Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Βιβλιόφιλος]

Τον τελευταίο καιρό διάβασα τα εξής βιβλία:

Καρδιά του Εντμόντο ντι Αμίτσις. Πραγματικά οτι και να πω για αυτό το βιβλίο είναι λίγο. Η ανθρωπιά αυτού του βιβλίου πραγματικά ξεχειλίζει. Ενα βιβλίο που θα έπρεπε να το διαβάσουν όλα τα παιδιά μικρά και μεγάλα.

Οταν έκλαψε ο Νίτσε του Γιάλομ. Ενα πολύ καλό βιβλίο αλλά όχι αριστούργημα. Ο Γιάλομ αποδεικνύει το πόσο σημαντικό είναι να έχεις κάποιον να μοιραστείς τα προβλήματά σου και πώς αυτό μπορεί να μετατρέψει τη ζωή σου.

Η σιδερένια φτέρνα του Λόντον. Γνωστός σοσιαλιστής ο Λόντον περιγράφει τον πόλεμο μεταξύ του λαού και της πλουτοκρατίας. Βέβαια ο Λόντον δεν έζησε το ρώσικο ή κινέζικο κομμουνισμό και δεν πρόλαβε να δεί πώς ένα τόσο υψηλό ανθρώπινο ιδεώδες μετατράπηκε σε κάτι τόσο αποκρουστικό, για αυτό και η τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη του στα ανθρώπινα ιδανικά που σύμφωνα με τον ίδιο μόνο απο τη στερημένη εργατική τάξη μπορούν να αναδειθούν

Τώρα λέω να πιάσω το Ασκήσεις ύφους του Queneau

 

[Ιαβερης]

Η Καρδια του Ντι Αμιτσι ειναι απο τα πρωτα και πιο αγαπημενα παιδικα βιβλια που εχω διαβασει, Βιβλιοφιλε. Ειναι οντως πολυ συγκινητικο βιβλιο και με πολυ διδακτικο χαρακτηρα, οτι πρεπει δηλαδη για μικρους αναγνωστες. Τι μου θυμισες...Δεν ηξερα οτι κυκλοφορει και στα ελληνικα, απο ποιες εκδοσεις το εχεις;

 

[Αριάδνη]

Εγώ πάλι με τη Χίμαιρα έχω πάθει μια ήττα... δεν το πολυέπιασα τις προηγούμενες μέρες λόγω υποχρεώσεων, σήμερα έφτασα μέχρι τη σελίδα 116.
Με κουράζει το τόσο λυρικό του ύφος, τόσο συχνά. Πχ. στη σελίδα που έφτασα (και είναι πολλά και πιο υπερβολικά θεωρώ τα παραδείγματα και στις προηγούμενες σελίδες) διαβάζω: "Η βάρκα έσκισε το κοιμισμένο λιμάνι και βγήκε στο πέλαγο. Το σκοτάδι ήταν βαθύ, μόλις αλαφρωμένο από τη μαρμαρυγή των τρισμύριων αστεριών του πεντακάθαρου ουρανού. Γύρω απ' τη λίμνη του μαύρου πηχτού νερού, μόλις μαντεύονταν οι σκοτεινότεροι όγκοι των νησιών να ορθώνονται προς τον αστροστόλιστο θόλο".
Και τι "αντιφεγγίσματα μετέωρα πάνω στο βράχο" τι "φωτεινές λόγχες πάνω στο μαύρο διαμάντι της φωτεινής θάλασσας" τι "το νερό που ανάγειρε η πλώρη της βάρκας χόχλαζε"... Και είναι γεμάτο από παρόμοιες περιγραφές, πραγματικά νιώθω πως λίγωσα.
Πεθύμησα Καζαντζάκη...

Σοβαρολογείς δεν σου άρεσε η χίμαιρα; απο τα πολύ , πολύ αγαπημένα μου , ο άνθρωπος έκανε τομή στην γυναιξεία ψυχολογία και σεξουαλικότητα!

 

[Μπίλος]

Τις τελευταίες δύο μέρες έχω ξεκινήσει την Ευγενία Γκραντέ του Μπαλζακ,το οποίο μέχρι τώρα μου αρέσει πολύ!
Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω Μπαλζακ.Στην Βιβλιοθήκη μου υπάρχει ακόμα κι ο εξάδελφος Πονς.

 

[Καλοκαίρι]

Ξεκίνησα τον άρχοντα των μυγών του William Golding. Μέχρι στιγμής με έχει κερδίσει!

 

[Μπίλος]

Φοβερό βιβλίο Καλοκαίρι!

 

[Φθινόπωρο]

Σοβαρολογείς δεν σου άρεσε η χίμαιρα; απο τα πολύ , πολύ αγαπημένα μου , ο άνθρωπος έκανε τομή στην γυναιξεία ψυχολογία και σεξουαλικότητα!

Αριάδνη, είναι πολύ νωρίς για να πω αν μου άρεσε ή όχι. Θα το διαβάσω όλο και θα το συζητήσουμε αν θέλεις και ως προς το θέμα που θίγεις, της γυναικείας ψυχολογίας και σεξουαλικότητας. (Προς το παρόν δεν με πείθει τόσο ούτε πάνω σε αυτό, η Μαρίνα μου φαίνεται μονοδιάστατη, όσο για τον τρόπο που λειτουργούσε με τους πρώην και τελικά με τον άντρα της, που ξεκλείδωσε (!) έτσι ξαφνικά, δεν το βρίσκω καθόλου ρεαλιστικό και αληθοφανές. Όμως, είπαμε, είναι πολύ νωρίς ακόμα).

Σχολίασα κυρίως το λογοτεχνικό ύφος, που δεν μου ταιριάζει η τόση λυρικότητά του σε πολλά σημεία και με κουράζει λίγο. Αλλά γούστα είναι αυτά. Δεν θέλω να θίξω τον αγαπημένο συγγραφέα ή το αγαπημένο βιβλίο κανενός. Κι εμένα αν μου έλεγε κάποιος για τον Μαρκες, δεν θα μπορούσα ίσως να καταλάβω το γιατί δεν του άρεσε, αλλά αποδέχομαι ότι συμβαίνει.

Θα χαρώ να τα πούμε όταν το τελειώσω!

 

[Έλλη Μ]

Διάβασα τη μουδιαστική Νύχτα του Βιζέλ και ήταν σα να ξαναέβλεπα την ταινία του Νέμες. Ξεκινησα τη Σκιά του Ανέμου από την τριλογία του Θαφόν και ειναι παρα* πολύ καλό.
*επι πολλές φορές

 

[Χρυσόστομος]

Τελειωσα τα 39 σκαλοπατια του Τζων Μπιουκαν. Συμπαθητικό στυνομικό με γρηγορο ρυθμο και συνεχες δράση. Συνεχίζω με Φιλιπ Ροθ και "Το συνδρομο Πορτνοι". Πρωτη μου γνωριμία με τον συγγραφέα.

 

[Μπου Ραντλι]

Ύστερα από την άμεση ανάγνωση της "Σκακιστικής Νουβέλας", επέλεξα να συνεχίσω με κάτι τελείως διαφορετικό : "Ιστορία Δύο Πόλεων" του Τσαρλς Ντίκενς, θέλω να δω αν είναι προκατειλημμένος με τους Γάλλους, όπως καταγράφεται στα στοιχεία που έχω συγκεντρώσει μέχρι τώρα...

 

[Βιβλιόφιλος]

Η Καρδια του Ντι Αμιτσι ειναι απο τα πρωτα και πιο αγαπημενα παιδικα βιβλια που εχω διαβασει, Βιβλιοφιλε. Ειναι οντως πολυ συγκινητικο βιβλιο και με πολυ διδακτικο χαρακτηρα, οτι πρεπει δηλαδη για μικρους αναγνωστες. Τι μου θυμισες...Δεν ηξερα οτι κυκλοφορει και στα ελληνικα, απο ποιες εκδοσεις το εχεις;

Ιαβέρη, θέλοντας να πάρω ιδέες για βιβλία μπήκα στο νήμα των αγαπημένων βιβλίων των μελών και βρήκα την καρδιά του ντι Αμίτσις στα δικά σου αγαπημένα και μου τράβηξε την προσοχή. Πραγματικά ένα βιβλίο που δεν το ξεχνάς εύκολα. Κυκλοφορεί στα ελληνικά ρίξε μια ματιά σε αυτό το λίνκ:

http://www.politeianet.gr/books/amicis-edmondo-de-astir-kardia-214951

 

[Παράδοξος]

Λισιέν Λεβέν 1ος τόμος

 

[Εσκιβέλ]

Γιώτα Γουβέλη, Η μουσική του κόσμου. Το βρήκα σε ένα σημείο του σπιτιού με εμφανή σημάδια ότι έχει χρησιμοποιηθεί ως βιβλίο παραλίας!
Για να δούμε!

 

[Ιωάννα Μος]

Τελείωσα με τον Κορτάσαρ, και συνεχίζω με τους Χαρταετούς Πάνω απ' την πόλη

 

[Βιργίνιος]

Ξεκίνησα το 'Εκκλησία και Πολιτεία κατά την Αυγουσταία Ομολογία' του Ε. Ζούμα.

 

[Ιαβερης]

Τελειωσα τον Καταδικο του Θεοτοκη, το οποιο βρηκα πολυ μελο για τα γουστα μου, δηλαδη δεν ξετρελαθηκα, και συνεχιζω με τη Καρδια του Ντ' Αμιτσι. Βιβλιοφιλε, σ'ευχαριστω που μου το θυμισες...

Ιωαννα, πες μας τη γνωμη σου για τους Χαρταετους οταν το τελειωσεις.

 

[Στιλλ ιλλ]

Τελείωσα τα συγκλονιστικά 100 χρόνια μοναξιάς τα οποία τα αγάπησα, όπως και τον Μάρκες. Συνεχίζω με το περι ηρώων και τάφων του Σαμπάτο.

 

[Χρυσόστομος]

Διαβαζω Φιλιπ Ροθ και "Το συνδρομο πορτνοι" και με εχει συνεπαρει. Απολαυστικος ο Ροθ σφυροκοπει ανελεητα τους Εβραιους και τον εβραικο τρόπο ζωης, τις θρησκειες και τις σχεσεις μεσα στην οικογενεια και περισσοτερο την σχεση μητερας-γιου. Εκπληκτικο ψυχογραφημα του ηρωα. Με κερδισε ο Ροθ θα ακολουθησουν σιγουρα και αλλα δικά του.

 

[Έλλη Μ]

Χρυσόστομε, το θυμάμαι να μη σταματάω να γελάω -αυτό και το Βυζι- όσο το διαβαζα. Εκδόσεις Γράμματα και-παραδόξως πολύ αξιόλογη μετάφραση. Επανακυκλοφορεί απο Πόλις;

 

[Φιλιπ]

"Ιστορία Δύο Πόλεων" του Τσαρλς Ντίκενς, θέλω να δω αν είναι προκατειλημμένος με τους Γάλλους, όπως καταγράφεται στα στοιχεία που έχω συγκεντρώσει μέχρι τώρα...

Τελείωσα τα συγκλονιστικά 100 χρόνια μοναξιάς τα οποία τα αγάπησα, όπως και τον Μάρκες. Συνεχίζω με το περι ηρώων και τάφων του Σαμπάτο.

Μπου, η "Ιστορία δυο πόλεων" είναι καταπληκτικό βιβλίο.δεν βρηκα καμια προκατάληψη με τους Γάλλους..
Στιλλ ιλλ χαίρομαι που σ'αρεσαν τα "100 χρονια μοναξιας".αγαπημένο βιβλιο! Να δώ πότε θα πιάσεις τον Ρεμάρκ που σου έχω πει..