Οι συγγραφείς πιστεύουν;

Νικόλα δε Κιντ, χαρακτήρισα τους άθεους -κι όχι τους θρήσκους- φυσιολογικούς, εννοείται όχι κυριολεκτώντας. Υπερέβαλλα απλώς και νόμιζα πως ήταν σαφές.
Προσωπικά θεωρώ προσόν το να είναι κανείς άθεος, κατά κάποιο τρόπο το βρίσκω δείγμα ευφυΐας, σε καμμία περίπτωση όμως δεν μπορώ να ισχυριστώ πως όποιος είναι θρήσκος αυτομάτως δεν είναι και φυσιολογικός. Επαναλαμβάνω: νόμιζα πως ήταν ξεκάθαρο το ότι δεν μιλούσα απολύτως στα σοβαρά. Μάλλον όχι -θα το έχω υπ' όψιν μου στο μέλλον, να αξιοποιώ λιγότερο την μη κυριολεκτική χρήση της γλώσσας.

Όσον αφορά στους άθεους που περιγράφεις, συμφωνώ στο ότι είναι γραφικοί. Δε σε κάνει κουλ το να μην πιστεύεις- πιο συνειδητοποιημένο ίσως. Και πάλι όμως, με το να προσπαθείς να αποδεικνύεις οτιδήποτε στους υπόλοιπους υποβαθμίζεσαι.

Και πάλι αστειεύτηκα σχετικά με την σαιξπηρική διατύπωση, διότι αναγνωρίζω πως το σχόλιό μου ήταν μπερδεμένο.
 
Ωραία συνεννοηθήκαμε! :) Επιτέλους, αν κι εγώ παρανόησα πρώτος!:ρ

Και για να κλείσω με το όλο θέμα, για μένα ο άθεος ούτε κουλ είναι, ούτε ευφυής, ούτε συνειδητοποιημένος...
Απλά έχει μια διαφορετική άποψη από κάποιους άλλους.
Μια άποψη που δεν μπορεί να την τεκμηριώσει σε ένα θρήσκο, όπως άλλωστε κι ο θρήσκος δεν μπορεί να πείσει για τις δικές του απόψεις.

Προσωπικά μου φαίνεται εντελώς αστεία η όλη ιστορία με την Κόλαση και τον Παράδεισο για παράδειγμα.
Σε ένα θρησκευόμενο άνθρωπο όμως φαίνεται εντελώς απίθανη η θεωρία της Εξέλιξης, που για μένα είναι μια κορυφαία μελέτη... Ατέρμονος κύκλος.

Να σου πω Αμάντα, πριν πολλά χρόνια έμπαινε σε τέτοιες συζητήσεις.
Πλέον μου φαίνονται εντελώς μάταιες και ολίγον τι υποκριτικές...
Συνεχίζω να πιστεύω πως η πίστη είναι ένα θέμα προσωπικό. Ο καθένας έχει δικαίωμα να πιστεύει σε αυτό που τον κάνει να αισθάνεται καλύτερα. Και πάντα μακριά από ακρότητες!
;)
 
Είμαι μικρή ακόμη και έχω την αφέλεια να μπλέκω σε συζητήσεις, από ό, τι φαίνεται. :Ρ

Υποκριτικές και μάταιες είναι όταν κι οι δύο πλευρές -ή έστω η μία- είτε δε γνωρίζουν πλήρως τι είναι αυτό που υποστηρίζουν, είτε έχουν κακεντρεχείς προθέσεις. Από τη στιγμή που ξέρω πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει από την πλευρά μου, δεν θεωρώ άδικο κόπο τη συζήτηση με έναν ευγενικό συνομιλητή.
Αν κι εν προκειμένω δεν επρόκειτο ακριβώς για συζήτηση, αλλά για ''ξεκαθάρισμα''.

Η πίστη είναι προσωπικό ζήτημα. Δεν αμφέβαλλα ποτέ:) Τις ακρότητες προσωπικά δυσκολεύομαι να τις αποφεύγω γιατί είμαι φανατική προσωπικότητα. Όμως εδώ δεν τίθεται τέτοιο θέμα: είμαι άθεη διότι δεν πιστεύω πως υπάρχει τίποτε το ανώτερο. Όλα είναι θέμα βιολογίας- και τύχης. Τελεία. Καμμία ακρότητα, κανένας φανατισμός. Όλες οι απόψεις είναι αποδεκτές:)
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Ωραια, καταληξαμε στο σημειο οπου ειχαμε φτασει στην προηγουμενη σχετικη συζητηση :))))
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Φέρεται να έγραψε ο Robert Heinlein στο μυθιστόρημα ΕΦ "Time Enough for Love", το 1973:
"Η πιο παράλογη ιδέα που ονειρεύτηκε ο Homo Sapiens είναι ότι ο Κύριος και Θεός της Δημιουργίας, Δημιουργός και Παντοκράτορας όλης της Οικουμένης, επιθυμεί την γλυκερή λατρεία των πλασμάτων του, μπορεί να επηρεαστεί από τις προσευχές τους, και χάνει την ψυχραιμία του σαν δεν λάβει αυτήν την κολακεία. Κι όμως, αυτή η παράλογη φαντασίωση, χωρίς ίχνος απόδειξης να την υποστηρίξει, πληρώνει τα έξοδα της παλαιότερης, μεγαλύτερης και λιγότερο παραγωγικής βιομηχανίας που πέρασε από την ιστορία."

Δεν έχω διαβάσει ποτέ αυτόν τον συγγραφέα αλλά συχνά πέφτω πάνω σε αυτό το απόσπασμα το οποίο θεωρώ πως λέει μια πολύ απλή και στοιχειώδη αλήθεια.
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
(ισως εχει ενδιαφερον να αναφερθει οτι το βιβλιο Stranger in a Strange Land του ιδίου απετελεσε εμπνευση για τη δημιουργια μιας αίρεσης, παροτι ο Heinlein δεν υπηρξε υποστηρικτης της)
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Από Καρλ Σέιγκαν:
"Αυτό που λέω είναι πως εάν ο Θεός ήθελε να μας στείλει ένα μήνυμα, και ο μόνος τρόπος που βρήκε να το κάνει ήταν μέσω αρχαίων γραφών, θα μπορούσε να τα είχε καταφέρει καλύτερα."
Contact (1985), Κεφ. 10​

"What I'm saying is, if God wanted to send us a message, and ancient writings were the only way he could think of doing it, he could have done a better job."
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Δεν εχει να κανει με συγγραφεα αλλα σημερα ακουσα το εξης και το βρηκα πολυ ενδιαερον.

Διαβαζω στη Βικιπαιδεια οτι ο σκηνοθετης Γκιγιερμο ντε Τορο περασε απο διαφορες διακυμανσεις μεταξυ χριστιανισμου (Καθολικισμου, οπως λεει) και αθεισμου, και σημερα η Βικι τον κατηγοριοποιει ως αθεο.

Σημερα ομως ακουσα συνεντευξη του στον Κουτσογιανοπουλο πανω στην ταινια Crimson Peak. Δεν ειδα ολη τη συζητηση, αλλα ελεγε οτι περασε μια νυχτα σε ενα στοιχειωμενο σπιτι, αλλον για τις αναγκες ενος γυρισματος, και ακουγε πραγματα να μετακινουνται, στριγγλιες και κλαματα. Ελεγε οτι η πιστη στα φαντασματα ειναι μερος της μεξικανικης κουλτουρας, αλλα με δεος ανεφερε οτι το μεταφυσικο υπαρχει σε ολους τους πολιτισμους, και η απορριψη του ειναι απλα απορροια του Διαφωτισμου που δεν ειναι ντε και καλα σωστη. Οπως λεει το μεταφυσικο υπαρχει μαζι μας και πρεπει να το "μελετησουμε".

Βρηκα πολυ τιμια αυτη τη δηλωση, αλλα δεν ξερω αν λεγοντας "μεταφυσικο" και "μελετη" εννοουσε την μελετη του ιδιου του μεταφυσικου η τουμεταφυσικου σαν φολκλορ. Και δεν ξερω αν μιλουσε σαν ενας αθεος που εχει ενστικτωδεις φοβους/αδυναμιες, η σαν αθεος που πιστευει οτι υπαρχει κατι αλλο (οπως πχ ο βουδισμος)
 
Last edited:
Διάβασα πριν λίγο μια συνέντευξη του, περσινή στον Κουτσογιαννόπουλο και μου φαίνεται μορφή απλά. Το shape of water είναι η πρώτη του ταινία που είδα και μου άρεσε κάμποσο και θα μπούν και άλλες δικές του στο πρόγραμμα με πρώτο πρώτο τον Λαβύρινθο του Πάνα. Ψέματα, έχω δεί και το hellboy που ήταν επίσης απολαυστικό.Πάντως απ'οτι έχω καταλάβει, σύμφωνα με τις θεματικές των ταινιών του θα τον χαρακτηρίζα άθεο που πιστεύει οτι ίσως να υπάρχει κάτι άλλο που μας περιβάλλει, όχι άμεσα αντιληπτό.

Κάτι που συγκράτησα αν και αναφέρεται στο Crimson Peak και στις γοτθικές ιστορίες αγάπης αλλα ισχύει και για το shape of water είναι το παρακάτω:

''Δεν είναι ακριβώς «φρίκη» το είδος αυτό. Είναι ένα μείγμα έρωτα και θανάτου. Το κλειδί είναι η παραδοχή του πώς ο έρωτας βγαίνει από τερατώδη πλάσματα που συμφιλιώνονται με τη φύση τους, την αποδέχονται και προχωρούν. ''

Ωραίος τύπος !!!
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
(αυτή η ανάρτηση ήταν όντως γι'αυτό εδώ το νήμα; :χμ: )
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Με την ευκαιρία του θανάτου του Στίβεν Χόκινγκ, ας θυμηθούμε και την δική του άποψη επί του θέματος:

"Είμαστε ελεύθεροι να πιστεύουμε ό,τι θέλουμε και η θέση μου είναι πως η πιο απλή εξήγηση είναι πως δεν υπάρχει θεός. Κανείς δεν δημιούργησε το σύμπαν μας και κανείς δεν διευθύνει την μοίρα μας."
 

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Πέθανε πρόσφατα ο Φίλιπ Ροθ. Ας θυμηθούμε τί έχει πει, σχετικά με τον θεό.

Δημοσιογράφος: Θεωρείς τον εαυτό σου θρησκευόμενο άτομο;
Ροθ: Όχι, δεν υπάρχει θρησκεία μέσα μου.
Δημοσιογράφος: Άρα, δεν πιστεύεις πως υπάρχει θεός κάπου εκεί έξω;
Ροθ: Φοβάμαι πως δεν υπάρχει. Όχι. [...] Όταν ο κόσμος πάψει να πιστεύει στον θεό, θα είναι ένα καλύτερο μέρος.
 
Στην "Ασκητική" που μόλις τελείωσα, ο Καζαντζάκης εκφράζει έναν έντονο πανθεισμό που μου θύμισε τον Σπινόζα. Ο Θεός είναι και βρίσκεται παντού : σε φυτά, ζώα, ανθρώπους, φύση κλπ. Η άποψη αυτή το 1927 που κυκλοφόρησε το βιβλίο αντιμετώπισε τη γενική χλεύη, από μαρξιστές μέχρι θεολόγους και ήταν καθοριστική για την "περιποίηση" που είχε από την Ελληνική Εκκλησία τα κατοπινά χρόνια...
 

Αντέρωτας

Ξωτικό του Φωτός
Προσωπικό λέσχης
Απο ο,τι εχω ακουσε και καταλαβει, η "θρησκευτικότητα" που εκφραζει ο Καζαντζακης δε διαφερει πολυ απο τον αφηρημενο μη-δογματικο πνευματισμο οπου πιστευει γενικα ο δυτικος ανθρωπος σημερα, εχοντας εκτεθει σε πνευματιστικες και ανατολιτικες φιλοσοφιες. Απλα ηταν πρωτακουστο εκεινη την εποχη.
 
Εδώ είναι το θέμα : μιλάει ο Καζαντζάκης για το μεγάλο Αγώνα να γίνουμε καλύτεροι εμείς οι ίδιοι και να "ανεβάσουμε" κατ'επέκταση το Θεό από τα Τάρταρα στο Φως της Επιφάνειας. Είναι αρκετά θολό και μεταφυσικό και πάντως όχι και τόσο πρακτικά επαναστατικό. Από την άλλη μου φαίνεται πολύ απαιτητικό για πιστούς τύπου Μαχαρίσι...
 
Top