Σελιδοδείκτης, ο καλύτερος... φίλος τού βιβλίου!

Πώς σημειώνεις πού βρίσκεσαι όταν διαβάζεις;


  • Total voters
    262

Φαροφύλακας

Απαρέμφατος Δροσουλίτης του πιο Μόρμυρου Φθόγγου
Προσωπικό λέσχης
Διότι όταν αφήνεις το βιβλίο στην άκρη, πρέπει να σημειώσεις κάπως πού βρίσκεσαι. Ένας τρόπος είναι το δίπλωμα τής γωνίας τής σελίδας που όμως, εδώ που τα λέμε, είναι και λίγο κακοποίηση τού βιβλίου. Έτσι ο σελιδοδείκτης, ευγενικός και ανώδυνος, είναι η αυτονόητη επιλογή των περισσοτέρων.

Έχω κι εγώ βέβαια μύριους από αυτούς τους κλασικούς σελιδοδείκτες -διαφημιστικοί για άλλα βιβλία ή βιβλιοπωλεία οι περισσότεροι- κι έτσι δεν ξέρω πώς γίνεται όταν χρειαστώ έναν να μην βρίσκω κι έτσι να στριμώχνω τελικά ανάμεσα στα φύλλα ό,τι χαρτάκι κατρακυλά εκεί γύρω μέσ' στην ακτίνα τού χεριού μου. Εισιτήρια, γραμματόσημα, κάρτες, ακόμα και φύλλα δέντρων αν τύχει να βρίσκομαι στο ύπαιθρο, γίνονται μια χαρά σελιδοδείκτες που, αργά και σταθερά, μετακινούνται προς τα πίσω μαζί με την αναγνωστική μου επίδοση.

Για λίγο καιρό ήταν πρώτα στις προτιμήσεις μου τα λαχεία (κρατικά/λαϊκά) που, αφού δεν κερδίσαν τίποτα, είπα να χρησιμέψουν πια σε κάτι, κι έπειτα μάλλον έχουν το πιο βολικό πάχος και μέγεθος. Έχουν όμως κάπως βαρετή θεματολογία και τελευταία προτιμώ να κόβω ενδιαφέρουσες φωτογραφίες από αυτά τα περιοδικά που προσφέρουν με την σέσουλα οι εφημερίδες.

Ακούω τις δικές σας προτιμήσεις. :)) Κι όποιος θελήσει ας βάλει εδώ και μια εικόνα του αγαπημένου του σελιδοδείκτη.

Προσθέτω και μια δημοσκόπηση που έχει πάντοτε την πλάκα της.
 

Λορένα

Πολεμίστρια του Φωτός
Ωραιο θεμα Φαροφύλακα :μπράβο:

Για σελιδοδεικτη, βαζω οτι τυχει :))))

Εχω εναν δυο απο βιβλιοπωλεια, αλλα οταν τους χρειαζομαι.. δεν τους βρισκω, οποτε : μπορει να βαλω ενα στυλο, ενα κομματακι χαρτι, αυτοκολλητα χαρτακια σημειωσεων ή και συνδετηρα αλλα μεσα στο βιβλιο, οχι να το τοποθετησω πανω στην σελιδα (δεν θελω να αφησει αποτυπωμα στην σελιδα :μαναι:)
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Όταν αγοράζω βιβλία κρατάω τους σελιδοδείκτες που δίνουν μαζί ή μπορεί να πάρω κάποιον που μου αρέσει και τους έχω σε ένα συρτάρι για άμεση χρήση! Αν κάποια στιγμή δεν έχω, μαρκάρω την σελίδα με το εξώφυλλο (αν είναι διπλό) ή με ένα στυλό που πάντα έχω μαζί μου, συνήθως για να υπογραμμίζω φράσεις από αυτά που διαβάζω. :)
 
Last edited:
Εγώ έχω ένα 'περίεργο' τρόπο όταν διαβάζω βιβλία να κρατάω την σελίδα που είχα μείνει...Προσπαθώ να διαβάζω από υπο-κεφάλαιο σε υπο-κεφάλαιο το βιβλίο για δυο λόγους..Πρώτον για να ολοκληρώνεται ένα νόημα και να μην αφήνω την νοηματική εξέλιξη του κειμένου όπου να ναι και δεύτερον γιατί οι σελιδοδείχτες δεν με βολεύουν...Την μια δεν τουσ βρίσκω την άλλη χαλάνε λίγο τις σελίδες του βιβλίου, οπότε θυμάμαι και περίπου την σελίδα αλλά και το κεφάλαιο οπότε το βρίσκω έτσι...!
 
Εχω συλλογή ολάκερη από σελιδοδείκτες, πάνω από 200! Κάποιοι είναι πολύ όμορφοι όπως αυτοί των εκδόσεων Άγρα που μοιάζουν με τον παραπάνω, ενώ άλλοι είναι ακόμα και με βιβλία μαγειρικής ή βιβλία που δε μου τραβούν καν το ενδιαφέρον :χαχα: Αλλά τους κρατάω παρόλαυτά. Ο πρώτος στη συλλογή πάντως είναι του ΕΚΕΒΙ, από το 1995.Τότε ήμουν μόλις 6 και ειχα γράψει το ονομά μου με ξυλομπογιές :)
 
έχω ένα κουτί γεμάτο σελιδοδείκτες,όχι τόσο πολλούς χάρτινους όσο μεταλλικούς,
ξύλινους,υφασμάτινους. κάποιες φορές όταν το κουτί είναι μακριά χρησιμοποιώ χρτοπετσέτες:ντροπή:,κάρτες,μολύβια ακόμα και φωτογραφίες!
 
Χρησιμοποιώ πάντα ένα μολύβι, το οποίο το χρησιμοποιώ και κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης για να σημειώνω.

Όταν για κάποιο λόγο, σπάνια βέβαια, δεν έχω πρόχειρο μολύβι χρησιμοποιώ τα πλαϊνά αυτιά του βιβλίου. 'Οταν βρίσκομαι ως τη μέση του μέση του βιβλίου το μπροστινό αυτί και όταν έχω ξεπεράσει τη μέση, το πίσω αυτί.
 
Δεν χρειαζομαι σελιδοδεικτη γιατι πριν κλεισω το βιβλιο κοιταζω τον αριθμο της σελιδας που εχω μεινει.Γενικα δεν τα παω καλα να θυμαμαι αριθμους αλλα για εναν περιεργο λογο δεν ξεχναω ποτε τον αριθμο της σελιδας που εμεινα. Τωρα αν θελω να το αφησω για μια στιγμη και να μην κλεισει ή το αφηνω αναποδα ανοιχτο, ή βαζω ο,τιδηποτε αναμεσα πχ ενα τσιγαρο, τον αναπτηρα, το σταχτοδοχειο(!)
Επισης θυμαμαι απο μια παλια εκπομπη (αρτ ατακ) πως να φτιαχνεις αστειους σελιδοδεικτες με λωριδα χαρτιου και μαρκαδορους. Εχω κανει πολλους που...μοιρασα. Αργοτερα αν ειναι θα βγαλω φωτογραφια αυτους που μου εμειναν να σας τους δειξω:)))
 
Σελιδοδείκτης ως βασικό εργαλείο για να θυμάμαι τη σελίδα του βιβλίου που διαβάζω...δεν έχω πολλούς αλλά μου αρκούν. Άλλες φορές θα πιάσω ένα τσιγαρόχαρτο, ένα χαρτί σημειωματαρίου, μια χαρτοπετσέτα και θα τα ζωγραφίσω. Ορίστε λοιπόν σελιδοδείκτης σε περίπτωση που δεν βρίσκω εκείνους με το πρόσωπο του Κάφκα...:ωραίος:
 
Last edited:
Όταν για κάποιο λόγο, σπάνια βέβαια, δεν έχω πρόχειρο μολύβι χρησιμοποιώ τα πλαϊνά αυτιά του βιβλίου. 'Οταν βρίσκομαι ως τη μέση του μέση του βιβλίου το μπροστινό αυτί και όταν έχω ξεπεράσει τη μέση, το πίσω αυτί.
Δεν χρησιμοποιω μολύβι αλλά κάνω αυτό που λές με τα αυτιά συνήθως. Δεν με ενοχλέι και το εδεχόμενο να μη σημειώσω με κανέναν τρόπο τη σελίδα που είχα μείνει μιας και τη βρίσκω ούτως η άλλως εύκολα. Κάνω συλλογη από σελιδοδείκτες βέβαια, έχω πάρα πολλους μέσα σε ένα κουτί γιατί μου αρέσουν ιδιαίτερα. Αλλά σπάνια χρησιμοποιω κάποιον. Δεν εμπνέομαι. ;)
 
Αγόρασα από τον Ιανό υπέροχους σελιδοδείκτες με ασπρόμαυρα πορτραίτα συγγραφέων. Προσωπικά διάλεξα να πάρω με τον Wilde, τον Φιοντορ και τον Καβάφη. Είχε αν θυμάμαι καλά με τον Σαίξπηρ, τον Προύστ, τον Πόε και τον Ρεμπώ.
 

Πεταλούδα

Θαλασσογέννητη Ελπίδα των Ηλιόμορφων Ονείρων
Όταν πήρα το βιβλίο "Σφήκα σε ψάθινο καπέλο" της Αγκάθα Κρίστι για την συνανάγνωση, μου έδωσαν και έναν σελιδοδείκτη με την προσωπογραφία της. Μια Αγκάθα με ονειροπόλο βλέμμα, μια υποψία χαμόγελου και το πρόσωπο να ακουμπάει στην κλειστή παλάμη της. Σε αρκετά κεφάλαια που διάβαζα την κοίταζα και αναρωτιόμουν που να ταξιδεύει η σκέψη της, τι εγκληματικές ενέργειες σκέφτεται για να "ταλαιπωρεί" τους αναγνώστες της :χαχα:
 
Ψήφισα το χάρτινο σελιδοδείκτη, γιατί τον χρησιμοποιώ στα βιβλία που θέλω να ξαναδιαβάσω και αυτά είναι τα περισσότερα. Συχνά σε βιβλία τσέπης, στις διακοπές, τσακίζω λίγο τη σελίδα. Σε ολιγόλεπτες (προβλέψιμες) παύσεις, αναποδογυρίζω το βιβλίο (συνήθως στο κρεβάτι).

Εγώ έχω ένα 'περίεργο' τρόπο όταν διαβάζω βιβλία να κρατάω την σελίδα που είχα μείνει... Προσπαθώ να διαβάζω από υπο-κεφάλαιο σε υπο-κεφάλαιο το βιβλίο για δυο λόγους: Πρώτον για να ολοκληρώνεται ένα νόημα και να μην αφήνω την νοηματική εξέλιξη του κειμένου όπου να ναι και δεύτερον γιατί οι σελιδοδείχτες δεν με βολεύουν. Την μια δεν τους βρίσκω την άλλη χαλάνε λίγο τις σελίδες του βιβλίου, οπότε θυμάμαι και περίπου την σελίδα αλλά και το κεφάλαιο οπότε το βρίσκω έτσι...!
Δε θα τον χαρακτήριζα καθόλου "περίεργο". Είναι μια από τις επιλογές που επιδιώκω κι εγώ, όταν το βιβλίο είναι χωρισμένο σε ενότητες που βοηθούν. Εξάλλου όταν δεν αποχωρίζεσαι για πολύ το ίδιο βιβλίο, θυμάσαι και πού έμεινες. Ακόμα, συχνά το (χαρτόδετο κυρίως) βιβλίο ανοίγει "μόνο του" εκεί που το άφησες, ιδίως όταν κοντεύεις να τελειώσεις τη δεξιά σελίδα.
 
Απειροι σελιδοδείκτες, αγορασμένοι σε ανύποπτο χρόνο, περιμένουν σε συρτάρια να χρησιμοποιηθούν. Συνήθως τους υποκαθιστώ με άλλο χάρτινο αντικείμενο, τελευταία με τις αποδείξεις, που όλα τα βιβλιοπωλεία πλέον δίνουν. Αλλο προσφιλές υποκατάστατο είναι τα διάφορα εισιτήρια των μέσω μεταφοράς (διότι δεν διανοούμαι να μετακινηθώ άνευ αναγνωστικού υλικού), ιδανικά τα αεροπορικά boarding-passes, έχουν τέλειο μέγεθος και ποιότητα χαρτιού. Στην έσχατη των περιπτώσεων, ανασύρω από την τσάντα μου μία επαγγελματική μου κάρτα.
 
Χρησιμοποιώ κάτι που δεν θα μου χαλάσει τις σελίδες, και συνήθως είναι ό,τι βρεθεί εύκαιρο. Για παράδειγμα, στα τελευταία βιβλία που διάβασα χρησιμοποίησα μια διαφημιστική κάρτα από κομμωτήριο και απόδειξη από το σούπερ μάρκετ :) Το τελευταίο δεν μπορώ να πω πως βόλεψε και ιδιαίτερα λόγω του ανύπαρκτου πάχους, με αποτέλεσμα να την ψάχνω την επιθυμητή σελίδα...!
 
Σχεδόν πάντα χρησιμοποιώ κάποιου είδους εισιτήριο...
Μάλλον γιατί διαβάζω πάντα περισσότερο όταν ταξιδεύω ;-)
 
Top