Περίεργες συνήθειες στην ανάγνωση βιβλίων

Το να κοιτάω πόσες σελίδες έχουν μείνει το κάνω και εγώ, αλλά αυτό που κάνω πολύ συχνά είναι να διαβάζω τον επίλογο του βιβλίου πριν το ξεκινήσω.
Εγώ πάλι, τώρα τελευταία, κάνω το ανάποδο!!! Διαβάζω τον πρόλογο αφού τελειώσω το βιβλίο. Διότι λέω: "άσε να το διαβάσω εγώ πρώτα, να έχω την άποψη μου, και μετά πες μου ο, τι θες, κύριε που έγραψες τον πρόλογο."
Σε κάτι βιβλία δε που υπάρχει: πρόλογος του συγγραφέα, πρόλογος του μεταφραστή, πρόλογος για την πρώτη έκδοση, πρόλογος για τη δεύτερη έκδοση, πρόλογος για την εικοστή πέμπτη έκδοση κλπ κλπ, δεν υπάρχει περίπτωση να τα διαβάσω όλα αυτά πριν από το έργο. Δεν έχω την υπομονή, βρε αδελφέ.

Σημ.: Κι εγώ θέλω επιτραπέζιο αναλόγιο!!! Ξέρει κανείς αν πουλάνε κάπου στην Αθήνα; Ή πρέπει να ξενιτευτούμε για να βρούμε;
 
Last edited:
Επίσης έχω πληθώρα φωτιστικών βιβλίου. Πολύ ωφέλιμα όταν ο διπλανός σου βρίσκεται στον βαθύ ύπνο, εσύ όχι και θέλεις να κάνεις κάτι αθόρυβα και με την άνεσή σου, όπως να διαβάζεις κάτω απ’ τα στρωσίδια με τη μικρή λαμπίτσα σου που φωτίζει μόνο τη σελίδα σου...άντε και κάτι παρά πάνω απ’ τη σελίδα σου.
Είχα γνωρίσει μια Αγγλίδα, που φορούσε το φως στο κεφάλι της όταν διάβαζε, σαν αυτά που έχουν οι ανθρακωρύχοι. Μιλάμε, το λάτρεψα, ήταν τέλειο! Δυστυχώς, δεν έχω δει στην Ελλάδα κάτι τέτοιο.

Εχω κι εγώ κάποιες από τις παραξενιές που ειπώθηκαν πιο πάνω. Δεν μπορώ να αφήσω κεφάλαιο στην μέση εκτός αν συντρέχει σοβαρός λόγος, δεν μ' αρέσουν οι τσακισμένες σελίδες και κοιτάω να δω πόσες σελίδες έμειναν μέχρι το τέλος του κεφαλαίου. Πολύ ψυχαναγκασμός μας δέρνει βρε παιδιά, να το κοιτάξουμε αυτό :)))
 
Last edited by a moderator:
Συχνά, την στιγμή που διαβάζω την αριστερή σελίδα ξεφυλλίζω με το δεξί χέρι τις επόμενες σελίδες και ενώ συνεχίζω να διαβάζω, παράλληλα κοιτάζω κι εκεί ώστε να δω πόσες σελίδες έχω ακόμα για να τελειώσω το κεφάλαιο.
:ανέκφραστος:
Το κανω και γω αυτο !! Δεν εισαι μονος

Αυτο που κανω με ολα τα βιβλια αλλα κυριως με τα πιο ογκωδη ειναι να το αναοιγω τοσο οσο μου αρκει για να μπορω να διαβασω καθως θεωρω οτι λιγα παραπανω να τα τραβηξω θα σκιστουν ή θα φθαρουν και θελω γενικα τα βιβλια μου να ειναι να ειναι οσο πιο κοντα γινεται στο αφθαρτο και τελειο :p
 
Last edited by a moderator:
Εγώ χθες είπα μια τεράστια ψεματούρα. :φιρουλί:

Μπορεί να θέλουν τ΄αφτιά μου μουσική συνέχεια, όμως,
μουσική ακούω πάντα ιδιωτικά. Στο διάβασμα συνήθως ήθελα νεκρική σιγή, άλλες φορές θέλω μουσική επένδυση ή και άσχετους ήχους.
Επίσης, στο διάβασμα καπνίζω αρκετά και δεν θέλω άνθρωπο σε απόσταση 4 ναυτικών μιλίων. Έχω πάντα ένα μολυβάκι στα χέρια, και τον σελιδοδείκτη τσίχλα στο στόμα.
 
Εγώ κάνω το εξής αυτοσπόιλερ: έκει που έχω αρχίσει ωραία και καλά ένα βιβλίο :ανάγνωση:και πρωχοράει η υπόθεση, γυρίζω τις σελίδες και διαβάζω το τέλος πριν φτάσω καν στη μέση του βιβλίου!(που λέει ο λόγος, μπορεί να το κάνω και αργότερα κι όχι στα πρώτα σημεία)
 
Εγώ κάνω το εξής αυτοσπόιλερ: έκει που έχω αρχίσει ωραία και καλά ένα βιβλίο :ανάγνωση:και πρωχοράει η υπόθεση, γυρίζω τις σελίδες και διαβάζω το τέλος πριν φτάσω καν στη μέση του βιβλίου!(που λέει ο λόγος, μπορεί να το κάνω και αργότερα κι όχι στα πρώτα σημεία)
Αχ κι εγώ το έκανα αυτό παλιότερα... Πλέον συγκρατώ τον εαυτό μου γιατί φοβάμαι ότι κάτι χάνεται από τη μαγεία.. Μερικές φορές, πραγματικά μπορεί να μάθεις κάτι που δεν έπρεπε να το ξέρεις, όπως πχ στο 1984 του Οργουελ.
 
Τι ακριβώς εννοώ....Στα περισσότερα βιβλία που έχω διαβάσει, μόλις τα παίρνω στα χέρια μου διαβάζω την τελευταία παράγραφο και μετά συνεχίζω απ'την αρχή..Δεν έχω ιδέα πως καθιερώθηκε αυτή η συνηθεια...Ισως φοβάμαι πως θα αυτοκαταστραφεί το βιβλίο, θα πεθάνω ή θα με απαγάγουν εξωγήινοι και δεν θα μάθω τι γίνεται στο τέλος.....:ωιμέ::ωιμέ::αργκ:
:)) Aυτό έκανε και ο Harry στο When Harry Met Sally! Έλεγε ότι φοβάται ότι θα πεθάνει πριν μάθει το τέλος, και ότι αυτή η συνήθειά του είναι απόδειξη της σκοτεινής του πλευράς!

Μία περίεργη συνήθεια, που εγώ δεν τη θεωρώ περίεργη ομολογουμένως, αλλά όσοι το έχουν δει/ακούσει το θεωρούν πιο περίεργο και από το να ανακάλυπταν ότι στην πραγματικότητα είμαι μονόκερος, είναι ότι διαβάζω eBooks στην τηλεόραση (μέσω υπολογιστή που είναι συνδεδεμένος).
 
-μου αρέσει να παίρνω βιβλία με όμορφα εξώφυλλα
-τα ξεφυλλιζω γρήγορα με τον αριστερό μου αντίχειρα και σταματάω σε τυχαίο σημείο να τα μυρίσω (με κλειστά μάτια σαν διαφήμιση για γιαούρτι :χαχα: )
-όταν διαβάζω βιβλίο πριν κοιμηθώ, ρίχνω μια ματιά στις σελίδες του επόμενου κεφαλαίου για να αποφασίσω αν με παίρνει να συνεχίσω το διάβασμα
-αν για κάποιο (σπάνιο) λόγο αφήσω κεφάλαιο στη μέση, κοιτάω τον αριθμό της σελίδας και προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να απομνημονεύσω τη σειρά των ψηφίων
-τώρα τελευταία κοιτάω πρώτα την ημερομηνία έκδοσης
-δεν μπορώ να διαβάσω με φασαρία
-διαβάζω μόνο στο κρεβάτι ή σε καναπέ/πολυθρόνα/καρέκλα με τα πόδια ανεβασμένα κι αυτά
-όταν τελειώνω ένα βιβλίο, το κλείνω, το πιάνω με τα δύο μου χέρια και κοιτάω για λίγο το εξώφυλλό του σαν να του λέω ευχαριστώ (εκτός αν ήταν μάπα το καρπούζι)
-πολύ συχνά τσεκάρω δύο φορές αν έχω γυρίσει στην επόμενη σελίδα ή αν έχω γυρίσει κατά λάθος δύο μαζί και βγω σε άκυρο σημείο
-όταν σταματάω το διάβασμα στο τέλος της μέρας, το κλείνω βάζοντας το δάχτυλό μου εκεί που έχω σταματήσει για να δω τι ποσοστό του βιβλίου απομένει
-το βράδυ όταν νυστάζω λέω ''ένα κεφάλαιο και τέλος'' αλλά συνήθως το λέω αυτό και για το υποτιθέμενο ''τελευταίο κεφάλαιο'' και διαβάζω άλλα 2-3
Αυτά μπορώ να σκεφτώ προς το παρόν, αν έχω ξεχάσει κάτι θα επανέλθω! :))))
 
-πολύ συχνά τσεκάρω δύο φορές αν έχω γυρίσει στην επόμενη σελίδα ή αν έχω γυρίσει κατά λάθος δύο μαζί και βγω σε άκυρο σημείο
-όταν σταματάω το διάβασμα στο τέλος της μέρας, το κλείνω βάζοντας το δάχτυλό μου εκεί που έχω σταματήσει για να δω τι ποσοστό του βιβλίου απομένει
-το βράδυ όταν νυστάζω λέω ''ένα κεφάλαιο και τέλος'' αλλά συνήθως το λέω αυτό και για το υποτιθέμενο ''τελευταίο κεφάλαιο'' και διαβάζω άλλα 2-3
Αυτά τα τρία τελευταία και εγώ τα κάνω. :)) Παρεπιπτόντως, παρατηρώ ότι δεν αφήνει κανένας κάποιο βιβλίο στη μέση ενός κεφαλαίου οπότε θα το βάλω εγώ σαν παράξενο το ότι αφήνω μισοτελειωμένο κεφάλαιο γιατί πολλές φορές διαβάζω στο αστικό και δεν προλαβαίνω να το τελειώσω. Μάλλον εγώ είμαι η περίεργη!! :ρ
 
Όχι Βάγγυ, είμαστε δύο. Κι εγώ όπου να 'ναι σταματάω το διάβασμα. Ακόμα κι αν έχω αποφασίσει να φτάσω στο τέλος του κεφαλαίου και να σταματήσω, κάτι με πιάνει και τελικά διαβάζω και δυο τρεις σελίδες από το επόμενο. Άβυσσος η ψυχή του αναγνώστη...
 
Όχι Βάγγυ, είμαστε δύο. Κι εγώ όπου να 'ναι σταματάω το διάβασμα. Ακόμα κι αν έχω αποφασίσει να φτάσω στο τέλος του κεφαλαίου και να σταματήσω, κάτι με πιάνει και τελικά διαβάζω και δυο τρεις σελίδες από το επόμενο. Άβυσσος η ψυχή του αναγνώστη...
Ναι κι εγώ το κάνω αυτό, ειδικά αν το σημείο που σταματάει το προηγούμενο κεφάλαιο έχει αγωνία, ξεφυλλίζω λιγάκι και το επόμενο. Αν και συνήθως όταν το κάνω αυτό είναι βράδυ και δε θυμάμαι τίποτα την άλλη μέρα, οπότε ξανά από την αρχή. :ρ
 
Καλησπέρα.

Η ''κακή'' συνήθειά μου είναι να αγοράζω και να διαβάζω όλα τα βιβλία ενός συγγραφέα ακόμη και αν δεν μου αρέσει το πρώτο του βιβλίο. Είναι μία συνήθεια που την έχω από τις συλλογές που κάνω. Δεν θα άντεχα να μην είχα ολοκληρωμένο το έργο ενός συγγραφέα. Απορώ πώς το καταφέρνετε μερικοί :χαχα:
 
Έχω μια κακιά συνήθεια, να κοιτώ αν με εμπνέει το εξώφυλλο! Δίνω σημασία στην "καλαισθησία" ενός βιβλίου!
Όταν διαβάζω πρέπει να παίζει μουσικούλα από πίσω απαραίτητα! Παλιά είχα ένα συνήθειο, όταν διάβαζα μου ερχόντουσαν εικόνες στο μυαλό και τις σκίτσαρα σε ένα μπλοκ!
 

Φιλιπ

Δαγεροτύπης
μια ιδιοτροπία που εχω εγω ειναι οτι θελω να ταιριαζει η εποχη που διαβαζω ενα βιβλιο με την εποχη που εξελίσσεται η υπόθεση του βιβλιου.προτιμώ δλδ ενα βιβλιο που η ιστορια διαδραματιζεται σε χιονια,κρυο κλπ να το διαβασω χειμώνα και ενα βιβλιο που διαδραματιζεται σε ζέστη,καλοκαιρι,αφρικη κλπ να το διαβασω καλοκαίρι και γω! ειμαι καλά??
 
@Φίλιπ, είσαι μια χαρά, δεν είσαι ο μόνος. ;) Εκτός κι αν κανείς μας δεν είναι καλά. :ρ
 
Εμένα μου αρέσει περισσότερο να ακολουθώ ιστορίες που διαδραματίζονται σε εποχές αντίθετες από την εποχή που διαβάζω το βιβλίο!Με πιάνει νοσταλγία π.χ όταν είναι χειμώνας και διαβάζω ιστορία για το καλοκαίρι ή για το Φθινόπωρο,το ίδιο κι αντίστροφα!
 
Ακόμα προσπαθώ να προσανατολιστώ στο λαβύρινθο αυτής της ωραίας λέσχης. Τουλάχιστον εδώ δεν υπάρχει Μινώταυρος, καθώς ελπίζω!
Διάβασα περίπου τις μισές αναρτήσεις στο παρόν νήμα. Απολαυστικότατες! Προσθέτω μερικές ακόμα συνήθειες. Ίσως βρίσκονται και μεταξύ των αναρτήσεων που προσπέρασα.

Υπογράμμιση αποκλειστικά με μολύβι. Μελάνι σε βιβλίο μου είναι τόσο αποκρουστικό, όσο μια κατσαρίδα σε τούρτα γενεθλίων! Συχνά αντί για υπογράμμιση, σημείωση στο τέλος του βιβλίου (σελίδα και λέξεις αρχής και τέλους του αποσπάσματος). Ωστόσο, στα βιβλία της σχολής υπογράμμιση σχεδόν αποκλειστικά με κόκκινο στυλό. Προφανώς μια επιθετική ενέργεια, μια πρόθεση αφανισμού. Ελάχιστα βιβλία γλύτωσαν αυτό το μακελειό.

Διάβασμα σε όλα τα μεταφορικά μέσα και υπό οιεσδήποτε συνθήκες πλην μιας: όταν είμαι εγώ ο οδηγός. Το audio book μου είναι πολύ ξένο. Προς το παρόν. Υποκλίνομαι στο μέλος της λέσχης (δεν συγκράτησα το όνομα) που κατάφερε να διαβάζει στο ντους δίχως να βρέχεται το βιβλίο! :προσκυνώ:

Μια από τις κακές, κάκιστες, συνήθειές μου σχετικά με το βιβλίο είναι η αναλογία αγοράς βιβλίων προς ανάγνωση βιβλίων: 10/1. Αυτό σημαίνει ότι μέχρι να διαβάσω ένα βιβλίο έχω αγοράσει στο μεταξύ, τουλάχιστον δέκα!
Εφιάλτης: «καθελώ μου τας βιβλιοθήκας και μείζονας οικοδομήσω και συνάξω εκεί πάντα τα βιβλία μου, Και ερώ τη ψυχή μου· ψυχή, έχεις πολλά βιβλία εις έτη πολλά· αναπαύου, αναγίγνωσκε, ευφραίνου.»...«Άφρον! Ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· α δε ητοίμασας τίνι έσται;»
Και έρχονται να μου πάρουν τα βιβλία... Κόλαση! :τρέλα:
 
Last edited:
Εχω αρκετες περιεργες συνηθειες οταν διαβαζω.Πρεπει παντα το σωμα μου να βρισκεται σε ορθη γωνια(οσο τρελο κι αν ακουγεται)να ακουω κλασσικη μουσική ταυτόχρονα και να γραφω στην πρωτη σελιδα την ημερομηνια που το αγορασα.Επισης μου αρεσει να εχω ενα σχετικο τετραδιο που σημειωνω τις εντυπωσεις μου απο το βιβλιο.
 
Top