Θέμα γούστου φίλε Χρυσόστομε, αλλά και τιμής [7,16 του Ζαχαρόπουλου (55% έκπτωση στην αρχ. τιμή των 15,90) έναντι 11,13 του Καστανιώτη (30% έκπτωση στην 15,90) - στην «Πολιτεία» αυτά]
Παραθέτω την πρώτη παράγραφο από το πρωτότυπο και την έκδοση του Ζαχαρόπουλου:
See the child. He is pale and thin, he wears a thin and ragged linen shirt. He stokes
the scullery fire. Outside lie dark turned fields with rags of snow and darker woods
beyond that harbor yet a few last wolves. His folk are known for hewers of wood and
drawers of water but in truth his father has been a schoolmaster. He lies in drink, he
quotes from poets whose names are now lost. The boy crouches by the fire and watches
him.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ. Χλομό κι αδύνατο μέσα στην κουρελιασμένη και τριμμένη πουκαμίσα. Ανασκαλεύει τη θράκα στο μαγειριό. Έξω, στα χωράφια, πέφτει το σκοτάδι μαζί με χοντρές νιφάδες χιόνι, κι ακόμα πιο πέρα λέγανε ότι στα βαθύσκια δάση έχουν ξεμείνει λίγοι ακόμα λύκοι. Οι γονείς του πελεκούσανε το ξύλο και τρυπούσανε τη γη για νερό, αλλά στην πραγματικότητα ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Τώρα, συνέχεια πιωμένος, το μόνο που κάνει, είναι να απαγγέλλει στιχάκια από ποιητές από καιρό ξεχασμένους. Το παιδί κουλουριάζεται κοντά στη φωτιά και παρακολουθεί.
Θα το διαβάσω μόνο στη μετάφραση. Δεν ξαναπερνάω τα του Αβεσσαλώμ!
Εκτός, βέβαια, κι αν μου αρέσει πολύ...
Αδιόρθωτος...
Παραθέτω την πρώτη παράγραφο από το πρωτότυπο και την έκδοση του Ζαχαρόπουλου:
See the child. He is pale and thin, he wears a thin and ragged linen shirt. He stokes
the scullery fire. Outside lie dark turned fields with rags of snow and darker woods
beyond that harbor yet a few last wolves. His folk are known for hewers of wood and
drawers of water but in truth his father has been a schoolmaster. He lies in drink, he
quotes from poets whose names are now lost. The boy crouches by the fire and watches
him.
ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ. Χλομό κι αδύνατο μέσα στην κουρελιασμένη και τριμμένη πουκαμίσα. Ανασκαλεύει τη θράκα στο μαγειριό. Έξω, στα χωράφια, πέφτει το σκοτάδι μαζί με χοντρές νιφάδες χιόνι, κι ακόμα πιο πέρα λέγανε ότι στα βαθύσκια δάση έχουν ξεμείνει λίγοι ακόμα λύκοι. Οι γονείς του πελεκούσανε το ξύλο και τρυπούσανε τη γη για νερό, αλλά στην πραγματικότητα ο πατέρας του ήταν δάσκαλος. Τώρα, συνέχεια πιωμένος, το μόνο που κάνει, είναι να απαγγέλλει στιχάκια από ποιητές από καιρό ξεχασμένους. Το παιδί κουλουριάζεται κοντά στη φωτιά και παρακολουθεί.
Θα το διαβάσω μόνο στη μετάφραση. Δεν ξαναπερνάω τα του Αβεσσαλώμ!

Εκτός, βέβαια, κι αν μου αρέσει πολύ...
Αδιόρθωτος...
Last edited: