Σίγκμουντ Φρόυντ (Sigmund Freud)

[Φαροφύλακας]

Κατά την δική μου άποψη, ο Φρόιντ δεν είναι καθόλου ξεπερασμένος. Αυτά που είπε αποτελούν την βάση της σύγχρονης ψυχανάλυσης και επιστρέφουν στην σύγχρονη βιβλιογραφία. Η ερμηνεία των ονείρων, η καθημερινή ψυχοπαθολογία, οι βαθύτατες επιθυμίες που καταπιέζονται και δίνουν ψυχώσεις και τα χίλια μύρια είναι πράγματα που σήμερα η ψυχανάλυση τα θεωρεί δεδομένα και είναι όλα Φρόιντ.

Κάποια λίγα πράγματα μάλλον δεν έχουν ιδιαίτερη απήχηση πλέον, αλλά σε καμία περίπτωση δεν στέκει ο ισχυρισμός που ακούω ανά καιρούς πως ο Φρόιντ "είναι ξεπερασμένος". Συνήθως το ακούω από ανθρώπους που δεν έχουν διαβάσει καθόλου Φρόιντ αν και ο Αμοντιλιάδο εδώ, είμαι σίγουρος πως δεν εμπίπτει στην συγκεκριμένη κατηγορία.

Ο Φρόιντ, μαζί με την επιστήμη που εγκαινίασε, είναι επίκαιρος όσο ήταν πάντα. Προσωπικά, είναι ένας από τους λίγους συγγραφείς που αλλάξαν τον τρόπο σκέψης μου και μου δώσαν απαντήσεις για τον άνθρωπο γενικότερα, που δεν είχα.

Τον έχω διαβάσει και τον έχω ελέγξει π.χ. έχω εφαρμόσει την μέθοδο ερμηνείας των ονείρων σε εμένα και σε άλλους, και είναι εγκυρότατη. Ένας άνθρωπος, εγώ, ιδιαίτερα δύσπιστος που για να δώσω βάση μια θεωρία πρέπει να την περάσω από καλή δοκιμασία και να την δω να στέκει, πραγματικά.

 

[Χρυσηίδα]

Αυτήν την κουβέντα την έχουμε κάνει, την έχουμε ξανακάνει, τόσο που ό,τι και να γράψω δεν έχει νόημα πλέον. Ένα δεν καταλαβαίνω και θέλω να μου το εξηγήσετε. Το "ο Φρόιντ είναι ξεπερασμένος" είναι μια ατάκα που για μένα δεν στέκει, είναι παράλογη. Λέμε για παράδειγμα ότι είναι ξεπερασμένος ο Παβλόφ (Ρώσος ψυχολόγος), η Μοντεσσόρι (Ιταλίδα παιδαγωγός) ο Γιάκομπσον (Ρώσος γλωσσολόγος); Νομίζω ότι δεν το λέμε, τουλάχιστον εγώ δεν έτυχε να το ακούσω. Γιατί, λοιπόν, μας αρέσει τόσο πολύ να επαναλαμβάνουμε ότι "ο Φρόιντ είναι ξεπερασμένος";

Σκεφτείτε ο καθένας την επιστήμη του. Σε όλες υπάρχουν κάποια τρανταχτά ονόματα που πήγαν την επιστήμη μπροστά. Το να πούμε όμως σήμερα, δυο αιώνες μετά ότι ο τάδε είναι ξεπερασμένος, δεν στέκει. Φυσικά και είναι ξεπερασμένος, κατά μία έννοια. Αν δεν ήταν, η επιστήμη αυτή θα βρισκόταν σε τέλμα ή σε αχρηστία. Αυτό όμως δεν αφαιρεί τίποτα από το κύρος τους. Δεν σημαίνει ότι κάποιος δε θα διαβάσει σήμερα Γιάκομπσον, γιατί "είναι ξεπερασμένος". Φυσικά και θα διαβάσει. Υπάρχουν κάποια ονόματα σε κάθε επιστήμη που αν δεν γνωρίσεις το έργο τους, πολύ απλά δεν θα γνωρίσεις ποτέ την επιστήμη αυτή. Όπως λοιπόν παιδαγωγικά δεν νοούνται χωρίς Παβλόφ και Μοντεσσόρι, όπως γλωσσολογία δεν νοείται χωρίς Σωσσύρ και Γιάκομπσον, έτσι και ψυχανάλυση δεν νοείται χωρίς Φρόυντ. Η περίπτωση του τελευταίου μάλιστα είναι μοναδική για λόγους που όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να ανακαλύψει μόνος του. Αν όμως ξεκινάει κανείς με άρνηση, τότε καλύτερα να μην το κάνει καθόλου, καλύτερα ας μελετήσει κάτι άλλο.

Το έργο του Φρόιντ, καλώς ή κακώς, δεν υπάρχει για να πείσει τον σημερινό αναγνώστη ή όχι. Ακόμα περισσότερο, το έργο του Φρόιντ, δεν δημιουργήθηκε για αναγνώστες, αλλά για ασθενείς. Και από κει και πέρα, ακολούθησε την πορεία που αξίζει σε έργα τέτοιας μοναδικότητας.

 

[Φαροφύλακας]

Πολύ καλά τα παραδείγματά σου. Είναι σαν να λέει κανείς πως ο Ευκλείδης ή ο Νεύτωνας ή ο Αϊνστάιν είναι ξεπερασμένοι.

 

[Αμοντιλιάδο]

Η επιστήμη είναι μια αλυσίδα. Η επιστήμη δεν είναι δόγμα, όπως η θρησκεία, κι αυτός της επιτρέπει να αναθεωρεί το ίδιο της το σώμα. Το ατομικό μοντέλο του Νιλς Μπορ θεωρείται ( ΕΙΝΑΙ ) πια ξεπερασμένο, γιατί αποδείχθηκε ότι η δομή ενός ατόμου είναι πολύ πιο περίπλοκη, ωστόσο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το μεγαλείο του επιστήμονα που στην εποχή του συνέλαβε κάτι τόσο καινοτόμο και σημαντικό. Το μοντέλο του Μπορ διδάσκεται στα σχολεία, αυτό έμαθα κι εγώ, και δεν σημαίνει πως λέγοντας ότι είναι ξεπερασμένο ακυρώνεις τη συνεισφορά του.

Η ψυχολογία, από την άλλη, είναι μια πολύ νέα επιστήμη, κι ο Φρόιντ ουσιαστικά θεωρείται ο πρώτος που ασχολήθηκε σοβαρά. Τεράστια η συνεισφορά του. Μπορείς να τον μελετάς και να τον αναλύεις ακόμα σήμερα, έθεσε τις βάσεις. Το να βρεις θεωρίες του που με τα σημερινά δεδομένα δεν στέκουν και τόσο(για παράδειγμα η μονολιθική του προσέγγιση για τη λίμπιντο και το ένστικτο του θανάτου, ή το οιδιπόδειο που για μένα, όπως και για αρκετούς σύγχρονους ψυχολόγους, είναι πολύ ωραίο λογοτεχνικό σύμβολο αλλά επιπόλαια και ατεκμηρίωτη σύλληψη) , καθόλου μεμπτό δεν μου φαίνεται. Κολλάτε στη λέξη "ξεπερασμένος" εσείς; Χρησιμοποιείστε άλλη.

 

[Χρυσηίδα]

Μόντι, δείξε μας αν θες ποιοι τον θεωρούν ατεκμηρίωτο. Επειδή εγώ τον θεωρώ ιδιοφυή, και επειδή βλέπω συνέχεια ανθρώπους από όλους τις επιστήμες να τον εκθειάζουν πάντα και να τον θεωρούν ογκόλιθο, θέλω να δω και την άλλη άποψη.

Πρώτη φορά ακούω πάντως ότι η θεωρία του ήταν ατεκμηρίωτη

 

[Φαροφύλακας]

Κι εγώ, Αμοντιλιάδο, απορώ πού το βρήκες πως το οιδιπόδειο δεν είναι τίποτα παραπάνω από "λογοτεχνικό σύμβολο". Δεν νομίζω πως υπάρχει ψυχαναλυτής σήμερα που δεν το παραδέχεται σαν μια από τις βασικές παραμέτρους στην ψυχανάλυση. Όπως, για παράδειγμα, ο Ματθαίος Γιωσαφάτ, που είναι από τους πιο εξέχοντες στην Ελλάδα, για να λέμε και κανένα όνομα (βλ. π.χ. τις συνεντεύξεις του στα "Άκρα") και δώσε κι εσύ κανα όνομα έγκυρου ψυχολόγου που δεν δέχεται πως ανάμεσα σε γονείς και παιδιά αναπτύσσονται οιδιπόδειες έλξεις, γιατί το ομολογώ πως είμαι πολύ επιφυλακτικός να το πιστέψω. Παρεμπιπτόντως, μεγαλώνοντας παιδί, βλέπω ξεκάθαρα την οιδιπόδεια σχέση ανάμεσα στο αγόρι και την μητέρα του, και αναφέρομαι σε ξεκάθαρα σεξουαλικά στοιχεία και συμπεριφορές.

Όσον αφορά την Λίμπιντο, για τον Φρόιντ είναι απλά η ερωτική επιθυμία. Έτσι την έχει ορίσει. Όπως δηλ. υπάρχει η "πείνα", που είναι η όρεξη για φαγητό, ο Φρόιντ εισήγαγε τον όρο "λίμπιντο" για να περιγράψει την όρεξη για σεξ, η οποία είναι μια πολύ στοιχειώδης δύναμη στην ανθρώπινη συμπεριφορά, δύναμη που όταν καταπιεστεί δίνει νευρώσεις κτλ. Δηλ. ποιο ακριβώς σημείο είναι "ξεπερασμένο" ή "μονολιθικό";

Δηλ. θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον εάν άφηνες χαρακτηρισμούς στην άκρη και μας συγκεκριμένα πράγματα στα οποία αναφέρεσαι. (Έχω εδώ πολλά βιβλία του, μπορώ εύκολα να ανατρέξω).

 

[Αμοντιλιάδο]

Μόντι, δείξε μας αν θες ποιοι τον θεωρούν ατεκμηρίωτο. Επειδή εγώ τον θεωρώ ιδιοφυή, και επειδή βλέπω συνέχεια ανθρώπους από όλους τις επιστήμες να τον εκθειάζουν πάντα και να τον θεωρούν ογκόλιθο, θέλω να δω και την άλλη άποψη.

Πρώτη φορά ακούω πάντως ότι η θεωρία του ήταν ατεκμηρίωτη

Η ψυχαναλυτική θεωρία είναι, όπως είπα και πιο πάνω, κατά μεγάλο ποσοστό μη επιστημονική: μια επιστημονική θεωρία οφείλει να είναι διαψεύσιμη, για τον πολύ απλό λόγο ότι σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε ο καθένας να λέει ό,τι του καπνίσει (π.χ, η θεωρία της εξέλιξης είναι απολύτως διαψεύσιμη, αφού ένα λάθος οστό να βρεθεί σε λάθος χρονολογία, καταρρέει αυτόματα και η θεωρία). Η ψυχαναλυτική θεωρία, λοιπόν, είναι και μη-διαψεύσιμη και έχει βασιστεί κυρίως σε περιστατικά που αντιμετώπισε ο ίδιος ο Φρόιντ. Πόσα να ήταν αυτά; Δεν ξέρω, σίγουρα πάντως όχι αρκετά για να εξαχθούν πανανθρώπινα συμπεράσματα.

Δυο γνωστοί που αναφέρουν πάνω κάτω τα παραπάνω, είναι ο γλωσσολόγος Τσόμσκι και ο σημαντικός σύγχρονος ψυχολόγος Pinker.

edit: Φάρε, όπως βλέπεις, σου έδωσα 2 ονόματα πιστεύω πιο σημαντικά από του Γιωσαφάτ. Για το οιδιπόδειο συγκεκριμένα δεν θυμάμαι τώρα πηγές, αλλά μπορώ να το ψάξω, όπως κι εσύ άλλωστε.

Το ότι το βλέπεις εσύ σε παιδιά σου ή άλλων δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επιχείρημα στην επιστημονική κουβέντα, όπως και κάθε είδους ανεκδοτολογική μαρτυρία σε παρόμοιες συζητήσεις.

Από παραδείγματα, σου είπα ήδη: τα στάδια (στοματικό, πρωκτικό κλπ) με βάση τη σεξουαλική απόλαυση, η λίμπιντο ως εξήγηση υπερβολικά πολλών ανθρώπινων συμπεριφορών, και γενικότερα μια μονομανία γύρω από τον ρόλο του σεξ, που για μένα και πολλούς άλλους είναι υπερτονισμένη. Αν αυτό σου φαίνεται αόριστο, μην μου ζητήσεις και αριθμό σελίδας, σε παρακαλώ

 

[Χρυσηίδα]

Δυο λόγια πριν βγω και τα υπόλοιπα αύριο

Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι η ψυχανάλυση είναι κλάδος της Ιατρικής (όπως η παθολογία, η γυναικολογία κλπ) και πως ο ίδιος ο Φρόιντ ήταν βέβαια γιατρός, νευρολόγος νομίζω.

Ο γλωσσολόγος τώρα μπορεί να κρίνει τον Φρόιντ. Ή μάλλον τον γιατρό; Ο ψυχολόγος πάλι είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό από τον ψυχίατρο. Ο Φρόιντ μιλάει για εγκέφαλο, Μόντι. Τα κείμενά του είναι ιατρικά. Και όσο κυλοφορούσαν στους ιατρικούς κύκλους έκαναν το θαύμα τους. Όταν τα πήρε ο υπόλοιπος κόσμος σοκαρίστηκε, απαξίωσε κλπ, κλπ. Τέλος πάντων, δεν είναι θείος μου ο Φρόιντ, απλώς δε μου αρέσει να μιλώ απαξιωτικά για κάποια μεγάλα κεφάλια της ανθρωπότητας. Και σίγουρα δε μου αρέσει να ακούω ότι η συμβολή του έργου του περιορίζεται στο ότι τον χρησιμοποιούν οι λογοτέχνες για σύμβολα...

 

[Αμοντιλιάδο]

Χρύσα, δεν θα έλεγα ότι η ψυχανάλυση είναι κλάδος της ιατρικής. Όπως λέει και η wikipedia, "Psychoanalysis is a set of psychological and psychotherapeutic theories and associated techniques". Επίσης, ο Φρόιντ ως νευρολόγος ξεκίνησε, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έτσι πορεύτηκε. Την ψυχανάλυση την κάνουν συνήθως ψυχολόγοι. Οι ψυχίατροι αντιμετωπίζουν τις ψυχικές ασθένειες με πιο δραστικούς τρόπους, ενώ η ψυχανάλυση θέλει πολύ πολύ χρόνο. Φυσικά, και ο ψυχίατρος είναι σε θέση να κάνει ψυχανάλυση, αλλά περισσότερο στα χαρτιά, μιας και στην πραγματικότητα συνεργάζονται για κάτι τέτοια με ψυχολόγους/ψυχοθεραπευτές.

Εγώ δεν τον μηδένισα. Ίσα ίσα, αναγνώρισα την τεράστια συνεισφορά του και την πρωτοπορία του. Είπα απλώς ότι αρκετά από αυτά που έχει πει, πλέον είναι αμφισβητήσιμα. Πολλά πάλι, όχι. Αυτό.

 

[Ιππίας]

Πάντως, η αρχή της διαψευσιμότητας του Popper στην οποία προφανώς αναφέρεται ο Αμοντιλιάδο ως στοιχείο που καθορίζει το επιστημονικό κύρος μιας θεωρίας δεν είναι παρά μια από πολλές ανάλογες προσεγγίσεις. Επίσης έχει δεχθεί κριτικές και αμφισβήτηση ως προς την ορθότητα της. Μπορείς να δεις σχετικά αυτό.

 

[Αμοντιλιάδο]

Πάντως, η αρχή της διαψευσιμότητας του Popper στην οποία προφανώς αναφέρεται ο Αμοντιλιάδο ως στοιχείο που καθορίζει το επιστημονικό κύρος μιας θεωρίας δεν είναι παρά μια από πολλές ανάλογες προσεγγίσεις. Επίσης έχει δεχθεί κριτικές και αμφισβήτηση ως προς την ορθότητα της. Μπορείς να δεις σχετικά αυτό.

Νομίζω με το "δεν ειναι παρά μία...", την υποτιμάς. Από τα λίγα που ξέρω, είναι από τα πιο ισχυρά κριτήρια για την ευστάθεια μιας επιστημονικής θεωρίας. Αυτήν επικαλούνται οι πιο σημαντικοί επιστήμονες της εποχής μας (Ντώκινς, Τάισον, Μίτσιο Κάκου κ.ά) κι αυτήν βλέπω παντού σε διάφορους ορισμούς για το τι είναι μια επιστημονική θεωρία. Αν έχεις κάποια έντονη αντίρρηση, θα ήθελα να την ακούσω.

 

[Χρυσηίδα]

Ναι, το πήγαμε μάλλον πολύ μακριά και κανείς από μας εδώ πέρα δεν νομίζω ότι είναι σε θέση να υποβάλλει σε τεστ διαψευσιμότητας οποιαδήποτε επιστήμη. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν θέλω να εμπλακώ σε μία συζήτηση για το αν η ψυχιατρική και η ψυχανάλυση είναι επιστήμες. Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν τα αμφισβητώ και αυτό είναι ένα απ' αυτά.

Από κει και πέρα, το πόσο πείθει τον καθένα ο Φρόιντ και ο κάθε Φρόιντ είναι προσωπικό θέμα. Για το μόνο που έχω επιφύλαξη είναι να γνωρίζουμε κάτι καλά πριν βιαστούμε να το κρίνουμε. Και για μένα κρίση του συγκεκριμένου έργου σημαίνει κρίση ενός έργου που ανήκει στο πεδίο της Ιατρικής. Πήγε ο συγκεκριμένος άνθρωπος την επιστήμη του μπροστά; Έφερε στο φως άγνωστα μέχρι τώρα πράγματα; Η απάντηση, όσο αρνητικός κι αν είναι κανείς, είναι ένα τεράστιο "ναι", γιατί ο Φρόιντ όχι μόνο πρόσφερε στην επιστήμη του, αλλά έκανε όλον τον πλανήτη να μιλάει με τους όρους του.

Δεν βλέπω τι άλλο μπορούμε να πούμε. Να αποφασίσουμε εμείς αν η Ιατρική είναι επιστήμη; Να αποφασίσουμε εμείς αν η υστερία (και άλλες παρόμοιες ασθένειες) είναι ασθένεια η οποία πρέπει να αντιμετωπίζεται από ψυχίατρο, ψυχολόγο ή ψυχαναλυτή; Δεν νομίζω ότι έχουμε τα προσόντα να το κάνουμε.

Και δεν ξέρω για γλωσσολόγους και ψυχολόγους, αλλά οι κορυφαίοι ψυχίατροι του εικοστού αιώνα φροϋδικοί νομίζω είναι. Σίγουρα είναι ο Λακάν, ο Λήντερ και πολλοί - πολλοί άλλοι, που δεν τους έχω διαβάσει. Οι συγκεκριμένοι δύο πάντως, πατώντας πάνω στις έννοιες που πρώτος ο Φρόιντ διατύπωσε, πήγαν τις θεωρίες του πολύ παραπέρα και σήμερα η φροϋδική θεωρία έχει προχωρήσει πολύ από την εποχή της πρώτης της σύλληψης.

Αυτά

Το δίκτυο είναι γεμάτο πληροφορίες, ο καθένας μπορεί να βρει πολλά στοιχεία τόσο για κάθε πλευρά.

 

[Αμοντιλιάδο]

Χρύσα, εντάξει, καλά να είμαστε και σε 10 και σε 20 χρόνια να συζητάμε ακόμα τις εξελίξεις

 

[Χρυσηίδα]

Χρύσα, εντάξει, καλά να είμαστε και σε 10 και σε 20 χρόνια να συζητάμε ακόμα τις εξελίξεις

Μα και βέβαια

Σκέφτηκα κάτι εντελώς αυτή τη στιγμή. Βασικά θυμήθηκα ότι το Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση ήταν στη σειρά "Βιβλία που άλλαξαν τον κόσμο", μαζί με το Κεφάλαιο του Μαρξ και άλλα. Και αναρωτήθηκα με ποιον τρόπο άραγε ο Φρόιντ άλλαξε τον κόσμο; Ίσως λοιπόν, σκέφτομαι εγώ με τις περιορισμένες ιατρικές γνώσεις, να τον άλλαξε γιατί όπως είπα και πριν έκανε την ανθρωπότητα να μιλάει με τους όρους του: οιδιπόδειο, συνειδητό, ασυνείδητο και άπειροι άλλοι. Είναι όροι που χωρίς αυτούς δεν μπορείς καν να συνεννοηθείς όταν μιλάς για ψυχή και ψυχικά νοσήματα.

 

[Αμοντιλιάδο]

Απλά τόνισα τη "φιλοσοφία" μου γύρω απο το θέμα, με το συνηθισμένο μου τρόπο, να χρησιμοποιώ ακραίες εκφάσεις, ή μάλλον διφορούμενες ή έστω απ αυτές που προκαλούν μικρά σοκ

Ναι, το έχω διαπιστώσει αυτό, τελευταία...

 

[Αμοντιλιάδο]

Σκέφτηκα κάτι εντελώς αυτή τη στιγμή. Βασικά θυμήθηκα ότι το Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση ήταν στη σειρά "Βιβλία που άλλαξαν τον κόσμο", μαζί με το Κεφάλαιο του Μαρξ και άλλα. Και αναρωτήθηκα με ποιον τρόπο άραγε ο Φρόιντ άλλαξε τον κόσμο; Ίσως λοιπόν, σκέφτομαι εγώ με τις περιορισμένες ιατρικές γνώσεις, να τον άλλαξε γιατί όπως είπα και πριν έκανε την ανθρωπότητα να μιλάει με τους όρους του: οιδιπόδειο, συνειδητό, ασυνείδητο και άπειροι άλλοι. Είναι όροι που χωρίς αυτούς δεν μπορείς καν να συνεννοηθείς όταν μιλάς για ψυχή και ψυχικά νοσήματα.

Φυσικά, συμφωνώ απολύτως σε αυτό. Πήρε έναν τομέα όπου κυριαρχούσε η δεισιδαιμονία και ο τσαρλατανισμός, και τον τοποθέτησε στο πεδίο της επιστήμης. Και μιλάμε για τη μελέτη της ψυχοσύνθεσης του ανθρώπου, όχι για κάτι μικρό κι ασήμαντο. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας

 

[Αντέρωτας]

Θελω να αναφερω 2 πραγματάκια στη συγκεκριμενη συζητηση.

Αξιο παρατηρησης δεν ειναι μόνο οτι έχει επιστημονική βάση, αλλά και στατιστική. Διάβαζα πρόσφατα για το βελονισμό, του οποιου παρότι οι αρχές δεν επαληθεύονται επιστημονικά ή εργαστηριακά, είναι αποδεκτό οτι στατιστικά έχει μεγάλο ποσοστό επιτυχίας, κατι που εντεινει το "μυστηριο". Φυσικά το οτι η πρακτική του βελονισμου εχει επιτυχία δεν αποδεικνύει απαραίτητα οτι ισχύει και η θεωρία του βελονισμού. Μπορεί ο βελονισμός να είναι μια τυχαία ανακάλυψη που άρχισε ως τσαρλατανισμός.

Δεύτερον, μου έκανε εντυπωση οταν εμαθα στο διαδίκτυο οτι η ψυχανάλυση θεωρείται μούφα από διάφορους κύκλους, όπως έντονα σκεπτικιστών επιστημόνων. Υπάρχει λήμμα για την ψυχαναλυση στο "Λεξικό του Σκεπτικιστή". Νόμιζα οτι είναι ευρέως αποδεκτή "επιστήμη" απο τον επιστημονικό και ακαδημαϊκό κύκλο μέχρι που είδα αυτό. Εννοείται οτι δεν έκατσα να το μελετήσω για να δω επιχειρηματα γιατι δεν εχω καμια σχεση με το θεμα, αλλα αυτη η αμφισβήτιση δίνει μια πιο σφαιρική εικόνα για αυτα που λεει ο Μοντι.

 

[Άγκνες]

Γεια σε ολους παιδια! ειμαι εντελως καινουργιος εδω.. και εντελως τυχαια επεσα σ' αυτο το φορουν και συγκεκριμενα σ' αυτο το νημα για το Φρουντ που μου τραβηξε κατευθειαν την προσοχη.. γενικα δεν ειμαι πολυ του διαβασματος(λογοτεχνια, φιλοσοφια, ψυχολογια..) αλλα παιζει απ' τα δεκα δεκαπεντα πραμματα που 'χω διαβασει τα περισσοτερα να ειναι Φρουντ.. δε μπορω να πω τι ειναι ακριβως αυτο που με τραβηξε στο Φρουντ αλλα ειναι σιγουρο οτι με εχει απασχολησει περισσοτερο απο οτιδηποτε αλλο εχει τυχει να διαβασω και ακομα, μετα απο αρκετο καιρο, αποτελει ενα αινιγμα για μενα.. το πρωτο βιβλιο που διαβασα ηταν το "ο πολιτισμος πηγη δυστυχιας" (η δυσχερια/οι δυσκολιες στον πολιτισμο θα ηταν μια πιο σωστη αποδοση) το οποιο εντελως τυχαια βρηκα στη βιβλιοθηκη ενος φιλου.. ειναι ενα απ'τα τελευταια του εργα, μια απ'τις πολιτισμικες του μελετες, που το πρωτοδιαβασα με μεγαλη ορεξη αλλα αρχικα δεν το πολυενιωσα.. το επομενο ηταν η "εισαγωγη στην ψυχαναλυση" που πηρα απο το Βημα, που στην ουσια με εβαλε στο τρυπακι.. απο τοτε εχω διαβασει μερικα ακομα οπως "περα απο την αρχη της ηδονης", "τοτεμ και ταμπου", "το εγω και το αυτο", "το μελλον μιας αυταπατης", "ψυχαναλυση και λογοτεχνια", "επικαιρες παρατηρησεις για τον πολεμο και το θανατο" και πολλα πραμματα απο το ιντερνετ.. τι να πω το εργο του ειναι τιτανοτεραστιο δε μπορω να το παρακολουθησω ολο! μια ολοκληρη κοσμοθεωρια που ομως δεν ειμαι σιγουρος κατα ποσο ειναι αληθινη ή κατα ποσο εχει βοηθησει τον κοσμο.. απλα κλεινω εδω με τη μικρη εισαγωγη απο ενα πολυ ωραιο κομικς για το Δρ. Φρουντ: "ιδιοφυης εφευρετης ή χαρισματικος συγγραφεας ενος συμπιληματος ιδεων, οραματιστης της ερευνας ή εγωπαθης προφητης μιας ψευδοεπιστημονικης αιρεσης?.." δεν ξερω παντως σιγουρα μια απο τις μεγαλυτερες διαννοιες στην ιστορια τουλαχιστον του δυτικου πολιτισμου.. θα θελα να πω και πολλα αλλα ομως νομιζω το παρατραβηξα.. αυτα προς το παρον! για χαρα σε ολους!

 

[Αριάδνη]

Καλως ήρθες και πραγματικά πολύ όμορφο το πρώτο σου ποστ, η κάθε άποψη ειναι πολύτιμηεδώ μεσα υπάρχουν πολύ ωραια νήματα σχετικά και με την λογοτεχνία που θα σε βάλουν στο μεράκι, σιγά, σιγά να επικτείνεις τους οριζοντές σου, εκτός από τα βιβλία της ψυχολογίας

 

[Πολύνιους]

Παιδιά την συζήτηση δεν την παρακολούθησα πολύ προσεκτικά, αλλά επειδή διάβασα αρκετές φορές πως η ψυχανάλυση είναι επιστήμη, αυτό δεν ισχύει και δεν είναι θέμα άποψης... Η ψυχιατρική κ η ψυχολογία είναι επιστήμες, αλλά η ψυχανάλυση είναι απλά μια μέθοδος ψυχοθεραπείας.

Εννοείται οτι δεν έκατσα να το μελετήσω για να δω επιχειρηματα γιατι δεν εχω καμια σχεση με το θεμα, αλλα αυτη η αμφισβήτιση δίνει μια πιο σφαιρική εικόνα για αυτα που λεει ο Μοντι.

Πάντως αν χρειαστείς ψυχολόγο ψάξ'το, μη σε ξαπλώσουν σε ντιβάνι και σε ρωτάνε για τα παιδικά σου χρόνια, ενώ θες απλά κάτι π.χ. συμβουλευτικό.