Πόση μπίρα πίνουμε την εβδομάδα
- Thread starter Φαροφύλακας
- Start date
Λοιπόν, έχουμε εικόνα:
Ο μαντράχαλας μπάρμαν ανακάτεψε με το δάχτυλό Του το πιπεράτο ρούμι Της ξανθιάς νοστιμούλας που καθόταν απέναντί του και της το πρόσφερε. Εκείνη το έφερε στα κατακόκκινα χείλη της, τα οποία πρήσθηκαν μεμιάς με την πρώτη γουλιά. Την ίδια ακριβώς στιγμή τη σκούντηξε δυνατά ένας άνδρας, καθώς σωριάστηκε δίπλα της στον πάγκο για να παραγγείλει το πέμπτο διπλό Cutty Sark. Το ποτό της χύθηκε στο πηγούνι και στον αλαβάστρινο (πσςςς!) λαιμό της, μουσκεύοντας το στενό της φόρεμα με το βαθύ ντεκολτέ.
Ένας παρακείμενος άνδρας έσπευσε να σκουπίσει το αυθάδες ποτό που κατρακυλούσε στο σώμα της κοπέλας με τη ράχη του δείκτη του, χαϊδεύοντας τρυφερά το μάγουλο και το πηγούνι της πριν...
Αααααα! Ούρλιαξε η άτυχη κοπέλα, που μες στον πανικό της απ΄ το αιφνίδιο κάψιμο ανάμεσα στα σκέλια της δάγκωσε το δείκτη του παρακείμενου άνδρα, ο οποίος, όπως ήταν φυσικό, άρχισε να ουρλιάζει κι αυτός. Απ΄ τα ουρλιαχτά τρόμαξε ο μαντράχαλας μπάρμαν (ήταν ευαίσθητος) και τινάχτηκε ενστικτωδώς προς τα πίσω στη βιτρίνα με τα μπουκάλια και τα ποτήρια, γκρεμίζοντάς την με έναν εκωφαντικό θόρυβο σπασμένων γυαλικών. Δίπλα, ο άνθρωπος που περίμενε, μάταια πια, το πέμπτο του διπλό ουίσκι, σαν να μην κατάλαβε τίποτα απ΄ όλα αυτά, κρατούσε το άδειο του ποτήρι και έκλαιγε με λυγμούς για μια χαμένη αγάπη...
Credits στους Έλλη & Τοστογιέφσκι.
Ο μαντράχαλας μπάρμαν ανακάτεψε με το δάχτυλό Του το πιπεράτο ρούμι Της ξανθιάς νοστιμούλας που καθόταν απέναντί του και της το πρόσφερε. Εκείνη το έφερε στα κατακόκκινα χείλη της, τα οποία πρήσθηκαν μεμιάς με την πρώτη γουλιά. Την ίδια ακριβώς στιγμή τη σκούντηξε δυνατά ένας άνδρας, καθώς σωριάστηκε δίπλα της στον πάγκο για να παραγγείλει το πέμπτο διπλό Cutty Sark. Το ποτό της χύθηκε στο πηγούνι και στον αλαβάστρινο (πσςςς!) λαιμό της, μουσκεύοντας το στενό της φόρεμα με το βαθύ ντεκολτέ.
Ένας παρακείμενος άνδρας έσπευσε να σκουπίσει το αυθάδες ποτό που κατρακυλούσε στο σώμα της κοπέλας με τη ράχη του δείκτη του, χαϊδεύοντας τρυφερά το μάγουλο και το πηγούνι της πριν...
Αααααα! Ούρλιαξε η άτυχη κοπέλα, που μες στον πανικό της απ΄ το αιφνίδιο κάψιμο ανάμεσα στα σκέλια της δάγκωσε το δείκτη του παρακείμενου άνδρα, ο οποίος, όπως ήταν φυσικό, άρχισε να ουρλιάζει κι αυτός. Απ΄ τα ουρλιαχτά τρόμαξε ο μαντράχαλας μπάρμαν (ήταν ευαίσθητος) και τινάχτηκε ενστικτωδώς προς τα πίσω στη βιτρίνα με τα μπουκάλια και τα ποτήρια, γκρεμίζοντάς την με έναν εκωφαντικό θόρυβο σπασμένων γυαλικών. Δίπλα, ο άνθρωπος που περίμενε, μάταια πια, το πέμπτο του διπλό ουίσκι, σαν να μην κατάλαβε τίποτα απ΄ όλα αυτά, κρατούσε το άδειο του ποτήρι και έκλαιγε με λυγμούς για μια χαμένη αγάπη...
Credits στους Έλλη & Τοστογιέφσκι.
Last edited:
) ξανθιά και νοστιμούλα? 
Κόρτο λέμε και κλαίμε απο τα γέλια
Πάντως Πωλίνα και γω τα χείλη της Έλλης σκέφτομαι εδώ και δύο μέρες, αναρωτιέμαι σε τι κατάσταση να βρίσκονται. Ξεπρήστηκαν ή οχι
Last edited:
Οποία παρεξήγησις! 
Ούτε κατά διάνοια υπονοείται η Έλλη στη διήγηση! Πως θα τολμούσα, άλλωστε! Άντε, το πολύ να είμαι εγώ κάποτε στο μέλλον ο τύπος με τα διπλά ουίσκι. ('ξω 'πο 'παέ!)
Ούτε κατά διάνοια υπονοείται η Έλλη στη διήγηση! Πως θα τολμούσα, άλλωστε! Άντε, το πολύ να είμαι εγώ κάποτε στο μέλλον ο τύπος με τα διπλά ουίσκι. ('ξω 'πο 'παέ!)Είναι συνεπές ένας "μαντράχαλας" να έχει "δάχτυλο"! ;) (βλ. #21)
Όχι, εγώ βρίσκω και δεν το παίζω ειδική φυσικά.Εμένα.
όχι βέβαια π.χ. η σταρένια ίδια με την κριθαρένια ή την ale. Αλλά οι περισσότερες ξανθιές ευρείας κατανάλωσης: mythos, heineken, amstel, heninger κτλ κτλ. προσωπικά δεν βλέπω καμία (όμως καμία) διαφορά.
Τι εννοω, η χαινεκεν για παράδειγμα είναι πιο γλυκιά από την άμστελ και τη μύθος και η άμστελ λίγο πιο πικρή από τη μύθος. Δούλευε χρόνια ο μπαμπάς μου στην άμστελ και έφερνε διαφόρων ειδών μπύρες, από τις πιο γνωστές μέχρι τις πιο άγνωστες. Σίγουρα αν μου φέρεις 5 ποτήρια μπύρες, δε θα μπορέσω ούτε κατα διάνοια να μαντέψω τι μάρκα είναι αλλά θα σου πω αυτή μ' αρέσει λίγο περισσότερο γιατί δε με πικρίζει τόσο. Βασικά, έχω και ένα θέμα με τη γλώσσα μου, και δεν μπορώ να πιω διάφορα, πχ με την αμστελ μου κάνει πληγές στη γλώσσα ενώ με άλλες πολύ φθηνότερες όχι, η με το αν πιω απευθείας μια μπύρα με το μπουκάλι και έρθει σε επαφή απευθείας ο αφρός με τη γλώσσα μου. Δηλαδή, δεν μπορώ να δω όλες τις μπύρες ίδιες ανεξάρτητα της μάρκας, δεν πίνω μπύρες μόνο μάρκας.
Αν και δεν μπορώ να κρύψω την αδυναμια μου στη φίσερ.
Πεπσι με λεμόνι εννοείται. Επίσης ένα από τα θέματα με τη γλώσσα μου, η κοκα κόλα έχει πιο πολλά συντηρητικά, δεν ξέρω τι αλλά δεν μπορώ να την πιω, πονάει απίστευτα η γλώσσα μου, σε σημείο που να ματώσει.
Τώρα που το σκέφτομαι; Ρε μάνα, ελαττωματική με έβγαλες; :κατάρα!:
Ναι, ούτε κι εγώ!Κι εγώ. Μπύρα δεν πίνω. Ποτέ. <<<<<<:ιδού::ιδού:
:ιδού::ιδού::ιδού::ιδού:
Ούτε συναντιέμαι με ανθρώπους μέρα μεσημέρι και αντί για καφέ πίνουμε μπύρα!
Ούτε καφέ... ΑΠΑΠΑΠΑΠΑ πικρό μαυροζούμι;;;
Πάντως, σοβαρά τώρα, ακόμα και στην εγκυμοσύνη ο γυναικολόγος μου επέτρεπε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί την ημέρα, ή δυο ποτήρια μπύρα και ένα ποτό την εβδομάδα. Ποτέ συσσωρευτικά φυσικά.
Να πω πρώτα ότι από οινοπνευματώδη πίνω μόνο μπίρα και πάλι μόνο όταν βγαίνω έξω ή όταν έχουμε φαΐ που ταιριάζει με μπύρα, έτσι άντε να πιώ δύο λύτρα την εβδομάδα.
Με την ευκαιρία πάντως θα ήθελα να θίξω μερικά θεματάκια, πρώτον πιστεύω ότι η μπύρα δεν πρέπει να πίνεται τόσο παγωμένη όσο τη σερβίρουν στα περισσότερα μαγαζιά, αυτό το πράγμα που σου φέρνουν το ποτήρι από το ψυγείο και τη μπίρα κρύσταλλο νομίζω ότι καταστρέφει τη γεύση, για μένα η μπίρα δροσίζει με την υφή και τη γεύση της.
Έπειτα πιστεύω ότι η μπύρα πρέπει να πίνεται με αφρό, για μένα ο αφρός έχει γεύση και επιπλέον προετοιμάζει το στόμα να δεχτεί την μπύρα που ακολουθεί, γιαυτό χρειάζεται οπωσδήποτε ποτήρι και δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που πίνουν την μπύρα με το καλαμάκι.
Επίσης θεωρώ μεγάλη επινόηση την ανάμιξη μπίρας με αναψυκτικό, από τα ποιο δροσιστικά ποτά, το είχα συναντήσει στη Γερμανία εδώ και χρόνια και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.
Και επιτέλους μου δίνεται η δυνατότητα να διαμαρτυρηθώ για την τιμή της μπύρας στη χώρα μας, δεν ξέρω αν συμφωνείται αλλά βρίσκω την μπύρα στην Ελλάδα εξαιρετικά ακριβή σαν τιμή λίτρου.
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν κάνουμε γκάλοπ αλλά και η γυναίκα μου πίνει μπύρα, χωρίς αλκοόλ όμως.
Με την ευκαιρία πάντως θα ήθελα να θίξω μερικά θεματάκια, πρώτον πιστεύω ότι η μπύρα δεν πρέπει να πίνεται τόσο παγωμένη όσο τη σερβίρουν στα περισσότερα μαγαζιά, αυτό το πράγμα που σου φέρνουν το ποτήρι από το ψυγείο και τη μπίρα κρύσταλλο νομίζω ότι καταστρέφει τη γεύση, για μένα η μπίρα δροσίζει με την υφή και τη γεύση της.
Έπειτα πιστεύω ότι η μπύρα πρέπει να πίνεται με αφρό, για μένα ο αφρός έχει γεύση και επιπλέον προετοιμάζει το στόμα να δεχτεί την μπύρα που ακολουθεί, γιαυτό χρειάζεται οπωσδήποτε ποτήρι και δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς που πίνουν την μπύρα με το καλαμάκι.
Επίσης θεωρώ μεγάλη επινόηση την ανάμιξη μπίρας με αναψυκτικό, από τα ποιο δροσιστικά ποτά, το είχα συναντήσει στη Γερμανία εδώ και χρόνια και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.
Και επιτέλους μου δίνεται η δυνατότητα να διαμαρτυρηθώ για την τιμή της μπύρας στη χώρα μας, δεν ξέρω αν συμφωνείται αλλά βρίσκω την μπύρα στην Ελλάδα εξαιρετικά ακριβή σαν τιμή λίτρου.
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν κάνουμε γκάλοπ αλλά και η γυναίκα μου πίνει μπύρα, χωρίς αλκοόλ όμως.
Μπύρα με καλαμάκι;;; Ποτέ δεν το έχω δει! Κατά τα άλλα, προσυπογράφω τα περί θερμοκρασίας, αφρού, κλπ. Α, και τιμής! ;)
συμφωνώ με τον αμνήμονα ! την καλή μπύρα την καταλαβαίνει κανείς στη θερμοκρασία δωματίου, εκτός άν είναι αναμιγμένη με αναψυκτικό (που, θα ξαναματασυμφωνήσω, είναι επίσης μιά θαυμάσια επιλογή, σπράιτ πχ ή τόνικ γουώτερ).
Τελικά, αυτή η εβδομάδα πέρασε με πολύ λίγη μπίρα, μόλις 1,5 λτ. Δεν ξέρω εάν ήταν μια υποσυνείδητη αυτοσυγκράτηση.
(εγώ π.χ. συνήθως την προτιμώ παγωμένη με δύο δάχτυλα αφρό).
Εγώ πάλι, πιστεύω πως η μπίρα πρέπει να πίνεται όπως αρέσει σε αυτόν που την πίνει!
(εγώ π.χ. συνήθως την προτιμώ παγωμένη με δύο δάχτυλα αφρό).
Εγώ πάλι, πιστεύω πως η μπίρα πρέπει να πίνεται όπως αρέσει σε αυτόν που την πίνει!
Το ίδιο κι εγώ!!!!
εμπυρίες της ζωής, τί να πείς ...
Έλλη Μ
Συντονιστής
Ευκαιρία να ξυπνήσω αυτό το θέμα απευθυνόμενη στον Μπέιζιλ (εχει πρόλογο, μην παραιτηθεις).
Καποια στιγμή είχα αναφέρει την Tripel Karmeliet και μου είπες οτι την δοκίμασες και σου άρεσε. Το λοιπόν, το Σαββατο της 28ης Οκτωβρίου κάπου ήθελα να πάω τα αγόρια και δεν μου κατέβαινε ιδέα ικανοποιητική. Την ώρα που λουζόμουν (παθαινω φοβερές αναλαμπές αυτη την ώρα, εισχωρεί το πάραμπεν στα εγκεφαλικά κύτταρα και κάνει ξαστερια), που λές, μου ήρθε μια φανταστρουμφική ιδέα: Να πάμε στο fairytale, με γνώμονα οτι ο Ο. θα το φχαριστηθεί.
Έλα, όμως, που άρχισε να βρέχει και περίμεναν απεξω καμια δεκαριά παρέες... Παραδίπλα, βρίσκεται μια πολυ ενημερωμένη και συμπαθητική μπυραρία και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε εκεί την τύχη μας. Ηταν νωρίς, χωρίς κόσμο ή κάπνα για τον μικρό και, ναι, ο Ρωχάμης πηρε το βάπτισμα του πυρός.
Ρωτάω, που λες, τον σερβιτόρο αν έχει την Delirium Tremens που την είχα καημό μιας και δεν τη βρίσκεις ευκολα και αφού του δινω εναλλακτική, γυρνάει με το πολυπόθητο λευκό μπουκάλι και τα ροζ ελεφαντακια (με χαρά θα το αλλαζα) και το αντίστοιχο ποτήρι (ίδιο με αυτό της tripel karmeliet, μονο που έχει ελεφαντάκια). Μ' αρεσε πάρα πάρα πολύ, ρώτησα αν μπορώ να πάρω το μπουκάλι, μου το δώσανε, ζήτησα και το ποτήρι, μου το αρνήθηκαν. Ζητησα να το αγοράσω, με αγνόησαν, το διεκδίκησα λόγω της ημέρας, δεν τους έπεισα (καθάρματα).
Επνιξα τον πόνο μου σε μια La Trappe Dubbel.
Καποια στιγμή είχα αναφέρει την Tripel Karmeliet και μου είπες οτι την δοκίμασες και σου άρεσε. Το λοιπόν, το Σαββατο της 28ης Οκτωβρίου κάπου ήθελα να πάω τα αγόρια και δεν μου κατέβαινε ιδέα ικανοποιητική. Την ώρα που λουζόμουν (παθαινω φοβερές αναλαμπές αυτη την ώρα, εισχωρεί το πάραμπεν στα εγκεφαλικά κύτταρα και κάνει ξαστερια), που λές, μου ήρθε μια φανταστρουμφική ιδέα: Να πάμε στο fairytale, με γνώμονα οτι ο Ο. θα το φχαριστηθεί.
Έλα, όμως, που άρχισε να βρέχει και περίμεναν απεξω καμια δεκαριά παρέες... Παραδίπλα, βρίσκεται μια πολυ ενημερωμένη και συμπαθητική μπυραρία και αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε εκεί την τύχη μας. Ηταν νωρίς, χωρίς κόσμο ή κάπνα για τον μικρό και, ναι, ο Ρωχάμης πηρε το βάπτισμα του πυρός.
Ρωτάω, που λες, τον σερβιτόρο αν έχει την Delirium Tremens που την είχα καημό μιας και δεν τη βρίσκεις ευκολα και αφού του δινω εναλλακτική, γυρνάει με το πολυπόθητο λευκό μπουκάλι και τα ροζ ελεφαντακια (με χαρά θα το αλλαζα) και το αντίστοιχο ποτήρι (ίδιο με αυτό της tripel karmeliet, μονο που έχει ελεφαντάκια). Μ' αρεσε πάρα πάρα πολύ, ρώτησα αν μπορώ να πάρω το μπουκάλι, μου το δώσανε, ζήτησα και το ποτήρι, μου το αρνήθηκαν. Ζητησα να το αγοράσω, με αγνόησαν, το διεκδίκησα λόγω της ημέρας, δεν τους έπεισα (καθάρματα).
Επνιξα τον πόνο μου σε μια La Trappe Dubbel.
Χρυσένια
Αρχαιολόγος του Φόρουμ
Το καλοκαιρι μου φερνει στο μυαλο: θαλασσα, παγωτα, κοκτειλ και μπυρες.
Τοτε, που βγαινω και πιο συχνα, μπορει να πινω σχεδον καθημερινα μια μπυρα, αλλα συνηθως δεν παιρνω δευτερη.
Ειδικα, αμα βγεις με φιλους , και πινουν ολοι μπυρα, δεν σου κανει καρδια να πεις "Θελω ενα Τομ Κολινς!"
Πινεις ο,τι πινει η παρεα!!
Ειναι δοκιμασμενο ποτό, δεν εχει ρισκο, δεν σε απογοητευει ποτέ και κλεινει ησυχα τη βραδιά.
Για μενα ειναι ποτο της παρεας. Αν βγω ραντεβου, δεν παιρνω ποτέ μπυρα!
Μπορει να παρω κρασι, κοκτειλ, αφρωδη οινο, μπειλις, τεκιλα ή κατι αλλο τελος παντων, αλλα μπύρα ποτέ!
Αν βγω με αντρα και παραγγειλω μπυρα, τοτε δεν ειναι ραντεβου.
Τοτε, που βγαινω και πιο συχνα, μπορει να πινω σχεδον καθημερινα μια μπυρα, αλλα συνηθως δεν παιρνω δευτερη.
Ειδικα, αμα βγεις με φιλους , και πινουν ολοι μπυρα, δεν σου κανει καρδια να πεις "Θελω ενα Τομ Κολινς!"
Πινεις ο,τι πινει η παρεα!!
Ειναι δοκιμασμενο ποτό, δεν εχει ρισκο, δεν σε απογοητευει ποτέ και κλεινει ησυχα τη βραδιά.
Για μενα ειναι ποτο της παρεας. Αν βγω ραντεβου, δεν παιρνω ποτέ μπυρα!
Μπορει να παρω κρασι, κοκτειλ, αφρωδη οινο, μπειλις, τεκιλα ή κατι αλλο τελος παντων, αλλα μπύρα ποτέ!
Αν βγω με αντρα και παραγγειλω μπυρα, τοτε δεν ειναι ραντεβου.
@Χρυσένια δικαιωματικά θα σε χρίσουμε αρχαιολόγο του φόρουμ της ΛτΒ. Ανασκάπτεις και ανακαλύπτεις.
Θα εκχυδαΐσω λίγο το νήμα προσφέροντας απλά στατιστικά. Η κατά κεφαλην κατανάλωση και στο δεύτερο διάγραμμα η Ευρώπη - ακόμα και σε αυτό είμαστε πολύ πίσω ως χώρα χάχα. Το δεύτερο είναι βέβαια του 16 αλλά δεν έχει μεγάλη διαφορά.
Θα εκχυδαΐσω λίγο το νήμα προσφέροντας απλά στατιστικά. Η κατά κεφαλην κατανάλωση και στο δεύτερο διάγραμμα η Ευρώπη - ακόμα και σε αυτό είμαστε πολύ πίσω ως χώρα χάχα. Το δεύτερο είναι βέβαια του 16 αλλά δεν έχει μεγάλη διαφορά.
