Τίτλος: Τα όρια της ερμηνείας
Πρωτότυπος τίτλος: I LIMITI DELL' INTERPRETAZIONE
Συγγραφέας: Ουμπέρτο Έκο (Umberto Eco)
Μετάφραση: Μαριάνα Κονδύλη
Εκδόσεις: Γνώση
Έτος έκδοσης: Δεκέμβριος 1993
Διαστάσεις: 21Χ14
Αριθμός σελίδων: 448
Το συγκεκριμένο βιβλιο ξεκινάει απο τον αρχαιοελληνικό τρόπο σκέψης περνάει στον ερμητισμό και την εξέλιξη του κατα τον μεσαίωνα και φτάνει στον προβληματισμό του σήμερα πάνω στο θέμα της ερμηνείας.Ένα βιβλίο που σίγουρα βοηθάει τον αναγνωστη να καταλαβαίνει πολύ καλύτερα και να ερμηνεύει πιο ορθά τον οποιοδήποτε συγγραφέα ή ποιητή διαβάζει. Πραγματικά όμως δεν θέλω απλα να περιγράψω το βιβλίο μιας και κανείς μπορεί να βρει καποιες βασικές πληροφορίες γι αυτό και στα σάιτ για βιβλία. Ο προβληματισμός μου είναι άλλος.
Προσωπικά θα ήθελα να σχολιάσω κυρίως επειδη πραγματικά είναι τόσο δύσκολο να βρεις πληροφορίες απο Έλληνες αναγνώστες όχι για να περιγράψουν τι πραγματεύεται το βιβλίο αλλα για κριτικές, συζητήσεις πάνω σε αυτό ή σχολιασμούς πάσης φύσης. Έψαξα όσο μπορούσα, ρώτησα σε φόρουμ και πραγματικά έπεφτα συνεχώς πάνω σε τοίχο. Νιώθω σαν αυτό το βιβλίο να μην μεταφράστηκε ποτέ στα ελληνικά...
Το βιβλίο αυτό αποτελεί ένα πολύ αξιόλογο ομολογουμένως και δυσανάγνωστο όμως βιβλίο. Απο τα πιο δυσανάγνωστα οχι μόνο του Έκο αλλά που -προσωπικά θεωρώ- ότι υπάρχουν... Η ανάγνωση του Κεφαλαίου του Μαρξ ας πουμε φαντάζει σαν βολτούλα στο λιβάδι μπροστά του. Πρέπει όμως να πω ότι δεν είμαι σίγουρη αν ευθύνεται μόνο ο Εκο γι αυτό.
Απο την αρχή η μετάφραση φαίνεται αρκετά προβληματική. Δεν φτάνει που το ίδιο το βιβλίο πραγματεύεται ένα δύσκολο θέμα έχει κανείς να πολεμήσει με προτάσεις που πραγματικά δεν βγάζουν νόημα συντακτικά και υπάρχουν παράγραφοι σαν αυτή που είναι τελείως απροσπέλαστοι (όπως λέει και το μοναδικό κορίτσι που βρήκα και σχολίασε και θα συμφωνήσω):
"Προκειμένου να βρούμε ένα παράδειγμα μνημοτεχνικής που να έχει μερικές ιδιότητες σημειωτικής, αρκεί να σκεφτούμε συστήματα όπου: (1) σε επίπεδο έκφρασης να εμφανίζεται ένα συντακτικό σύστημα από loca προορισμένο να φιλοξενεί εικόνες που ανήκουν στο ίδιο εικονογραφικό πεδίο και επέχουν θέση λεξικολογικών μονάδων· (2) σε επίπεδο περιεχομένου, τα res memorandae είναι με τη σειρά τους οργανωμένα σε ένα εννοιολογικό σύστημα - σε σημείο που, αν αυτό το σύστημα μεταφραζόταν με όρους μιας άλλης οπτικής αναπαράστασης, θα μπορούσε να υποκαθιστά το επίπεδο έκφρασης μίας δεύτερης μνημοτεχνικής, της οποίας το περιεχόμενο θα γινόταν το σύστημα τόπων και εικόνων που συνιστούσε το επίπεδο έκφρασης της πρώτης μνημοτεχνικής."
Υπάρχει καταιγισμός απο όρους οι οποίοι πουθενά δεν επεξηγούνται ούτε παρατίθεται ο αρχικός όρος που χρησιμοποιείται στα ιταλικά ή στα αγγλικά... πουθενά!!!και προφανώς δεν υπάρχει καμία βοήθεια για τους λατινικούς όρους όπως φαίνεται και στην παράγραφο...
Υπήρχαν ένα ή δύο σημεία όπου η ίδια η μετάφραση είναι λανθασμένη όχι μόνο η σύνταξη (αυτά τα έχει καταγράψει ένας σχολιαστης στο μπλόγκ του εγώ θα αναφέρω τις δικές μου παρατηρήσεις). Επίσης ο συγκεκριμένος έχει σωστά επισημάνει ότι στο βιβλίο αναφέρεται η George Eliot ως άντρας κατι που προξενεί λίγο εντύπωση...
Αλλά πέρα απο αυτά...
Αυτό που μου δημιουργησε εμένα μεγάλο πρόβλημα στην ανάγνωση είναι οι πολύ εξειδικευμένοι όροι που χρησιμοποιεί η μεταφράστρια χωρίς να δίνει τον αρχικό όρο ή έστω μια υποσημείωση (όπως προείπα και θέλω να επαναλάβω).
Αυτό μου συνέβη με πολλούς όρους αλλα ιδιαίτερη δυσκολία συνάντησα συγκεκριμένα με τους όρους "ημικός" (emic) και "ητικός" (etic) που πετάει ξαφνικά μπροστά μας σε μια παράγραφο χωρίς καμία άλλη πληροφορία (εγω τους πρόσθεσα για να βοηθήσω αν κάποιος θέλει να το ψάξει)...
Οι όροι αυτοι ΔΕΝ υπαρχουν στην ελληνική και δεν μπορούσα να ψάξω απλά και να βρω μια απαντηση.
Τους έψαξα πολύ ώρα και έφτασα ως το ιταλικό κείμενο για να βγάλω άκρη. Στην ελληνική τους βρήκα κατόπιν εορτής μόνο σε ένα άρθρο χημείας(!) στο οποίο οι άνθρωποι είχαν απο δίπλα τον αγγλικό όρο κάτι που δεν μπήκε σε κόπο να το κάνει η μεταφράστρια μας! Αυτο το βρήκα αργά αλλά ούτως ή αλλως ήθελα να επιβεβαιώσω τους ορους γιατί στο άρθρο εκείνο χρησιμοποιούνταν διαφορετικά και δεν θα ήμουν σίγουρη αν πρόκειται για το ίδιο πράγμα.
Συγνώμη για το ύφος ή την έκφραση αλλά δεν συνηθίζω να γράφω και τόσο μεγάλους σχολιασμούς. Ήθελα πραγματικά όμως να εκφράσω τον προβληματισμό μου και να ακούσω γνώμες αν καποιος το έχει διαβάσει το βιβλίο.Δεν είμαι καθετη προφανώς σε αυτά που λέω απλά εκφέρω άποψη και δεν έχω ακόμα ολοκληρώσει το βιβλίο
Last edited by a moderator:
))
Θα ήταν ίσως χαρούμενη αν ζούσε κι έβλεπε πως ακόμη η ταυτότητα της δεν αναγνωρίζεται, όχι όμως λόγω άγνοιας της συγγραφικής της διαδρομής...