Η συναναστροφή με παιδιά με κάνει ώρες - ώρες να νιώθω... αρχαία. Αλλά πώς να μην νιώθεις έτσι, όταν ακούς τα παρακάτω;
- Πριν λίγο καιρό μου χάλεσε η ηλεκτρική κουζίνα και λόγω οικονομικού ζορίσματος είπα: "Θα πάρω μια πολύ απλή και όχι με κεραμεικές εστίες". Το άκουσε ο γιος μου, δέκα ετών τότε, και με ρώτησε τι εννοώ. Μάταια προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι υπάρχουν και κάποιες άλλες κουζίνες με μαύρα μάτια
. Δεν είχε δει ποτέ του, ίσως σε καμιά φωτογραφία μόνο...
- Επίσης με έκπληξη διαπίστωσα ότι τα σημερινά παιδιά δεν ξέρουν τι σημαίνει κασέτα και κασετόφωνο. Ούτε βέβαια και δίσκος. Και άντε να τους εξηγήσω τι σημαίνει record, αν τύχει και το βρούμε σε κανένα κείμενο...
- Αυτό μου συνέβη μόλις σήμερα. Διάβασα σε ένα φόρουμ, την ανάρτηση μιας νεαρής προφανώς κοπέλας, η οποία έλεγε ότι βλέποντας μια ταινία εποχής ζήλεψε την πρωταγωνίστρια, που καθόταν στο γραφείο της και έγραφε επιστολές με το χέρι. Στο τέλος, πρόσθεσε ότι δεν έχει γράψει χειρόγραφο γράμμα ποτέ στη ζωή της! Και σκέφτηκα ότι με τα περισσότερα παιδιά σήμερα το ίδιο θα συμβαίνει...
Αυτό το τελευταίο μου φαίνεται πραγματικά τρομαχτική έλλειψη. Ίσως γιατί μου αρέσει το γράψιμο, και μάλιστα με το χέρι, ίσως γιατί εγώ έχω γράψει πολλά γράμματα στη ζωή μου και δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι νεότερες γενιές ίσως να μη χρειαστεί να το κάνουν ποτέ.
- Πριν λίγο καιρό μου χάλεσε η ηλεκτρική κουζίνα και λόγω οικονομικού ζορίσματος είπα: "Θα πάρω μια πολύ απλή και όχι με κεραμεικές εστίες". Το άκουσε ο γιος μου, δέκα ετών τότε, και με ρώτησε τι εννοώ. Μάταια προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι υπάρχουν και κάποιες άλλες κουζίνες με μαύρα μάτια

- Επίσης με έκπληξη διαπίστωσα ότι τα σημερινά παιδιά δεν ξέρουν τι σημαίνει κασέτα και κασετόφωνο. Ούτε βέβαια και δίσκος. Και άντε να τους εξηγήσω τι σημαίνει record, αν τύχει και το βρούμε σε κανένα κείμενο...
- Αυτό μου συνέβη μόλις σήμερα. Διάβασα σε ένα φόρουμ, την ανάρτηση μιας νεαρής προφανώς κοπέλας, η οποία έλεγε ότι βλέποντας μια ταινία εποχής ζήλεψε την πρωταγωνίστρια, που καθόταν στο γραφείο της και έγραφε επιστολές με το χέρι. Στο τέλος, πρόσθεσε ότι δεν έχει γράψει χειρόγραφο γράμμα ποτέ στη ζωή της! Και σκέφτηκα ότι με τα περισσότερα παιδιά σήμερα το ίδιο θα συμβαίνει...
Αυτό το τελευταίο μου φαίνεται πραγματικά τρομαχτική έλλειψη. Ίσως γιατί μου αρέσει το γράψιμο, και μάλιστα με το χέρι, ίσως γιατί εγώ έχω γράψει πολλά γράμματα στη ζωή μου και δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι νεότερες γενιές ίσως να μη χρειαστεί να το κάνουν ποτέ.