Τις προάλλες που μιλάγαμε με τον Νικολα για εντεχνο, ρεμπέτικο και λαϊκο, αρχισα να σκαλιζω στο κεφάλι μου διαφορα.
Χτες, που τελειωσα ενα βιβλιο που δεν μου άρεσει καθολου, μου ηρθε στον νου ενας Θεοδωράκης, σε ολες τις πιθανες εκτελέσεις, απλώς ο Λέκκκας ειναι ενα σημειο αναφορας για μενα κι ενας καλλιτεχνης που με εμαθε να διαβαζω με δικο μου τρόπο τα τραγουδια που ερμηνευε,
ενώ σημερα που συνεχισα απο κει που σταμάτησα προχτές, θυμηθηκα ενα κομμάτι που ακουγα πάντοτε, έτσι, γιατι μου αρεσε, παρόλο που πάντοτε ο Νταλαρας μου ήταν αντιπαθης, Ομως εχει ερμηνευσει τραγουδάρες.
Αυτα.
Χτες, που τελειωσα ενα βιβλιο που δεν μου άρεσει καθολου, μου ηρθε στον νου ενας Θεοδωράκης, σε ολες τις πιθανες εκτελέσεις, απλώς ο Λέκκκας ειναι ενα σημειο αναφορας για μενα κι ενας καλλιτεχνης που με εμαθε να διαβαζω με δικο μου τρόπο τα τραγουδια που ερμηνευε,
ενώ σημερα που συνεχισα απο κει που σταμάτησα προχτές, θυμηθηκα ενα κομμάτι που ακουγα πάντοτε, έτσι, γιατι μου αρεσε, παρόλο που πάντοτε ο Νταλαρας μου ήταν αντιπαθης, Ομως εχει ερμηνευσει τραγουδάρες.
Αυτα.