Το καλύτερο και το χειρότερο βιβλίο που διάβασα τον τελευταίο χρόνο

Έχουμε ακόμα ένα μήνα μέχρι να φύγει αυτό το τρισχαρούμενο και αγαπητό σε όλους έτος αλλά ας κάνω μια λίστα κι εγώ. Φέτος διάβασα περίπου 25-30 βιβλία και φυσικά ξεκίνησα και παράτησα σίγουρα άλλα τόσα. Στη πλειοψηφία τους ήταν πολύ καλά αλλά δύο ξεχωρίζω :
Το" 2666" του Μπολάνιο, ένα τεράστιο και σε μέγεθος αλλά και σε περιεχόμενο βιβλίο. Από τα πιο ιδιαίτερα και δύσκολα βιβλία που έχω διαβάσει που όμως για κάποιο λόγο δεν με κούρασε και με κράτησε μέχρι το τέλος. Με μια μόνο ανάγνωση θεωρώ ό,τι δεν το έχω καταλάβει πλήρως κι είμαι είμαι σίγουρος ό,τι σε μια επικείμενη δεύτερη θα ανακαλύψω κι άλλα πράγματα σ'αυτό. Όπως και να έχει είναι βιβλίο άξιο της φήμης του που αξίζει να διαβαστεί.
Το δεύτερο και καλύτερο βιβλίο που διάβασα είναι το " Johnny got his gun". Ό,τι και να πω γι' αυτό το βιβλίο είναι λίγο, απλά με συνέθλιψε, το απόλυτο αντιπολεμικό μυθιστόρημα για μένα.

Τα βιβλία που δεν μου άρεσαν δεν ήταν πολλά, βασικά αυτά που ένιωθα ό,τι δεν μου ταιριάζουν τα παρατούσα. Ένα βιβλίο όμως που διάβασα ολόκληρο κι όχι μόνο δεν μου άρεσε αλλά μ'εκανε να βάλω τον συγγραφέα του στη μαύρη λίστα μου είναι ο "Υποβολέας" του Ντονάτο Καρίζι. Κάκιστο αστυνομικό μυθιστόρημα καθόλου αντάξιο της φήμης του.
Το 2666 είναι στην λίστα μου χρόνια και αν και έχω διαβάσει ίδια ή ίσως και μεγαλύτερα βιβλία το συγκεκριμένο "φοβάμαι" να το ξεκινήσω. Αυτό και το Finnegans wake..
 
Το 2666 είναι στην λίστα μου χρόνια και αν και έχω διαβάσει ίδια ή ίσως και μεγαλύτερα βιβλία το συγκεκριμένο "φοβάμαι" να το ξεκινήσω. Αυτό και το Finnegans wake..
@Τουραντό Είναι πολύ ιδιαίτερο και απαιτητικό βιβλίο το 2666 και θέλει τον χρόνο του. Ένα από τα ελάχιστα θετικά του lockdown για μένα είναι ότι μου δόθηκε ο χρόνος να κάτσω και να διαβάσω βιβλία τα οποία υπό άλλες συνθήκες δεν θα έμπαινα καν στον κόπο.
Υ. Γ. Του Τζόϋς ούτε τη λίστα με τα ψώνια του δεν θα ήθελα να διαβάσω, ο άνθρωπος προφανώς μισούσε τους αναγνώστες του. :))))
 
Καλύτερο: Είμαι ανάμεσα σε Κόμη Μόντε Κρίστο και Μαιτρ και Μαργαρίτα
Χειρότερο: Οι κατσαρίδες-Jo Nesbo
@Ντέξτερ Οι Κατσαρίδες και Η Νυχτερίδα που είναι τα πρώτα της σειράς με τον Χάρι Χόλε είναι όντως μέτρια. Από τον Κοκκινολαίμη και μετά όμως γίνεται όλο και καλύτερος ο Νέσμπο, δωσ'του άλλη μια ευκαιρία. :)
 
Τσουπ. 'Ηρθα κι εγώ.

Ξεκινάω από τα καλύτερα:

1. 'Η μη βλάπτειν: Ιστορίες από τη ζωή, τον θάνατο και τη χειρουργική εγκεφάλου, του Henry Marsh από εκδόσεις Οξύ. Τι βιβλιάρα ήταν αυτή! 'Εχω μεγάλο ενδιαφέρον για τον ανθρώπινο εγκέφαλο οπότε όποτε βρίσκω σχετικό βιβλίο του ρίχνομαι με τα μούτρα. Το συγκεκριμένο ήταν ακόμα καλύτερο από τις προσδοκίες μου καθώς περιγράφει την επιστημονική ζωή ενός νευροχειρουργού και τις περιπτώσεις ανθρώπων που χειρούργησε. Κάτι τέτοια διαβάζεις και για άλλη μια φορά λες 'Ποιος Θεός και πράσινα άλογα'.

2. Λευκή φρουρά, του Mikhail Bulgakov από Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. Απίθανο μυθιστόρημα για τον Εμφύλιο στην Ουκρανία το 1918 που πυροδοτήθηκε από την Οκτωβριανή επανάσταση.

3. Οι μέρες της Μπούρμα, του George Orwell από εκδόσεις Δωδώνη. Το πώς γράφει ο 'Οργουελ οι περισσότεροι το γνωρίζουν από το 1984. Αυτό βέβαια δεν είναι δυστοπία. Είναι το πρώτο του μυθιστόρημα! Και είναι εκπληκτικό κατά την άποψή μου. Ο 'Οργουελ είχε εργαστεί ως αστυνομικός στη Βιρμανία την εποχή που ήταν Βρετανοκρατούμενη και με τις εμπειρίες του από εκεί συνέθεσε αυτό το αριστούργημα.

4. Το τέλος του Κόκκινου ανθρώπου, της Svetlana Alexievich από εκδόσεις Πατάκη. Συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων την εποχή που κατέρρευσε η ΕΣΣΔ.

5. Καρφοχάφτης, του Albert Cohen από εκδόσεις Ηριδανός. Χριστέ μου, τι γέλιο έριξα με αυτό το βιβλίο! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. By the way είναι κατά κάποιον τρόπο τριλογία. Το πρώτο βιβλίο είναι το ΣΟΛΑΛ, το δεύτερο είναι Καρφοχάφτης και το τρίτο είναι "Η ωραία του κυρίου" και είναι και τα τρία κορυφαία και με άφθονο γέλιο.

Και επειδή τελειωμό δεν έχω δεν γράφω άλλα βιβλία που μου άρεσαν για να μη σας κουράσω.

Τα βιβλία που δεν μου άρεσαν:

1. Το εγχειρίδιο του κτηνώδους φόνου για ζωόφιλους, της Patricia Highsmith από εκδόσεις 'Αγρα. Περιγράφει ζώα που σκοτώνουν ανθρώπους, ακόμα και ανθρώπους που βοηθούν τα ζώα να σκοτώσουν ανθρώπους. Οκ, και εγώ ζωόφιλη είμαι αλλά αυτή το πήγε σε άλλο επίπεδο. Διαβάστε λίγο για τη συγγραφέα στο google και θα καταλάβετε ότι είχε κάποιες, ας τις πούμε "ιδιοτροπίες".

2. Θα φτύσω στους τάφους σας, του Boris Vian από εκδόσεις Γράμματα. Αυτό το βιβλίο, όπως διαπίστωσα, ή θα το λατρέψεις ή θα σου προκαλέσει απέχθεια. Υποτίθεται ότι είναι αντιρατσιστικό, όπως λέγεται, επειδή περιγράφει έναν νέγρο που όμως έχει λευκό χρώμα και για να εκδικηθεί την απώλεια του αδελφού του γίνεται βίαιος απέναντι σε γυναίκες, τις χρησιμοποιεί για σεξ, τις σκοτώνει αλλά το αποκορύφωμα είναι ότι βιάζει και 11χρονα κοριτσάκια. Τώρα, που κολλάνε όλα αυτά σε ένα υποτιθέμενο αντιρατσιστικό βιβλίο...ιδέα δεν έχω! Αντί, ας πούμε, να βγάλει το μίσος του σε ανθρώπους που πράγματι υπήρξαν ρατσιστές εναντίον των νέγρων και της οικογένειάς του - που θα είχε και κάποιο νόημα τέλος πάντων - κάθεται και κάνει όλα αυτά που περιέγραψα. Sorry αν στεναχώρησα αυτούς που τους αρέσει το βιβλίο αλλά εμένα μου προκάλεσε απέχθεια.

Θα σταματήσω εδώ γιατί τα κατεβατά είναι κουραστικά. :μόκο:
 
@Ντέξτερ Οι Κατσαρίδες και Η Νυχτερίδα που είναι τα πρώτα της σειράς με τον Χάρι Χόλε είναι όντως μέτρια. Από τον Κοκκινολαίμη και μετά όμως γίνεται όλο και καλύτερος ο Νέσμπο, δωσ'του άλλη μια ευκαιρία. :)

Πράγματι τα 2 τουλάχιστον πρώτα βιβλία του Νέσμπο δεν αντικατοπτρίζουν τα επόμενα. 'Οσο προχωράει καλυτερεύει σε σημείο να έχω αγαπήσει τον Mr Harry Hole σαν χαρακτήρα.
 
Πολλά βιβλία διάβασα το 2020, 6 συγκεκριμένα.

Το καλύτερο είναι Ο Ιππότης των Επτά Βασιλείων από GRRM και το χειρότερο από τα όσα διάβασα με βάση τα γούστα μου (χωρίς να είναι απαραίτητα κακό) είναι Παγωμένος Κόσμος από AG Riddle.

Διάβασα τα εξής

  1. Αίμα των Ξωτικών Sapkowski
  2. Ενα Τραγούδι για την Αρμπόν
  3. Παγωμένος Κόσμος AG Riddle
  4. Assassin's Creed Αναγέννηση
  5. Ο Ιππότης των Επτά Βασιλείων GGRM
  6. Νεκροταφίο Ζώων Stephen King (το έχω φτάσει μέχρι την μέση και την Πέμπτη το αργότερο θα το έχω διαβάσει όλο)
 
Last edited:
Εμένα πάντως ο Νεσμπο δε με τράβηξε ούτε μετά τη νυχτερίδα, ούτε μετά το χιονάνθρωπο.
 
Βάγγυ έτσι ακριβώς. Έχω διαβάσει το Νέμεσις και τον Χιονάνθρωπο και ενώ θεωρώ πως η γραφή του είναι ένα σκαλί πιο πάνω απο άλλους συγγραφείς του είδους για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν μπορώ να δείξω ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες των βιβλίων του.. Σαν να διαβάζω χωρίς να με ενδιαφέρει το τι θα γίνει στην επόμενη σελίδα.:χμ:
 
21 ιστορίες και "το κοράκι" το καλύτερο, το χειρότερο Ο τροπικός του Αιγόκερω Χενρυ Μιλλερ δεν μου πολύ άρεσε και το παράτησα...
 
Τα καλύτερα βιβλία που διάβασα είναι:
Είναι ήδη νεκρός του Τάσου Θεοφίλου
Thirteen Storeys του Τζόναθαν Σιμς
Ζωή: οδηγίες χρήσεως του Ζωρζ Περεκ
Και το The dangers of smoking in bed: Stories της Μαριάνα Ενρίκες.

Χειρότερο δεν έχω, παράτησα όμως δύο βιβλία:
Το πέρασμα του Μακελάρη του Τζον Ουίλιαμς, διότι (σκύλο)βαρέθηκα.
Και το Γιάκομπ Φον Γκουντεν του Ρόμπερτ Βάλζερ, διότι το βρήκα κουραστικό και περίεργο (όχι με την καλή έννοια).
Α! Μια απογοήτευση έφαγα με το Η θέση 7Α του Φίτσεκ.
Υ. Γ Βιβλία από το romance genre δεν αναφέρω, γιατί απ' ο,τι βλέπω μονο εγώ τα διαβάζω 🤸‍♀️
 
Σκέφτηκα αρκετά και κατόπιν ώριμης σκέψης αποφάσισα:
Καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος:
977
Δεν θα αναλύσω - έχω γράψει την άποψη μου στη βιβλιοπαρουσίαση που του έκανα. Πάντως είναι ένα από τα βιβλία, όχι μόνο της χρονιάς, αλλά από αυτά που έχουν να σου αφήσουν πράγματα.

και χειρότερο (the subtle art of... writing bullshit) - είδατε το βάζω και μικρούλι μικρούλι σαν εικόνα
978

Γενικώς αυτά της αυτοβελτίωσης μου δημιουργούν μια αρνητική προκατάληψη - αλλά έχω διαβάσει κάποια που είναι συμπαθητικά. Το συγκεκριμένο δεν ανήκει επ' ουδενί σε αυτά.
 
Το βιβλίο που διάβασα αρκετά ευχάριστα ήταν το Φωτιά και Αίμα του Μάρτιν, πολλά ιστορικά γεγονότα (φαντασίας), πολλοί δράκοι, ίντριγκα και σασπένς.
Το βιβλίο που δεν περίμενα να μου άρεσε τόσο ήταν το «Όλα Είναι Δυνατά» του Κινγκ, περιείχε μερικά πολύ δυνατά διηγήματα.

Το βιβλίο που με άφησε με μια αίσθηση απογοήτευσης ήταν οι Διαθήκες της Άτγουντ, το περίμενα διαφορετικό.
Το βιβλίο που με απογοήτευσε εντελώς ήταν το Άρθουρ και Τζωρτζ του Μπαρνς, δεν το τελείωσα.
 
Φέτος ήταν η χειρότερη μου αναγνωστική χρονιά, από τον Μάρτιο και μετά, όταν διαβάσαμε τον Μάκβεθ, δεν έχω ολοκληρώσει ούτε ένα βιβλίο, με το ζόρι έφτανα μέχρι τη μέση κάποια βιβλία και ύστερα τα παρατούσα. Από το 2021 όμως θα μου μείνει οπωσδήποτε το Peter the Great του Robert Massie, μια καταπληκτική βιογραφία που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, τη συστήνω ανεπιφύλακτα. :πάνω:
 
Φέτος , δηλαδή πέρυσι το 2021, διάβασα αρκετά ωραία βιβλία και ελάχιστα που δεν μου άρεσαν.
Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα ήταν το Τι ωραίο πλιάτσικο!-Jonathan Coe
(μου άρεσαν πάάάάάάάρα πάρα πολύ επίσης Κίρκη, Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες, Το κορίτσι με τα πορτοκάλια, Γάλα Μαγνησίας, Η ιστορία της θεραπαίνιδας, Το σπίτι του ύπνου. Γενικά καλά πήγε αυτό που λένε :P )
Το χειρότερο είναι το Η δυσπιστία του πατρός Μπράουν- Chesterton!
 
Το καλύτεροτεροτατο που διάβασα (πρώτη φορα) μέσα στη χρονιά ειναι τα εξής τρία:
  1. Δοκτωρ Φάουστους, Τόμας Μαν, ενα βιβλιο που δεν περιμενα οτι θα ολοκλήρωνα
  2. Αδριανού Απομνημονεύματα, Μαργκεριτ Γιουρσεναρ
  3. Ένα μακρύ Σάββατο, Τζωρτζ Στάινερ
Και παρα πολύ καλα βιβλία, κατα βάση του Ροτ.

Παραδόξως, δεν θυμάμαι πιο ειναι το χειρότερο, σιγουρα διάβασα βιβλία κατωτερα των προσδοκιών μου, αλλά δεν μπορώ να εντοπίσω το χειρότερο των μετριων. Σιγουρα ο Βιγιαρ ειναι μέσα, η Κράους και ο Φορντ Μαντοξ Φορντ.
 
Φέτος έκανα προσεκτικές επιλογές οπότε δεν με απογοήτευσε κάποιο βιβλίο.
Αν ήταν να διαλέξω όμως τα 4 καλύτερα αυτά θα ήταν τα εξής:

1. Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους - Κάρλος Φουέντες
2. Κόμης Μοντεχρίστος - Αλέξανδρος Δουμάς
3. Μεφίστο - Κλάους Μαν

Ευχάριστες εκπλήξεις.

1. Μαύρο Νερό - Μιχάλης Μακρόπουλος
2. Φέρτε μου το κεφάλι της Μαρίας Κένσορα - Πάνος Τσίρος
3. Γκέρμελσχάουζεν: Μια παράξενη ιστορία

Βιβλία που θα ξαναδιαβάσω

1. Ο άνθρωπος που μπέρδεψε την γυναίκα του με ένα καπέλο - Όλιβερ Σάκς
2. Περί μέθης - Κωστής Παπαγιώργης

Κορυφαίες προτάσεις της @Έλλη Μ

1. Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά - Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν
2. Ο συνταγματάρχης Φάλμεράγιερ - Γιόσεφ Ροτ
 
@Νικόλας Δε Κιντ (ή οποιος εχει κάποια καλή πρόταση) αναζητείται (για πρωτη και τελευταια φορά) βιβλιο με το εξης πολύ σαφές περιεχόμενο:
Τις προάλλες, βλέποντας το Lotr, Tfotr extended v., μου καρφώθηκε να διαβασω ενα παραμύθι (!!!) με μαγους, ξωτικά, μαγεμενα δάση, αιθέρια πλάσματα, όχι μάχες, κατάλαβες, κατι λιγο φλώρικο και γλυκο όχι μπρουταλ και βαναυσο. Αλλά να μην εχει χιλιάδες σελίδες, ούτε να κάνει κοιλιά, ουτε να ειναι τελειως παιδικό, ουτε να ειναι τέρμα κλισε (ή να μην φαινεται εκ πρώτης όψεως, τελος πάντων). :))))

Μη μου αραδιασεις καμια 40-50 προτάσεις και πελαγοδρομήσω. Κανα δυο.

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για να μην σας ευχαριστησω εκ των υστέρων.
 
Last edited:
Top