Προτείνετε βιβλία. Εδώ.

Έπεσε στα χέρια μου τυχαία και το απόλαυσα ,το συστήνω ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του Τζόυς και του Μπόρχες ,είναι το βιβλίο κάποιου Samuel Ascott ,(Ένας αριθμός )φορές .Κυκλοφόρησε το 2015 από τις εκδόσεις Έκλειψη (;) που δεν τις έχω ξανακούσει όπως και τον συγγραφέα .
Εχω διαβασει 30-40 σελιδες και νομιζω οτι ειμαι αντιμετωπη με γκομενο που μου @@@ει το μυαλο.
 
Α, και νόμισα προς στιγμήν ότι εννοούσες το ομώνυμο του Κίρκεγκωρ. :)
Περιμένει στο διάδρομο απογείωσης για να πάρει σειρά. Όμως έρχεται σφήνα ο Φώκνερ τώρα...
Με μια πρώτη ματιά στους "Δακτυλίους..." έπαθα πλάκα!
Αυτά.
.
 
Εγω γενικα αγαπω ιδιαιτερα την ελληνικη λογοτεχνια και ενα απο τα βιβλια που θα προτεινα σε ολους να το διαβασουν ειναι το ο χριστος ξανασταυρωνεται.

φανταζομαι πως οι συστασεις ειναι περιττες!!
 
χαζεύοντας βιβλία τυχαία έπεσα πάνω στο Θαλασσινές ιστορίες.εκδότης Νάρκισσος
μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον και σκοπεύω να περάσω να δω αν υπάρχει στην βιβλιοθήκη

Είναι ένα έργο που καλύπτει 3 αιώνες,1600 μέχρι 1900,θαλασσινής ιστορίας
 
<3

Έχω διαβάσει πολλά βιβλία που αξίζουν...Τον περασμένο μήνα άρχισα την τριλογία: "Μπρούτζινος Καβαλάρης", "Τατιάνα και Αλεξάντερ" και " Κήποι της Τατιάνας"... Είναι προσωπικά τα πιο υπέροχα βιβλία με την πιο υπέροχη, συγκινητική και δυνατή ιστορία αγάπης!! Η ιστορία της Τατιάνας και του Αλεξάντερ με άγγιξε πραγματικά...!! Το καλύτερο από τα τρία κατά τη γνώμη μου είναι ο "Μπρούτζινος Καβαλάρης" (το οποίο διάβασα 3 φορές και ακόμα και τώρα που διαβάζω άλλα βιβλία το έχω σε μια πρόχειρη θέση γιατί κάθε μέρα διαβάζω κομματάκια...! Είναι υπέροχοο!!!:αγαπώ::αγαπώ::αγαπώ:
 
Δεν τα πάω καλά με την ποίηση, είμαι ο άσχετος των ασχέτων. Πιστεύω όμως πως είναι άλλο να έχεις διαβάσει ένα ποιήμα και τελείως διαφορετικό να βρίσκεται μέσα στο σπίτι σε κάποιο βιβλίο. Έχει σημασία το ποιήμα, όσο και το βιβλίο.
Πολύ ταπεινά ( με ιδιαίτερη έμφαση στο ταπεινά λόγω ασχετοσύνης τόσο στο χώρο της ποίησης, όσο και γενική αδιαφορία γι' αυτό το χώρο ) προτείνω μια συλλογή -οποιαδήποτε- που θα περιλαμβάνει το ''Όσο μπορείς'' και το ''Che fece il gran rifiuto''.

Υπάρχει ένα βιβλίο που θα ήθελα να γράψω ότι με άλλαξε κάπως αλλά στην πραγματικότητα μου άλλαξε τα φώτα, το πρώτο γλωσσόφιλο απ' το Schopenhauer, ήδη κεντρισμένος απ' το στίχο του Gellert ''το ασήμαντο αιώνια επαινούν'', έσπασα τα μούτρα μου σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για 'μενα.

Κάθε φορά που διαβάζω Stendhal νιώθω σαν παιδάκι. Θυμάστε τα πρώτα βιβλία που μπορέσαμε να διαβάσουμε μόνοι, εκείνες τις ανθολογίες με κλασικά παραμύθια και την πολύχρωμη εικονογράφηση; τη μαγεία που προκαλούσαν όχι αποκλειστικά τα ίδια αλλά σε συνδυασμό με την αυτάρκεια πως το κάνουμε επιτέλους μόνοι, με σκέψεις ή χωρίς και ίσως μια μικρή απόγνωση που δε μας διαβάζουν πια άλλοι και μια μεγαλύτερη που σε λίγο θα πρέπει ο φακός να αντικαταστήσει το πορτατίφ; Τέλος πάντων, οποιοδήποτε βιβλίο του Stendhal και όχι να διαβαστεί, να διαβαστεί και να υπάρχει στο ράφι ή πάνω στο ψυγείο. Ο Stendhal δε διαβάζεται μία φορά, λέει πολλά, δύσκολο να γίνουν κατανοητά με τη μία.

Αυτά τα δακρύβρεχτα.

Ξενόπουλος, ''Η αδερφούλα μου''. Ξέρετε πότε το διάβασα; Σε ηλικία νομίζω 12 ετών στα νεοελληνικά κείμενα στο σχολείο. Είμαι 35.

''Άρμαντειλ'' για 'μενα προσωπικά βάζει τους ''Αθλίους'' χίλιες φορές κάτω.

''Το ημερολόγιο ενός περιττού ανθρώπου'', Τουργκένιεφ

''Τι παράξενα πράγματα'', Ρίτσος

''Ο ανθρωπάκος απ' το Αρχαγγέλσκ'', Σιμενόν

''Οι πρώην άνθρωποι'', Γκόρκι


Αν θυμηθώ κι άλλα θα το πω.
 
Χθες τελείωσα τον '' Γιό '' του Jo Nesbo και το βρήκα-για να μην υπερβάλω-πολύ καλό. Ίσως να είναι και καλύτερο από κάποια της σειράς με τον Χάρι Χόλε...το ξέρω ότι διαπράττω μέγα αμάρτημα αυτή τη στιγμή, αλλά έτσι το βλέπω:ντροπή:
 
Συμφωνώ πέρα για πέρα. Αν φάμε ξύλο από τους λάτρεις του Χάρι Χόλε, θα το φάμε μαζί. Ίσως φας μόνο μερικές ψιλές παραπάνω λόγω της συνονυμίας. ;)
 
Αχυρένια σκυλιά - Σκέψεις για τους ανθρώπους και άλλα ζώα ,του John Gray ,εκδόσεις 8 :Ο J.Gray σ'αυτό το βιβλίο παρουσιάζει κάποιες σκέψεις του σε θραύσματα ,που όμως είναι συστηματοποιημένες .Αντιμάχεται κάποιες πεποιηθήσεις ,όπως ότι ο άνθρωπος έχει μια ορθολογική άποψη για τον κόσμο ,ότι η πίστη στην πρόοδο αποτελεί μια προκατάληψη -η εισαγωγή της οποίας (πίστης) οφείλεται στον Χριστιανισμό που τώρα τον αντιμάχεται .Παρουσιάζει την επιστήμη ως μια νέα θρησκεία που ευαγγελίζεται την σωτηρία του κόσμου ,ενώ τις θρησκείες ως καταφύγιο αμφιβολιών .Την ηθική ως μια αφαίρεση μεταξύ του ανθρώπινου είδους και του κόσμου .Ότι είμαστε ,όπως και τα ζώα ,αδύναμοι σε σχέση με το ατομικό όσο και το συλλογικό πεπρωμένο μας,κάτι που μας οδηγεί στη δίχως νόημα πίστη στην πρόοδο ,που στο βάθος της δεν είναι παρά η προσπάθεια άρνησης της θνητότητας . .Ή όπως λέει ο ποιητής : Ο Εαυτός που πασχίζει να κυριαρχήσει στον κόσμο είναι απλώς ένα τρεμοφέγγισμα στην επιφάνεια τον πραγμάτων .
 
''Ο Δαίδαλος του Διαβόλου'' Gerald Suster

''Ο ΔΑΙΔΑΛΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ-Gerald Suster'' Παρεξηγημένο..απο το εξώφυλλο έως την αυθόρμητη ερμηνεία του τίτλου..
Το ξεκίνησα μόνο και μόνο επειδή ήταν σε μια στοίβα βιβλίων που είχα αδιάβαστα(έχουμε βιβλιοπωλείο στην οικογενεια και όπως έγραψα νωρίτερα είμαι σε αναγνωστικό οίστρο αυτό τον καιρό και διαβάζω ότι πέσει στα χέρια μου..) το ξεκίνησα ανόρεχτα και μόνο γιατί δεν είχα τι να διαβάσω..
Μπερδεμένο στην αρχή και όχι και πολύ ενδιαφέρον αλλά το συνέχισα γιατί μ' άρεσε το στυλ γραφής και οι ''λέξεις'' που χρησιμοποιεί! Και...έπεσα σε ένα βιβλίο που θα μπεί σε περίοπτη θέση στη βιβλιοθήκη μου ντύνοντάς το με άλλο εξώφυλλο και αλλάζοντας τον τίτλο σε " Μέσα στο δαίδαλο του Σέπτιμους Κιν''.
Περίμενα να διαβάσω ένα απλό μυθιστόρημα τρόμου και κατέληξα σε ένα έργο βικτοριανής εποχής με στοιχεία σέρλοκ χολμς,αναμειγμένα με στοιχεία λαβκραφτ με τέλος που ξαφνιάζει και έναν επίλογο...που θα σας ανατριχιάσει..Στο τέλος δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αν τελικά είναι απλά μια διήγηση ή πραγματικά περιστατικά που αφηγείται ο συγγραφέας εκ μέρους ενός υπαρκτού ατόμου!
Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε βιβλιοφάγους που δεν έχουν βρει τελευταία κάτι να τους συγκινήσει!
 
Last edited:
"ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ", ΤΟΥ Ι. ΚΟΝΔΥΛΑΚΗ. Ένα πολύ επίκαιρο βιβλίο αν και είναι γραμμενο 100 χρόνια πριν και βάλε. Καταπληκτικό χιουμορ, εξαίσια γλώσσα, η Αθήνα πριν 100 χρόνια
και τίποτα δεν έχει αλλάξει στην νοοτροπία του κόσμου, ιδίως στο πολιτικό μας σύστημα.
 
Καλησπέρα! "Οι Αγνοημένοι" Bentley Little. Πολύ καλό! Πρωτότυπη ιδέα. Όμορφο και τρομακτικό ταυτόχρονα...Η αρχή δεν προϊδεάζει για το τέλος. Περίμενα περισσότερα..αλλά θα το ξαναδιάβαζα ευχάριστα γιατί σε καμιά περίπτωση δε με απογοήτευσε και το προτείνω!! Μόλις το τέλειωσα ,άρα έχω φρέσκια τη γεύση του ακόμα!
 
Luis Goytisolo ,ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 360 ΜΟΙΡΩΝ ,εκδόσεις Scripta.
Μυθιστόρημα με την συμβατική εμφάνιση ημερολογίου. Σε κάθε μέρα αντιστοιχεί και μια θεματική .Ο άξονας της πλοκής αντιστοιχεί τις Κυριακές ,υποστηριζόμενος από τις απρόσωπες διηγήσεις των Δευτέρων. Τις Τρίτες αναπτύσσεται ένας λογοτεχνικός στοχασμός που τις Τετάρτες προεκτείνεται στην πορεία του κόσμου. Τις Πέμπτες έχει αυτοβιογραφικό στοχασμό που γίνεται προσωπικός και απόκρυφος τις Παρασκευές .Τα Σάββατα αντιστοιχούν στην σχέση του αστικού περιβάλλοντος με τις ιστορίες από τις Κυριακές.
Μπορεί να διαβαστεί με πολλούς τρόπους ,με χρονολογική σειρά ,ανά ημέρα ή όπως αλλιώς θέλει ο αναγνώστης .
 
Last edited:
Top