Οι πιο μισητοί κι αντιπαθητικοί ήρωες της λογοτεχνίας

[Ρεγινόρα]

Διαβάζοντας τις αναρτήσεις των μελών κατά καιρούς, πέφτω συχνά επάνω σε αρνητικά σχόλια για διάφορους λογοτεχνικούς χαρακτήρες, οι οποίοι, προφανώς, δεν θα γίνονταν φίλοι μας...

Είναι απολύτως φυσιολογικό όπως συμπαθούμε και συμπάσχουμε με κάποιους ήρωες, κάποιοι άλλοι να μας προκαλούν απέχθεια, νεύρα, αδιαφορία ή ακόμη και αντιπάθεια. Τα βιβλία είναι μια μικρογραφία της ζωής και της κοινωνίας μας, αλλά ακόμη και αν διαδραματίζονται σε φανταστικούς κόσμους ή σε παρελθοντικές εποχές, δεν παύουν να σκιαγραφούν χαρακτήρες επηρεασμένους από την ανθρώπινη φύση και συμπεριφορά και να μας κάνουν να ταυτιζόμαστε με αυτούς ή να διαχωρίζουμε τελείως την συμπεριφορά μας από τη δική τους.

Θυμάστε ποιός ήρωας σας έκανε να τον αντιπαθήσετε και για ποιό λόγο;

 

[Μαργαριτα]

Τον κ.Γκραντε στην Ευγενια Γκραντε,απαισιος ανθρωπος τοσο τσιγκουνης που μετρουσε τα κυβακια ζαχαρης που εβαζαν στον καφε!!!Τον Χηθκλιφ στα ανεμοδαρμενα υψη τον αντιπαθουσα καποιες φορες αλλα και την Καθριν ομως για πολλους λογους τον καθενα οποιος διαβασε το βιβλιο θα καταλαβει!!!Δεν μου ερχεται κατι αλλο στο μυαλο αυτη τη στιγμη!

 

[Αθηνάααα]

Ο Ιάσωνας στη Μήδεια του Ευριπίδη. Ειδικά, στον διάλογο στον οποίο προσπαθεί να αποδείξει στη Μήδεια ότι την απάτησε για το καλό της, εκθέτοντας ταυτόχρονα τις καθόλου κολακευτικές απόψεις του για τις γυναίκες γενικώς, είναι για πολλά χαστούκια!!!:κατάρα!:

 

[Ρεγινόρα]

Αθηνάααα έχεις απόλυτο δίκιο...

Να και ένα μικρό απόσπασμα:


"εὐνῆς γυναῖκες πάντ΄ ἔχειν νομίζετε͵
ἢν δ΄ αὖ γένηται ξυμφορά τις ἐς λέχος͵
τὰ λῷστα καὶ κάλλιστα πολεμιώτατα
τίθεσθε. χρῆν γὰρ ἄλλοθέν ποθεν βροτοὺς
παῖδας τεκνοῦσθαι͵ θῆλυ δ΄ οὐκ εἶναι γένος·
χοὕτως ἂν οὐκ ἦν οὐδὲν ἀνθρώποις κακόν.

Αμ του λόγου σας θαρρείτε
οι γυναίκες, πώς τάχετε όλα οπόταν
προκόβει το στεφάνι σας, μ' αν λάχει
καμιά ατυχία και το κρεβάτι πάθει,
το κάλλιο, το περίκαλο, ζαβό 'ναι.
Θα νάπρεπε οι θνητοί να γεννοσπέρνουν
απ' άλλη στράτα, νάλειπε το γένος
το θηλυκό· και τότε τους ανθρώπους
δε θα τους έβρισκε κακό κανένα."

 

[Αλίκη]

Πρωτη θεση στις αντιπαθειες μου καταλαμβανει η Αμπριτζ, απο το Χαρι Ποτερ. Δε νομιζω να εχω αντιπαθησει ηρωα τοσο οσο αυτην. Μαλιστα παρατηρησα προσφατα που ξαναδιαβαζα το Χαρι Ποτερ και το Ταγμα του Φοινικα, ποσο αρνητικα συναισθηματα μου προκαλουσε η παρουσια της. Δε νομιζω να εχω αντιπαθησει ηρωα ποτε περισσοτερο, ουτε καν τον Βολτεμορτ δεν αντιπαθησα τοσο. Εκεινον μαλλον τον λυπομουν, αλλα αυτη... μακαρι να σαπιζει στο Αζκαμπαν παρεα με τους αγαπημενους της Παραφρονες!!!

Δευτερη θεση καταλαμβανει μαλλον η Εστελα απο τις Μεγαλες Προσδοκιες, που δεν τη συμπαθησα ποτε, ουτε στην αρχη, ουτε στη διαρκεια ουτε στο τελος. Πολυ κακια κοπελα, και σιγα πια τι ειχε! Ομορφια; Πρωτοτυπο!

Και τριτη θεση, για μενα, καταλαμβανει η κομπλεξικια Μπελα απο το Λυκοφως, νταξει, δεν την αντιπαθω, ουτε και τη μισω, αλλα με κουραζε το ποσο ανυποφορη γινοταν "Αγαπαω τον Εντουαρτ, ομως αγαπαω και τον Τζεικομπ, αχ ας παω να πηδηξω απο το γκρεμο γιατι με παρατησε το αγορι μου" ουφ! Λες και ο κοσμος δεν ειχε κανενα σοβαροτερο προβλημα απο την εξελιξη της σχεση της!!

 

[Μια]

Μου ηρθε στο μυαλο η Τσαρλυ Νικολσον ,απο το High Fidelity του Νικ Χορνμπυ.Ο ηρωας Ρομπ προσπαθει να ερθει σε επαφη με ολες τις παλιες του κοπελες για να μαθει τι πηγε στραβα και να λυσει τα υπαρξιακα του.Ξανασυναντα την Τσαρλυ,η οποια συνεχιζει να ειναι εξαιρετικα ομορφη με τεραστιο εγω και αυτοπεποιθηση,ο ευαυτος της την εχει απορροφησει σε σημειο να απορριπτει τους παντες και τα παντα,αλλα παρολαυτα ολοι την αγαπουν και την θελουν.Αυτες οι γυναικες,γενικα αυτοι οι ανθρωποι με ενοχλουν στα ορια της φρενιτιδας γιατι δεν βλεπουν περα απο την μυτη τους.Αλλα η πιο μισητη ειναι η Νελλυ απο τα Ανεμοδαρμενα υψη,για οσους εχουν διαβασει το βιβλιο,ειναι κατανοητο το γιατι.Καρφωνε τους παντες,χωνοταν παντου ,ειχε αποψη για τα παντα και κανενα βαθυ συναισθημα για τους ηρωες.Ηταν ο ψυχρος παρατηρητης της Μπροντε στο βιβλιο.
Επισης αντιπαθεστατος, ο κεντρικος ηρωας στα¨"Μαυρα φεγγαρια του ερωτα" του Πασκαλ Μπρυκνερ.Σεξομανης και βιαιος ,σε πραξεις και συναισθηματα

 

[Μαργαριτα]

Και τριτη θεση, για μενα, καταλαμβανει η κομπλεξικια Μπελα απο το Λυκοφως, νταξει, δεν την αντιπαθω, ουτε και τη μισω, αλλα με κουραζε το ποσο ανυποφορη γινοταν "Αγαπαω τον Εντουαρτ, ομως αγαπαω και τον Τζεικομπ, αχ ας παω να πηδηξω απο το γκρεμο γιατι με παρατησε το αγορι μου" ουφ! Λες και ο κοσμος δεν ειχε κανενα σοβαροτερο προβλημα απο την εξελιξη της σχεση της!!

πολυ ωραια τα λες Αλικη!!!

 

[Ιαβερης]

Εκτος απο τη Νελλυ που αναφερθηκε πιο πανω, μου'ρχεται πρωτος στο μυαλο ο Ιππολυτος απο τον '' Ηλιθιο'' του Ντοστογιεβσκι. Παρ'ολο που ηταν μια βασανισμενη ψυχη, βαρια αρρωστος κιολας δεν μπορουσα να τον συμπαθησω, ιδιαιτερα με τον περιφημο μονολογο του με σκοτωνε, δεν τον αντεχα αυτο το παιδι!

 

[Σόφκι]

Χμμμμ εχω αντιπαθησει κατα καιρους παρα πολλους ηρωες......θα αναφερω μοναχα (προς το παρων γιατι θα επανελθω σιγουρα) τον γερο-Λαδα απο το 'ο Χριστος ξανασταυρωνεται" που διαβαζω τωρα.....Τσιγκουνης μεχρι εκει που δεν παει,κακοψυχος,κακομοιρης,συμφεροντολογος,εκμεταλευτης,θα εκανε τα παντα για λιγα ψιχουλα παραπανω.Δεν διστασε καν να αφησει την κορη του να πεθανει απο ασθενεια για να γλιτωσει τα εξοδα του γιατρου...Και οταν πεθανε χαρηκε που δεν α χρειαζοταν λεφτα για να την προικισει....

 

[Φαροφύλακας]

Εκτος απο τη Νελλυ που αναφερθηκε πιο πανω, μου'ρχεται πρωτος στο μυαλο ο Ιππολυτος απο τον '' Ηλιθιο'' του Ντοστογιεβσκι. Παρ'ολο που ηταν μια βασανισμενη ψυχη, βαρια αρρωστος κιολας δεν μπορουσα να τον συμπαθησω, ιδιαιτερα με τον περιφημο μονολογο του με σκοτωνε, δεν τον αντεχα αυτο το παιδι!

Πράγματι! Ο Ιππόλυτος κι όλη η παρέα του. Άκρως αντιπαθητικοί ειδικά στο σημείο που συναντιούνται με τον Μίσκιν δήθεν για να του επιστρέψουν τα χρήματά του. Άκρως!! Μα την αλήθεια αν ήμουν εκεί θα τους πλάκωνα στις μπάφλες (που λέει κι ο Οβελίξ, αλλιώς μήτε την έχω ξανακούσει αυτήν την λέξη).

 

[Ανναμου]

εμένα αυτος που μου ερχεται στο μυαλο ειναι απο το "αρωμα" ο πρωταγωνιστης Ζαν Μπατιστ Γκρενουιγ που με ειχε αηδιασει στην αρχη επειδη ηταν κακοψυχος(για να μη πω κατι αλλο σε σ....ψυχος).

επισης γενικα ενω ο Χιθκληφ απο τα "ανεμοδαρμενα υψη" στην αρχη ηταν ωραιος σαν τυπος μετα με το μισος του και τη κακια του τον αντιπααθησα παρολο που μπορει απο την υπερβολικη αγαπη να τα εκανε ολα τα αλλα.

επισης, απο τους ¨"αθλιους " του Ουγκω ο αστυνομος που δε θυμαμαι το ονομα του, ηταν πολυ κολλημενος ρε παιδι μου.αλλο πραγμα στη ζωη του δε μπορουσε να κανει?μια ζωη κυνηγητο τι μισος ηταν αυτο!!!

 

[Αθηνάααα]

Να και ένα μικρό απόσπασμα:
Θα νάπρεπε οι θνητοί να γεννοσπέρνουν
απ' άλλη στράτα, νάλειπε το γένος
το θηλυκό· και τότε τους ανθρώπους
δε θα τους έβρισκε κακό κανένα."

Ρεγινόρα, ναι, πολύ χαρακτηριστικό!

απο τους ¨"αθλιους " του Ουγκω ο αστυνομος που δε θυμαμαι το ονομα του

Ιαβέρης! Κι εγώ αυτόν σκέφτηκα πρώτον - πρώτον, αλλά είπα να μην στενοχωρήσω τον "δικό μας" Ιαβέρη :p Όχι, η αλήθεια είναι ότι τον Ιαβέρη (του Ουγκώ, όχι της Λέσχης ) δεν τον αντιπαθώ εντελώς. Τον λυπάμαι λίγο, γιατί μου φαίνεται εντελώς παγιδευμένος στο καθήκον του, απ' το οποίο είναι πολύ δύσκολο κανείς να ξεφύγει. Αλλά, αυτή η συζήτηση είναι μεγάλη και, μάλλον, εκτός θέματος

 

[Φαροφύλακας]

εμένα αυτος που μου ερχεται στο μυαλο ειναι απο το "αρωμα" ο πρωταγωνιστης Ζαν Μπατιστ Γκρενουιγ που με ειχε αηδιασει στην αρχη επειδη ηταν κακοψυχος(για να μη πω κατι αλλο σε σ....ψυχος).

Συμφωνώ, κι ο Γρενουίγ που ήταν αντιπαθητικός.. κυρίως επειδή ήταν ψυχρός.

 

[Ιαβερης]

Τον αδικειτε τον Ιαβερη, παιδια. Ο ανθρωπος ηθελε απλα να κανει σωστα τη δουλεια του. Για μενα ειναι ο πιο συνεπης δημοσιος υπαλληλος στην παγκοσμια λογοτεχνια.

Αλλοι ή μαλλον αλλες αντιπαθεστατες ηρωιδες που μου ηρθαν στο μυαλο τελευταια ειναι η Καθη απο το '' Ανατολικα της Εδεμ'' και η Μυλαιδη απο τους '' Τρεις Σωματοφυλακες''. Με την κακια που κουβαλουσαν κι οι δυο το αξιζαν το τελος τους.

 

[Σόφκι]

Ο ανθρωπος ηθελε απλα να κανει σωστα τη δουλεια του. Για μενα ειναι ο πιο συνεπης δημοσιος υπαλληλος στην παγκοσμια λογοτεχνια.

 

[Πεταλούδα]

Αλλοι ή μαλλον αλλες αντιπαθεστατες ηρωιδες που μου ηρθαν στο μυαλο τελευταια ειναι η Καθη απο το '' Ανατολικα της Εδεμ''...
Με την κακια που κουβαλουσαν κι οι δυο το αξιζαν το τελος τους.

Συμφωνώ για την Κάθυ, η οποία ήταν και η πρώτη κακιά ηρωίδα που διάβασα φέτος.

 

[Μελουζίνα]

Ε όχι και τον Ιαβέρη ρε παιδιά! (Ζαβ μον αμί, μαζί σου συμφωνώ απολύτως για τον Ιαβέρη του Ουγκώ) Ήταν κολλημένος με το καθήκον του, καλώς ή κακώς. Πάντως, θα συμφωνήσω όσον αφορά την Εστέλλα του Ντίκενς και την Μπέλλα στο "Λυκόφως"....Ζαβ, όχι και τόσο η Μυλαίδη, όσο ο Καρδινάλιος Ρισελιέ αν θέλεις την γνώμη μου. Αυτός ήταν χειρότερος!
Χμ...θα σκεφτώ και άλλους. Έχω την αίσθηση ότι κάποιος μου διαφεύγει...

 

[Λορένα]

Δεν μπορω να σκεφτω καποιον παρα πολυ κακο.

Εκτος αν δεν διαβαζω βιβλια με κακους..

Αν.. και ειναι λιγο νωρις να κρινω ακομη, στους "αθλιους" που διαβαζω τωρα, θεωρω κακους την οικογενεια των Θεναρδιερων, που προσεχαν την μικρη ορφανη
(δεν λεω ονομα για να μην αποκαλυψω πλοκη )

 

[Στιβ]

Ένας άκρως αντιπαθής ήρωας είναι ο Ζήνωνας, στην Συνείδηση του Ζήνωνα του Ίταλο Σβέβο που διαβάζω τώρα. Αναποφάσιστος, συμλεγματικός στα όρια της καρικατούρας, φθονερός, άπιστος στη σύζυγο του είναι μερικά μόνο από τα ΄κουσούρια του απίθανου αυτού τύπου.

 

[Δρουγγάριος]

Χαχαχα μπήκα έχοντας στο μυαλό δύο ονόματα και τα βλέπω να αναφέρονται ακριβώς πριν. Θερναδιέρος και Βασιλιάς Τζόφρεϋ.