Τώρα διαβάζω μια εκσυγχρονισμένη εκδοχή του Northanger Abbey (δώρο από μια πολύ καλή μου φίλη ) ). Είναι αρκετά καλό μέχρι τωρα αν και είμαι λίγο επιφυλακτικός...
Μαργαρίτα, αν σου αρέσει ίσως θελήσεις να αναζητήσεις την μίνι σειρά The Stand. Εμένα εκείνη με είχε οδηγήσει στο βιβλίο και κατά την γνώμη μου πρόκειται για εξαιρετική μεταφορά.Πάλι Κινγκ έπιασα και μάλιστα έχω τόσο άγριες διαθέσεις που έπιασα το Κοράκι . (κοντά χίλιες σελίδες) Το πρωί το ξεκίνησα και είμαι στις 80 σελίδες , ελπίζω να κυλήσει έτσι όλο το βιβλίο . Έχει πολλούς χαρακτήρες βέβαια αλλά το παλεύω ....
Δεν με χάλασε, αλλά δεν μου άρεσε και πραγματικά. Απ' τη μια λείπει τουλάχιστον το μισό βιβλίο, ενώ κάποιες επιλογές στο κάστινγκ ήταν απογοητευτικές. Απ' την άλλη εκτίμησα τα σκηνικά και την ατμόσφαιρα. Ίσως αν είχα δει πρώτα τη σειρά να την εκτιμούσα περισσότερο.Μαργαρίτα, αν σου αρέσει ίσως θελήσεις να αναζητήσεις την μίνι σειρά The Stand. Εμένα εκείνη με είχε οδηγήσει στο βιβλίο και κατά την γνώμη μου πρόκειται για εξαιρετική μεταφορά.
έτσι για να αυξάνω τις αναρτήσεις μου )) το παράτησα, το έχω διαβάσει ξανά είμαι σίγουρη - μπορεί να το ξαναπιάσω αργότερα - ... και έπιασα το "o Τσε αυτοκτόνησε" του Πέτρου Μάρκαρη. Δηλώνω εντυπωσιασμένη, αν και έχω διαβάσει μόνο καμμιά σαρανταριά σελίδες.Αφού τέλειωσα το βιβλίο "η μητέρα του σκύλου", αποφάσισα να διαβάσω το "ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν" - (μόνο 300 μικρές σελιδούλες είναι) του Σιμενόν.
Εγώ το λάτρεψα. Αν δεν σου συμβεί το ίδιο θα κόψουμε τις καλημέρες.
(περνάει πολλά από κάτω, βλέπεις τη φάτσα σου σε πολλές γραμμές, αυτό σου λέω μόνο)
(Το «Ένα παιδί στον ουρανό» το έχεις; Είναι εξαντλημένο, και σαν πρόταση το ήθελα, αλλά τζίφος)
Αύριο θα κάνω ντου και θα επανέλθω.