Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Θα μπορούσε η ιστορία να ξετυλίγεται από τη σκοπιά του Έλβις για να νιώσουμε και να γνωρίσουμε το άτομο που ήταν. Αντιθέτως, είναι μέσα από τα μάτια του συνταγματάρχη και τα διάφορα στάδια της ζωής του Έλβις περνάνε σα διαφήμιση.
Και εγώ τον βλέπω υποψήφιο και ελπίζω να κερδίσει το Όσκαρ.
Αχ ναι!! Ελάτε να κάνουμε ενα κλαμπ, όλοι όσοι αγαπάμε το cinobo. Οι ταπεινές μου προτάσεις είναι η (1988) Η εξαφάνιση και οι (2002) 8 γυναίκες. Εξαιρετικές πραγματικά.
Τους τελευταίους μήνες έπαθα ποιότητα κι αποφάσισα να βλέπω πιο σινεφίλ ταινίες, οπότε διέγραψα Netflix, Amazon και Disney + και κατέβασα την εφαρμογή Mubi όπου έχει ΤΙΣ ΤΑΙΝΙΑΡΕΣ. Τι έχανα τόσο καιρό δηλαδή...
Μπορώ να πω μετά από καιρό πως απόλαυσα μια καλή ταινία. Η ταινία έχει ήρωα τον Edgar allan Poe. Δεν έχω διαβάσει καθόλου Poe και η αλήθεια είναι πως φέτος δεν προλαβαίνω... είναι μεγάλη η λίστα αλλά θα τον διαβάσω σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον. Η Ταινία δεν κατάλαβα με ποιό βιβλίο σχετίζεται... το έψαξα λίγο ίσως όχι και πολύ καλά ωστόσο η ταινία είναι φοβερή.
Μπορώ να πω μετά από καιρό πως απόλαυσα μια καλή ταινία. Η ταινία έχει ήρωα τον Edgar allan Poe. Δεν έχω διαβάσει καθόλου Poe και η αλήθεια είναι πως φέτος δεν προλαβαίνω... είναι μεγάλη η λίστα αλλά θα τον διαβάσω σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον. Η Ταινία δεν κατάλαβα με ποιό βιβλίο σχετίζεται... το έψαξα λίγο ίσως όχι και πολύ καλά ωστόσο η ταινία είναι φοβερή.
Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο. Θα περίμενα να ειπωθούν περισσότερα πράγματα για τον τρόπο που την αντιμετώπιζαν, αλλά περιορίστηκαν κυρίως στη μητέρα της και λίγο στην αντιπαράθεση για στις 3 ταινίες που έκανε ως παιδί. Τα υπόλοιπα πέρασαν κάπως γρήγορα. Πάντως παρόλο που δυσκολεύτηκε, φαίνεται να έχει όμορφη και ευτυχισμένη οικογένεια.
Εγώ από τις 3 ταινίες είχα δει μόνο το Απέραντο Γαλάζιο. Ακολουθούν σκέψεις σελεφοεφηβίας...
Αυτό που θυμάμαι ήταν -εννοείται ότι ήθελα να είμαι όμορφη σαν την Σείλντς- ότι ονειρευόμουν να γίνω ναυαγός για να κολυμπάω σε εκείνα τα υπέροχα νερά και να κάνω τσουλήθρες, χωρίς να έχω τη μαμά να μου λέει "Βγες έξω μελάνιασαν να χείλη σου" ΄ή "Φτάνει βγες είναι ώρα να γυρίσουμε σπίτι". Επίσης είχα εκστασιαστεί με την καρύδα, γιατί αν θυμάμαι σωστά τότε δεν την έβρισκες στην Ελλάδα, τουλάχιστον στην πόλη μου, οπότε θα δοκίμαζα επιτέλους. Χώρια του ότι θα έχτιζα καλύβα με εκείνο το φυτό που πρωταγωνιστεί σε όλες τις ταινίες ναυαγών. Άσε που δε με τσιμπάνε και τα κουνούπια, όποτε δε θα είχα πρόβλημα. Και φυσικά θα είχα όμορφο ενιαίο μαύρισμα.
Αυτό που ουσιαστικά θέλω να σχολιάσω είναι το faxing, που έκανε με τον πρώτο της άντρα. Faxing είναι η διαδικασία του να στέλνει ο ένας στον άλλον fax, όπως λέμε σήμερα texting, tweeting... Πέθανα... Να θέλεις να πεις γλυκόλογο και να περιμένεις να βγάλει η σελίδα.
Μικρή διορθωσούλα. Το Απέραντο Γαλάζιο είναι ταινιάρα του Λυκ Μπεσον με την Ροζάνα Αρκετ και τον Ζαν Ρενό (https://www.imdb.com/title/tt0095250/?ref_=nm_knf_t_2) και η πιο πετυχημένη Γαλλική ταινία των 80ς- δεν παίζει η Μπρουκ Σιλτς. Προφανώς εννοείς τη Γαλάζια Λίμνη (που είναι μια μπουρδίτσα νεανική ταινία).
ταινιάρα;;
Νομίζω δεν έχω δει πιο βαρετή και πιο ανούσια ταινία από αυτήν.
Αν υπήρχαν κινητά τότε που την είχα δει στο σινεμά, σίγουρα θα σερφάριζα μετά τα 10 πρώτα λεπτά.
Ειδικά αυτόν τον Ζαν Ρενό ήθελα να τον χτυπήσω (αλύπητα)...
Κάτι με έχει πιάσει και βλέπω ταινίες με βιβλία... Book Week μια ταινία αυστραλέζικης παραγωγής. Ο Κεντρικός ήρωας είναι ένας δάσκαλος - συγγραφέας ο οποίος τσακώνεται με όλους για το τι είναι λογοτεχνία. Συγγραφέας παλιάς σχολής με καθολικές απόψεις. Άστατος στην ζωή του... καλός στο γράψιμο.
Can you forgive me? Υπέροχη ταινία. Συγγραφέας που αναλαμβάνει κείμενα σε εφημερίδες, περιοδικά οτιδήποτε αρκεί να βγάλει τα προς το ζην... τα θαλασσώνει με την άσχημη συμπεριφορά της... και τότε γεννάτε η ιδέα της απάτης. Αξίζει να την δείτε.
