :))))
 
Τσίου, εγώ γατομάνα είμαι, από σκύλους δεν σκαμπάζω, αλλά έχω ακούσει να λένε ότι και τα ανθοΐάματα δουλεύουν στα τετράποδα. Διασταύρωσε το πριν αποφασίσεις να το επιχειρήσεις. Καλή τύχη!
 
Αχ και μόλις προχθές έκανα cat sitting:αγαπώ:. Τα ανθοϊάματα τα είχα δοκιμάσει, μετά από προτροπή εκπαιδεύτριας, στον άλλον σκύλο που είναι επιθετικό με όσους έχει δει λιγότερο από τρεις φορές (μα τι χαζούλιακας). Δυστυχώς, δεν δούλεψαν. Όπως ούτε και το αταράξ. Όπως είχε πει και ο κτηνίατρός του, αν αυτό το σκυλί ήταν άνθρωπος θα ήταν ή στη φυλακή ή σε ψυχιατρείο :γρμβ:. Οπότε, μάλλον πάει ανάλογα με το κατοικίδιο, σε τι κατάσταση (Στρες) βρίσκεται και τι έχει να αντιμετωπίσει.
 
Δεν ξέρω δυστυχώς τίποτε για αυτά, εγώ γατούλα έχω η, οποία πιο φρόνιμη πεθαίνεις, αλλά έχω να πω :αγαπώ: για τους σκύλους σου. Τα καημενάκια, ως αδέσποτα απέκτησαν ψυχολογικά φαίνεται.:παρηγοριά:
 
@Τσίου, παρόμοιο πρόβλημα είχα κι εγώ με την αδέσποτη σκυλίτσα μου ( η οποία δυστυχώς έφυγε αργότερα από φόλα). Ενώ ήταν ψυχούλα σε όλα, πραγματικά το πιο αγαθό πλάσμα που είχα στη ζωή μου, μόλις μύριζε κτηνιατρείο γινόταν άλλο σκυλί. Ποτέ δεν μας δάγκωνε βέβαια ή κάτι παρόμοιο, όμως έδειχνε ότι βασανίζεται σε κάθε επίσκεψη στον κτηνίατρο. Δυστυχώς άλλη λύση από να τη κρατάμε με το ζόρι δύο άτομα μέχρι να της κάνει την ένεση ο γιατρός δεν υπήρχε. Πονούσε η ψυχή μου όταν την έβλεπα τόσο τρομοκρατημένη, όμως ήξερα ότι το κάνουμε για το καλό της. Οπότε θα σε συμβούλευα κι εσύ με το δικό σου σκυλί να κάνεις το ίδιο. Βάλε στην άκρη το συναίσθημα, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, και τράβα το στον κτηνίατρο με το ζόρι και με όσα άτομα χρειαστεί για να το κρατήσουν. Μακάρι όλα να πάνε καλά. :αγκαλιά:
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Απορια: Γιατι στα σοσιαλ μιντια η θεσσαλονικη αναφερεται χαιδευτικά ως "SKG"?

Ναι το ξερω οτι SKG ειναι ο κωδικος του αεροδρομιου, αλλά γιατί αυτο;
Πχ. το Παγκράτι έχει ταχυδρομικό κώδικα 250 07 αλλά δε λεμε "Μεσημέρι στο 250 07 για καφέ"
 
Απορια: Γιατι στα σοσιαλ μιντια η θεσσαλονικη αναφερεται χαιδευτικά ως "SKG"?

Ναι το ξερω οτι SKG ειναι ο κωδικος του αεροδρομιου, αλλά γιατί αυτο;
Πχ. το Παγκράτι έχει ταχυδρομικό κώδικα 250 07 αλλά δε λεμε "Μεσημέρι στο 250 07 για καφέ"
Γιατί ο περισσότερος κόσμος μπερδεύεται. Είναι η μόνη πόλη που γράφεται με δύο σσ και διαβάζεται με δύο λλ. Οπότε γράφει τη συντομογραφία και ξεμπερδεύει. Ενώ στο Παγκράτι τι να μπερδέψεις; Ποιο αλφα θα βάλεις πρώτο;
 
Μετα το ζωοπρόβλημα της @Τσίου να παραθεσω και εγω μια απορια δική μου. Το χρυσόψαρο μου (το ένα απο τα δυο που εχω) κολυμπαει και στεκεται συνεχως ανάποδα. Γιατι συμβαινει αυτο, έχει κανεις καμιά ιδέα; @ΚρίτωνΓ τι λες και εσυ σαν πιο γνώστης του αντικειμένου; Υποψιαζομαι οτι κατι συμβαινει με την τροφή αλλα δεν ξέρω τι.
 
@Χρυσόστομος
Το πιθανότερο είναι να είναι swimm blatter.
Το μόνο που μπορεί να πιάσει είναι το εξής:
1. Ξεκινάς και του κάνεις 3 ημέρες νηστεία μίνιμουμ (από τώρα)
2. Παράλληλα να αγοράσεις αλατι τυροκομικό (χοντρό - σε σακουλάκι- χωρίς πρόσθετα π.χ. http://www.chionsalt.gr/Product/7/Page/8/el/XION-xondro-prime-500gr/) και να βάλεις 3 γραμμάρια ανά λίτρο (υπολογίζεις πόσα λίτρα είναι το ενυδρείο σου/ γυάλα σου οπότε υπολογίζεις πόσα γραμμάρια θα χρειαστεί). Την ποσότητα που χρειάζεται τη διαλύσεις πρώτα καλά σε ένα μπολάκι με λίγο νερό του ενυδρείου σου και μετά τη ρίχνεις στο ενυδρείο.
 
Last edited:
Μπα όχι @Φαροφύλακας δεν εχουμε δεθει ιδιαιτερα αλλά δεν θελω και να ψοφησει το καημένο. Βασικα πριν κατι μηνες μας κανανε δωρο μια γυαλα με δυο χρυσοψαρα για τα παιδιά. Τα παιδια βεβαια αφου ασχοληθηκανε και τα χαζευανε καμμιά εβδομαδα, τωρα εχουν ξεχάσει και την υπαρξη τους. Στο μεταξυ καποια στιγμη το ένα είχε ψοφησει, μαλλον το ταισαμε πολυ και το πηγαμε στον "γιατρο" και το εκανε καλά (να ειναι καλα τα petshop). Τελος πάντων θα δοκιμασω αυτο που προτεινει ο Κριτων μηπως και το σώσω.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Μπαίνει κάποιος, ο οποίος θέλει να διαφημίσει τα δικά του. Ούτε κοίταξα τι. Διαγράφουμε το σπαμ του και τον μπανάρουμε και γράφεται ξανά και ξανά.

Σκέφτομαι, πόσο απλοϊκής σκέψης, πρέπει να είναι κάποιος, και θέλει να δώσει και τα "φώτα" του, στους άλλους.

Υπομονή κι επίμονη καθαριότητα στην ηλιθιότητα και τα σκουπίδια.
 
@Ιαβερης κλείσαμε ραντεβού. Της κακομοίρας θα γίνει. Χωρίς να θέλω να κάνω διακρίσεις (αλλά θα κάνω), σαν το αδέσποτο που θα σε εμπιστευτεί, δεν έχει.
@Χρυσόστομος το καημένο, εύχομαι να δουλέψει η λύση του @ΚρίτωνΓ (Ρε, @ΚρίτωνΓ :αργκ:)

Εγώ με Κανναβιδιόλη και ουμπικινόλη, καθώς το χρόνιο άγχος, το ptsd και η υπαρξιακή κρίση με τραβούν βίντεο, και τα σενάρια καταστροφής (κάθε είδους) μου με κοιτούν.
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Είχα γράψει, πριν λίγο καιρό:
Διαβάζω σήμερα την τραγική είδηση πως βρέθηκε νεκρός ο 17χρονος γιος της Σινέντ Ο' Κόνορ, η οποία έχει στραφεί στο Ισλάμ εδώ και μερικά χρόνια, και πλέον ονομάζεται Σουχάντα Σαντακάτ (Shuhada Sadaqat).

Το παιδί αυτοκτόνησε. Και σκέφτομαι πόσο βασανίστηκε η ίδια η Σινέντ Ο' Κόνορ από εσωτερικούς δαίμονες και πώς να εκπέμψεις την σταθερότητα και την γαλήνη που χρειάζεται ένα παιδί, όταν δεν τα έχεις αυτά εσύ, ο ίδιος. Δεν κρίνω γιατί δεν ξέρω καν, τι μπορεί να συνέβη πραγματικά, βέβαια. Απλά σκέψεις.

Και μου έρχεται κι εκείνος ο στίχος της Γώγου στο νου: "Κι αφήστε τη δική μου τη Μυρτώ ήσυχη. Έτσι γεννήθηκε. Λυπημένη."

Ωραίος σαν στίχος, Κατερίνα, αλλά τα παιδιά δεν γεννιούνται λυπημένα. Αν είναι λυπημένα, έτσι τα φτιάξανε οι γονείς, και φταίνε.

Αυτοκτόνησε στα 53 της η Γώγου, βρέθηκε νεκρή στα 48 της η Μυρτώ. Διαβάζοντας τώρα λίγο δεξιά-αριστερά δεν βλέπω για αίτια και δεν ξέρω αν ήταν αυτοκτονία.

Αυτό που ξέρω είναι α) πως η ζωή κι ο θάνατος μας είναι ένα παράδειγμα για τα παιδιά μας. Και β) όταν το παιδί μεγαλώνει, σαν γονιός πρέπει να του στρώσεις ένα κομμάτι σταθερή γη γύρω του, για να πατήσει, σε έναν κόσμο ασύλληπτο και ρευστό από αλήθειες.
και διαβάζω σήμερα πως πέθανε κι ο δεύτερος γιος του Nick Cave, ονόματι Τζέθρο, στα 31 του. Κατά την είδηση ο Τζέθρο μόλις είχε βγει από την φυλακή, όπου πήγε για βίαια επίθεση στην μητέρα του. Διαβάζω "[Jehtro] had faced personal problems for some years after struggling with his mental health. "

Ο πρώτος γιος, ονόματι Άρθουρ, σκοτώθηκε το 2015 όταν στα 15 του, δοκίμασε LSD, άρχισε να έχει παραισθήσεις και έπεσε από έναν γκρεμό.

Δεν ρίχνω κάποια ευθύνη, βέβαια, στον επίσης αγαπημένο Nick Cave. Απλά το σημειώνω γιατί έχω την αίσθηση πως συχνά ακούω για βασανισμένα παιδιά καλλιτεχνών.


Διάβαζα προ καιρού πως η Charlize Theron μεγαλώνει το υιοθετημένο της (μαύρο) αγοράκι σαν τρανς κοριτσάκι.
Λέει πως όταν ήταν τριών ετών της είπε "είμαι κοριτσάκι", κι από τότε το μεγαλώνει το παιδί σαν κοριτσάκι.

Διότι, βεβαίως, όταν είμαστε παιδάκια ξέρουμε πολύ καλά τι λέμε και τι μας γίνεται. Θυμάμαι που μικρός είχα δει μια γραφομηχανή κι είχα πει "θέλω γραφομηχανή". Κι όταν την άλλη μέρα ο πατέρας μου αγόρασε και μου έφερε μία, δεν ήξερα γιατί μου την έφερε και τι διάολο έπρεπε να την κάνω. Πάλι καλά δεν είχα πει καμία άλλη βλακεία και πάλι καλά ήτανε άλλα χρόνια, ώστε κι αν ακόμη έλεγα, κανείς από τους δυο γονείς μου δεν θα έμπαινε σε διαδικασία να μου αλλάξει το φύλο.

Ένα αγοράκι, που η μαμά του αβασάνιστα το χειραγωγεί, στην ουσία, να μεγαλώσει σαν κοριτσάκι, έχοντας για μαμά την απόλυτη άφταστη γυναίκα σταρ. Μοιάζει σαν ένας πολύ δύσκολος δρόμος. Δεν τον ζηλεύω.
 
Last edited:
Top