Περίεργες συνήθειες στην ανάγνωση βιβλίων

Επανηλθα με νέα παραξενια. Διαβάζω απο διάφορους/ες οτι όταν διαβάζουν θέλουν απόλυτη ησυχία. Εγώ διαβάζω τις περισσότερες φορες με μουσική. Κυρίως στο αστικό για τη σχολή μου, γιατί δε θέλω να αποσυντονιζομαι απο συζητήσεις αλλων. Μάλιστα επειδή ακούω ενα συγκεκριμένο σταθμό και βάζει πανω κάτω τα ίδια τραγούδια στη διαρκεια της εβδομάδας, οταν ακούω ενα τραγουδι πολλές φορες καθώς διαβάζω, ακόμη και 5 μηνες μετά να ακούσω το τραγούδι, θα μου ερθει στο νου το βιβλιο που διάβαζα τοτε. :σάλια:
 
Λοιπόν, η παραξενιά μου εμένα είναι να αποφεύγω να διαβάσω το βιβλίο που θέλω να διαβάσω. Όταν αγοράζω ένα βιβλίο που θέλω πολύ να διαβάσω όπως "Οι δώδεκα αιώνιοι" που είναι τώρα το καλό μου βιβλίο, περιμένω να δημιουργηθούν οι τέλειες συνθήκες, να λείπουν όλοι από το σπίτι ή να κοιμούνται, να έχω χρόνο να σταματήσω όποτε θέλω, να μην πεινάω, να μην είμαι στεναχωρημένος και γενικά να μην με απασχολεί τίποτα σημαντικό, δηλαδή θέλω σχεδόν τέλειες συνθήκες για να διαβάσω το βιβλίο που θεωρώ ότι η ανάγνωσή του θα μου προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση. Έτσι βάζω το βιβλίο στο κομοδίνο μου, το κοιτάω, με κοιτάει και περιμένω εκείνη τη ωραία στιγμή που θα το ανοίξω.

Μέχρι τότε βέβαια μπορεί να έχω διαβάσει καμιά δεκαριά βιβλία, ας τα πούμε μειωμένου ενδιαφέροντος από εμένα, λοιπόν έχω ένα βιβλίο που διαβάζω όταν έχει φασαρία στο σπίτι πχ όταν κάποιος βλέπει τηλεόραση ή ακούει μουσική στον ίδιο χώρο με εμένα, ένα που διαβάζω στη δουλειά, κάποιο bell συνήθως, ένα μικρό για το λεωφορείο και μια ανάγκη που προέκυψε τώρα τελευταία είναι να προσπαθώ αν όχι να διαβάσω άλλα να ξέρω τι γίνεται στα βιβλία που διαβάζει η δεκαεφτάχρονη κόρη μου για να προσπαθώ να τα συζητώ μαζί της γιατί τώρα τελευταία δε συζητιέται με τίποτα.
 
Μπορείς και διαβάζεις στην δουλεια σου;;;;; :))
Ελπίζω να μη μας διαβάζει το αφεντικό μου, κοίτα τα τελευταία τρία, τέσσερα, πέντε χρόνια δεν έχουμε πολύ δουλειά, δουλεύω σε βιβλιοπωλείο με ειδικά βιβλία που απευθύνεται κυρίως σε φοιτητές, έτσι έχω ένα βιβλίο πρόχειρο και όταν είμαστε μόνο οι υπάλληλοι διαβάζω όσο μπορώ, και μια σελίδα να διαβάσω βοηθάει να χαλαρώσει το μυαλό μου.
 
Παρακαλείται ο κύριος Αμνήμων να περάσει από την διεύθυνση...


Μια δική μου συνήθεια -αν και δεν σχετίζεται ακριβώς με την ανάγνωση- έχει να κάνει με τα βιβλία που παίρνω από την δανειστική βιβλιοθήκη. Όπου βρω τσαλακωμένη σελίδα, σκισμένο φύλλο (ευτύχως σπάνια), μουτζούρες προσπαθώ να τα διορθώσω. Στην αρχή έσβηνα και τις υπογραμμίσεις αλλά αποφάσισα να αφήνω να περάσει το "μήνυμα" του προηγούμενου αναγνώστη στον επόμενο ακόμα και αν δεν μου πολυαρέσουν τα υπογραμμισμένα βιβλία.
 

Διατσέντα

Λαίδη Βιβλιοδέτρα
Δεν έχω μπορέσει να διαβάσω στη δουλειά μου παρά όταν κάνω έλεγχο στην σωστή σειρά κι αρτιότητα των σελίδων (μήπως λείπει κάποια) πριν ξηλώσω το βιβλίο για να το καθαρίσω απ’ τα παλιά υλικά και να το ετοιμάσω για το νέο δέσιμο...εκεί χάνω κάμποσο χρόνο λόγω ανάγνωσης ταυτόχρονα...
Κάτι που έχω απολαύσει σε βιβλία χειρόγραφα κύρια είναι οι κατάρες, που γράφουν οι αντιγράφοι προς όσους επιβουλεύονται να κλέψουν τα βιβλία... επίσης κάτι άλλα εκκλησιαστικά κυρίως, που στις λευκές σελίδες των εσωφύλλων αναγράφονται σούμες από λογαριασμούς κι αγορές τροφίμων...συχνά με μελάνινο μολύβι...αυτά δεν τα πειράζουμε...τα αφήνουμε ως έχουν...όλα αυτά τα διαβάζω με μεγάλο κέφι και χαρά...είναι σαν να μου στέλνει μήνυμα ο καλόγερος που τα χειριζόταν...
 
Ναι και εγώ από πολύ μικρός μύριζα τα καινούρια βιβλία. Αργότερα έμαθα ότι η μυρωδιά τους οφείλεται στο μελάνι. Διαβάζω αρχικά 5-6 παραγράφους σκόρπια σε όλο το βιβλίο και μετά το διαβάζω ολόκληρο. Μπορεί αυτή η αρχική επίθεση να με αποτρέψει από το να το διαβάσω. Μερικά πολύ αγαπημένα βιβλία τα βάζω στο κομοδίνο μου τη νύχτα για συντροφιά, ιδίως όταν έχω τις μαύρες μου.
 
Ποιό είναι το αγαπημένο σας ''κονάκι'' που έλεγε κι ο παππούς μου, το ιδανικό σημείο για ν' αράξετε παρέα με (την πύλη για τη σκέψη και τα συναισθήματα κενού αέρος) το βιβλίο σας;

Το πιο αγαπημένο μου σημείο είναι η αυλή μου ακριβώς τη στιγμή που γλυκαίνει ο ήλιος μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό.


Αναρωτιόμουν πώς σας αρέσει να διαβάζετε;

Για παράδειγμα το ιδανικό μου είναι να φέρνω την πολυθρόνα μου που είναι πολύ χαμηλότερη μπροστά απ' το τραπέζι του σαλονιού και να ξαπλώνω σε μια μάλλον άβολη στάση με τα πόδια πάνω, ή να κουλουριάζομαι ολόκληρος μέσα στην πολυθρόνα. Παντού γύρω μου υπάρχουν μολύβια, γόμες, υπογραμμιστικά, το ημερολόγιο μου.

Υπάρχει κάποιο ποτό ή άλλο αφέψημα με το οποίο απολαμβάνετε το βιβλίο σας;

Συνήθως πίνω κατά τη διάρκεια των ωρών που περνούν κόκα κόλα που με συνοδεύει ήδη απ' το φαγητό, νερό, μπόλικα ροφήματα μέντα και τριβόλι τα οποία χρόνια και χρόνια δεν ξεπερνάω ούτε τη γεύση, ούτε τη μυρωδιά τους. Όταν δε δουλεύω την επόμενη ημέρα, κάτω απ' το νεροχύτη υπάρχει ένα Jack και σε ορισμένες άλλες περιπτώσεις υπάρχει κι ένα Tullamore.

Μασουλάτε πράγματα όταν διαβάζετε; Αγαπημένη λιχουδιά;

Κατ' αρχήν μασάω τα στιλό, οδοντογλυφίδες που όταν αφαιρούμαι, τρυπάω τα ούλα μου και βρίζω αισχρά και μ' αρέσει πολύ ό,τι κάνει απολαυστικό κρατς κραρς, κριτσίνια, μπατόν σαλέ, κουλουράκια και πεθαίνω για τη ζάχαρη και τους ξηρούς καρπούς.

Μουσική ακούτε κατά τη διάρκεια του διαβάσματος;

Αφήνω το ραδιόφωνο να παίζει με τις ώρες ώσπου μένει το κινητό από μπαταρία.

Εσείς;
 
Όταν διαβάζω θέλω να είμαι καθισμένη με άνεση, καναπές λοιπόν ή πολυθρόνα. Διαβάζω και ξαπλωμένη και στην παραλία και και και, αλλά συνήθως θέλω άνεση και ηρεμία. Όχι μουσική, γενικά προτιμώ την ησυχία και αν το βιβλίο με κερδίσει και συνεχίσω να το διαβάζω με τις ώρες, μπορεί και να ξεχάσω να φάω, οπότε κάποια στιγμή θα φτιάξω κανένα τοστ για να μη λιμοκτονήσω! Ούτε καν θα καπνίσω (εντάξει, ή θα καπνίσω ελάχιστα). Μόνο καφεδάκι για παρέα. Δεν σημειώνω σχεδόν ποτέ, δεν μπορώ να διακόψω τη ροή για να γράψω κάτι, αν το κάνω αυτό θα είναι σε δεύτερη ανάγνωση...
 
Όταν έχω βιβλίο από δέντρα δεν μασουλάω, δεν πίνω, δεν καπνίζω. Κουλουριάζομαι, χώνομαι στις γωνίες του καναπέ και καταλαβαίνω ότι είμαι πιασμένη μόνο όταν ξεδιπλώνομαι (δυστυχώς δεν γίνομαι 1,90). Όταν έχω ηλεκτρονικό βιβλίο (συνήθως στον υπολογιστή και όχι στο τάμπλετ) εκεί γίνεται χαμούλης. Τρώω κριτσίνια, παστέλια ή μελοκάρυδα Καταραχιά. Πίνω pepsi ή ελληνικό καφέ με μουστοκούλουρα, και καπνίζω μανιωδώς. Το ένα σβήνω, το άλλο στρίβω ώσπου το σταχτοδοχείο ξεχειλίζει από τα αποτσίγαρα. Δεν μπορώ την μουσική (εδώ δεν την μπορώ στο αυτοκίνητο, θα την μπορώ την ώρα που διαβάζω; ), μόνο τηλεόραση έχω ανοιχτή αλλά η φωνή είναι χαμηλά. Επίσης έχω το εξής κακό-για τους άλλους-συνήθειο. Όταν διαβάζω δεν σταματάω για να απαντήσω σε κάτι που με ρωτούν. Αυτό μου σπάει τα νεύρα γιατί μου το κάνουν συνέχεια ακόμη και όταν πέφτω με τα μούτρα στο φαί τρώω :γρμβ:
 
Φτιάχνω τσάι και βάζω πολύ πολύ κοντά στη φάτσα μου το αερόθερμο ή τον ανεμιστήρα, αναλόγως της εποχής.

Δεν τρώω γιατί α) δεν μπορώ να κάνω δύο πράγματα ταυτόχρονα -τόσος λόγος για τις γυναίκες τις multi-taskers- και β) δε με τρελαίνει η ιδέα να γεμίσω το βιβλίο βρώμικα αποτυπώματα.

Έχω συνδεδεμένο το mp-3 με το cd player και το αφήνω να παίζει, όταν με απορροφά όμως το βιβλίο δεν την ακούω καν. Έχει τύχει να περάσουν 10 κομμάτια και να μην θυμάμαι να ακούω κανένα από αυτά.
 
Το χειμώνα μου αρέσει να διαβάζω στο γραφείο μου. Ανάβω την θέρμανση φτιάχνω έναν γαλλικό καφέ αν είναι νωρίς ή ένα ποτήρι κρασί αν είναι βράδυ. Δεν μου αρέσει να μασουλάω την ώρα που διαβάζω... θέλω να είμαι συγκεντρωμένη. Στο background παιζεί χαμηλόφωνα ο σκαι το έχω σχεδόν στο 1 volume.

Το καλοκαίρι περιφέρομαι σε όλο το σπίτι και στην αυλή ανάλογα την ώρα... γενικά διαβάζω παντού μέσα στα τρένα, λεωφορεία, αεροπλάνα...
 
Κι εμένα μου αρέσει να τα μυρίζω.
Επίσης θέλω να είναι όσο γίνεται πιο καινούρια, ατσαλάκωτα και όταν τα αγοράζω και μετά που τα βάζω στη βιβλιοθήκη μου ή σε σακκούλα.
Δε μπορώ τα κιτρινισμένα, διαλυμένα βιβλία.
 
Αρχικά δεν μπορώ να διαβάσω μεταχειρισμένα. Λόγω γενικότερων "θεμάτων" που έχω με την καθαριότητα (το κοιτάω πάντως!), η ιδέα του να μην ξέρω ποιος το έχει πιάσει πριν, που μπορεί να το έχει διαβάσει (εμμ, ξέρετε τι εννοώ...!) κλπ μου προκαλεί αποστροφή. Εξαίρεση σε αυτό αποτελούν μεταχειρισμένα από φίλους που τους ξέρω και ξέρω τις συνήθειές τους.

Μία άλλη παραξενιά είναι ότι όταν θέλω πολύ να διαβάσω ένα βιβλίο, τότε πρώτα θέλω να νιώθω σίγουρος ότι έχω κάνει τα πάντα και ότι έχω τα πάντα έτοιμα πριν. Θα σηκωθώ πεντακόσιες φορές πρώτα να ελέγξω αν έχω κλείσει θερμοσίφωνα, να πάω τουαλέτα "να μην μου ρθει μετά", να έχω σίγουρα νερό ή καφέ ή ποτό κλπ. Αν διαβάσω για ένα δίωρο, το πρώτο μισάωρο είναι η προετοιμασίες.

Τέλος, για κάποιον λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω, τα καλύτερα επίπεδα συγκέντρωσης τα πετυχαίνω στο μετρό... Έχω σκεφτεί πολλές φορές αν μπαίνω στην μπλε γραμμή, από το ένα τέρμα στο άλλο πέρα-δώθε κάθε απόγευμα, θα διπλασίαζα ίσως τα βιβλία που διαβάζω μέσα στο χρόνο!!
 
Τέλος, για κάποιον λόγο που δεν μπορώ να εξηγήσω, τα καλύτερα επίπεδα συγκέντρωσης τα πετυχαίνω στο μετρό... Έχω σκεφτεί πολλές φορές αν μπαίνω στην μπλε γραμμή, από το ένα τέρμα στο άλλο πέρα-δώθε κάθε απόγευμα, θα διπλασίαζα ίσως τα βιβλία που διαβάζω μέσα στο χρόνο!!
Αυτό θα μπορούσε να γίνει αμερικάνικη ταινία. Ο παράξενος και η ζωή του μέσα στο μετρό...
 
Υπέροχο νήμα...

Θέλω πολύ ησυχία όταν διαβάζω, μου αρέσει πολύ το διάβασμα το βράδυ όταν όλοι κοιμούνται και δεν θα με ενοχλήσει κανείς. Ακόμα κι αν δεν υπάρχει άλλος στο δωμάτιο χρησιμοποιώ φακό που στηρίζεται στις σελίδες του βιβλίου ή φακό κεφαλής (έχω βρει σε μαγαζί με είδη αλιείας, είναι πολύ οικονομικοί), το φως του δωματίου με ενοχλεί όταν είμαι ανάσκελα.
Όταν τελειώσω ένα βιβλίο που μου αρέσει το κλείνω και κοιτάω τον τοίχο για μερική ώρα, δεν μπορώ να δεχθώ ότι τελείωσε. Όσο βρίσκομαι στα τελευταία κεφάλαια προσπαθώ να καθυστερήσω την ανάγνωση για να μην τελειώσει αλλά ταυτόχρονα με πιάνει μια νευρικότητα και ένα άγχος και δεν μπορώ να σταθώ πουθενά και καταλήγω να πηγαινοέρχομαι.
Όταν πιάσω στα χέρια μου ένα βιβλίο που έχω τελειώσει κλείνω τα μάτια, το ξεφυλλίζω και σταματάω τυχαία σε κάποια σελίδα, αν το βιβλίο έχει κεφάλαια ξεκινάω το κεφάλαιο από την αρχή, αλλιώς ψάχνω την πιο κοντινή σελίδα που ξεκινάει με παράγραφο, το ξαναδιαβάζω και προσπαθώ να θυμηθώ τα συναισθήματα όταν το διάβαζα πρώτη φορά.
Όταν γίνει αναφορά σε άλλο βιβλίο σε αυτό που διαβάζω, τότε ξεκινάει το πάρτι, πρέπει τουλάχιστον να βρω τις βασικές πληροφορίες για αυτό και αν μου κινήσει περισσότερο την περιέργεια εννοείται θα το αγοράσω.
Δεν μπορώ να διαβάσω με τίποτα σε μέσα μαζικής μεταφοράς βιβλίο, αλλά άνετα στο κινητό (ίσως λόγω μεγέθους; ). Στο αυτοκίνητο μόνο όταν είμαστε τρία άτομα και βρίσκομαι στις πίσω θέσεις.
Έχω πάντα νερό μαζί μου. ( ! )
Όταν αγοράζω από τα public αφαιρώ αυτά τα αυτοκόλλητα με το barcode και το όνομα και τα κολλάω σε ένα τετράδιο που είναι μόνο για αυτό.
Χρησιμοποιώ μόνο έναν σελιδοδείκτη, αυτόν που έχω σχεδιάσει εγώ.
Δεν δανείζομαι βιβλία για ανάγνωση, ό,τι διαβάζω πρέπει να είναι στην βιβλιοθήκη μου.
Απαγορεύεται να διαβάσω το τέλος, ενώ δεν με ενοχλεί αν μου το πει κάποιος άλλος. ( ; )
Δεν δέχομαι να τσαλακωθεί, σκιστεί ή γραφτεί βιβλίο. Αν συμβεί κάτι τέτοιο στεναχωριέμαι και ίσως το αγοράσω πάλι.
Δεν μπορώ να αφήσω κεφάλαιο στην μέση, όταν το βιβλίο δεν έχει κεφάλαια δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ.

Και νομίζω θα χρησιμοποιώ και εγώ τετράδιο από εδώ και πέρα για να γράφω εντυπώσεις και σχόλια.
 
Μπορείς να αισθανθείς καλύτερα. Αυτή είναι μια ξεκάθαρα ψυχαναγκαστική πράξη που την έκανα και γω παλιά αλλά όχι στην αρχή! Διάβαζα την τελευταία σελίδα όταν το βιβλίο άρχιζε να γίνεται βαρετό και πίστευα πως από στιγμή σε στιγμή θα το αφήσω. Για να μην πάει χαμένος ο κόπος μέχρι εκείνη τη στιγμή λοιπόν και να μην μείνω με την αίσθηση του μισού, έκανα το ίδιο πράγμα με σένα. Από ένα σημείο και μετά πάντως, δεν ξέρω τι μεσολάβησε στον ψυχισμό μου και πια, αν τα βαρεθώ τα κλείνω απλώς.
 
Όταν αγοράζω ένα βιβλίο μου αρέσει να μυρίζω τις σελίδες του, επίσης αφαιρώ κι εγώ το αυτοκόλλητο με την τιμή και τα barcodes για να είναι καθαρό.
Δεν μου αρέσει να γράφω ήνα κρατάω σημειώσεις στις σελίδες του βιβλίου ή να τσαλακώνω τις σελίδες του χρησιμοποιώντας τες ως σελιδοδείκτη.
Έχω αρκετούς σελιδοδείκτες και μου αρέσει οι εικόνες τους να είναι σχετικές με το θέμα του βιβλίου που διαβάζω.
Πριν ξεκινήσω διαβάζω, ψυχαναγκαστικά μάλλον την περίληψη στο εξώφυλο και τις κριτικές.
 
στα βιβλία που βαριέμαι κοιτάω σε πόσες σελίδες είναι το επόμενο κεφάλαιο...
 
Top