Ρίξε τρεις λέξεις... για ένα θέατρο!

[Πεταλούδα]

ξεχάσω τη στιγμή

 

[Φαροφύλακας]

τής πρωτόγνωρης χαράς

 

[Πιούζυ]

οταν σε αντικρυσα

 

[Οκτάνα]

και αμέσως σκέφτηκα:

 

[Λορένα]

πω-πω ένα φιλέτο

 

[Πεταλούδα]

(βάζουμε τελεία στο ... φιλέτο)

(η κα Πασχαλάκη σκουπίζει τα μάτια της με ένα μαντηλάκι και κατευθύνεται προς το μέρος τους)

ΜΑΤΑ ΠΑΣΧΑΛΑΚΗ: Βίργκω πήγαινε να
------------------------------------------------

Φαντάζομαι ότι μπορούμε περιγράφουμε τις κινήσεις των πρωταγωνιστών, :ε;:

Αν φαντάστηκα λάθος, παρακαλώ διορθώστε με

 

[Χρυσηίδα]

Φαντάζομαι ότι μπορούμε περιγράφουμε τις κινήσεις των πρωταγωνιστών, :ε;:

Αν φαντάστηκα λάθος, παρακαλώ διορθώστε με

Μια χαρά το βρίσκω, επαγγελματικές δουλειές ))

..... ανοίξεις το κίτρινο ..........

 

[Οκτάνα]

κουτί με τα

 

[Χρυσηίδα]

......... φτερά και τα .........

 

[Φαροφύλακας]

Αυτό τής Πεταλούδας ας το δεχτούμε, όμως θα έλεγα να συνεχίσουμε ρίχνοντας πάντα τρεις μονάχα λέξεις, ακόμα και για τα εντός παρένθεσης, μη προσμετρώντας μονάχα τα ονόματα, όπως συμφωνήσαμε πιο πάνω. οκ;

Προσθέτω:
τούλια. Θέλω απόψε

κι έτσι έχουμε:

================================================

Βλέπουμε το καθιστικό μιας εξοχικής έπαυλης ιδιαίτερα έρημης [ας χιόνιζε γαμώτο..] όπου στο κέντρο φωτίζει ένα κερί τη βαριά επίπλωση.

Πρόσωπα

ΒΙΡΓΚΩ: μια γελαστή, γρια υπηρέτρια με ανδρικό πουκάμισο και μια φθαρμένη γκρίζα λιβρέα που σέρνεται στο πάτωμα.
ΛΟΥΙΖΑ: κόρη της σελήνης.
ΠΑΣΧΑΛΑΚΗΣ: νεόπλουτος χασάπης με μπεμβέ.
ΜΑΤΑ ΠΑΣΧΑΛΑΚΗ: κυρία χασάπη. Έχει στα μαλλιά της μπικουτί. Φοράει αρχαιοελληνικό χιτώνιο και κλαίει καθισμένη.

ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ

ΠΑΣΧΑΛΑΚΗΣ: Νύχτα ήρθα στην πόλη κρατώντας μόνο ένα πούρο αβάνας. Θυμάμαι ότι πρώτα είδα το σφαγείο.

ΒΙΡΓΚΩ: Μα είχες έρθει από την όμορφη Ισπανία όπου είχες δουλέψει τα πρώτα χρόνια της ζωής σου σαν εμπνευσμένος χασάπης.

ΠΑΣΧΑΛΑΚΗΣ: Αχ, πως να ξεχάσω τη στιγμή τής πρωτόγνωρης χαράς όταν σε αντίκρισα και αμέσως σκέφτηκα: πω-πω ένα φιλέτο.

(η κα Πασχαλάκη σκουπίζει τα μάτια της με ένα μαντηλάκι και κατευθύνεται προς το μέρος τους)

ΜΑΤΑ ΠΑΣΧΑΛΑΚΗ: Βίργκω πήγαινε να ανοίξεις το κίτρινο κουτί με τα φτερά και τα τούλια. Θέλω απόψε

 

[Λεηλάτης]

αναμένο το τζάκι

(άντε να δω το τελικό αποτέλεσμα.)

 

[Φαροφύλακας]

και ψημένο σουτζουκάκι!

 

[Χρυσηίδα]

Και μην ξεχάσεις .....

 

[Αριστοτέλης]

να πας στο

(Φάρε αν δεν έγραφες ό,τι σου κατέβει πρώτο, θα μπορούσε να βγει κάτι καλό )

 

[Οκτάνα]

γραφείο του Πασχαλάκη!

ΒΙΡΓΚΩ:

(δεν ξέρω αν έκανα καλά που έβαλα το επόμενο πρόσωπο απο κάτω, συνεχίστε απ'όπου θελετε!)

 

[Φαροφύλακας]

(Φάρε αν δεν έγραφες ό,τι σου κατέβει πρώτο, θα μπορούσε να βγει κάτι καλό )

Γιατί, ρε συ; Δεν μπορώ να καταπνίξω τον οίστρο που με καταπνίγει. (χεχ)

Δεν γίνεται η κα Πασχαλάκη να έχει αδυναμία τα σουτζουκάκια και να τα κολλάει σε κάθε περίσταση; Εμένα το πρωί συχνά με ακούνε να αναστενάζω για μακαρόνια!

Επίσης, Οκτάνα, είπαμε να μετράει το πρόσωπο αλλά μην το στριμώχνεις στο τέλος όταν έχεις ρίξει τις τρεις σου λέξεις! ( Παρεμπιπτόντως, Πασχαλάκης είναι το επώνυμο. Κανονικά θα έπρεπε να πει "τού κου Πασχαλάκη" ή "τού κυρίου σου"! ξανά: )

Πιστεύω λοιπόν πως η κα Πασχαλάκη πρέπει να δώσει περισσότερες διευκρινήσεις!

Οπότε, συνεχίζει αυτή:

Εκεί θα βρεις

 

[Χρυσηίδα]

.....ό, τι χρειάζεται μια ......

 

[Οκτάνα]

...κυρία.

ΒΙΡΓΚΩ:Είναι μάλλον


(χεχεχε...την έχωσα την Βίργκω πάλι, όχι που θα μου ξέφευγε! )

 

[Χρυσηίδα]

...... μια νύχτα δακρύων ........

 

[Πεταλούδα]

Γιατί, ρε συ; Δεν μπορώ να καταπνίξω τον οίστρο που με καταπνίγει. (χεχ)

Και εμένα Φάρε πρέπει να με είχε πιάσει οίστρος συγγραφικός, όταν έγραψα, πιο πάνω, παραπάνω από τρεις λέξεις.. Αυτό το πάθος το καλλιτεχνικό με παρασέρνει, πρέπει να το χαλιναγωγήσω..

Συνεχίζουμε λοιπόν:
---------------------
([στο "δακρύων" βάζουμε κόμμα)

ας βάλω και
-----------------------------
(είχα και άλλες τρεις λέξεις για συνέχεια.. αλλά συγκρατήθηκα )