Πες το με ένα gif
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Ο πατέρας μου άλλαζε πάντα πολύ την φωνή του στο τηλέφωνο. Μιλούσε πολλαπλά πιο προσεκτικά, επιτηδευμένα, γλυκομίλητα. Το έχετε παρατηρήσει σε κανέναν δικό σας;
Η μητέρα μου, εκεί που με τρομερά έντονο ύφος μού εξηγούσε για τα καζάνια της κόλασης όπου θα βράζω αιωνίως για τις αμέτρητες αμαρτίες που είχα προλάβει να κάνω στην άδολη εφηβική ηλικία μου, ξαφνικά αποκτούσε μια γαληνότατη αγγελική φωνή, έτσι και χτυπούσε το τηλέφωνο. Είναι μια ικανότητα που ενίοτε ζηλεύω όταν κατά καιρούς μιλώ με τη σειρά μου για τα εν λόγω καζάνια σε κάτι αμαρτωλούς εδώ τριγύρω, αλλά τυχαίνει και με παίρνουν τηλέφωνο άτομα που έχουν πλήρη άγνοια κινδύνου (ή έστω, τους λείπουν στοιχειώδεις μαντικές ικανότητες ώστε να ψυχανεμιστούν πότε είναι τρομερά ατυχής ιδέα να με παίρνουν).
Και οι δικοί μου γονείς το κάνανε - κάνουνε αυτό. Είναι αποτέλεσμα της νοοτροπίας "τι θα πει ο κόσμος"
Η μητέρα μου κι εμένα. Ετσι, όπως μας έβαλα στο μικροσκόπιο, η φωνή της γινεται πιο ψιλή, πιο αθώα και ευγενική (που να ξέραν), ενώ η δική μου, σε σύγκριση με την κανονική μου, πέφτει, γίνεται πιο ζέστη, λες και κάνω ραδιοφωνικό σποτάκι (και στην προσπάθεια μου να μην κάνω σαρδάμ ή να ψευδιζω λιγότερο, χάνω μερουλες από την ζωούλα μου)
Όταν μιλώ στο τηλέφωνο, και πιο πολύ στο πλαίσιο της δουλειάς, έχω παρατηρήσει πως η φωνή μου γίνεται πιο ζεστή, πιο γεμάτη στα όρια του αισθησιακού,κυρίως γιατί είναι κάπως πιο μπάσια και βαθιά. Που το να μιλάω στο τηλέφωνο είναι το χειρότερο μου. Σηκώνω το τηλέφωνο με το σκεπτικό να εξυπηρετήσω και να βοηθήσω και να μην ακούγομαι απότομη (κάτι που το κάνω γενικά χωρίς να το καταλαβαίνω) και τελικά φτάνω στο άλλο άκρο.
Last edited:
Κάτι πρέπει να κάνω πάντως. Παίρνω παραγγελία και μου κάνει ο άλλος, '' Bάλε και το Q&Q που είπαμε πέρα απο το Sergio. Σ'ευχαριστώ πολύ μωρό μου και καλή χρονιά να έχεις."
Ήταν ευγενέστατος πάντως και ευδιάθετος, δηλαδή και το μωρό μου που είπε δεν ήταν γλιτσοειδές. Είχε πετύχει την χρυσή τομή. Θα τον πάρω τηλέφωνο να τον ρωτήσω πως το πετυχαίνει.
Ήταν ευγενέστατος πάντως και ευδιάθετος, δηλαδή και το μωρό μου που είπε δεν ήταν γλιτσοειδές. Είχε πετύχει την χρυσή τομή. Θα τον πάρω τηλέφωνο να τον ρωτήσω πως το πετυχαίνει.
Παιχνιδιάρικη διάθεση σήμερα...
Πειράζει που για χιλιοστή φορά με πήραν τηλέφωνο μεσημεριάτικα από την ίδια εταιρεία ενέργειας (χρησιμοποιεί τον ίδιο αριθμό) -ενώ έχω πει ότι δεν ενδιαφέρομαι 1001 φορές- και έκανα διαβολιά;
Ε.Ε.: Γεια σας ονομάζομαι Τάδε. Η κυρία Σελεφά;
Εγώ: Με ακούτε;
Ε.Ε.: Ναι σας ακούω. Η κυρία Σελεφά;
Εγώ: Εσείς;
Ε.Ε.: Εγώ είμαι η Τάδε. Η κυρία Σελεφά;
Εγώ: Ποια;
Ε.Ε.: Η Τάδε. Σας καλώ από τη τάδε εταιρεία ηλεκτρικής ενέργειας. Θα ήθελα να μιλήσω την κυρία Σελεφά.
Εγώ: Σελεφά λένε τη μαμά. Εκείνη σας ξέρει; Μου είπε να μη μιλάω με ξένους και μη παίρνω καραμέλες, αλλά εμένα οι καραμέλες μου αρέσουν. Θα μου δώσετε καραμέλα;
Ε.Ε.: ............. Είναι η μαμά σου εκεί;
Εγώ: Πήγε δίπλα στη γιαγιά, (φέρνω το ακουστικό πιο κοντά στο στόμα μου και ψιθυρίζω) να πάρει φαγητό, αλλά μη το πείτε στον μπαμπά.
Ε.Ε.: Είναι ο μπαμπάς σου εκεί;
Εγώ: Όχι, αλλά μπορεί να ακούσει από το φίτζι (=5G)
Ε.Ε.: Θα καλέσω αργότερα.
Εγώ: Και η καραμέλα;
Ε.Ε.: Ποια καραμέλα;
Εγώ: Που είπατε ότι θα μου δώσετε.
Ε.Ε.: ........ Θα μιλήσω πρώτα με τη μαμά σου και μετά αν μου πει ότι δεν έχει πρόβλημα, θα σου φέρω.
Εγώ: Πουυυφ! Καααλά. Γεια.
Είναι ένα κινητό που τελειώνει σε 666, του Σατανά. Παίρνει μεσημεριανές ώρες, ακατάλληλες. Μάλλον η ELPEDISON είναι.
