Τζ. Ρ.Ρ. Τόλκιν (J.R.R. Tolkien): "Το Σιλμαρίλλιον"

[Φαίη]

Τελείωσα το Σιλμαρίλλιον (με τη βοήθεια της Αλίκης διάβασα και τις σελίδες που μου λείπαν ).
Όπως ανέφερα και παραπάνω, η πρώτη ανάγνωση του βιβλίου ήταν αρκετά επίπονη. Ξαναδιαβάζοντας το τώρα μάλιστα, πέρα από κάποια σημεία, ένιωθα λες και το διάβαζα για πρώτη φορά.
Ποιές είναι οι τελικές μου εντυπώσεις; Πράγματι πρόκειται για ένα μεγαλειώδες έργο, ένα έργο μιας ιδιοφυίας.
Βέβαια, η αλήθεια είναι πως και τώρα μου ήταν δύσκολο να συγκρατήσω όλο αυτό τον όγκο πληροφοριών. Όμως, θεωρώ πως θα έρθει πάλι εκείνη η στιγμή που θα το ξαναπιάσω στα χέρια μου και ότι δεν συγκράτησα τώρα θα το εμπεδώσω την επόμενη φορά

 

[Κόρτο Μαλτέζε]

Τα βιβλία του Τόλκιν τα γνώρισα μέσω του Μέταλ. Πιο πριν έβλεπα τον Άρχοντα των δαχτυλιδιών στα βιβλιοπωλεία και νόμιζα ότι Τόλκιν ήταν το όνομα του Άρχοντα των δαχτυλιδιών. Όταν ξεκίνησε ο αδερφός μου να διαβάζει το Metal invader στα μέσα της δεκαετίας του 1990 υπήρχαν ολοσέλιδες διαφημιστικές καταχωρήσεις για το νεοεκδοθέν τότε Σιλμαρίλλιον και αφιερώματα στο έργο του Τόλκιν κτλ και καθώς είχα ξεπεράσει την τάση που είχα στην εφηβεία να απορρίπτω την λογοτεχνία φαντασίας σαν παιδική λογοτεχνία ρίσκαρα να πάρω τον πρώτο τόμο του Άρχοντα των δαχτυλιδιών που με ενθουσίασε και μέσα σε 2 βδομάδες είχα διαβάσει και τους 3 τόμους.

Μετά σειρά είχε το Σιλμαρίλλιον που και αυτό το αγάπησα. Το βασικό αρνητικό σύμφωνα με πολλούς φίλους που κατέθεσαν την άποψή τους πριν από εμένα για το Σιλμαρίλλιον είναι η παράθεση πολλών ιστορικών στοιχείων γύρω από τη Μέση Γη, βασιλείς θεοί, συνωμοσίες, μάχες κτλ. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία με έκαναν να αγαπήσω το Σιλμαρίλλιον. Αν ο άρχοντας των δαχτυλιδιών είναι η οδύσσεια μιας ομάδας από ετερόκλητους ήρωες και όχι και τόσο ήρωες που προσπαθούν να φέρουν σε πέρας μια αποστολή από την επιτυχία της οποίας κρίνεται η μοίρα του κόσμου, με το Σιλμαρίλλιον ο κόσμος αυτός αποκτά μυθολογία και ιστορία. Βλέπεις ποιοι ήταν οι ήρωες που ανέφεραν στα τραγούδια τους οι πρωταγωνιστές του Άρχοντα, ποιος ήταν ο κόσμος που προσπαθούσε να σωθεί από τη συντροφιά του δαχτυλιδιού, γιατί έπρεπε και άξιζε να σωθεί και τελικά ποιων παραδόσεων δέσμιοι ήταν οι ήρωες του Άρχοντα. Προσωπικά σαν μαθητής θεωρούσα από τα αγαπημένα μου μαθήματα την Ιστορία (κυρίως) αλλά και τη Γεωγραφία οπότε η ανακάλυψη ότι η Μέση Γη δεν είναι μια αφηρημένη χώρα στο μυαλό του Τόλκιν αλλά έχει "πραγματική" υπόσταση, γεωγραφία, παρελθόν και μέλλον με έκανε να την αγαπήσω περισσότερο. Στη συνέχεια διάβασα το Χόμπιτ που το βρήκα κατώτερο των προσδοκιών μου, ενώ τις Ατέλειωτες ιστορίες τις άφησα ατελείωτες.

Φυσικά δεν θα πρότεινα σε κάποιον να ξεκινήσει από το Σιλμαρίλλιον. Ο Άρχοντας κατά τη γνώμη μου είναι (παρά το μέγεθός του) η καλύτερη είσοδος στον κόσμο της Μέσης Γης.

Εννοείτε ότι τα παραπάνω (όπως και όλες μου οι αναρτήσεις) είναι υποκειμενικές γνώμες.

 

[Αντέρωτας]

Προσωπικά σαν μαθητής θεωρούσα από τα αγαπημένα μου μαθήματα την Ιστορία (κυρίως) αλλά και τη Γεωγραφία οπότε η ανακάλυψη ότι η Μέση Γη δεν είναι μια αφηρημένη χώρα στο μυαλό του Τόλκιν αλλά έχει "πραγματική" υπόσταση, γεωγραφία, παρελθόν και μέλλον με έκανε να την αγαπήσω περισσότερο.

Με εμένα ισχύει το ανάποδο. Ιστορία και Γεωγραφία πρέπει να ήταν τα πλέον μισητά μου μαθήματα. Όμως η φάντασυ λογοτεχνία ήταν με έκανε να δω αυτές τις έννοιες με άλλο μάτι

 

[Πνεύμα]

Διάβασα τα βιβλία του άρχοντα με μεγάλη ταχύτητα και μετά από λίγα καιρό (μήνες, χρόνια) και το Χόμπιτ! Τολμώ να πω πως μαγεύτηκα! Μου άρεσαν πάρα πολύ και από τότε είμαι μανιακός θαυμαστής του Τόλκιν και των έργων του! έχω βάλει στόχο να αγοράσω τα άπαντα (που έχουν σχέση με τον άρχοντα) του~!

Το Σιλμαρίλιον όμως ήταν ένα βιβλίο που με τρόμαζε! ήξερα από φίλους , αλλά και από σχόλια στο Διαδίκτυο, ότι πρόκειται για μια εξιστόρηση του πως δημιουργήθηκε ο κόσμος της Μέσης-Γης! Αυτό σαν ιδέα μου άρεσε. Πάντα όμως σκεφτόμουν ότι θα με κούραζε (δεν τα πάω καλά με τις εκτενείς περιγραφές)! Ένας φίλος όμως πήγε στην Αθήνα και μου το έφερε πρόσφατα και πλέον βρίσκομαι σε δίλημμα! Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω !!!!

 

[Χανκ Μουντυ]

Τι εννοεις δεν ξερεις τι να κανεις?! Θα το ξεκινησεις αμεσα! Και μετα θα το ξαναδιαβασεις καπακι! Ειπα και λαλησα!

 

[Πνεύμα]

Μάλιστα Δάσκαλε!! .... Το φοβάμαι αυτό το βιβλίο!

 

[Αντέρωτας]

Δεν πιανεις λιγο το πρωτο κεφαλαιο, ετσι απο περιεργεια;

 

[Αλίκη]

Γιατί το φοβάσαι; Δεν θέλεις να μάθεις την ιστορία του Σάουρον; Πώς δημιουργήθηκαν οι νάνοι και πώς ήρθαν στη Μέση Γη τα ξωτικά; Δεν θέλεις να διαβάσεις την ιστορία του Μπέρεν και της Λούθιεν;;; Και πού πηγαίνουν όταν φεύγουν στα Γκρίζα Λιμάνια;

Εγώ πάντως έχω σκοπό να το ξαναδιαβάσω το Σιλμαρίλλιον, οπωσδήποτε, πιθανόν και φέτος!!

 

[Πνεύμα]

Μάλλον θα κάνω αυτό που λέει ο Αντέρωτας! Θα διαβάσω το πρώτο κεφάλαιο και ύστερα βλέπουμε!!!

Ο Φόβος μου βρίσκεται στις περιγραφές, τα ονόματα και τα τοπία ! Όσοι φίλοι μου το διάβασαν μου είπαν πως έχει μέσα εκτός από το ενδιαφέρον μέρος (όλα αυτά που λες Αλίκη), και σελίδες, αν όχι κεφάλαιο, ολόκληρες με τοπία και περιγραφές! Φοβάμαι μην με κάνει να το βαρεθώ!

 

[Αλίκη]

Όμως ο Τόλκιν και στους Άρχοντες έχει πολλές περιγραφές τοπίων, οπότε πιστεύω θα σου είναι και γνώριμο το ύφος ;)

Νομίζω το μόνο που δεν έχω διαβάσει από τον κόσμο της Μέσης Γης είναι οι Ατέλειωτες Ιστορίες. Διάβασα και τον Γεωργό τον Γίλη από το Χαμ! Τέλειο!! Α! Και το Ροβεράντομ δεν έχω διαβάσει, νομίζω κι αυτό της Μέσης Γης είναι;; Έχουμε πουθενά καμιά λίστα;;

 

[Πνεύμα]

Ναι... νομίζω θα του δώσω σήμερα μια ευκαιρία!!! ... Και εγώ έψαχνα τα βιβλία του Τόλκιν στα ελληνικά που αφορούν την Μέση-Γη ... δεν είχα βρει πουθενά λίστα!!! Οπότε όποιος ξέρει .. ελεύθερα

 

[Αντέρωτας]

Τα 3 βασικά ειναι το Χομπιτ, ο Αρχοντας, το Σιλμαριλλιον και Τα Παιδιά του Χούριν, που είναι μυθιστορηματική αφήγηση ενός κεφαλαιου του Σιλμαριλλιον. Καπου ειχα δει και ενα βιβλιαρακι με ποιήματα των Χομπιτ (δεν θυμαμαι τιτλο), αλλα ειναι ασχετο με τη γενικοτερη μυθολογια.

Επισης υπαρχουν οι Ατελειωτες Ιστορίες που ειναι καποια κειμενα που δεν ολοκληρωσε ο Τολκιν. Παρατιθενται διαφορες εκδοχες τους, με αντιφασεις και σχολιασμους και εχουν ενδιαφέρον μονο για τους φανατικους που θα ηθελαν να καλυψουν καποια κενα. Περιγραφει πραγματα οπως πχ η καταγωγη των Ξωτικων του Λοριεν, βιογραφιες των βασιλιαδων του Νουμενορ, περιγραφη του Νουμενορ, πως λειτουργουσαν τα Παλαντιρ, απο που προερχονται οι πέντε Μαγοι κλπ.

 

[Αλίκη]

Τα παιδιά του Χούριν ο Τόλκιν τα έγραψε ή κανένας απόγονος; Πρέπει κι αυτό να το ψάξω δλδ...

 

[Αντέρωτας]

Τα παιδιά του Χούριν ο Τόλκιν τα έγραψε ή κανένας απόγονος; Πρέπει κι αυτό να το ψάξω δλδ...

Working on unfinished material written by his father, Christopher Tolkien has pieced together a single narrative with minimal editorial presence.

(ο,τι κι αν σημαινει το "minimal editorial presence")

 

[Πνεύμα]

Οκ! Ευχαριστούμε Αντέρωτα!! Χαίρομαι που ανέφερες όλα αυτά που ξέρω και εγώ!! Σημαίνει πως δεν έχω κενά )

 

[Αστράρχης]

Τα παιδιά του Χούριν βασίστηκαν σε υλικό που είχε αφήσει ο ίδιος ο Τόλκιν. Ο Christofer έκανε απλά την «επιμέλεια» θα λέγαμε - τουλάχιστον έτσι ισχυρίζεται και δεν το έχω ψάξει. Πάντως η ιστορία είναι σίγουρα του Τόλκιν γιατί δένει και με το Σιλμαρίλλιον και με τις άλλες ιστορίες και οι σκηνές, περιγραφές, χαρακτήρες και η πλοκή έχουν σίγουρα τη σφραγίδα του καθηγητή.

Το Σιλμαρίλλιον θέλει ανάγνωση με τη νοοτροπία ότι διαβάζουμε όλη την ιστορία και μυθολογία της Μέσης Γης και αν προσπαθήσει κανείς να παρακολουθήσει όλα τα ονόματα κλπ θα χαθεί. Προτείνω στην πρώτη ανάγνωση μια χαλαρότητα, να αφήσει ο αναγνώστης την ιστορία και το ρυθμό να μιλήσουν και μετά ας εντρυφήσει σε όλους τους επιμέρους χαρακτήρες.

 

[Αντέρωτας]

Κριτικές για το Σιλμαριλλιον

"no single, unifying quest and, above all, no band of brothers for the reader to identify with" - TIME

"an empty and pompous bore ... not a literary event of any magnitude" - The New York Review of Books

"only a stillborn postscript" - School Library Journal

"Tolkien can't actually write" - New Statesman

 

[Χανκ Μουντυ]

Δε νιωθουν αυτοι που τα λενε αυτα! )

 

[Αλίκη]

Ζηλεύουν!!!!

 

[Αγγελίνα]

Την τύφλα τους τη μαύρη!

Άκου "can 't actually write"... Compared to whom, ας πούμε;