Ποιο βιβλίο τελείωσες σήμερα;

[Έλλη Μ]

Τελειωσα, ε πι τέ λους, δόξα να χουν οι ουρανοι, την Άλλη Πλευρά του Κουμπιν.
Δεν θα αρνηθώ οτι το βιβλίο μου έβγαλε την ψυχη στο τρίτο μέρος του οπου περιγράφεται η Αποκάλυψη του Ιωάννη, οι εφτά πληγές του Φαραώ, ο κατακλυσμός του Νώε, η κλιματική αλλαγή και ο πυρηνικός ολεθρος μαζί. Με εξόντωσε, κυριολεκτικά. Σκοτος και βόρβορος. Νομίζω οτι θα το αξιολογουσα παραπάνω αν δεν κατέληγε πράγματι δυσάρεστη η ανάγνωση του τριτου αυτου μέρους του.

Spoiler

Ηταν κάπως βαρύ, φαινεται, το πέρασμα από την αναγνωση του Καλοκύρη που μονο χαρά και χαμόγελα φέρναν τα βιβλία του.

Τα δικά μου σκορπια σχόλια διαβάζοντας το βιβλίο και για το βιβλίο ειναι:

• Περισσότερο απο pre-καφκικό (!!), θα το περιέγραφα ως σουρεαλιστικο και αρα:
• Ομοιότητες και αναφορά σε αυτό βρήκα στον Μαιτρ και τη Μαργαρίτα καθώς και στο Ακουστικο Κέρας της Καρρινγκτον περισσότερο, παρά στο εργο του Καφκα.
• Επίσης, ομοιότητες ως προς τα σχέδια του Κουμπιν, βρήκα με τον Masereel, εξπρεσιονιστή συγκαιρινό του χαράκτη.

 

[Έλλη Μ]

Τελείωσα μια συλλογή του Καρβερ, η οποία ειχε μεινει στην τσάντα για τα πηγαινελα στη δουλεια.

Spoiler

Πιθανόν τα παρακάτω να τα εχω ξανασχολιάσει, αλλά δεν θυμάμαι πού, πότε και σε ποιον.

Πριν από πάρα πολλά χρονια μου είχαν κάνει δώρο μια συλλογή με τον καταπληκτικό τιτλο Για τι πράγμα μιλάμε, όταν μιλάμε για την Αγάπη. Οταν ξεκίνησα τους Αρχάριους, ημουν σιγουρη ότι ειχα ξαναδιαβάσει τα διηγήματα κι ανατρέχοντας σε αυτή τη συλλογή, διαπίστωσα ότι είναι η ίδια. Η μετάφραση ειναι του ιδιου (Γιαννης Τζώρτζης, αν πέσει στα χέρια κάποιου το κέρασμα του απογευματος, ας το πάρει).
Ποιες ειναι οι διαφορες τους; Βασικά, προκειται για δυο διαφορετικά βιβλία. Οι αρχάριοι (διπλα δίπλα με την δευτερη) αποδεικνύουν περίτρανα τη δυναμη που εχουν οι editors στην Αμερική -διαχρονικά- μιας και ειναι το αρχικό κειμενο που ειχε παραδώσει ο Κάρβερ στον εκδότη του, για να πάρει τελική μορφή (μεταμόρφωση, για να ακριβολογούμε) στο ΓΤΠΜΟ.. Για να κυκλοφορησουν οι αρχάριοι, χρειαστηκε να περικοπει το αρχικό (συνολικό) κείμενο σε ποσοστό ανω του 50%. Μερικές ιστορίες ειναι στο 75%-78% προκειμένου να συμπεριληφθουν στην τελική έκδοση του βιβλίου!! Εντυπωσιακό;!;! Φρικιαστικό, θα έλεγα.
Το πληρες κειμενο δειχνει πόσο διαφορετικές επιδιώξεις ειχαν συγγραφέας και επιμελητης. Η επιμέλεια του κειμένου παρηγαγε ενα εντελως διαφορετικό σύνολο, με διαφορετικό νόημα, βάθος και ατμοσφαιρα. Ο Καρβερ ήταν βαθυτατα ανασφαλης τύπος που μόλις ειχε βγει απο την αφάνεια, εχοντας ήδη εκδόσει μια συλλογή. Φαντάζομαι τα συμπλεγματά του τον οδηγησαν να αποδεχτει την εκδοση μιας -ουσιαστικά- περίληψης της συλλογής του, παρόλες τις διακριτικές κρούσεις που έκανε στους υπευθυνους του οικου και τις δεκάδες παραλλαγες που τους έδωσε. Ο επιμελητης, όχι μονο περιέκοψε τις ιστορίες του αλλα σε πολλές περιπτώσεις, παρενέβη και στο ιδιο το κείμενο, ανασυντάσσοντάς το!!

Για να μην τα πολυλέω, εχοντας διαβασει και τον Ελέφαντα, ο Καρβερ ειναι ο ορισμός του Αμερικάνικου ρεαλιστικου διηγήματος. Ιστορίες καθημερινές για συνηθισμένους ανθρωπους, ουτε ήρωες ουτε αντιήρωες, βαριές χωρίς να ειναι ασφυκτικές.

Κι ενα ασχετο τρίβια: το διήγημά του Καθεδρικός Ναός, ενέπνευσε το πρόσφατα εκδοθεν μυθιστόρημα της Πινιέιρο

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

• Περισσότερο απο pre-καφκικό (!!), θα το περιέγραφα ως σουρεαλιστικο και αρα:
• Ομοιότητες και αναφορά σε αυτό βρήκα στον Μαιτρ και τη Μαργαρίτα καθώς και στο Ακουστικο Κέρας της Καρρινγκτον περισσότερο, παρά στο εργο του Καφκα.

Όταν διαβάσεις τον Πύργο θα βρεις περισσότερες ομοιότητες, trust me.
Αν και θυμάμαι λίγα πράγματα από το συγκεκριμένο βιβλίο, αυτό που είχε αρέσει ήταν η περιγραφές του βασιλείου και οι αλλόκοτοι χαρακτήρες.
Κατα τα άλλα θυμάμαι πως στο τέλος διαλύθηκε το σύμπαν!

. Νομίζω οτι θα το αξιολογουσα παραπάνω αν δεν κατέληγε πράγματι δυσάρεστη η ανάγνωση του τριτου αυτου μέρους του.

Πόσα αστεράκια δλδ;;

 

[Έλλη Μ]

Ναι, η αληθεια ειναι ότι όλοι εχουν τον Πυργο ως αναφορά για να μιλήσουν για την Αλλη Πλευρα. Οκ.
Ο όρος καφκικος βέβαια, δεν περιοριζεται -φαντάζομαι- στον πύργο ούτε εξαντλειται με αυτόν. Αλλά, θα το έχω κατα νου, όταν το διαβάσω.

Στα πέντε λες; Νομιζω >3 και <4.

στο τέλος διαλύθηκε το σύμπαν!

Το οποιο τραβηξε για 70-80 βασανιστικες σελίδες, πανάθεμά το.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Σαφώς και δεν εξαντλείται στον Πύργο, απλά σαν έργο έχει κάποιες ομοιότητες παραπάνω.
Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι το καφκικό στοιχείο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις προσωπικές ενοχές, κάτι το όποιο όσο θυμάμαι δεν υπάρχει στο βιβλίο του Κούμπιν.

Άρα 3,5!!

 

[Έλλη Μ]

Περιπου ναι, εκει θα το εβαζα.

Βασικά, θα ηθελα να κάναμε μια κουβέντα και να σου πώ γιατι το βρίσκω περισσότερο σουρεαλιστικο και (ποολυ) λιγότερο καφκικο, αλλά θα αναφερεις διαρκώς τον Πυργο, που δεν έχω διαβάσει, θα εκνευριστώ και θα σηκωθώ να φυγω, αφήνοντάς σου τον λογαριασμό*.

Spoiler: *

Θα πιω σαμπάνια

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

βεβαίως να κάνουμε την σχετική κουβέντα, άνευ Πύργου, αν και technicaly και ο Κάφκα έχει στοιχεία σουρεαλισμού.
Οπότε, είμαι όλος αφτιά!

 

[Έλλη Μ]

Οπότε, είμαι όλος αφτιά!

Ραντεβου στο clumsies, στις 9. Εχει και σαμπάνιες

Spoiler

Μη μου ρθεις με σαγιονάρα!! θα βάλω να σε συλλάβουν.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ραντεβου στο clumsies, στις 9. Εχει και σαμπάνιες

Να φέρω και ένα κουτί βουτήματα για το καλό;;

 

[Έλλη Μ]

Φραουλες βουτανε στην σαμπανια, Νικολα. Δεν εχεις δει Δυναστεία;.

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

Ήμουν μωρό τότε και δεν τα θυμάμαι αυτά!

 

[Φαροφύλακας]

@Έλλη Μ Δυναστεία;!

ας μην προδιδόμεθα!

 

[ΚρίτωνΓ]

Τελείωσα το "Ο άνθρωπος που έκαψε την Ελλάδα" του Βαγγέλη Ραυτόπουλου. Είναι ένα ενδιαφέρον βιβλίο. Ήρωας κάποιος που έχοντας τη (μεταφυσική) δύναμη της Πυρογένεσης / πυροκίνησης και μετά από μια καταστροφική πορεία που έχει η ζωή του (απολύεται με την κρίση και εγκαταλείποντας την οικογένεια του στη συνέχεια καταντάει άστεγος) κάνει την Ελλάδα να καίγεται.
Το βιβλίο έχει μια καλειδοσκοπική δομή - αφού είναι γραμμένο σαν συρραφή των σημειώσεών του ήρωα, των σημειώσεων του κολλητού φίλου του, της γυναίκας του, αποσπάσματα από μπλογκόσφαιρα, φέις και από ειδησεογραφικές πηγές. Έχει ενδιαφέρον σαν πλοκή και σαν φιλοσοφική ανάλυση κάποιον πραγμάτων, όχι όμως τόσο σαν εξέλιξη αφού σχεδόν από την αρχή έχει δώσει το στίγμα της πορείας και της κατάληξης όλων των συμμετεχόντων και συμβάντων. Δεδομένου του τελευταίου σε κάποια σημεία βρήκα ότι πλατιάζει και κάνει κοιλιά, παρόλο που γενικότερα ο τρόπος γραφής του Ραφτόπουλου (έχοντας διαβάσει και άλλα παλαιότερα) μου αρέσει.
ΥΓ: Εάν έβαζα αστεράκια θα έβαζα τρία-τριάμισι.

 

[ΜιΛάμπρος]

Τελείωσα σήμερα το Σφαγείο Νο5.
Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον σε σχέση με την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, η οποία με προϊδέασε για κάτι εντελώς διαφορετικό απ'αυτό που διάβασα. Έχω την αίσθηση ότι η μετάφραση (εκδ. του Κάκτου) δεν βοήθησε πολύ -εντόπισα μερικά σημεία που ίσως να μπορούσαν να αποδωθούν καλύτερα).
Μου άφησε την εντύπωση ότι θέλει μια δεύτερη, πιο προσεκτική ανάγνωση (ίσως άλλη μετάφραση ή το πρωτότυπο).

 

[Εστελλ]

Τελείωσα σήμερα το Σφαγείο Νο5.
Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον σε σχέση με την περιγραφή στο οπισθόφυλλο, η οποία με προϊδέασε για κάτι εντελώς διαφορετικό απ'αυτό που διάβασα. Έχω την αίσθηση ότι η μετάφραση (εκδ. του Κάκτου) δεν βοήθησε πολύ -εντόπισα μερικά σημεία που ίσως να μπορούσαν να αποδωθούν καλύτερα).
Μου άφησε την εντύπωση ότι θέλει μια δεύτερη, πιο προσεκτική ανάγνωση (ίσως άλλη μετάφραση ή το πρωτότυπο).

Το έχω διαβάσει στο πρωτότυπο μόνο και η πλοκή με είχε συναρπάσει. Θυμάμαι να το διαβάζω απνευστι. Αξίζει να του δώσεις άλλη μια ευκαιρία στο πρωτότυπο.

 

[Έλλη Μ]

Έχω την αίσθηση ότι η μετάφραση (εκδ. του Κάκτου) δεν βοήθησε πολύ

Και του Κεδρου ειναι, πώς να το θεσω κομψα..! Α, ναι! Για το ρεμα.

 

[Χρυσόστομος]

Εγω αυτην την εκδοση είχα διαβασει, του Κεδρου, και το βιβλίο δεν με είχε ενθουσιάσει. Λιγο χαοτικό, η εκδοση κακή και αυτό το στυλ της γραφης του δεν μου ταιριαξε.

 

[Έλλη Μ]

Χριστοψωμε, πες το ανοιχτα. Τα χαλια του ειχε.

 

[Χρυσόστομος]

Παρεμπιπτοντως τελειωσα το βιβλίο του Κορτω "Το σεξ και πως να το αποφυγετε". Ο @ΚρίτωνΓ μια χαρα τα έιχε πει. Ειχε καποιες πινελιες καλου και εξυπνου χιουμορ και απο εκει και περα το βιβλιο ήταν σούπα. Χωρις πλοκή και τίγκα στα κλισε και στην κοινοτοπία. Φανταζομαι δεν θα του πήρε πάνω απο πέντε μέρες για να το γραψει. Και καπως έτσι εξηγείται και το πως καταφερνει και γραφει καθε χρονο 2-3 βιβλία. Παντως εξακολουθω να πιστευω οτι ο Κορτω έχει χιουμορ και είναι ταλαντουχος συγγραφεας αν και εδω δυστυχως δεν το έδειξε.
Επισης να κανω και μια παρατηρηση. Στο βιβλιο υπαρχουν και δυο πενταχρονα (διδυμα) των οποιων η συμπεριφορα τους είναι εκτος λογικής. Π.χ. στο νηπιαγωγειο δειχνουν μες στην ταξη τα πουλια τους και ρωτανε τους συμμαθητες τους ποιο ειναι πιο ωραιο, ξερουν την λεξη σεξ και τι είναι το σεξ, κυνηγιουνται με κατι σπαθια παιχνιδια και φωναζει το ένα στο αλλο οτι θα του το βαλει στο κωλο, αυτα και αλλα διαφορα τέτοια.
Ε όλα αυτά δεν ειναι συμπεριφορα πεντάχρονου, ακομα και του πιο κακομαθημενου, ειναι εκτος πραγματικοτητας, Ρωτα ρε φιλε 2-3 ανθρωπους για το αν όλα αυτα που γράφεις μπορουν να περάσουν για συμπεριφορα πενταχρονου. Τελος παντων, λεπτομερειες μπορεις να πεις αλλα εμενα με ενόχλησε λιγο. Αυτά.

 

[ΜιΛάμπρος]

Και του Κεδρου ειναι

Εγω αυτην την εκδοση είχα διαβασει, του Κεδρου

Διορθώνω, την έκδοση του Κέδρου (Κέδρο-Κάκτο πάντα τους μπερδεύω, δεν ξέρω γιατί).
Τη γνώμη σας @Έλλη Μ (ladies first) και @Χρυσόστομος τις "ακούω". Χάλια δεν θα το πω. Θα το πω απλά μια σχετικά ενδιαφέρουσα αφήγηση ενός Αμερικανού που γυρνάει από τον πόλεμο, πιάνει την καλή και χάνει τα μυαλά του πιστεύοντας ότι τον απήγαγαν εξωγήινοι, επειδή (εικάζω) δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την πολεμική εμπειρία, την καταστροφή της Δρέσδης και την ευτραφή του γυναίκα.
Αυτό.
Αν υπάρχει κάτι άλλο, δεν το'πιασα. Απλά, όποια/ος το επιλέξει, ας μην διαβάσει καθόλου το οπισθόφυλλο.