Καλικάντζαρος
Δαγεροτύπης
H Κουκουβαγια-Samuel Bjork 
Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Πριν από λίγες μέρες τέλειωσα το Όλο το φως που δεν μπορούμε να δούμε του Anthony Doerr. Η άποψη μου είναι ότι αυτό το βιβλίο έχει πολλά θετικά στοιχεία, είναι μια ωραία και πρωτότυπη ιστορία, έχει ωραίο ύφος, έχει ζωντανή περιγραφή των τόπων που διαδραματίζονται τα γεγονότα, έχει ωραίους χαρακτήρες και γενικά έχει όλα τα χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να το κάνουν ένα εξαιρετικό βιβλίο αλλά νομίζω ότι κάτι του λείπει δηλ. ο συγγραφέας ενώ έχει δημιουργήσει όλο αυτό το καταπληκτικό υπόβαθρο δεν καταφέρνει να απογειώσει τη διήγηση η οποία παραμένει επίπεδη σε όλο το βιβλίο, δεν μπορεί ή δε θέλει να αποδώσει την ένταση τις στιγμές που χρειάζεται, αργεί πολύ να προχωρήσει την ιστορία και στο τέλος ενώ καταλαβαίνεις τι θέλει να κάνει είναι φανερό ότι δεν τα καταφέρνει πολύ καλά στο σκοπό του.
Νομίζω, πάντως, ότι είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί αλλά και ότι είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερο.
Υ.Γ. Δεν κατάλαβα τελικά τι έγινε με εκείνο το διαμάντι.
Ξεκίνησα το 1Q84 του Haruki Murakami.
Νομίζω, πάντως, ότι είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί αλλά και ότι είναι ένα βιβλίο που θα μπορούσε να γίνει πολύ καλύτερο.
Υ.Γ. Δεν κατάλαβα τελικά τι έγινε με εκείνο το διαμάντι.
Ξεκίνησα το 1Q84 του Haruki Murakami.
Δε θα μπορούσα να το θέσω καλύτερα, ακριβώς το ίδιο αίσθημα μου άφησε και εμένα, με μόνη διαφορά ότι και να μην το είχα διαβάσει, δε νιώθω ότι θα έχανα κάτι. Θεωρώ ότι αν δεν είχε προωθηθεί τόσο, δε θα είχε τόσο αντίκτυπο.
Με αυτή τη θεματολογία μου αποτυπώθηκαν πολύ περισσότερο η Νύχτα του Ελι Βιζελ (μοναδικό, τι να λέμε τώρα), Το αγόρι με τη ριγέ πιτζάμα, το Μόνος στο Βερολίνο του Φαλαντα, η Suite Francaise της Νεμιρόβσκι, ακόμα και το The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society (Φαντίνα
).
Τελειωσα το "Ανθρωπος χωρις ανασα" του Φιλιπ Κερ και ξεκινησα την "Τριλογια της Μασσαλιας" του Ζαν-Κλωντ Ιζζο.
Το τελευταιο πενθημερo ξεκινησα και παρατησα 5- 6 βιβλια, μετα απο 10- 15 σελιδες τα παρατουσα, δεν τραβαγε. Χθες βραδυ, ομως, εκει που δεν το περιμενα κολλησα με τον Σαραμαγκου και το Κατα Ιησουν Ευαγγελιον του. Περιεργη γραφη μεν αλλα μου αρεσει πολυ! Ειμαι ηδη στην 120η σελιδα και παω παρακατω.
Last edited:
το γοογλαρα
φαίνεται εξαιρετικά ενδιαφέρον
μπορείς να μας πεις λίγα λόγια για το βιβλίο
Τελείωσα το αδιάφορο Νίλς Λυν . Επόμενο βιβλίο το Ένα τελευταίο καλοκαίρι της Catrin Collier
Ιαβέρη, όπως είχα πει και στο Χρυσόστομο, γράψε οπωσδήποτε σχόλιο για το τέλος στο αντίστοιχο νήμα . Θα'θελα να ξέρω την άποψη σου...Το τελευταιο πενθημερo ξεκινησα και παρατησα 5- 6 βιβλια, μετα απο 10- 15 σελιδες τα παρατουσα, δεν τραβαγε. Χθες βραδυ, ομως, εκει που δεν το περιμενα κολλησα με τον Σαραμαγκου και το Κατα Ιησουν Ευαγγελιον του. Περιεργη γραφη μεν αλλα μου αρεσει πολυ! Ειμαι ηδη στην 120η σελιδα και παω παρακατω.
Από αφηρημάδα ξεκίνησα δυο μυθιστορήματα, το Μια ζωή του Maupassant και το Χαρισματικοί του Sakey. Παράλληλα, έχω προχωρήσει στο τρίτο μέρος του ‘’Περί έρωτος’’, τους εναλλακτικούς προλόγους που στην ουσία είναι μια προσπάθεια αιτίου – αιτιατού ή όπως γράφει ο ίδιος αγωνιώντας, να γίνει ευκρινής.
Μετα τον πολύ καλό Αγγελο της ιστορίας, το θρυλο του αγιου πότη και τις Θέσεις του Μπενγιαμιν, λέω να κάνω μια προσπάθεια με Πιντσον Τη συλλογη των 49, με το οποίο με προμηθευσε ο Τζονκαν. Μιλ μερσι, δε θα ηθελα να ξεκινησω με κάποιο άλλο.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να μπει κάποιος στο Πιντσονικό κόσμο παρά με το Η συλλογή 49 στο σφυρί .Είναι ότι καλύτερο έχει γράψει ,αινιγματικό ,όχι ιδιαίτερα πολύπλοκο ,αστείο και με απρόσμενο τέλος .Άντε και στο Ουράνιο τόξο της βαρύτητας μετά .......Δυστυχώς όταν διαβάζω ένα βιβλίο δεν μου αρέσει να διαβάζω παράλληλα και άλλο .
λέω να κάνω μια προσπάθεια με Πιντσον Τη συλλογη των 49,
Πιντσόν παράλληλα με Φώκνερ;;;
Περί έρωτος - τέλος
Μια ζωή - τέλος ( τελικά ο Maupassant είναι πολύ πολύ περισσότερα απ' αυτά που είδα στα διηγήματα και στο ''Ζαν και Πιέρ'', ακόμη κι αν μοιράζεται τη μισογυνική άποψη του Schopenhaueur, που δεν είναι ακριβώς έτσι και ούτε απ' την άλλη το δοκίμιο ''Γυναίκες'' στο οποίο αναφέρονται όλοι είναι τόσο απλό, είναι μάλλον πολυστρωματικό, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση ).
Χαρισματικοί - τέλος, για μπλόκμπαστερ πολύ καλό, διασκέδασα.
Συνεχίζω το Έρωτας και ζωή του Schopenhaueur και ξεκίνησα το Όνομα του ανέμου του Rothfuss.
Μια ζωή - τέλος ( τελικά ο Maupassant είναι πολύ πολύ περισσότερα απ' αυτά που είδα στα διηγήματα και στο ''Ζαν και Πιέρ'', ακόμη κι αν μοιράζεται τη μισογυνική άποψη του Schopenhaueur, που δεν είναι ακριβώς έτσι και ούτε απ' την άλλη το δοκίμιο ''Γυναίκες'' στο οποίο αναφέρονται όλοι είναι τόσο απλό, είναι μάλλον πολυστρωματικό, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση ).
Χαρισματικοί - τέλος, για μπλόκμπαστερ πολύ καλό, διασκέδασα.
Συνεχίζω το Έρωτας και ζωή του Schopenhaueur και ξεκίνησα το Όνομα του ανέμου του Rothfuss.