Σαν σήμερα στη λογοτεχνία
- Thread starter Κόρτο Μαλτέζε
- Start date
2 Φεβρουαρίου 1922 : πρώτη επίσημη κυκλοφορία του θρυλικού "Οδυσσέα"...
Σαν σήμερα γεννήθηκε η Δάφνη ντι Μωριέ, το 1907. Οι γονείς της ήταν ηθοποιοί και ο παππούς της συγγραφέας. Τα αγόρια της οικογένειας Λουέλιν Ντέιβις, που ήταν η βασική πηγή έμπνευσης του Πήτερ Παν, ήταν ξαδέρφια της. O πατέρας της ήταν ο πρώτος ηθοποιός που ερμήνευσε τον ρόλο του κ. Ντάρλινγκ και του Κάπτεν Χουκ.
Το πιο γνωστό της έργο είναι η Ρεβέκκα, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Χίτσκοκ.
Η ίδια αρνήθηκε την κατηγορία ότι βασίστηκε στο βραζιλιάνικο μυθιστόρημα, A Sucessora.
Ο Χίτσκοκ μετέφερε στον κινηματογράφο και την Ταβέρνα της Τζαμάικα αν και η συγκεκριμένη ταινία δεν είχε την λεπτή αίσθηση του τρόμου που εντόπιζε κανεις στην Ρεβέκκα. Ήταν μια ξεπέτα, πριν ο μετρ πάει στην Αμερική.
Το ίδιο βιβλίο έγινε σειρά πριν από μερικά χρόνια από το BBC σε μια πιο πιστή απόδοση του βιβλίου
Πρόσφατα έγινε ταινία και το βιβλίο της, Ξαδέλφη Ραχήλ, με πρωταγωνίστρια την Ρέιτσελ Βάις
και υπάρχει και η παλιότερη εκδοχή με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Ολίβια ντε Χάβιλαντ (η οποία είναι η αδερφή της Τζοάν Φοντέην της πρωταγωνίστριας στην Ρεβέκκα)
Ίσως όμως το πιο γνωστό έργο της που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο είναι τα Πουλιά, πάλι από τον Χιτσκοκ, αν και η ταινία απλά επηρεάστηκε από το θέμα της ιστορίας και δεν αποτελεί πιστή απόδοση
Είναι κάπως δύσκολο να εντάξει κανείς το έργο της σε μια συγκεκριμένη κατηγορία. Τα βιβλία της, και ειδικά τα μυθιστορήματα, επικεντρώνονται σε πρωταγωνίστριες που ξαφνικά βρίσκονται στο άγριο τοπίο της Κορνουάλης και προσπαθούν να τιθασεύσουν τα πάθη τους. Και ενώ θυμίζει έντονα άρλεκιν μεε λίγο δόση από γκόθικ, κάπου στο βάθος της ιστορίας υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα που ξεφεύγει από τα επιφανειακά μελοδράματα. Και ασφαλώς τα βιβλία της κατά κύριο λόγο έχουν στοιχεία τρόμου χωρίς όμως να εστιάζουν στο υπερφυσικό ή στο σοκαριστικό.
Ίσως το πιο πολιτικό βιβλίο της είναι το Rule Britannia, όπου η Βρεταννία αποσχίστηκε από την Ευρώπη και ενώθηκε (πολιτικά) με τις Η.Π.Α. (και ναι θεωρείται προφητικό ύστερα από το Μπρέξιτ).
Το πιο γνωστό της έργο είναι η Ρεβέκκα, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Χίτσκοκ.
Η ίδια αρνήθηκε την κατηγορία ότι βασίστηκε στο βραζιλιάνικο μυθιστόρημα, A Sucessora.
Ο Χίτσκοκ μετέφερε στον κινηματογράφο και την Ταβέρνα της Τζαμάικα αν και η συγκεκριμένη ταινία δεν είχε την λεπτή αίσθηση του τρόμου που εντόπιζε κανεις στην Ρεβέκκα. Ήταν μια ξεπέτα, πριν ο μετρ πάει στην Αμερική.
Το ίδιο βιβλίο έγινε σειρά πριν από μερικά χρόνια από το BBC σε μια πιο πιστή απόδοση του βιβλίου
Πρόσφατα έγινε ταινία και το βιβλίο της, Ξαδέλφη Ραχήλ, με πρωταγωνίστρια την Ρέιτσελ Βάις
και υπάρχει και η παλιότερη εκδοχή με τον Ρίτσαρντ Μπάρτον και την Ολίβια ντε Χάβιλαντ (η οποία είναι η αδερφή της Τζοάν Φοντέην της πρωταγωνίστριας στην Ρεβέκκα)
Ίσως όμως το πιο γνωστό έργο της που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο είναι τα Πουλιά, πάλι από τον Χιτσκοκ, αν και η ταινία απλά επηρεάστηκε από το θέμα της ιστορίας και δεν αποτελεί πιστή απόδοση
Είναι κάπως δύσκολο να εντάξει κανείς το έργο της σε μια συγκεκριμένη κατηγορία. Τα βιβλία της, και ειδικά τα μυθιστορήματα, επικεντρώνονται σε πρωταγωνίστριες που ξαφνικά βρίσκονται στο άγριο τοπίο της Κορνουάλης και προσπαθούν να τιθασεύσουν τα πάθη τους. Και ενώ θυμίζει έντονα άρλεκιν μεε λίγο δόση από γκόθικ, κάπου στο βάθος της ιστορίας υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα που ξεφεύγει από τα επιφανειακά μελοδράματα. Και ασφαλώς τα βιβλία της κατά κύριο λόγο έχουν στοιχεία τρόμου χωρίς όμως να εστιάζουν στο υπερφυσικό ή στο σοκαριστικό.
Ίσως το πιο πολιτικό βιβλίο της είναι το Rule Britannia, όπου η Βρεταννία αποσχίστηκε από την Ευρώπη και ενώθηκε (πολιτικά) με τις Η.Π.Α. (και ναι θεωρείται προφητικό ύστερα από το Μπρέξιτ).
Σαν σήμερα, το 1890 γεννήθηκε στο Ρόουντ Άιλαντ ο Χ. Φ. Λάβκραφτ. Πρόκειται για έναν από τους πιο ιδιαίτερους συγγραφείς τρόμου.
Οι ιστορίες που έγραψε εκτυλλίσσονται στην Βόρειοανατολική ακτή των Η.Π.Α. ενώ αρκετές πραγματικές τοποθεσίες υπήρξαν πηγή έμπνευσης για τις πόλεις και τα χωριά όπου διαδραματίζονται οι ιστορίες του.
Το ύφος γραφής του ήταν αρκετά ξεχωριστό και ως αποτέλεσμα αρκετοι σύγχρονοι δημιουργοί δεν τον μιμούνται απλά αλλά συνεχίζουν με τον δικό τους τρόπου τις ιστορίες του.
Κοινό στοιχείο στις περισσότερες ιστορίες είναι η προσπάθεια του ανθρώπου, συνήθως διαννοούμενος ή επιστήμονας, να λύσει τα μυστήρια του θανάτου ή να αποκτήσει υπερφυσική δύναμη με τραγικό πάντα αποτέλεσμα.
Στις περισσότερες ιστορίες του, γίνεται μνεία σε ένα βιβλίο (φανταστικό) το Νεκρονόμικον, το οποίο έγραψε τον μεσαίωνα ένας τρελός Άραβας. Πρόεκειται για ένα μυστηριώδες βιβλίο, τα περιεχόμενα του οποίου ποτέ δεν αναφέρονται με ακρίβεια αλλά συνήθως αφορά καταχθόνιες, προκατακλυσμιαίες οντότητες, που η παρουσία τους είναι ικανή να τρελάνει τους ανθρώπους.
Η πιο χαρακτηριστική μορφή είναι ο Κθούλου, ένα χθόνιο ον, το οποίο κοιμάται και ονειρεύεται στην πόλη R'lyeh στον βυθό του Ειρηνικού. Πρόκειται για ένα απόκοσμο μέρος, όπου η γεωμετρία των κτηρίων είναι λάθος (μη-ευκλείδεια).
Γράφοντας σε μια εποχή όπου η τεχνολογία ολοένα επηρέαζε την ζωή των ανθρώπων και παράλληλα σημειώνονταν αρκετές κοινωνικές ανακατατάξεις. ο Λάβκραφτ έγραφε με υποτιμητικό τρόπο για τους μη αγγλοσάξωνες μετανάστες που έφταναν στις Η.Π.Α. ενώ οι γυναίκες στις ιστορίες του είναι απούσες εκτός κι αν χρειάζεται να περιγράψει σιχαμερές γριές ή μητέρες τεράτων.
Παρ'ολα αυτά, η επιρροή του είναι αδιαμφισβήτητη.
Οι Μετάλλικα έχουν γράψει ένα τραγούδι για τον Κθούλου, ο Στήφεν Κινγκ έχει χρησιμοποιήσει τις φανταστικές οντότητε του Λαβκραφτ, όπως τον Γιογκ Σόθοθ στις ιστορίες του, η φυλακή Άρκαμ στις ιστορίες του Μπάτμαν πήρε την ονομασία της από την ομώνυμη πόλη, τα λόγια του Οίκου Γκρέυτζοϋ στο Τραγούδι τηε Φωτιάς και του Πάγου βασίζονται στους ψαλμούς για τον Κθούλου, ο Λάβκραφτ εμφανίστηκε ως χαρακτήρας στην σειρά Supernatural, έχει κυκλοφορήσει μια ανθολογία ιστοριών όπου ο Σέρλοκ Χολμς αντιμετωπίζει τα δαιμονικά όντα του Λαβκραφτ (η ιστορία του Νηλ Γκέιμαν βραβεύτηκε) και πρόσφατα ο Άλαν Μουρ έγραψε μια ιστορία όπου ένας ομοφυλόφιλος, Εβραίος, δημοσιογράφος γίνεται η αφορμή για να γράψει ο Λαβκραφτ τις ιστορίες του.
Οι ιστορίες που έγραψε εκτυλλίσσονται στην Βόρειοανατολική ακτή των Η.Π.Α. ενώ αρκετές πραγματικές τοποθεσίες υπήρξαν πηγή έμπνευσης για τις πόλεις και τα χωριά όπου διαδραματίζονται οι ιστορίες του.
Το ύφος γραφής του ήταν αρκετά ξεχωριστό και ως αποτέλεσμα αρκετοι σύγχρονοι δημιουργοί δεν τον μιμούνται απλά αλλά συνεχίζουν με τον δικό τους τρόπου τις ιστορίες του.
Κοινό στοιχείο στις περισσότερες ιστορίες είναι η προσπάθεια του ανθρώπου, συνήθως διαννοούμενος ή επιστήμονας, να λύσει τα μυστήρια του θανάτου ή να αποκτήσει υπερφυσική δύναμη με τραγικό πάντα αποτέλεσμα.
Στις περισσότερες ιστορίες του, γίνεται μνεία σε ένα βιβλίο (φανταστικό) το Νεκρονόμικον, το οποίο έγραψε τον μεσαίωνα ένας τρελός Άραβας. Πρόεκειται για ένα μυστηριώδες βιβλίο, τα περιεχόμενα του οποίου ποτέ δεν αναφέρονται με ακρίβεια αλλά συνήθως αφορά καταχθόνιες, προκατακλυσμιαίες οντότητες, που η παρουσία τους είναι ικανή να τρελάνει τους ανθρώπους.
Η πιο χαρακτηριστική μορφή είναι ο Κθούλου, ένα χθόνιο ον, το οποίο κοιμάται και ονειρεύεται στην πόλη R'lyeh στον βυθό του Ειρηνικού. Πρόκειται για ένα απόκοσμο μέρος, όπου η γεωμετρία των κτηρίων είναι λάθος (μη-ευκλείδεια).
Γράφοντας σε μια εποχή όπου η τεχνολογία ολοένα επηρέαζε την ζωή των ανθρώπων και παράλληλα σημειώνονταν αρκετές κοινωνικές ανακατατάξεις. ο Λάβκραφτ έγραφε με υποτιμητικό τρόπο για τους μη αγγλοσάξωνες μετανάστες που έφταναν στις Η.Π.Α. ενώ οι γυναίκες στις ιστορίες του είναι απούσες εκτός κι αν χρειάζεται να περιγράψει σιχαμερές γριές ή μητέρες τεράτων.
Παρ'ολα αυτά, η επιρροή του είναι αδιαμφισβήτητη.
Οι Μετάλλικα έχουν γράψει ένα τραγούδι για τον Κθούλου, ο Στήφεν Κινγκ έχει χρησιμοποιήσει τις φανταστικές οντότητε του Λαβκραφτ, όπως τον Γιογκ Σόθοθ στις ιστορίες του, η φυλακή Άρκαμ στις ιστορίες του Μπάτμαν πήρε την ονομασία της από την ομώνυμη πόλη, τα λόγια του Οίκου Γκρέυτζοϋ στο Τραγούδι τηε Φωτιάς και του Πάγου βασίζονται στους ψαλμούς για τον Κθούλου, ο Λάβκραφτ εμφανίστηκε ως χαρακτήρας στην σειρά Supernatural, έχει κυκλοφορήσει μια ανθολογία ιστοριών όπου ο Σέρλοκ Χολμς αντιμετωπίζει τα δαιμονικά όντα του Λαβκραφτ (η ιστορία του Νηλ Γκέιμαν βραβεύτηκε) και πρόσφατα ο Άλαν Μουρ έγραψε μια ιστορία όπου ένας ομοφυλόφιλος, Εβραίος, δημοσιογράφος γίνεται η αφορμή για να γράψει ο Λαβκραφτ τις ιστορίες του.
Σαν σήμερα πέθανε πριν από επτά χρόνια ο σπουδαίος συγγραφέας και αγωνιστής, Χρόνης Μίσσιος (1930-2012). Συγγραφεας μεταξυ άλλων του αυτοβιογραφικου "Καλα, εσύ σκοτωθηκες νωρις", απο τα πιο συγκλονιστικά κείμενα που έχουν γραφτεί.
Σαν σήμερα πέθανε ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμερική και είναι γνωστός για τις ιστορίες τρόμου και μυστηρίου που έγραφε.
Ο θάνατος του όμως παραμένει μυστήριο.
3 Οκτωβρίου του 1849 ένας κάτοικος της Βαλτιμόρης βρήκε ένα άντρα με σκισμένα ρούχα και σε άσχημη κατάσταση στον δρόμο. Αναγνώρισε τον ποιητή Πόε και τον ρώτησε εαν θέλει βοήθεια. Ο Πόε του ζήτησε να στείλει ένα γράμμα σε ένα φίλο του εκδότη.
Την τελευταία φορά που είχαν δει γνωστοί του τον Πόε ήταν τον Σεπτέμβριο όταν ξεκίνησε να πάει στη Φιλαδέλφεια. Ποτέ δεν έφτασε εκεί. Πέρασε τις τελευταίες μέρες της ζωής του σε παραλήρημα ανήμπορος να εξηγήσει το πως βρέθηκε στην Βαλτιμόρη, από όπου ξεκίνησε η λογοτεχνική του καριέρα.
Σύμφωνα με τους γιατρούς του, ο Πόε αναζητούσε κάποιον Ρέινολντς, η ταυτότητα του οποίου παραμένει μυστήριο.
Σύμφωνα με θεωρίες, ο Πόε έπεσε θύμα ληστείας, ή τον απήγαγαν και τον υποχρέωσαν να ψηφίσει τον ίδιο υποψήφιο πολλές φορές ή πέθανε από υπερβολίκη χρήση αλκοόλ, ή δηλητηριάστηκε ή ακόμα τον έδειραν τα αδέρφια της αρραβωνιαστικιάς του.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμερική και είναι γνωστός για τις ιστορίες τρόμου και μυστηρίου που έγραφε.
Ο θάνατος του όμως παραμένει μυστήριο.
3 Οκτωβρίου του 1849 ένας κάτοικος της Βαλτιμόρης βρήκε ένα άντρα με σκισμένα ρούχα και σε άσχημη κατάσταση στον δρόμο. Αναγνώρισε τον ποιητή Πόε και τον ρώτησε εαν θέλει βοήθεια. Ο Πόε του ζήτησε να στείλει ένα γράμμα σε ένα φίλο του εκδότη.
Την τελευταία φορά που είχαν δει γνωστοί του τον Πόε ήταν τον Σεπτέμβριο όταν ξεκίνησε να πάει στη Φιλαδέλφεια. Ποτέ δεν έφτασε εκεί. Πέρασε τις τελευταίες μέρες της ζωής του σε παραλήρημα ανήμπορος να εξηγήσει το πως βρέθηκε στην Βαλτιμόρη, από όπου ξεκίνησε η λογοτεχνική του καριέρα.
Σύμφωνα με τους γιατρούς του, ο Πόε αναζητούσε κάποιον Ρέινολντς, η ταυτότητα του οποίου παραμένει μυστήριο.
Σύμφωνα με θεωρίες, ο Πόε έπεσε θύμα ληστείας, ή τον απήγαγαν και τον υποχρέωσαν να ψηφίσει τον ίδιο υποψήφιο πολλές φορές ή πέθανε από υπερβολίκη χρήση αλκοόλ, ή δηλητηριάστηκε ή ακόμα τον έδειραν τα αδέρφια της αρραβωνιαστικιάς του.
@Φαροφύλακας
Λοιπόν σχετικά με αυτό, ο όρος στα αγγλικά είναι cooping.
Βασικά αυτό που συνέβαινε είναι ότι απλούς ανθρώπους τους αρπάζαν από τον δρόμο για λογαριασμό υποψήφιων. Μετά τους κρατάγανε κάπου κλειδαμπαρωμένους εξού και το cooping. Στην συνέχεια τους ποτίζανε αλκοόλ με την απειλή ξυλοδαρμού. Μετά τους μεταμφιέζανε και πηγαίνανε να ψηφίσουν πολλαπλές φορές τον ίδιο υποψήφιο. Πολύ θλιβερό τέλος...
Λοιπόν σχετικά με αυτό, ο όρος στα αγγλικά είναι cooping.
Βασικά αυτό που συνέβαινε είναι ότι απλούς ανθρώπους τους αρπάζαν από τον δρόμο για λογαριασμό υποψήφιων. Μετά τους κρατάγανε κάπου κλειδαμπαρωμένους εξού και το cooping. Στην συνέχεια τους ποτίζανε αλκοόλ με την απειλή ξυλοδαρμού. Μετά τους μεταμφιέζανε και πηγαίνανε να ψηφίσουν πολλαπλές φορές τον ίδιο υποψήφιο. Πολύ θλιβερό τέλος...
Σαν σήμερα 16 Δεκεμβρίου το 1974 πεθαίνει ο λογοτέχνης και ποιητής Κώστας Βάρναλης σε ηλικία 90 ετών.
Σήμερα πέθανε ο γνωστός Έλληνας λογοτέχνης Βασίλης Αλεξάκης (στα 77 του).
Ψάχνοντας τα σχετικά δημοσιεύματα σε 5 διαφορετικά ελληνικά ειδησεογραφικά διαπίσωσα το εξής:
όλα έχουν την είδηση του θανάτου ενός τύπου Σέλντον Άντελσον ιδιοκτήτη καζίνο και φανατικού τραμπιστή.
Μόλις ένα αναφέρει την απώλεια του Αλεξάκη. (Δεν θα πω ποια κοίταξα, αλλά είναι από τα πιο μεγάλα και δημοφιλή sites)
Τι σημαίνει αυτό;
Ψάχνοντας τα σχετικά δημοσιεύματα σε 5 διαφορετικά ελληνικά ειδησεογραφικά διαπίσωσα το εξής:
όλα έχουν την είδηση του θανάτου ενός τύπου Σέλντον Άντελσον ιδιοκτήτη καζίνο και φανατικού τραμπιστή.
Μόλις ένα αναφέρει την απώλεια του Αλεξάκη. (Δεν θα πω ποια κοίταξα, αλλά είναι από τα πιο μεγάλα και δημοφιλή sites)
Τι σημαίνει αυτό;
Χθες είδα κι εγώ αρκετές ειδήσεις για τον θάνατό του και άλλες 1-2 σήμερα για την ανάρτηση του γιου του. Όπως και να το κάνουμε, δεν ήταν κάποιος celebrity για να το αρμέξουν το θέμα, πάλι καλά που ασχολήθηκαν και κάποιοι να λες.
(Αν και, για να είμαι ειλικρινής, οι περισσότερες από τις αναρτήσεις που είδα χθες ήταν από σελίδες σχετικές με τη λογοτεχνία)
(Αν και, για να είμαι ειλικρινής, οι περισσότερες από τις αναρτήσεις που είδα χθες ήταν από σελίδες σχετικές με τη λογοτεχνία)
Σαν σήμερα πέθανε ο Ντίκενς. Μια μέρα πριν έπαθε εγκεφαλικό και η ερωμένη του τον πήγε στο σπίτι του, ώστε να μείνει κρυφή η σχέση τους. Δεν πρόλαβε ποτέ να ολοκληρώσει το τελευταίο του βιβλίο, το Μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ. Παρεπιμπτόντως ο Νταν Σίμμονς έχει γράψει ένα βιβλίο για τις τελευταίες μέρες του Ντίκενς, από την οπτική του φίλου Γουίλκυ Κόλλινς.
Αποφράδα ημέρα! 