Τα ονόματά μας και η ετυμολογία τους.

[Ρεγινόρα]

Μετά από μια συζήτηση στο ομιλητήριο που αφορούσε γεννήσεις, πεθερές και ονόματα ( ) σκέφτηκα πως θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να γράφαμε εδώ, τί σημαίνουν τα ονόματά μας και ποιά η ιστορία τους.

Κυκλοφορούν πολλά ταμπελάκια, σε τουριστικές κυρίως περιοχές, με τις ετυμολογίες των ονομάτων. Εσείς έχετε βρεί τί σημαίνει το όνομά σας και ποιά η ιστορία του;

 

[Διας]

Κωνσταντίνος είναι από το λατινικό consto που σημαίνει σταθερός. Ψάχνω link!

 

[Πολυξενη]

Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη

Σύμφωνα με ένα μύθο, την ερωτεύτηκε ο Αχιλλέας. Το φάντασμά του εμφανίστηκε στους επιζώντες του πολέμου, ζητώντας να θυσιαστεί η Πολυξένη (πράγμα που μας δείχνει πως η πολύ φιλόξενη καρδιά φέρνει καμιά φορά φασαρίες). Το έκανε ο ίδιος ο γιος του, ο Νεοπτόλεμος, σκοτώνοντάς την πάνω από τον τάφο του Αχιλλέα. Σε έναν άλλο μύθο, η Πολυξένη αυτοκτονεί πάνω από τον τάφο του ήρωα.
Ο μύθος της Πολυξένης περιγράφεται στις τραγωδίες του Ευριπίδη Εκάβη και Τρωάδες. O Σοφοκλής έγραψε την τραγωδία «Πολυξένη» η οποία δεν σώζεται.

 

[Μαργαριτα]

Το δικό μου όνομα είναι Ιφιγένεια. Αρχαίο όνομα που σημαίνει ίφι - ισχυρό + γένεια - γένος = ισχυρό γένος. (αυτά θυμάμαι μου τα είχε πει η φιλόλογος στο γυμνάσιο αν κάτι λέω λάθος διορθώστε με )
Στην ελληνική μυθολογία η Ιφιγένεια ήταν μία από τις κόρες του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας, γνωστή κυρίως από τη θυσία της στην Αυλίδα.
Πολύ ωραίο θέμα Ρεγινόρα

 

[Ρεγινόρα]

Κωνσταντίνος είναι από το λατινικό consto που σημαίνει σταθερός. Ψάχνω link!

Απλά να πω πως το επίθετο είναι constans -antis που σημαίνει: σταθερός, βέβαιος/ όμοιος, σύμφωνος/ ευσταθής, καρτερικός

;)

 

[Διας]

Ρεγινόρα, έτσι το θυμάμαι από μια κούπα που έχω στο γραφείο μου! μόλις πάω σπίτι θα σου πω ακριβώς!! (πιάνει για έγκυρη πηγή η κούπα ε; )

 

[Φένια]

Λέγομαι Φωτεινή. Δεν γνωρίζω σχεδόν τίποτε σχετικά με το όνομά μου, παρά μόνον ότι θεωρείται πολύ ισχυρό κατά τους ονοματολόγους- αριθμολόγους (και άλλους παραψυχολόγους), διότι διαθέτει τα "δυνατά" γράμματα -η και -ω.

 

[Αμοντιλιάδο]

Με λένε Χρήστο ( και είμαι καλά ). Φαντάζομαι ότι προέρχεται από το "Χριστός" και καθόλου δεν μου αρέσει σαν όνομα, παρόλο που στον περίγυρό μου είναι αρκετά αρεστό. Λατρεύω τα αρχαιοελληνικά ονόματα, θα ήθελα πολύ να λέγομαι "Αλέξανδρος" ή "Αχιλλέας" και όλα τα σχετικά, όχι λόγω θαυμασμού στην αρχαιότητα, απλώς επειδή μου φαίνονται πάρα πολύ όμορφα.

 

[Ρεγινόρα]

Λέγομαι Φωτεινή. Δεν γνωρίζω σχεδόν τίποτε σχετικά με το όνομά μου, παρά μόνον ότι θεωρείται πολύ ισχυρό κατά τους ονοματολόγους- αριθμολόγους (και άλλους παραψυχολόγους), διότι διαθέτει τα "δυνατά" γράμματα -η και -ω.

Το Φωτεινή προέρχεται φυσικά από το αρχαιοελληνικό φως και σημαίνει αυτήν που λάμπει, που φωτίζει, που ξεχωρίζει ή υπερέχει.

 

[Χρυσηίδα]

Ομοίως με τη Φένια, δεν έχω ψάξει τα του ονόματός μου, αφενός γιατί δε με συγκινεί ιδιαίτερα η ετυμολογία και δεύτερον γιατί το όνομά μου μού τη δίνει ώρες- ώρες. Καταρχάς το είχα πάρει με εντελώς στραβό μάτι σαν μαθήτρια δημοτικού. Πάντα μα πάντα, όταν έλεγα πως με λένε Χρύσα, με ρωτούσαν "Χρύσα από πού; Από το Χρυσούλα, από το Χριστίνα, από το Χρυσή;". Εγώ, πάντως, Χρύσα βαφτίστηκα αλλά το περίεργο είναι ότι πήρα αυτό το όνομα από τη γιαγιά που στην ταυτότητα αναγραφόταν Χρυσαφία και τη φώναζαν Χρυσάφω. Τέλος πάντων, τα τελευταία χρόνια έχω πάψει να ακούω την ερώτηση "από πού βγαίνει το Χρύσα", οπότε φαντάζομαι ότι κι άλλος κόσμος βαφτίζεται έτσι.

Όσο για την ετυμολογία του, η ορθογραφία του με παραπέμπει στον χρυσό, αλλά αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι γιορτάζω τα Χριστούγεννα; Και δεν το αποφάσισα εγώ αυτό, το λένε όλα τα εορτολόγια.

Με λίγα λόγια, ποτέ δε μου άρεσε ιδιαίτερα το όνομά μου (παιδικό τραύμα που μου δημιούργησαν οι δάσκαλοι) και επίσης δε μου αρέσει ο ήχος του. Αυτό το -σ- μες στη μέση...

Ουφ, τα είπα και ησύχασα

 

[Ρεγινόρα]

Χρυσηϊς (<χρυσός): η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.

είναι υπέροχο όνομα!

 

[Αμοντιλιάδο]

Χρυσηϊς (<χρυσός): η πολύτιμη, η χρυσαφένεια.

είναι υπέροχο όνομα!

Πράγματι, κι εμένα μου αρέσει πολύ!

 

[Ρίο]

Έκτωρ: αυτός που κρατάει κάτι γερά και σταθερά. Εκ του "έχω" ή του "έστωρ" (τμήμα της άγκυρας). Γιος του Πριάμου, τον έφαγε ο Αχιλλέας στη διάσημη μονομαχία. Φημολογείται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν: "καταραμένε Πάρη, άλλος πηδάει, άλλος πληρώνει."
Αλέξανδρος: αυτός που προστατεύει (από) τους άνδρες (γνωστός και ως γκομενοφύλακας, που λέει η αδερφή μου). Εκ των "αλέξω" και "ανήρ". Γιος του Φιλίππου Β' και της Ολυμπιάδος, διάσημος ναρκισσιστής, μεγαλομανής και σφαγέας. Α, ναι, και στρατηλάτης και κατακτητής μεγάλου μέρους του τότε γνωστού κόσμου. Σίγουρα ακούστηκαν στεναγμοί ανακούφισης όταν πέθανε, οπότε δεν ακούστηκαν καλά τα τελευταία του λόγια. Μυθικά θαλάσσια πλάσματα ανέλαβαν τη διάδοση του θρύλου του.

 

[Αντέρωτας]

Επιτρεψτε μου να κανω καποιες παρεμβασεις, φυσικα ανοιχτες σε οποιαδηποτε διορθωση :Ρ

Κωνσταντίνος βγαίνει από το κώνστανς (θεμα κώνσταντ-) που σημαινει σταθερος στα λατινικα. Από κει και Αγγλ. constant που σημαίνει "μόνιμος". Οι καταληξεις -ιος και -ίνος μετατρεπουν τη λεξη σε ονομα, εξ ου και Κωνστάντιος, Κωνσταντίνος (πρβ. βάλενς "υγιής, δυνατός" > Βαλέντιος, Βαλεντίνος). Εντυπωση μου ειναι πως η καταληξη -ίνος ειναι καπως πιο υποκοριστική, δηλαδή σημαίνει κάτι σαν "Κωνσταντιούλης" ή "Σταθερούλης"

Απόστολος σημαίνει κάτι σαν απεσταλμένος, από το ρήμα αποστέλλω πρβ. αποστολή, δηλαδή όχι ακριβώς αγγελιοφόρος

Ο Χρήστος δεν ξέρω σε τί συνδέεται με το Χριστό, αν και γιορτάζουν 25 Δεκέμβρη. Χρηστός στα αρχαία είναι ο χρήσιμος και ενάρετος άνθρωπος.

 

[Χρυσηίδα]

(Εκτός θέματος: το επίθετό μου επίσης είναι ένας άλλος μεγάλος καημός. Δεν το ακούει ποτέ κανείς σωστά, αν πρέπει να το πω από το τηλέφωνο, εκεί μαθαίνουμε συλλαβισμό

Όσο για τον τόνο, άλλη μεγάλη ιστορία. Μου έχει τύχει να το βλέπει κάποιος γραμμένο με μικρά, τονισμένο σωστά και παρόλα αυτά να το τονίσει λάθος...)

Σόρι για την παρένθεση

 

[Μαργαριτα]

Όσο για τον τόνο, άλλη μεγάλη ιστορία. Μου έχει τύχει να το βλέπει κάποιος γραμμένο με μικρά, τονισμένο σωστά και παρόλα αυτά να το τονίσει λάθος...)

Μια απο τα ίδια Χρυς έχω το ίδιο θέμα με το επίθετο πάντα το τονίζουν λάθος.

 

[Διας]

Λοιπόν η σούπερ ντούπερ κούπα γράφει

Κώστας
Όνομα λατινικής προέλευσης από το "consto" που σημαίνει σταθερός
Με σταθερές και αναλλοίωτες ιδέες, επιμονή, σιγουριά μα και ηρεμία, προσπαθείτε ακούραστα, με ακλόνητο πείσμα κάνοντας όσες θυσίες χρειαστεί για να εκπληρώσετε τα όμορφα όνειρα σας.

ΥΓ. Εμένα το όνειρο μου είναι να κάνω upload τον εγκέφαλο μου στο internet και να μαι συνέχεια online. Δεν είναι όμορφο;

 

[Αντέρωτας]

Κανει ενα μικρο λαθακι η κουπα σου. Κώνστω στα λατινικα ειναι το ρημα που θα πει "στεκομαι σταθερά" και όχι "σταθερός". Κώνστανς είναι η μετοχή, δηλαδή "στεκόμενος (σταθερά)"

(υγ. βαριεμαι να αλλαζω γλωσσα στο πληκτρολογιο και γραφω τα λατινικα σαν ελληνικα ;))

 

[Γλωσσολάγνος]

Με λένε Χρήστο ( και είμαι καλά ). Φαντάζομαι ότι προέρχεται από το "Χριστός" και καθόλου δεν μου αρέσει σαν όνομα, παρόλο που στον περίγυρό μου είναι αρκετά αρεστό. Λατρεύω τα αρχαιοελληνικά ονόματα, θα ήθελα πολύ να λέγομαι "Αλέξανδρος" ή "Αχιλλέας" και όλα τα σχετικά, όχι λόγω θαυμασμού στην αρχαιότητα, απλώς επειδή μου φαίνονται πάρα πολύ όμορφα.

Ο Καβάφης έχει γράψει ένα πολύ ενδιαφέρον αρθράκι όπου υπερασπίζεται την ορθογραφία με γιώτα, Χρίστος. Πράγμα με το οποίο συμφωνώ απολύτως (όπως και με ολόκληρο το περιεχόμενο του άρθρου).

 

[Αμοντιλιάδο]

Ο Καβάφης έχει γράψει ένα πολύ ενδιαφέρον αρθράκι όπου υπερασπίζεται την ορθογραφία με γιώτα, Χρίστος. Πράγμα με το οποίο συμφωνώ απολύτως (όπως και με ολόκληρο το περιεχόμενο του άρθρου).

Δεν πα' να 'ναι ό,τι θέλει, εγώ με "ι" δεν το γράφω με τίποτα!!