Τζίλιαν Φλιν (Gillian Flynn): "Σκοτεινός Τόπος"

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Αμνήμονα αυτό που έγραψες είναι σπόιλερ του "Κοριτσιού". Το έκρυψα με πλοκή. Εμένα πάντως και το Κορίτσι μ' άρεσε πάρα πολύ.
 
@Ίζι εγώ που είδα την ταινία και δεν ενθουσιάστηκα, λες να με τραβήξει περισσότερο το βιβλίο; Να το προτιμήσω; :χμ:
 

Ίζι

Κυρά των Σκιών
Νομίζω Βάγγυ ότι δεν θα σου αρέσει ούτε και το βιβλίο. Η ταινία ήταν αρκετά πιστή μεταφορά. Επίσης διάβασα πρόσφατα και το σύντομο The Grownup της Φλιν, που επίσης μου άρεσε. Τελικά μ' αρέσει πολύ η Φλιν.
 
Έχει όντως αυτό το... κάτι που τραβάει η Φλυν. Και εμένα μου αρέσει. ;) Όσο για το κορίτσι, θα το αφήσω ίσως για αργότερα γιατί μου αρέσει μεν η γραφή της αλλά ας μη μου πέσουν δύο δικά της μαζί και κυρίως βιβλίο που μάλλον δε θα το πολυχαρώ.
 
Είδα την ταινία τελικά και τη βρήκα αρκετά καλή, πιστή στο πνεύμα και τη δομή του βιβλίου (παρελθόν και παρόν εναλλάσσονται σκηνή-σκηνή). Έχω σοβαρές αντιρρήσεις για την επιλογή της Σαρλίζ Θερόν, όμως γενικά δεν μου φαίνεται και πολύ πειστική ηθοποιός. Πολύ όμορφη και θηλυκή βέβαια - καμία σχέση με τη Λίμπι δηλαδή, η οποία μου έφερνε απ' τις περιγραφές στο μυαλό μια φιγούρα τύπου Λίσμπεθ Σαλάντερ, χωρίς το πανκ στοιχείο.
Και εγώ μόλις είδα την ταινία. Δε θα πω πως ξετρελάθηκα, έλειπαν πολλές σκηνές/πρόσωπα/γεγονότα. Τέλοσπάντων, σχεδόν πάντα αυτό συμβαίνει με τις ταινίες που είναι βασισμένες σε βιβλία. Απλώς, το έχω πολύ πρόσφατα διαβασμένο και μου φάνηκε ελλιπές. Ωστόσο, οι σκηνές που έδειξε ήταν αρκετά πειστικές, πολλές εκ των οποίων με αυτούσια λόγια του βιβλίου. Αλλά, οι ηθοποιοί καμία σχέση!! Η Θερόν, πέρασε και δεν ακούμπησε. Ο Τρέι ούτε στο ελάχιστο δεν το φανταζόμουν έτσι, η Ντιόντρα λιγότερα σκύλα απ' όσο όντως ήταν. Ο μόνος που μου φάνηκε ο πιο καλός στο ρόλο του και στο πως το φανταζόμουν ήταν ο Λάιλ. :ναι:
Πας περιπτώση, προτιμήστε το βιβλίο όσοι θέλετε να δείτε την ταινία, όχι ότι δεν αξίζει αλλά είναι "λίγη".
 
Last edited:
Κι αυτό το βιβλίο της Φλιν πολύ ωραίο. Βέβαια, το τέλος είναι κάπως αδύναμο
πολλές συμπτώσεις πέφτουν μέσα στην ίδια νύχτα!
κατά τα άλλα όμως είναι πολύ καλογραμμένο και πολύ αληθινοί ψυχολογικά οι χαρακτήρες. Η πρωταγωνίστρια είναι πιο αντιπαθητική απ' την πρωταγωνίστρια των αιχμηρών αντικειμένων, και τη χειρίζεται πολύ ωραία η συγγραφέας ώστε ο χαρακτήρας της να εξελιχθεί και να νιώσει συμπόνια για αυτή ο αναγνώστης. Η πλοκή μου θύμισε πάρα πολύ δύο αληθινές ιστορίες: την περίπτωση του νηπιαγωγείου McMartin, η οποία αναφέρεται ρητά στο βιβλίο κιόλας, αλλά κυρίως την ιστορία τριών αγοριών στην Αμερική που διώχθηκαν για το φόνο ενός μικρότερου παιδιού μόνο και μόνο επειδή άκουγαν μέταλ και θεωρούνταν διαφορετικοί οι τρεις του West Memphis.
Ακόμη πιο σκοτεινό βιβλίο απ' το πρώτο της, θεωρώ. Δεν συστήνεται σε αυτούς που δεν αντέχουν. Το κορίτσι που εξαφανίστηκε δεν με εμπνέει καθόλου δυστυχώς. Παντού διάβασα μάλλον κακές κριτικές για αυτό. Αν είναι έτσι και δεν συνεχίσει καλά, τότε θα μιλάμε για συγγραφέα του ενός (καλά, δύο) βιβλίων και θα είναι κρίμα.
 
Top