Πολυτονικό σύστημα: Έπρεπε ή όχι να καταργηθεί;

[Ατέλειωτη Φούγκα]

Να τα διαβάζετε σε ό,τι θέλετε, πότε είπα εγώ κάτι για την ψυχαγωγικη ανάγνωση; Δεν μιλάω όλες τις γλώσσες που υπήρξαν και υπάρχουν για να διαβάζω κάθε τι στο πρωτότυπο, και για μερικά δεν ξέρουμε καν πώς ήταν το πρωτότυπο.

Αλλά στα αρχαία [τουλάχιστον κατεύθυνσης] δεν κάνουμε τέτοιο πράγμα, μελετάμε τη γλώσσα. Γι αυτούς που θέλουν να τη μελετήσουν λοιπόν είναι μάλλον ανεπίτρεπτο να αφήσουν απ' έξω ό,τι δεν είναι και τόσο βολικό. Άσε που υπάρχουν πολύ πιο δύσκολα πράγματα να μάθεις στα αρχαία από τους κανόνες τονισμού.

 

[Φαροφύλακας]

Συγχώρεσέ με καλή μου Φούγκα, δεν είχα δει πως μιλούσες για το μάθημα των Αρχαίων.

Μην ανησυχείς όμως, δεν τίθεται πραγματικά θέμα κατάργησης τού πολυτονικού στο μάθημα των Αρχαίων. (Βέβαια ακόμη κι εκεί η χρήση παραμένει μερικώς ανεδαφική.)

 

[Ατέλειωτη Φούγκα]

Μια κάπως "τολμηρή" πρόβλεψη θα κάνω. Πιστεύω ότι σιγά - σιγά οι τόνοι θα καταργηθούν και από τα αρχαία. Ήδη, στη διδασκαλία τους στο γυμνάσιο, οι φιλόλογοι δεν στέκονται και πολύ στο να εξηγήσουν τους κανόνες τονισμού και οι περισσότεροι δεν λαμβάνουν καν υπόψη τους τα λάθη τονισμού ακόμα και στα διαγωνίσματα

Φάρε μου δεν το είχες δει γιατί το έναυσμα ήταν πολύ πιο πίσω στη συζήτηση, ήταν αυτό το απόσπασμα από την ανάρτηση της Χρυσηίδας. Και φυσικά κι εκεί η χρήση παραμένει μερικώς ανεδαφική. Και η διδασκαλία είναι ελλιπής, έτσι κι αλλοιώς... Αφού δεν λένε κουβέντα για το τι είναι το πολυτονικό σύστημα. Αν κάποιος δεν ασχοληθεί μόνος του μπορεί να φύγει άνετα απ' το σχολείο νομίζοντας ότι έτσι έγραφε κι ο Αριστοτέλης.

 

[Αντέρωτας]

Το διαβασμα σε πολυτονικο δεν εχει κανενα προβλημα. Το προβλημα ειναι να μαθεις τους κανονες και να γραφεις.

 

[Χρυσηίδα]

Μια συνέντευξη που μου άρεσε. Δεν είναι μόνο για το πολυτονικό, αλλά είπα να την κολλήσω εδώ.

 

[Φιλόσοφος]

Μια συνέντευξη που μου άρεσε. Δεν είναι μόνο για το πολυτονικό, αλλά είπα να την κολλήσω εδώ.

Παρότι διαφωνώ με κάποιες απόψεις του,μακάρι να έφτανα στα χρόνια του και να είχα τέτοια νοητική διάυγεια.
(Μπορεί να είναι μορφωμένος και η γνώμη του να έχει βαρύτητα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει πάντα δίκιο. Ένας άλλος μεγάλος Έλληνας ο Ελύτης είχε εκφραστεί ανοιχτά υπέρ των τόνων.)
Πάντως, βλέπω καλή ιδέα να διδάσκονται τα αρχαία μόνο στο Λύκειο με την προϋπόθεση ότι τα παιδιά θα μάθουν να χειρίζονται άριστα την γλώσσα στις προηγούμενες τάξεις. Για να γίνει βέβαια αυτό πρέπει να αλλάξουν πολλά.

 

[Αντέρωτας]

Σε αμφιλεγομενα θεματα μαλλον δεν υπαρχει δικιο και αδικο. Το δικιο εχει να κανει με το ποσο συμφωνουμε εμεις οι ιδιοι με αυτα που λεει

 

[Λορένα]

Παρατηρω τον τελευταιο καιρο στο ιντερνετ πολλους να γραφουν με το πολυτονικο. Και το περιεργο ειναι πως ειναι ατομα που λογικα λογω ηλικιας (οπως ειδα μερικων) δεν το εχουν διδαχθει στο σχολειο, αρα... καθισαν μονοι τους και το εμαθαν.

Ειναι μια αναβιωση του παρελθοντος απο αγαπη για την γραπτη γλωσσα; Αγαπη για την ελληνικη γλωσσα ειδικοτερα και αντιδραση στα γκλικλις; Το θεωρουν ισως σαν πιο σωστο τροπο γραφης;

Παντως για μενα, καλυτερα που καταργηθηκε. Περα απο το δυσκολο, το βλεπω πραγματικα περιττο. Ο απλος τονος αρκει για να δωσει νοημα στην λεξη, για μην παρερμηνευτει δηλ, εφοσον πολλες φορες αναλογα με τον τονο, αλλαζει και η σημασια του (βεβαια εδω θα θιξει καποιος ευστοχα το ορθογραφικο, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα)

 

[Φαροφύλακας]

οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τον "πολυτονιστή", ένα πρόγραμμα δηλ. που περνάει πάνω απ' το κείμενό σου τους διάφορους τόνους. Να λέμε την αλήθεια, το πολυτονικό δεν μαθαίνεται έτσι απλά.

 

[Αμοντιλιάδο]

Κι εμένα δεν μου άρεσε παλιά,αλλά μόλις έμαθα ότι έχει χρησιμότητα για την προφορά,μου φάνηκε αλλιώς το θέμα. Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω...

 

[Λορένα]

Θα με ενδιέφερε πολύ να μάθω...

Ενα ενδιαφερον ερωτημα : πως μπορει να μαθει καποιος;

α) Υπαρχουν βιβλια;

β) μεσω καποιου δασκαλου που το ξερει;

γ) αλλος τροπος;

 

[Φαροφύλακας]

Κι εμένα δεν μου άρεσε παλιά,αλλά μόλις έμαθα ότι έχει χρησιμότητα για την προφορά,μου φάνηκε αλλιώς το θέμα.

τί ακριβώς εννοείς; πώς θα επηρεάσει τον τρόπο που προφέρεις την γλώσσα μας;

 

[Αμοντιλιάδο]

τί ακριβώς εννοείς; πώς θα επηρεάσει τον τρόπο που προφέρεις την γλώσσα μας;

Δεν θα επηρεάσει τον τρόπο που προφέρω εγώ τη γλώσσα, αλλά με ενδιαφέρει να ξέρω πώς προφερόταν η κάθε λέξη αρχικά. Αυτή δεν είναι η δουλειά των τόνων και των πνευμάτων ή κάνω λάθος; Δεν λέω ότι θα ήθελα και να γράφω έτσι,αλλά από ιστορική σκοπιά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ξέρει κανείς.

Λορένα,φαντάζομαι θα υπάρχουν βιβλία, ενώ και σε φροντιστήρια αρχαίων ελληνικών μπορεί κανείς να αποτανθεί...

 

[Φαροφύλακας]

πόσο "αρχικά" δηλαδή; απ' ό,τι καταλαβαίνω εγώ τα πνεύματα δίνουν μια μερική εικόνα τής προφοράς, κυρίως κατά την κλασική περίοδο.

 

[Αμοντιλιάδο]

Αρχικά κατά την κλασική περίοδο ή και λίγο πριν. Ε, το ίδιο λέμε,έχει μια ίντριγκα να ξέρεις πώς πρόφερε μια λέξη ο Σωκράτης, όπως το βλέπω εγώ,τουλάχιστον...

 

[Φαροφύλακας]

Πάντως, για να επιστρέψω στο ερώτημα τού νηματίου, η εμμονή στο πολυτονικό υπήρξε κατά την γνώμη μου τελείως αντίθετη με το αρχαίο πνεύμα.

Οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν αρκετά προοδευτικοί και πρακτικοί ώστε κάποια στιγμή να αφήσουν την Γραμμική Β΄, διότι αυτή δεν αποτύπωνε καλά την γλώσσα τους, και να την αντικαταστήσουν με ένα νέο αλφάβητο, το Ελληνικό! Εάν οι Αρχαίοι είχαν την ίδια συντηρητική νοοτροπία και εμμονή στο παρελθόν που διέκρινε όλους τους "γλωσσαμύντορες", δεν θα παρέδιδαν ποτέ αυτό το σπουδαίο αλφάβητο στον κόσμο.

Πιστεύω πως είμαστε κοντά στο αρχαιοελληνικό πνεύμα, όχι όταν κρατούμε τα πνεύματα, αλλά όταν τα καταργούμε.

 

[Δροσούλα]

Στα αρχαία, η γλώσσα είχε διαφορετική μουσικότητα. Κάποιες συλλαβές είχαν διαφορετικό τόνο (κάτι σαν ψηλότερη ή χαμηλότερη νότα) που ήταν συνάρτηση και του μήκους τους (εμπλέκονταν τα μακρά-βραχέα φωνήεντα, τα διπλά σύμφωνα κ.α.) Η επιδέξια επιλογή των λέξεων, έδινε ένα μουσικό/ποιητικό έργο με το ανάλογο μέτρο. Αργότερα, για τη διευκόλυνση της ανάγνωσης, οι ψηλότερες νότες (οξείς ήχοι) τονίζονταν με την οξεία, οι χαμηλότερες με τη βαρεία (τονίζονταν στην αρχή όλες οι συλλαβές). Στη συνέχεια, όταν μια οξεία συναντούσε μια βαρεία συγχωνεύτηκαν στην περισπωμένη και όταν η βαρεία συναντούσε την οξεία στη βαρειόξεια(!). Με την πάροδο του χρόνου, η διαφορά τόνου μετέπεσε σε διαφορά έντασης και το νόημα της οξείας/βαρείας έπαψε να υπάρχει.

 

[Ρέα]

Στο μονοτονικό θεωρώ λάθος την κατάργηση των τόνων στις μονοσύλλαβες. Για να εξηγήσω τι εννοώ, πολύ διαφορετικά μπορεί να ερμηνευτεί μία φράση εξαιτίας ενός τόνου και αλλιώς λόγω έλλειψης αυτού. Πχ:

Το δώρο μου φάνηκε πολύ φτηνιάρικο.

Βάζω τόνο:

Το δώρο μού φάνηκε πολύ φτηνιάρικο.

Διαφορετικό βέβαια από το

{Το δώρο μου} φάνηκε πολύ φτηνιάρικο.

Θα πείτε βέβαια προκύπτει από τα συμφραζόμενα. Αλλά... Χαλάει την ομαλή πορεία της ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ.

Και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά με τους προγόνους μας. Στην εποχή μας μεγάλο βάρος φέρει ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ. Στην επικοινωνία, στη μετάδοση πληροφοριών. Ελλείψει λοιπόν προφορικού λόγου (όπου ο τόνος του συνομιλητή σε βοηθά να αντιληφθείς καλύτερα το νόημα του λόγου) η σωστή τοποθέτηση του τόνου βοηθά πολύ. Νομίζω. Γιατί δεν είμαι ούτε φιλόλογος ούτε γλωσσολόγος. Με νούμερα ασχολούμαι μια ζωή

Πολυτονικό όμως.... Νομίζω ότι δεν χρειάζεται. Άλλο η επίδραση μακρών και βραχέων φωνηέντων στη προφορά. Για αυτό πχ δεν θα συμφωνούσα με την υπεραπλούστευση της γλώσσας και την κατάργηση ων η, ω, υ, αι, ει, οι κλπ.

Είχα τη χαρά να παρακολουθήσω μαθήματα αρχαίων Ελληνικών για ένα χρόνο με την Τζιροπούλου. Είναι καταπληκτική. Με πραγματικό πάθος για αυτό που κάνει και βέβαια φανατικά υπέρμαχη του πολυτονικού. Αλλά διαφωνούσα σε αυτό τουλάχιστον μαζί της.

 

[Αντέρωτας]

Στο μονοτονικό θεωρώ λάθος την κατάργηση των τόνων στις μονοσύλλαβες. Για να εξηγήσω τι εννοώ, πολύ διαφορετικά μπορεί να ερμηνευτεί μία φράση εξαιτίας ενός τόνου και αλλιώς λόγω έλλειψης αυτού. Πχ:

Το δώρο μου φάνηκε πολύ φτηνιάρικο.

Βάζω τόνο:

Το δώρο μού φάνηκε πολύ φτηνιάρικο.

Οντως, συμφωνα με τη γραμματικη που διδαχτηκαμε υπαρχει αυτη η διαφοροποιηση, οποτε η λαθος χρηση του τονου αποτελει.. λαθος :Ρ

 

[Λορένα]

Και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά με τους προγόνους μας. Στην εποχή μας μεγάλο βάρος φέρει ο ΓΡΑΠΤΟΣ ΛΟΓΟΣ. Στην επικοινωνία, στη μετάδοση πληροφοριών. Ελλείψει λοιπόν προφορικού λόγου (όπου ο τόνος του συνομιλητή σε βοηθά να αντιληφθείς καλύτερα το νόημα του λόγου) η σωστή τοποθέτηση του τόνου βοηθά πολύ. Νομίζω. Γιατί δεν είμαι ούτε φιλόλογος ούτε γλωσσολόγος. Με νούμερα ασχολούμαι μια ζωή

Πολυτονικό όμως.... Νομίζω ότι δεν χρειάζεται.

Δεν ξερω αν χρειαζεται το πολυτονικο (και προσωπικα δεν το χρειαζομαι), πιστευω ομως πως πρεπει να εισαγουμε συμβολα (ή εστω να χρησιμοποιησουμε πιο πολυ, οσα υπαρχουν), για να αποτυπωνουμε τον τονο της φωνης μας, η τα συναισθηματα μας στο χαρτι.

Οι φατσουλες (smiles) που εχουν μπει προσφατα σχετικα, αλλα και τα παλαιοτερα συμβολα πχ ! που παλια δεν τα πολυχρησιμοποιουσαμε, σημερα επανερχοντα δυναμικα.

Ειναι σημαντικο να μπορει ο αλλος να αντιληφθει ποτε λεμε ενα αστειο ή ποτε μιλαμε σοβαρα, και με μια φατσουλα το θεμα λυνεται πανευκολα.

Ειδικα για το !, παλια ποιος το εβαζε; Σημερα το βαζουμε και.. πολλες φορες μαλιστα. !!!!!!

Ασε που υπαρχει και ερμηνεια συμβολων..

(στο τελος ενος γραπτου μηνυματος πχ, δινουμε σημασια στις τελειες)
μια τελεια = απλα η τελεια
δυο τελειες = δινουμε εμφαση (νομιζω)
τρεις τελειες = πρεπει να αποφευγονται, γιατι ειναι σαν να περιμενουμε απελπισμενα απαντηση