Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Τελείωσα το πολύ ενδιαφέρον Με μολύβι φαμπερ νούμερο δύο της Άλκης Ζέη και συνεχίζω με το Αυτή η γλυκιά αρρώστια της Πατρίτσιας Χάισμιθ
 
Τελειωσα

1)Η ΝΥΦΗ ΦΟΡΟΥΣΕ ΜΑΥΡΑ,Σοφη Θεοδωριδου.

Με κεντρικο προσωπο τη δυναμικη Αντριανη και πυρηνα τη μετοικηση μιας ομαδας προσφυγων απο Μικρασια και Ποντο,σε ενα πρωην μουσουλμανικο χωριο της Μακεδονιας το 23,το βιβλιο αυτο συνιστα μια δυνατη ηθογραφια που διατρεχει το πολυταραχο πρωτο μισο του 20ου αιωνα,αναδεικνυοντας οτι τα μεγαλυτερα θυματα ειναι παντα οι αθωοι-
αμαχοι σε επιπεδο πολιτικης,γυναικες σε επιπεδο κοινωνιας...Ο,τι και να πω γι αυτο το βιβλιο ,λιγο θα'ναι...



2)ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΣΥΜΠΟΝΙΑ(Ή Επικινδυνος Οικτος),Στεφαν Τσβαιχεκδ Αγρα
Μια απλη φαινομενικα ομορφη ιστορια που κλιμακωτα εξελισσεται σε ψυχολογικο θριλερ και μια βαθια ανατομια της ανθρωπινης ψυχης με κεντρικο αξονα τη διαφορα αναμεσα
στην ειλικρινη συμπονια,που μετουσιωνεται σε κινητοποιηση και ειλικρινες δοσιμο στο συνανθρωπο ,με το ενοχικα συμπλεγματα και τον ασυνειδητο ναρκισσισμο που ενεχει ο οικτος.


Τι να πω??Μετα απο τετοια βιβλια νιωθω πραγματικα πλουσια-σα να διαβασα 10 βιβλια μαζι!!!
ωραιες περιγραφες των βιβλιων, ωραιοι σχολιασμοι φαντινα, κριτικες ολοκληρωμένες
φαιη πες μας για την ωραια της μερας:)
 
Τελείωσα επιτέλους τον "Μάρτιν Ήντεν".Πρωτότυπο κι εντυπωσιακό βιβλίο με απρόσμενη κατάληξη,αποτελεί την ημιαυτοβιογραφία του Τζακ Λόντον. Περισσότερα στο "διάβασε το αγαπημένο μου βιβλίο μέρος γ'" αφού ήταν πρόταση του Ιαβέρη.Συνεχίζω με το "Μέριλιν και JFK" του Φρανσουά Φορεστιέ (στα γαλλικά) ευγενική προσφορά της φίλης Μπουγάτσας!!!
 
Άρχισα το "The Silkworm", το δεύτερο βιβλίο που γράφει η Ρόουλινγκ με το ψευδώνυμο Robert Galbraith. Αν και είμαι ακόμα στην αρχή, είναι ήδη πολύ καλό και σε κρατάει σε αγωνία!
 
Εχω καταδυθει στη σειρα που ελεγα
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ -του 20ου αιωνα κ ειμαι ηδη στα μισα του 2ου Τομου!(αυτου που τοσον καιρο αναζητουσα!)
Ειναι ,λοιπον,το συλλογικο αυτο εργο ,ενα μαγευτικο ταξιδι στο χρονο με ευληπτη, αντικειμενικη,πληρη -αλλα οχι εξαντλητικη-προσεγγιση των θεματων γεγονος που καθιστα την αναγνωση ευχαριστη -παρεχοντας απαραιτητες γνωσεις που καθε ενημερωμενος πολιτης οφειλει να εχει, για τν 20αιωνα ,ακομη κ αν δεν του αρεσει η Ιστορια!
Πλημμυρισμενο στα χρωματα,τις εικονες/σπανιες φωτογραφιες/σχολια καθως και στα διασαφηνιστικα παραθεματα ,με ευαναναγνωστη γραμματοσειρα σε κανει να αγαπησεις την Ιστορια!Περιλαμβανει 11τομους 250σελιδων ο καθενας!
Δεν μπορω να...ξεκολλησωωωω
 
Last edited:
Άρχισα το "The Silkworm", το δεύτερο βιβλίο που γράφει η Ρόουλινγκ με το ψευδώνυμο Robert Galbraith. Αν και είμαι ακόμα στην αρχή, είναι ήδη πολύ καλό και σε κρατάει σε αγωνία!
Μάλλον θα το διαβάσω κι εγώ μόλις τελειώσω τα δύο που διαβάζω τώρα. Όχι ότι το πρώτο δε μου άρεσε, αλλά ελπίζω αυτό να είναι ακόμα καλύτερο!!!
 
Τελείωσα το "Η Νυχτερίδα"του Nesbo και το βρήκα μέτριο και ξεκίνησα το "Η Δεσποινίς Σμίλα διαβάζει το χιόνι" το οποίο ήδη με έχει κατακτήσει, ένας θάνατος που ίσως είναι δολοφονία, μια υποψία,μια έρευνα που ξεκινά. Ψυχρό, αλλά κάτω από τον πάγο βαθιά συναισθηματικό. Τύπου :"έχω καλύτερη ιδέα για το χιόνι και τον πάγο απ 'όσο για την αγάπη. Μου είναι ευκολότερο να ενδιαφέρομαι για τα μαθηματικά παρά ν 'αγαπώ τους συνανθρώπους μου. Αλλά έχω μια άγκυρα που με δένει με κάτι σταθερό στη ζωή .Πατάω σ' ένα γερό θεμέλιο και δεν μπορώ να πέσω χαμηλότερα από αυτό.΄ Κρατιέμαι σφιχτά, από τον απόλυτο χώρο." Άντε γειά...
 
Τελείωσα με την Ωραία της Ημέρας του Κεσελ. Αν και ήξερα την ύπαρξη και της ομώνυμης ταινίας, δεν γνώριζα κάτι για την υπόθεση. Μπορώ να πω πως εξεπλάγην όταν έμαθα περί τίνος πρόκειται! Το βρήκα αρκετά ενδιαφέρον σε γενικές γραμμές το βιβλίο.
Στενοχωρήθηκα με το τέλος. Και κερατάς και δαρμένος ο σύζυγος. Τελικά γιατί δεν της ξαναμίλησε της Σεβερίν όταν του αποκάλυψε την αλήθεια; Έχασε τη μιλιά του από το σοκ ή απλά αποφάσισε να μην της απευθύνει ξανά το λόγο;
 
Ξεκίνησα χθες Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει του Κοέλιο
το είχα πάρει από την εφημερίδα
Δεν ξέρω, 120 σελίδες διάβασα με το ζόρι
ένιωθα ότι συνέχεια ανακύκλωνε τα ίδια και τα ίδια και ξανά
Οι λέξεις, οι εικόνες οι περιγραφές όλα ήταν ίδια.
Κανένα συναίσθημα δεν προκαλούσε. :ουχ:
Ίσως φταίει που ήμουν παραλία, η διάθεσή μου ίσως περίμενα εγώ παραπάνω απ αυτό το βιβλίο
δεν ξέρω :καχύποπτος:
Από βδομάδα ίσως να του δώσω 2η ευκαιρία.
 
Ξεκίνησα χθες Η Βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει του Κοέλιο
το είχα πάρει από την εφημερίδα
Δεν ξέρω, 120 σελίδες διάβασα με το ζόρι
ένιωθα ότι συνέχεια ανακύκλωνε τα ίδια και τα ίδια και ξανά
Ναι ε; Το είχα δανειστεί πριν χρόνια και με είχε ενθουσιάσει. Το πήρα κι εγώ από την εφημερίδα και είπα να το ξαναδιαβάσω (παραλία φάση σκεφτόμουν κι εγώ) αλλά φοβάμαι μήπως χαλάσω την εικόνα που έχω για το συγκεκριμένο βιβλίο ξαναδιαβάζοντας το.:χμ:
 
Παει και Ο Μεγας Θεος Παν. Οπως ξαναειπα, ειχα διαβασει και τον Τρομο απο Μαχεν, το οποιο δεν με ειχε ενθουσιασει. Εδω τα πραγματα ηταν καλυτερα, αλλα καταληγω στο συμπερασμα οτι δεν ειναι του γουστου μου ο Μαχεν. Μαλλον παραειναι υπαινικτικος ο τρομος του και δεν με πιανει. Παντως, ειχε μερικες ενδιαφερουσες ιστοριες. Ξεχωρισα την ομωνυνη και τη Νουβελα της Ασπρης Σκονης!

Τωρα θα αλλαξω εντελως θεματολογια. Εργοστασιο Ποδοσφαιρου, του Τζον Κινγκ!
 
Ναι ε; Το είχα δανειστεί πριν χρόνια και με είχε ενθουσιάσει. Το πήρα κι εγώ από την εφημερίδα και είπα να το ξαναδιαβάσω (παραλία φάση σκεφτόμουν κι εγώ) αλλά φοβάμαι μήπως χαλάσω την εικόνα που έχω για το συγκεκριμένο βιβλίο ξαναδιαβάζοντας το.:χμ:
Επειδή άκουσα κι εγώ καλά λόγια το ξεκίνησα
Απογοητευτηκα ομως
Μπορεί να φταίει και η φάση που το διάβασα γι αυτό και θα το πάρω πάλι απ'την αρχή!
 
Τον τελευταιο καιρο ειχα κολλησει με το διαβασμα, φταιει η κουραση, η ζεστη ή ξερω γω τι, δεν μου πηγαινε. Επιανα το ενα βιβλιο, διαβαζα 12- 20 σελιδες και το παρατουσα περνουσα στο επομενο τα ιδια. Οποτε εκανα αποτοξινωση, δεν διαβασα ουτε γραμμη για 10 μερες κι επεστρεψα με νεες δυναμεις. Προχθες βραδυ διαβασα τον '' Υπεροχο Γκατσμπυ'' που μου αρεσε παρα πολυ και δεν το βρηκα καθολου υπερεκτιμημενο οπως ισχυριζονται πολλοι, ενω χθες βραδυ διαβασα τον ''Αλχημιστη'' του Κοελιο ( για δευτερη φορα) το οποιο και παλι μου φανηκε μετριο οπως τοτε που το διαβασα, πριν 7-8 χρονια. Σημερα συνεχιζω με τη '' Μαυρη Νταλια'' του Τζειμς Ελροι. :)
 
Τελείωσα το Αυτή η γλυκιά αρρώστια της Πατρίτσιας Χάισμιθ που μου άρεσε αρκετά (αν και ο πρωταγωνιστής μου είναι πιο αντιπαθής κι από τους ήρωες των Ανεμοδαρμένων υψών) και συνεχίζω με τον Παν του Κνουτ Χάμσουν.
 
Top