Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Θα ξεκινήσω τον Έμπορο της Βενετίας του Σαιξπηρ με εκλεκτή παρέα και την Αισθηματική Αγωγή του Φλωμπέρ χωρίς παρέα.
 
Τελειωσα το "Πεθαινοντας την ανοιξη" του Ροτμαν. Καλο αντιπολεμικο μυθιστορημα με ωραιες περιγραφες και καποιες δυνατες εικόνες αλλά μεχρι εκεί. Θα συνεχισω με ελληνικο αστυνομικο το "Μαυρη αυγη" του Θανου Δραγούμη.
 
Το Γεφύρι του Δρίνου δε τραβάει καθόλου τελικά, δύο βδομάδες το παλεύω κι ακόμα δεν έχω περάσει τις 200 σελίδες. Το παρατάω προς το παρόν με την ελπίδα να το προσπαθήσω άλλη φορά που θα είμαι στην κατάλληλη διάθεση. Συνεχίζω με τη " Πέτρα της Υπομονής" του Ατίκ Ραχίμι.
 
Με τόση υπομονή που έκανες με το γιοφύρι, μάλλον είσαι έτοιμος για το επόμενο βιβλίο... Την ταινία την έχεις δει;
(πάντως κι εγώ που το διάβασα στα βουλγαρικά το γιοφύρι, μια από τα ίδια, το παράτησα στη μοίρα του. Όπως πάντα, περί ορέξεως...)
 
Εγώ στα ελληνικά το διάβασα, όσο διάβασα δηλαδή, και η μετάφραση φαινόταν καλή. Αλλά πολύ κουραστικός και μονότονος τρόπος αφήγησης, ένα ατελείωτο κατεβατό με 2-3 διαλόγους μέσα σε 200 σελίδες. Μάλλον το έπιασα σε λάθος στιγμή.
 
Μόλις τελείωσα το γύρω γύρω όλοι του M.J.Arlidge και συνεχίζω με την Τριλογία της Ψυχικής διαταραχής του Σταμάτη Μεσημέρη.
 
Ολοκλήρωσα τη "Πολιορκία" του Αλέξανδρου Κοτζιά. Έργο σκληρό και ανελέητα ρεαλιστικό. Κάποιες φορές ωστόσο πρέπει να αντικρίζουμε την αλήθεια κατάματα, όσο ενοχλητική και να είναι. Άλλωστε τώρα...θα διαφύγω με τη "Συνωμοσία Μπόρχες" του Γκαστόν Φιόρδα !!!



 
Βασίλισσα , πως σου φάνηκε;
Σμιλία ο Arlidge είναι απο τους αγαπημένους μου συγγραφείς της αστυνομικής λογοτεχνίας. Μόνο καλά λόγια θα ακούσεις απο μένα. Τον γνώρισα απο κοντά (όσο μπορείς να πείς οτι γνώριζεις κάποιον απο μια παρουσίαση) πέρσι το καλοκαίρι. Είχε έρθει για την παρουσίαση του βιβλίου του.

Το πρώτο βιβλίο Α μπε μπα μλόμ δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα, σε συναρπάζει. Νιώθεις μια κάψα μέσα σου... είναι απίστευτο πως καταφέρνει ο Arildge να αποτυπώνει τα συναισθήματα σε μια κόλλα χαρτί. Στο δεύτερο βιβλίο του το Γύρω γύρω όλοι... ένιωσα κάπου όχι οτι κάνει κοιλιά αλλά οτι κυριαρχεί μια ηρεμία για αστυνομικό βιβλίο. Ένιωσα λίγο σαν να έχασε ξέρεις... αυτή την μαγεία που είχε στο πρώτο του... όμως μπήκα γρήγορα στο κλίμα και ευτυχώς με δικαίωσε απο την μέση και το απογείωσε. Αν δεν τον έχεις διαβάσει... στο συνιστώ. Θα σου αρέσει η γραφή του, το μυαλό του και σίγουρα θα νιώσεις αυτή την φωτιά μέσα σου όπως την ένιωσα και εγώ.

Παρά είμαι θετική όπως βλέπεις για να σου πω κάτι αρνητικό.
 
Last edited:
Φανταζομαι το τριτο βιβλιο του θα ειναι το "Φτου ξελευθερία"... (μην θυμωσεις Βασιλισσα πλάκα κάνω)
Το βλέμμα καρφωμένο στην οθονη του υπολογιστή μου και ένα αχνό χαμογέλο σχηματίστηκε και όσο περνάει η ώρα ζωηρεύει... :)))

Γιατί να θυμώσω Χρυσόστομε; πλάκα είχε...

Δεν έχεις και πολύ άδικο.. κράτα το Φτού.

Τα βιβλία του είναι αυτά.

To Σπίτι με τις Κούκλες, Αν σε Πιάσω Καίγεσαι, Στο Στόμα του Λύκου, Φτου και Βγαίνω και Μ’ Αγαπά, δεν Μ’ Αγαπά.

Το γραψιμό του Χρυσόστομε είναι για πολύ γερά στομάχια. Οι περιγραφές του είναι για ενήλικες που αντέχουν την φρίκη, τα θρίλερ και σίγουρα τις περιγραφές απο τους φόνους. Όπως είχε πει και ο ίδιος χρησιμοποιεί τίτλους απο παιδικά τραγουδάκια για να δημιουργήσει την αντίφαση.
 
ξεκινησα το "Εγω και αυτος΄του αλμπετο μοραβια εκδοσεις ζαχαροπουλος
δεν ξερω αν θα το συνεχισω ομως γιατι δεν με ενθουσιασαν οι πρωτες σελιδες
θα δουμε
 
Μεταξύ άλλων, διαβαζω το Εκπαιδεύοντας τα παιδιά, Όρια στην παιδική παντοδυναμία, Aldo Naouri.
Να με θυμαστε στις προσευχες σας. :ουχ:
 
Ολοκλήρωσα τη "Συνωμοσία Μπόρχες" και μπορώ να το συστήσω ανεπιφύλακτα στο Φαροφύλακα !!! Δεν έχω διαβάσει έργα του Αργεντινού συγγραφέα, απ'ότι παρατήρησα όμως ο Φιόρδα αποδίδει στο δικό του πόνημα ακέραια την Μπορχεική ατμόσφαιρα και φιλοσοφία. Μου άρεσε το αμφιλεγόμενο του πράγματος...


Συνεχίζω με ένα βιβλίο που δε γνώριζα αλλά πήρα σε μία ανταλλαγή πριν καιρό : "Κουλτούρα και Ιμπεριαλισμός" του Έντουαρντ Σάιντ...


 
Διαβασα το Πειραμα μνημης του Φιτσεκ. Ηταν το πρωτο του Φιτσεκ που διαβασα, μετριο θα ελεγα με χαλασε λιγο το φιναλε και η εξωφρενικη εξηγηση που δινεται στα οσα ειχαν προηγηθει. Θα συνεχισω με την "Κοκκινη Μασσαλία" του Μωρις Αττια.
 
Διάβασα το Girl With A Pearl Earring της Tracy Chevalier και εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ που πήρα με τη σειρά τα βιβλία της, διάβασα αμέσως μετά το Falling Angels, μία εντελώς διαφορετική ιστορία η οποία έχει να κάνει με την φιλία και τους βικτωριανούς τάφους, με εντυπωσίασε και αυτό, οπότε συνεχίζω. Σήμερα θα πιάσω το The Lady and the Unicorn.
 
Καλησπέρα στους εκλεκτούς φίλους έπειτα από κάμποσο καιρό. Τα μόνα λογοτεχνικά διαλείμματα που κάνω αυτόν τον καιρό είναι αστυνομικές ιστορίες με τον Δικαστή Τι, του Βαν Γκούλικ. Μετά το "Περιδέραιο της πριγκίπισσας" και το "Σκελετός στην καμπάνα", συνεχίζω με το "Δολοφονία στο καράβι των λουλουδιών".
Μου τράβηξαν την προσοχή οι προηγούμενες αναρτήσεις για τον συγγραφέα αστυνομικών με παιδικούς τίτλους.
 
Top