Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

[Δημήτρης Ζ]

ο Μπέρνχαρντ είναι πολύ μεγάλο όνομα για να μην επανακυκλοφορήσουν τα έργα του .

Ναι,όντως είναι.

 

[Γιαννης Ρινακακης]

Ξεκινησα χθες βράδυ το
"Η ΣΚΙΑ ΠΟΥ ΨΙΘΥΡΙΖΕ" ΜΕΡΙΤ ΑΜΠΡΑΑΜ !

 

[Χρυσόστομος]

Ξεκινησα το "Ενας κόσμος ανάποδα" του Εντουαρντο Γκαλεάνο.

 

[Τέλσον]

Τι να μας πει και η Νορβηγια βρε Τελσον...

H Noρβηγία τι να πει σε'μας ή εμείς στη Νορβηγία;

Όπως είπα μερικές σελίδες νωρίτερα, έχω ξεκινήσει τον αναρχικό των δύο κόσμων. Όμορφος λόγος με πολλή τροφή για σκέψη ( από πολιτική μέχρι κοινωνία) και μπορώ να πω ότι ταυτίζομαι κάπως με τον Σεβεκ που νιώθει μόνος και ότι δεν τον καταλαβαίνει κανείς.

 

[Σελιδούλα]

Ξεκίνησα να διαβάζω για πρώτη φορά Αγκαθα Κριστη και "φόνοι κατ' αλφαβητική σειρά". Δείχνει ενδιαφέρουσα ιστορία. Για να δούμε...

 

[Ιαβερης]

Κασταλια, στα βουλγαρικα διάβασα τις Δώδεκα Καρέκλες όπως και το Ανατολικά της Δύσης τώρα που διαβάζω. Ενθουσιαστηκα με τις Καρέκλες κι αλήθεια είναι ότι ήθελα να συνεχίσω με τον " Χρυσό Ταύρο", όμως θα το αφήσω για αργότερα. Τώρα έχουμε μπροστά μας και την συναναγνωση βλέπεις.

 

[Πιούζυ]

Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαι μεγάλη θαυμάστρια - (φαντασιακή) ερωμένη του Καββαδία.

Πριν κάποια χρόνια λοιπόν μου έφεραν ως δώρο τέσσερα βιβλία που μελετούν το έργο του. Ανάμεσα σε αυτά ήταν η Αλληλογραφία Καββαδία - Καραγάτση που ολοκλήρωσα μόλις. Το βιβλίο περιλαμβάνει μία εκτενή εισαγωγή - ανάλυση τως επιστολών τους και σύνδεση αυτών με τη φιλική σχέση αλλά και το προσωπικό έργο των δύο αντρών.

Με συγκίνησε πάρα πολύ διότι με έφερε σε επαφή με την πολύ προσωπική πένα αμφοτέρων. Ήταν σαν να κρυφοκοίταζα τα ιδιωτικά τους έγγραφα. Αλληλογραφία πλημμυρισμένη από συναισθήματα, αμοιβαία εκτίμηση, βαθειά φιλία, καββαδιακή μελαγχολία και οικογενειακές στενοχώριες του Καραγάτση, βωμολοχίες και πιο διαχυτικούς "αντρικούς" χαρακτηρισμούς. Μία ματιά στην Αθήνα και την Κύμη του Καραγάτση και από την άλλη πλευρά, στην καμπίνα του Καββαδία που έγραφε στον φίλο του κάθε φορά από διαφορετικό λιμάνι.

Συστήνεται προφανώς σε όποιον θα ήθελε να ξεφύγει από μυθοπλασία και να δει από πιο στενή ματιά την επικοινωνία δύο λογοτεχνών που εμπλουτίζεται και από την καθημερινότητά τους. Εκδόσεις Άγρα.

 

[Έλλη Μ]

Πιουζυ, επιστολη Νο. 24, σελ. 114. Κλαυσίγελος.

 

[Πιούζυ]

Μου αρέσει η αγνή του πρόθεση όμως.

Έλλη, επιστολή Νο.22 σελίδα 103.

 

[Έλλη Μ]

Ω! Μια απο τις δυο ηθελα να μνημονευσω.

 

[Βάκχος]

Τελείωσα τον Φαίδρο και είμαι στα μισά του Κραυγή από την Κόλαση του Ramsey Campbell για την απαραίτητα δόση τρόμου, αν και μέχρι στιγμής δεν μου λέει κάτι.

 

[Γιωργία]

Ξεκίνησα το όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια του Harper Lee.

 

[Ατέρμων]

Μετα απο το μωρό της ροζμαρι του Ira Levin το οποιο απλα θα πω πως ηταν β ι β λ ι α ρ α, θα συνεχισω με την πρώτη συλλογή διηγημάτων του Joe Hill, τα Φαντασματα του 20ου αιώνα.

 

[Ατέρμων]

Ξεκίνησα το όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια του Harper Lee.

Γειά σου Γεωργια, ειναι η Harper Lee

 

[Επαμεινωνδας]

Τελειωσα τον "Λυτρωτη" του Νεσμπε.
Μολονοτι η αναγνωση του "τραβηξε" σε αρκετα μεγαλο βαθος χρονου λογω πολλων υποχρεωσεων,οποτε εβρισκα χρονο να γυρισω τις σελιδες του, μπορω να πω οτι το καταευχαριστηθηκα...
Σιγουρα μεσα στα καλυτερα του...
Συνεχιζω με τον "Ματοβαμμενο μεσημβρινο" του Κορμακ Μακαρθι.

 

[Μπέιζιλ Γκραντ]

Επαμεινώνδα το έχεις από την έκδοση του Ζαχαρόπουλου, ή του Καστανιώτη; Εγώ προτίμησα την πρώτη.
Στο μεταξύ, οφείλω να γράψω κάτι για τα "Δαιμόνια" του Ντέιβιντσον (τα τελείωσα κάπου στα Χριστούγεννα), μια από τις προτάσεις σου για το παιχνίδι της ανάγνωσης του...2015! Καλά, καίω μαζούτ...

 

[Μπου Ραντλι]

Τελείωσα το "Φάρο" της Γουλφ. Σπάνια η έκφραση "ανάμεικτα συναισθήματα" μπορεί να καλύψει καλύτερα τη ψυχολογία μου : φοβερή πλοκή, απίστευτο λεξιλόγιο, πρωτότυπο ύφος αλλά και τόσο τετριμμένο φινάλε!!! Κρίμα αν το τέλος ήταν ανάλογο, θα μιλούσαμε για ένα αριστούργημα!!!

Συνεχίζω με τα "Πλωτά Νησιά" του Μίγγα. Ελπίζω ο Φάρος που πρωταγωνιστεί και σ'αυτό το έργο να καλύψει το κενό της Βιρτζίνια...

 

[Επαμεινωνδας]

Επαμεινώνδα το έχεις από την έκδοση του Ζαχαρόπουλου, ή του Καστανιώτη; Εγώ προτίμησα την πρώτη.
Στο μεταξύ, οφείλω να γράψω κάτι για τα "Δαιμόνια" του Ντέιβιντσον (τα τελείωσα κάπου στα Χριστούγεννα), μια από τις προτάσεις σου για το παιχνίδι της ανάγνωσης του...2015! Καλά, καίω μαζούτ...

Μπειζιλ, καλησπερα..
Την εκδοση Ζαχαροπουλου εχω και γω..
Ευχομαι να ειναι τοσο καλο οσο ακουγεται οτι ειναι...
Αναμενω λοιπον να διαβασω τις εντυπωσεις σου απο τα "Δαιμονια".

 

[Ιαβερης]

Καστάλια, τις Καρέκλες τις διάβασα στα βουλγαρικα, το βρήκα στη γνωστή ιστοσελίδα. Είναι πράγματι ένα από τα καλύτερα χιουμοριστικα βιβλία που έχω διαβάσει. Μπορώ να το συγκρίνω μόνο με τον Στρατιώτη Σβεϊκ το οποίο με έκανε να γελάω δυνατά. Έχω στα προσεχώς και το Χρυσό Μοσχάρι όμως διάβασα σε διάφορες κριτικές ότι δεν είναι τόσο καλό όσο οι Καρέκλες. Θα το διαβάσω όμως μόνο και μόνο για να συναντήσω ξανά τον Οσταπ Μπεντερ, είναι μεγάλη μορφή. )) Τον Πένκοβ τον διάβασα κι αυτόν στα βουλγαρικα και μου άρεσε πάρα πολύ. Σκέφτομαι να κάνω και παρουσίαση.
Την Κυριακή ξεκίνησα το American Gods κι είδη τελείωσα την ύλη της βδομάδας, οπότε θα συνεχίσω με κάτι άλλο μέχρι να έρθει η μέρα του σχολιασμού.

 

[Χρυσόστομος]

Τελειωσα το "Ενας κοσμος ανάποδα" του Γκαλεάνο. Θα συνεχισω και εγω με τον Ματωμενο μεσημβρινό. Ανυπομονω να το πιάσω. Εγω το εχω απο Καστανιώτη.
Μπειζιλ γιατι προτιμησες την εκδοση του Ζαχαροπουλου; Είναι καλύτερη;