Νταν Σίμμονς (Dan Simmons): ''Υπερίων'' (Hyperion)

73
Τίτλος: Υπερίων
Πρωτότυπος τίτλος: Hyperion
Συγγραφέας: Dan Simmons
Μετάφραση: Βασίλης Αθανασιάδης
Επιμέλεια: Δώρα Γιακουμή
Εκδόσεις: Anubis
Χρονολογία έκδοσης: 2005
Πρώτη έκδοση: 1989 (Αγγλικά)
Αριθμός σελίδων: 479
ISBN: 978-960-306-629-3

Ευχαριστίες:
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον @Χανκ Μουντυ για την πρόταση, τον @Αλανον που μου το διέθεσε και τον @Νικόλας Δε Κιντ που διαβάζοντας τις παρουσιάσεις του, με κινητοποιεί να προσπαθώ να κάνω καλύτερες (spoiler: δεν το κατάφερα).

Υπόθεση:
Αφήνοντας εκτός τα όσα γράφονται στο οπισθόφυλλο (γιατί το βιβλίο αδικείται από την περίληψη), θα σταθώ στα εξής: Στο μέλλον και στον πλανήτη Υπερίωνα υπάρχει μία οντότητα που λέγεται Αρπακτικό, η οποία αψηφά τον χωροχρόνο (κακό νέο 1). Επίσης, υπάρχουν οι παρίες του διαστήματος, οι Εκτοπισμένοι, που θέλουν να τα βάλουν με την ανθρωπότητα του μέλλοντος, την Ηγεμονία (κακό νέο 2). Η ηγεμονία στέλνει μία ομάδα Επτά ''Προσκυνητών'' για να δει τι μπορεί να κάνει: Έναν Ιερέα, έναν Ποιητή, έναν Ναΐτη, ένα λόγιο Ιουδαίο με το βρέφος του, μία ιδιωτική Ντετέκτιβ, έναν Συνταγματάρχη και έναν Ύπατο. Ένας από αυτούς (όπως μαθαίνουμε στο πρώτο κεφάλαιο, δεν σας σποϊλεριάζω) είναι προδότης (κακό νέο 3).

Σχόλιο:
Το βιβλίο παρουσιάζεται μέσα από την ιστορία του καθενός (εκπληκτικές). Και ενώ οι ιστορίες αρχικά φαίνονται άσχετες μεταξύ τους, μαντέψτε, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ! Το βιβλίο δεν είναι ανεξάρτητο, είναι το πρώτο ημίχρονο, διότι ακολουθεί και ''Η Πτώση του Υπερίωνα'', το οποίο θα ξεκινήσω με το που τελειώσω την παρουσίαση που τώρα διαβάζετε. Τρομερά ευφυές βιβλίο, απίστευτη σύλληψη και εξαιρετικά δομημένο σύμπαν. Δεν είναι ένα από τα βιβλία τύπου Κλαρκ (:αγαπώ:), δεν νομίζω ότι στόχευε σε κάτι τέτοιο ο συγγραφέας, αλλά θυμίζει περισσότερο την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Περιπέτεια φαντασίας, αλλά διάολε, τι περιπέτεια... Τα έχει όλα, στρες, αγωνία, ίντριγκα, σεξ, μάχες, συνωμοσία. Σύμφωνοι, δεν είναι το βιβλίο που θα σε κάνει να σκεφτείς την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι, είναι όμως μπλοκμπαστεριά (προσθέστε και τα βραβεία Hugo και Locus).
Η γραφή εξαιρετική, αρκετά καλή και η μετάφραση, όπως και η επιμέλεια. Όποιος το έχει το διαβάζει, αν είναι φαν του είδους. Το βιβλίο έχει σασπένς και φεύγει γρήγορα. Ίσως ένα μείον είναι η μη επαρκής ανάπτυξη όλων των χαρακτήρων, αλλά οκ δεν δίνεις ιδιαίτερη σημασία σε αυτό. Όποιος δεν το έχει, θα δυσκολευτεί να το βρει (όπως και εγώ, αλλά ας όψεται ο @Αλανον). Βέβαια, μίλησα με τον εκδοτικό οίκο και μου είπαν ότι σκέφτονται πολύ σοβαρά να το επανεκδώσουν σύντομα. Στην διάθεσή σας για περαιτέρω λεπτομέρειες.

Βαθμολογία:
Πλοκή 5/5 και γραφή 4/5 = 9/10.
 
Last edited:
Μπράβο για την παρουσίαση, Νιλς.
Όπως είχα πει και κάπου αλλού έκανα μια προσπάθεια να διαβάσω το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά δεν κατάφερα να το τελειώσω. . Να σημειώσω πρώτα ότι το διάβαζα σε βουλγαρική μετάφραση και στην οθόνη του κινητού. Στην αρχή ξεκίνησε λίγο μουντά, δυσκολεύτηκα να μπω στο νόημα, οι διάφορες ορολογίες μου ήταν δυσνοητες ή αστείες , το οποίο ίσως οφείλεται σε κακή μετάφραση. Μετά όταν άρχισαν οι αφηγήσεις των Προσκυνητων ζωντάνεψα λίγακι, ιδιαίτερα αυτή του Παπά μου άρεσε πολύ αλλά τελικά δεν το συνέχισα. Ίσως ήταν κακή συγκυρία, μπορεί να έφταιγε η μετάφραση, το γεγονός ότι το διάβαζα στο κινητό, χίλια δυο. Μπορεί στο μακρινό μέλλον να του ξαναδώσω άλλη μια ευκαιρία.
 
@Ιαβερης σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, μιας και είσαι ο μόνος που ενδιαφέρθηκε.. (κάτι @Λέανδρος, κάτι @Χρυσόστομος, κάτι @Νικόλας Δε Κιντ, κάτι @Χανκ Μουντυ ουτε καν νοιάστηκαν :καχύποπτος::φιρουλί:)
Κοίτα είναι πολύ ωραίο βιβλίο. Μάλιστα η αφήγηση που διάβασες στα δικά μου τα μάτια ήταν η λιγότερο ενδιαφέρουσα...
Θα σου έλεγα να δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία.
 
Last edited:
Ένας από τους λόγους που αγαπώ αυτού του είδους τα βιβλία είναι γιατί πάντα σε πηγαίνουν σε έναν άλλον κόσμο που μερικοί συγγραφείς καταφέρνουν να αναπτύξουν με απίστευτη λεπτομέρεια. Δεν ξέρω τι άλλο σκέφτεσαι να πιάσεις μετά από αυτό, αλλά αν θές συστάσεις για παρόμοια επικά-αλλοσυμπαντικά έργα μπορούμε να δώσουμε άπειρες, και όλες είναι εθιστικές (αν και μερικοί συγγραφείς δε λένε να ολοκληρώσουν τις τριλογίες τους χρόνια τώρα και μας έχουν κατααγχώσει μην πάνε και ψοφήσουν προτού μάθουμε ποια ήταν η τελική μοίρα των ηρώων που αγαπήσαμε).

Πάντως το εν λόγω βιβλίο το έχω κάμποσα χρόνια στα προς ανάγνωση (αισίως μια λίστα με πάνω από 500 τίτλους), αλλά τώρα μου κέντρισες το ενδιαφέρον με τον ενθουσιασμό σου, ίσως να το ανασύρω πιο ψηλά και να το βάλω στο κινητό μου να το ακούσω. Για το οποίο ευχαριστώ - πάντα είναι μια εξαιρετική αίσθηση να ανακαλύψεις βιβλία που σε συναρπάζουν σε τέτοιο βαθμό.
 
αν θές συστάσεις για παρόμοια επικά-αλλοσυμπαντικά έργα μπορούμε να δώσουμε άπειρες, και όλες είναι εθιστικές
Ώπα!! Όλος αυτιά!! Για πες!

Για το οποίο ευχαριστώ - πάντα είναι μια εξαιρετική αίσθηση να ανακαλύψεις βιβλία που σε συναρπάζουν σε τέτοιο βαθμό.
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!
 
@Ιαβερης σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, μιας και είσαι ο μόνος που ενδιαφέρθηκε.. (κάτι @Λέανδρος, κάτι @Χρυσόστομος, κάτι @Νικόλας Δε Κιντ, κάτι @Χανκ Μουντυ ουτε καν νοιάστηκαν :καχύποπτος::φιρουλί:)
@Νιλς :παρηγοριά: . Ηταν η καταπληκτικοτερη, η πιο φανταστικη, η πιο υπερλαμπρη παρουσίαση που έχω δει!! :))))
 
(κάτι @Λέανδρος, κάτι @Χρυσόστομος, κάτι @Νικόλας Δε Κιντ, κάτι @Χανκ Μουντυ ουτε καν νοιάστηκαν :καχύποπτος::φιρουλί:)
Άντε βρε παραπονιάρη, :αγκαλιά:και βέβαια μου άρεσε η παρουσίαση, και πάρα πολύ μάλιστα ( σε σημείο που να θέλω τώρα να πάρω το βιβλίο και θα φταις εσύ για τα έξοδα..:γκρμφ:.) Απλά δεν είχα χρόνο.:φιρουλί:Ελπίζω να ακολουθήσουν κι άλλες παρουσιάσεις γιατί τόχεις!:πάνω:
 
Ώπα!! Όλος αυτιά!! Για πες!
Για να επανέλθω στο θέμα.

Είμαστε πολλοί εδώ που λατρεύουν τους Ομιχλογέννητους του Μπράντον Σάντερσον. Παρότι αρκετούτσικο σε όγκο, όταν τελειώσει, λες, φτού να πάρει, μακάρι να είχε ακόμα λίγο.

Άλλη μια κλασική, εξαιρετική (ογκοδέστατη και χορταστικότατη) σειρά είναι ο Τροχός του Χρόνου του Ρόμπερτ Τζόρνταν (συμπτωματικά, ο τελευταίος τόμος γράφτηκε από τον Σάντερσον μετά τον θάνατο του Τζόρνταν).

Προσωπική μου αγαπημένη (και σπαστικά ανολοκλήρωτη) είναι η σειρά του Πάτρικ Ρόθφας Kingkiller's Chronicles.

Tέλος, το Έπος των Φαρσίερ της Ρόμπιν Χομπ.

Όλοι τους γράφουν υπέροχα, ξεχνάς ότι διαβάζεις, παρά νιώθεις σαν να έχεις μεταφερθεί στον κόσμο τους, και οι ιστορίες που λένε είναι πολυδιάστατες, συγκινητικές, σε απορροφούν και σίγουρα σε κάνουν να προβληματίζεσαι. Έχω πολλούς ακόμα που θα μπορούσα να συστήσω, αλλά μιας και μόνο αυτοί θα είναι καμιά 10.000 σελίδες στο σύνολο, σταματώ εδώ. Αν θέλεις περαιτέρω προτάσεις, διευκρινίσεις ή ιδέες από άλλους τομείς (επιστημονική φαντασία, μη-μυθοπλαστικά, σύγχρονη διεθνής λογοτεχνία), δεν έχεις παρά μόνο να ρωτήσεις. Απλώς μετά θα πρέπει να υποστείς τα σεντόνια που θα γράψω ως απάντηση (εγώ και όλα τα άλλα μέλη εδώ φυσικά που όπως βλέπεις έχουν μπόλικες ιδέες για να ξεστραβωθεί ο συνάνθρωπός μας).
 
Αυτά οι σου γράφει η Καστάλια είναι φαντασία... Εκτός ίσως τους ομιχλογεννητους.... Ο σιμμονς είναι επ φαντασία... Δες τα και δες αν ε ενδιαφέρουν... Για σένα προτείνω dune
 
Αν σου αρέσει φάση διάστημα πλανήτες κλπ είναι ότι καλύτερο.... Αν θέλεις δυστοπικα κοράκι από κινγκ και η τριλογία του κρονιν... Πέρασμα κλπ
 
Top