Ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα;
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Τελειωσα το "Μοναχο" του Ρομπερτ Χαρις που μου άρεσε πάρα πολύ. Ετσι έπρεπε να γραφονται τα ιστορικά μυθιστορήματα.
Μετα έκανα μια απόπειρα να διαβασω Τομ Ρομπινς. Ειχα διαβασει πριν χρόνια τους Αγριεμενους ανάπηρους που δεν μου άρεσε με είχε κουράσει και με το ζόρι το είχα τελειώσει. Ετσι τωρα είπα να δοκιμασω αλλό ένα δικό του αφου ειχα ηδη στην βιβλιοθηκη μου το Αρωμα του ονειρου που νομίζω θεώρειται απο τα καλυτερα του. Ε λοιπον τωρα το αποτελεσμα ήταν ακόμα χειρότερο. Μετα απο καμια εκατοστη σελίδες το παράτησα και το πηρα οριστικά απόφαση οτι αυτός ο συγγραφεας δεν μου ταιριάζει καθόλου.
Τωρα θα ξεκινησω το "Ηλιος με δόντια" του Μακριδάκη.
Μετα έκανα μια απόπειρα να διαβασω Τομ Ρομπινς. Ειχα διαβασει πριν χρόνια τους Αγριεμενους ανάπηρους που δεν μου άρεσε με είχε κουράσει και με το ζόρι το είχα τελειώσει. Ετσι τωρα είπα να δοκιμασω αλλό ένα δικό του αφου ειχα ηδη στην βιβλιοθηκη μου το Αρωμα του ονειρου που νομίζω θεώρειται απο τα καλυτερα του. Ε λοιπον τωρα το αποτελεσμα ήταν ακόμα χειρότερο. Μετα απο καμια εκατοστη σελίδες το παράτησα και το πηρα οριστικά απόφαση οτι αυτός ο συγγραφεας δεν μου ταιριάζει καθόλου.
Τωρα θα ξεκινησω το "Ηλιος με δόντια" του Μακριδάκη.
Διαβάζω το "Μπαουντολίνο" του αγαπημένο Ουμπέρτο Έκο.
Διαβάζω το "Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα" του Τομ Ρομπινς.
Διαβασα το "Ηλιος με δοντια" του Μακριδακη. Πρωτη επαφη με τον συγγραφέα μου αρεσε πάρα πολύ, εξαιρετικός λογοτέχνης, δεν θυμαμαι τώρα καποιον αλλον συγχρονο συγγραφέα να χειρίζεται τόσο επιδέξια την γλώσσα όσο αυτός.
Μετα διαβασα το "Μεσα απο τις σκιες" του Μιγιας. Το βρηκα μέτριο, λιγο αλλοκοτο με πολλους συμβολισμους.
Και για συνεχεια μετα απο πολλα πολλά χρόνια λεω να διαβασω Στιβεν Κινγκ και συγκεκριμενα την "Καρι".
Μετα διαβασα το "Μεσα απο τις σκιες" του Μιγιας. Το βρηκα μέτριο, λιγο αλλοκοτο με πολλους συμβολισμους.
Και για συνεχεια μετα απο πολλα πολλά χρόνια λεω να διαβασω Στιβεν Κινγκ και συγκεκριμενα την "Καρι".
Διαβαζω το The Age of Surveillance Capitalism της Shoshanna Zuboff. Εχω διαβασει αρκετα βιβλια τα τελευταια χρόνια για τις τεχνικες παρακολουθησης απο τις εταιρείες τεχνολογίας , όπως Facebook και Google. O σκοπός τους ειναι να ελέγξουν κάθε πτυχή του τι κάνουμε, για κέρδος.
Eχω εγκαταλείψει τα social media εδω και χρόνια, και εχω εγκαταστησει εργαλεια που μπλοκάρουν trackers και cookies , αλλά διαβάζοντας αυτό το βιβλίο κατάλαβα πόσο βαθιά ο ελεγχος των κινησεων μας στο διαδικτυο εχει προχωρήσει.
Δεν είναι εύκολο ανάγνωσμα και επιπλέον ειναι και καπου 550 σελίδες, αλλα αξίζει το χρόνο. Δεν ξέρω αν εχει μεταφραστεί στα Ελληνικά.
Eχω εγκαταλείψει τα social media εδω και χρόνια, και εχω εγκαταστησει εργαλεια που μπλοκάρουν trackers και cookies , αλλά διαβάζοντας αυτό το βιβλίο κατάλαβα πόσο βαθιά ο ελεγχος των κινησεων μας στο διαδικτυο εχει προχωρήσει.
Δεν είναι εύκολο ανάγνωσμα και επιπλέον ειναι και καπου 550 σελίδες, αλλα αξίζει το χρόνο. Δεν ξέρω αν εχει μεταφραστεί στα Ελληνικά.
Διαβάζω το ''Πεθαμένο Λικέρ'' του Γ. Ξανθούλη. Εϊναι το τέταρτο βιβλίο του συγγραφέα που διαβάζω και ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν τον λατρεύω ή τον απεχθάνομαι! Πολύ απλά βρίσκω πως ο τρόπος γραφής του έχει έναν ιδιαίτερο λυρισμό, μου αρέσει επίσης πολύ η περιγραφή του εκάστοτε κοινωνικοπολιτικού γίγνεσθαι που περιγράφει στα μυθιστορήματά του, καθώς και το ιδιαίτερο χιούρο του.
Με βρίσκει όμως κάπως αρνητική η τόσο αληθοφανής, σχεδόν κυνική περιγραφή κάποιων σεξουαλικών στιγμών των πρωταγωνιστών. Στο ''Πεθαμένο Λικέρ'' αναφέρονται οι αιμομικτικές σχέσεις δύο δίδυμων αδελφών με την μεγαλύτερη αδελφή τους. Χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση πουριτανισμού, μου δημιουργήθηκε μια κάποια αποστροφή, δεν με καλύπτει η ιδεά των τολμηρών περιγραφών προς χάριν της τολμηρότητας. Εκτός και αν κρύβονται κάποιοι ιδιαίτεροι συμβολισμοί που προσωπικά δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω.
Εντούτοις, κάτι με τραβάει πολύ να συνεχίσω το διάβασμα!
Με βρίσκει όμως κάπως αρνητική η τόσο αληθοφανής, σχεδόν κυνική περιγραφή κάποιων σεξουαλικών στιγμών των πρωταγωνιστών. Στο ''Πεθαμένο Λικέρ'' αναφέρονται οι αιμομικτικές σχέσεις δύο δίδυμων αδελφών με την μεγαλύτερη αδελφή τους. Χωρίς να υπάρχει καμία διάθεση πουριτανισμού, μου δημιουργήθηκε μια κάποια αποστροφή, δεν με καλύπτει η ιδεά των τολμηρών περιγραφών προς χάριν της τολμηρότητας. Εκτός και αν κρύβονται κάποιοι ιδιαίτεροι συμβολισμοί που προσωπικά δεν είμαι σε θέση να κατανοήσω.
Εντούτοις, κάτι με τραβάει πολύ να συνεχίσω το διάβασμα!
Το ίδιο συναίσθημα είχα όταν διαβαζα το "η φιλοσοφία στο μπουντουάρ".
Τέλειωσα μια αριστουργηματική συλλογή διηγημάτων ΕΦ του Τεντ Τσιάνγκ. "Ιστορίες της ζωής σου και άλλες ιστορίες". Αναγνωστική εμπειρία το δίχως άλλο.
Τώρα, διαβάζω το "Λεβιάθαν"του Πωλ Όστερ και μέχρι στιγμής φαίνεται αρκετά καλό!
Τώρα, διαβάζω το "Λεβιάθαν"του Πωλ Όστερ και μέχρι στιγμής φαίνεται αρκετά καλό!
Συγγνωμη κι από δω, βρε @Νικόλας Δε Κιντ, που το πρόγραμμα μου με δυσκολεύει να σε ακολουθήσω στην ανάγνωση του Λεβιάθαν ?.
@Πεταλούδα, 1η φορά απολαμβάνω Κινγκ! ??
@Πεταλούδα, 1η φορά απολαμβάνω Κινγκ! ??
Πεταλούδα
Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Ειλικρινά χαίρομαι πολύ για το συγκεκριμένο βιβλίο!!
Όταν το τελειώσεις θα τα πούμε και αναλυτικάΔιαβάζω το "Τρόμος στα Βαλκάνια" του Paris J.M. (Πάρις Ι.Μ.) από τις εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. Φαίνεται να προσπαθεί αλλά η γλώσσα είναι υπερβολικά επιτηδευμένη και κουράζει. Η ιστορία είναι αρκετά καλή αλλά δεν την απολαμβάνεις λόγω της γραφής. Μπορεί όμως και να βελτιωθεί μέχρι το τέλος...
Μας ενδιαφέρει, μας ενδιαφέρει!!Αν σας ενδιαφερει η άποψή μου, το Λεβιαθαν ειναι απο τις πολυ καλες στιγμες του Όστερ.
Αν δε σας ενδιαφερει, σκασίλα μου.
:Καρδούλ:
Ας είναι καλά η @Τσίου με τον Όστερ που επέμενε να τον διαβάσω! Η αρχή είχε γίνει με το "Φαντάσματα" που το θεωρώ πανέξυπνο διήγημα.
Το Λεβιάθαν ηταν το πρώτο βιβλιο του Οστερ που διάβασα. Ηταν το βιβλιό που μ'εκανε να αρχίσω να διαβαζω τον Οστερ συστηματικά. Το θυμαμαι αμυδρά, μαλλον θα πρέπει να το ξαναδιαβάσω.Αν σας ενδιαφερει η άποψή μου, το Λεβιαθαν ειναι απο τις πολυ καλες στιγμες του Όστερ.
Αν δε σας ενδιαφερει, σκασίλα μου.
:Καρδούλ:
Τελευταία εχω αρχίσει να διαβαζω τη γυναίκα του, Siri Hustvedt. Αρκετά ενδιαφερουσα συγγραφέας.
@Πεταλούδα , είμαι κοντά στην ολοκλήρωση του πρώτου μέρους!
Από την Χούστβεντ έχω διαβάσει μόνο το Η τυφλόμυγα, (@Έλλη Μ ?) που το βρήκα έτσι κι έτσι.
Οστερ ξεκίνησα με το Η νύχτα των χρησμων, (το προτείνω κι αυτό).
Εριξα μια ματιά στο Λεβιάθαν, και αρχίζει πολύ δυναμικά. Τα τελευταία του είναι που με φοβιζουν, για μένα ειναι hit or miss ?
Από την Χούστβεντ έχω διαβάσει μόνο το Η τυφλόμυγα, (@Έλλη Μ ?) που το βρήκα έτσι κι έτσι.
Οστερ ξεκίνησα με το Η νύχτα των χρησμων, (το προτείνω κι αυτό).
Εριξα μια ματιά στο Λεβιάθαν, και αρχίζει πολύ δυναμικά. Τα τελευταία του είναι που με φοβιζουν, για μένα ειναι hit or miss ?