Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;

Διάβασα το Περίγραμμα της Κασκ το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ, τόσο που πήρα και το δευτερο της τριλογίας (Μετάβαση) το οποίο διαβάζω τώρα. Γράφει πάρα πολύ ωραία, αν και εχω κάποιες ενστάσεις με το πρώτο βιβλίο της, αλλά σιγά τα ωά. Επίσης, διάβασα (δις)ένα εξαιρετικό βιβλιαράκι (πάλι Gutenberg, πάλι Aldina) το: Γραμματική των γλωσσών της Βαβέλ, του Γιούργκεν Μπούχμαν. Μου θύμισε πάρα πολύ τις Αόρατες Πόλεις του Καλβίνο, μόνο που είναι καλύτερο και αφορά τη γλώσσα, όχι την πόλη.. :ρ Αν και μοιάζει δύστροπο στην αρχή, πραγματικά πιστεύω ότι είναι διαμαντάκι.
Κατά τα άλλα, ζέστες, βρε παιδιά.
 
Ελλη μιας που εχεις πάρει φαλαγγι τις εκδοσεις Gutenberg μηπως έχει τυχει να διαβασεις και τον Γαλατα της Αννας Μπερνς να μας πεις καμια γνώμη;
 
Η αλήθεια είναι πως θέλω να το διαβάσω όμως ένα σαιξπηρικό «να το πάρω, να μην το πάρω» ξεπηδά από μέσα μου, όποτε λέω να το αγοράσω και, όπως αντιλαμβάνεσαι, κερδίζει το «να μην το πάρω». Ομοιως, και με το Educated της Tara Westover, με το My year ofRest and Relaxation της Ottessa Moshfegh και άλλο ένα της Rooney. First world problems. :ρ
 
Μμμ κρατάω το βιβλίο του Μπούχμαν για τις γλώσσες. Το έψαξα λίγο και φαίνεται ενδιαφέρον. Κατα τα άλλα ζέστη πολλή.
 
Και εγω καπως ετσι ειμαι Ελλη στο παιρνω-δεν το παιρνω και ειπα μηπως ξεμπερδεψεις την κατασταση αλλά εσυ τα εκανες χειρότερα. :)

Ξεκινησα να διαβαζω "Το βιβλίο της Κατερινας" του Κορτω. Η εκδοση που εχω ειναι φετινη ανατυπωση και στις πρωτες σελίδες έχει όλη την βιβλιογραφία του συγγραφεα. Ε λοιπον μετρησα 29 τιτλους!! Εγραψε το πρωτο στα εικοσι του, σημερα ειναι σαραντα, δηλαδη 29 βιβλία σε εικοσι χρόνια συγγραφικης πορείας. Εντυπωσιακο νουμερο. Πολυγραφοτατος ο Αυγουστος. Σιγουρα οι φαν του δεν μπορούν να έχουν παράπονο.
 
Σύλβια, τι ακριβώς πραγματεύεται το βιβλίο της Γιαλομ;
Χρυσοστομε, όντως εντυπωσιακός ο αριθμός των βιβλίων του Κορτώ, από την άλλη βέβαια όλα τους είναι σχετικά μικρά σε έκταση.
 
Σύλβια, τι ακριβώς πραγματεύεται το βιβλίο της Γιαλομ;
Χρυσοστομε, όντως εντυπωσιακός ο αριθμός των βιβλίων του Κορτώ, από την άλλη βέβαια όλα τους είναι σχετικά μικρά σε έκταση.
Το σκάκι στην αρχική του μορφή δεν περιελάμβανε βασίλισσα και η Γιαλομ προσπαθεί με το βιβλίο αυτό να εντοπίσει πότε και πού πρωτοεμφανίστηκε όπως και το λόγο για τον οποίο είναι το ισχυρότερο κομμάτι στη σκακιέρα. Γι' αυτό μελετά (έως ένα βαθμό) τις ζωές ισχυρών βασιλισσών του Μεσαίωνα και γενικά το πολιτικό/πολιτισμικό κλίμα της εποχής.

Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, δεν κουράζει και έχει και πολλές εικόνες. Κάποιες απ' αυτές είναι έγχρωμες σε πιο καλό χαρτί. Μακάρι να ήταν όλες έτσι αλλά τότε η τιμή θα είχε εκτοξευθεί στα ύψη.
 

Κουακέρος

Ευγενής Δαγεροτύπης
+1 κι από μένα για τον Αλμοσίνο,ήταν το πρώτο του που διάβασα και έπαθα την πλάκα μου!
 
Συνεχίζω με Brandon Sanderson, αφού τελείωσα τη 2η τριλογία των ομιχλογενννητων και περιμένω το τελευταίο βιβλίο που αναμένεται - στην καλύτερη των περιπτώσεων - το φθινόπωρο του έτους μας, με το Mistborn: Secret History. Δεν αλλάζω κλίμα όπως βλέπετε ?
 
Διάβασα το β μέρος της τριλογίας της Κασκ και περιμένω ανυπόμονα το τρίτο και τελευταίο. Μου ταίριαξε πολύ το ύφος και η γλώσσα της, δεν ξέρω, στην κυριολεξία το ρούφηξα. Τώρα διαβαζω, με πολλή όρεξη και κέφι, την Ιστορία των δυο πόλεων του Ντικενς. Κάπου ίσως να ήθελε καλύτερη επιμέλεια (η μετάφραση) αλλά δεν περιμενα ότι θα μου άρεσε τόσο πολύ. Κι αυτός ο Κάρολος, εχει αυτή την λεπταίσθητη ειρωνεία στο λόγο του και διακωμωδεί το παράλογο με περίσσεια τέχνη που –πραγματικά- ξεχνάς πως το έργο γράφτηκε πριν 160 χρονια. Λυπάμαι που, το βράδυ που παραδοσιακά διαβάζω, το αφήνω για να κοιμηθώ.
 
Καλησπέρα σας! Εγώ ασχολούμαι αυτό το καιρό με τη σοβιετική λογοτεχνία, πιο συγκεκριμένα, με το Σόλοχωφ. Διαβάζω δυο βιβλία που έγραψε για το Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Τελείωσα το μικρό "Η μοίρα ενός Ανθρώπου" και τώρα διαβάζω το πιο μεγάλο " Πολέμησαν για τη Πατρίδα".
 
καλημέρα σας! Ξεκίνησα τον "Καλό στρατιώτη" του Μάντοξ Φόρντ, απο το πρώτο κεφάλαιο με τράβηξε και με γοήτευσε ο τρόπος γραφής του...
 
Χαιρετώ την όμορφη ομάδα! Διαβάζω το ''Τσέρνομπιλ - Ένα χρονικό του μέλλοντος'' της Αλεξιέβιτς. Είδα πρώτα την τηλεοπτική σειρά, οπότε ήμουν προϊδεασμένη, όμως ο γραπτός λόγος είναι πάντα διαφορετικός, τα συναισθήματα εκφράζονται καλύτερα. Νομίζω ότι αξίζει να το διαβαστεί από όλους μας, είναι συγκλονιστικό!
 
Είναι καταπληκτικό βιβλίο, Δουλτσινέα! Κι εγώ σαν κι εσένα το διάβασα αφού είδα τη σειρά και με συγκλόνισε ακόμα περισσότερο. Εξαιρετική η Αλεξεγιεβιτς, σίγουρα θα διαβάσω και κάτι άλλο δικό της στο μέλλον.
 
Είναι καταπληκτικό βιβλίο, Δουλτσινέα! Κι εγώ σαν κι εσένα το διάβασα αφού είδα τη σειρά και με συγκλόνισε ακόμα περισσότερο. Εξαιρετική η Αλεξεγιεβιτς, σίγουρα θα διαβάσω και κάτι άλλο δικό της στο μέλλον.
Ιαβέρη, έχω αγοράσει ήδη το ''Τέλος του κόκκινου ανθρώπου'' που θα είναι και το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσω. Ο άμεσος και μεστός λόγος της, η αποφυγή υπερβολών και δημιουργίας περιττής συναισθηματικής φόρτισης, η παροχή πληροφοριών για το συγκεκριμένο θέμα, όχι όμως τόσων ώστε να με κουράσουν, με έκαναν να εκτιμήσω το συγγραφικό της έργο.
 
Με αυτά κι εμένα που ακούω συνέχεια για το συγκεκριμένο, το παρήγγειλα κι εγώ. Είδα μόνο το πρώτο επεισόδιο της σειράς, θα τη δω αφού το διαβάσω. Έλεγα να το πάρω μαζί μου στις διακοπές αλλά δεν είναι κ η πιο έξυπνη επιλογή να το διαβάζω στις διακοπές, οπότε θα το αφήσω για αργότερα.
 
Τέλειωσα το γαμάτο βιβλίο του Ντίκενς, που μου άρεσε μέχρι τέλους, με αμείωτη ενταση. Επιμένω ότι ήταν κάπως αφρόντιστο και με λαθάκια, αλλά εξακολουθεί και είναι ένα από τα καλύτερα που διάβασα τα τελευταία χρόνια. Επίσης πολύ μου άρεσε ο Επιτάφιος για έναν μικρό νικητή (ντε Ασσίς). Ευφυής γραφιάς και με μοντέρνο ύφος για την εποχή του, τόσο που αγόρασα το Ελένα του. Το επόμενο που έπιασα ήταν η Ναυτία του Σαρτρ. Νταξ, είναι ένα βιβλίο 270 σελίδων και –νομίζω- οι 50 σελίδες είναι ικανό κριτήριο για την πορεία της ανάγνωσης: Το παράτησα ανερυθρίαστα. Η Ναυτία μου προκάλεσε πονοκέφαλο και επιπλέον, μάλλον έχω λύσει τα υπαρξιακά μου, ώστε να (μη) με αγγίζει η αγωνία του της Ύπαρξης. Συγγνώμη, Τσιου, θα μείνει για πάντα στην πεντηκοστή σελίδα. Τέλος, διαβασα τα διηγήματα που απαρτίζουν την Πρόζα, του Μπέρνχαρντ. Αν δεν απατώμαι, είναι το πρώτο που εκδόθηκε, προηγείται, δηλαδή των μεγάλων μυθιστορημάτων του. Ο λόγος και τα θέματά του είναι κοινά, με σαφώς λιγότερο δύστροπο και ιδιότροπο ύφος, το οποίο παγιώνεται στα πιο μακρόπνοα έργα του. Όμως, είναι ένα πρωτης ταξεως δειγμα για κάποιον που θέλει να τον δοκιμάσει και να δει αν του ταιριάζει.
 
Είδα μόνο το πρώτο επεισόδιο της σειράς, θα τη δω αφού το διαβάσω.
Βαγγυ θα σου προτεινα να δεις πρωτα την σειρα και μετά να διαβασεις το βιβλιο. Μολις τελειωσα κι εγω το βιβλίο ενω πριν λιγες μερες ειχα δει την σειρά και πιστευω πως καλυτερα ετυχε ετσι. Και σου εξηγω γιατι. Το βιβλιο περιλαμβανει μαρτυριες, τις προσωπικες εμπειριες των ανθρώπων που τα εζησαν χωρις όμως να αναφερει τα γεγονοτα. Στην σειρα υπαρχουν ολα τα γεγονοτα που συνεβησαν, μια ολοκληρωμενη καταγραφή της τραγωδιας ετσι ωστε να γνωρισεις τι εγινε να παρεις τις πληροφορίες και μετα να διαβασεις και τις προσωπικες ιστορίες των ανθρωπων. Επισης στο βιβλιο ορισμενοι απο αυτους που μιλανε αναφερονται και σε καποια γεγονοτα η χρησιμοποιουν καποιες λεξεις χωρις ομως να εξηγουν περισσοτερα, ετσι αν εχεις δει την σειρα θα καταλαβαινεις αμεσως σε τι αναφερονται. Αυτη ειναι η δικη μου αποψη τωρα εσυ πραττεις οπως θελεις, παντως και σειρα και βιβλιο ειναι εξαιρετικα. Πραγματικα μου άνοιξαν τα ματια, ποτέ δεν είχα κατανοησει το μεγεθος της τραγωδίας.
 
Top