Τσουπ. 'Ηρθα κι εγώ.
Ξεκινάω από τα καλύτερα:
1. 'Η μη βλάπτειν: Ιστορίες από τη ζωή, τον θάνατο και τη χειρουργική εγκεφάλου, του Henry Marsh από εκδόσεις Οξύ. Τι βιβλιάρα ήταν αυτή! 'Εχω μεγάλο ενδιαφέρον για τον ανθρώπινο εγκέφαλο οπότε όποτε βρίσκω σχετικό βιβλίο του ρίχνομαι με τα μούτρα. Το συγκεκριμένο ήταν ακόμα καλύτερο από τις προσδοκίες μου καθώς περιγράφει την επιστημονική ζωή ενός νευροχειρουργού και τις περιπτώσεις ανθρώπων που χειρούργησε. Κάτι τέτοια διαβάζεις και για άλλη μια φορά λες 'Ποιος Θεός και πράσινα άλογα'.
2. Λευκή φρουρά, του Mikhail Bulgakov από Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη. Απίθανο μυθιστόρημα για τον Εμφύλιο στην Ουκρανία το 1918 που πυροδοτήθηκε από την Οκτωβριανή επανάσταση.
3. Οι μέρες της Μπούρμα, του George Orwell από εκδόσεις Δωδώνη. Το πώς γράφει ο 'Οργουελ οι περισσότεροι το γνωρίζουν από το 1984. Αυτό βέβαια δεν είναι δυστοπία. Είναι το πρώτο του μυθιστόρημα! Και είναι εκπληκτικό κατά την άποψή μου. Ο 'Οργουελ είχε εργαστεί ως αστυνομικός στη Βιρμανία την εποχή που ήταν Βρετανοκρατούμενη και με τις εμπειρίες του από εκεί συνέθεσε αυτό το αριστούργημα.
4. Το τέλος του Κόκκινου ανθρώπου, της Svetlana Alexievich από εκδόσεις Πατάκη. Συγκλονιστικές μαρτυρίες ανθρώπων την εποχή που κατέρρευσε η ΕΣΣΔ.
5. Καρφοχάφτης, του Albert Cohen από εκδόσεις Ηριδανός. Χριστέ μου, τι γέλιο έριξα με αυτό το βιβλίο! ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ. By the way είναι κατά κάποιον τρόπο τριλογία. Το πρώτο βιβλίο είναι το ΣΟΛΑΛ, το δεύτερο είναι Καρφοχάφτης και το τρίτο είναι "Η ωραία του κυρίου" και είναι και τα τρία κορυφαία και με άφθονο γέλιο.
Και επειδή τελειωμό δεν έχω δεν γράφω άλλα βιβλία που μου άρεσαν για να μη σας κουράσω.
Τα βιβλία που δεν μου άρεσαν:
1. Το εγχειρίδιο του κτηνώδους φόνου για ζωόφιλους, της Patricia Highsmith από εκδόσεις 'Αγρα. Περιγράφει ζώα που σκοτώνουν ανθρώπους, ακόμα και ανθρώπους που βοηθούν τα ζώα να σκοτώσουν ανθρώπους. Οκ, και εγώ ζωόφιλη είμαι αλλά αυτή το πήγε σε άλλο επίπεδο. Διαβάστε λίγο για τη συγγραφέα στο google και θα καταλάβετε ότι είχε κάποιες, ας τις πούμε "ιδιοτροπίες".
2. Θα φτύσω στους τάφους σας, του Boris Vian από εκδόσεις Γράμματα. Αυτό το βιβλίο, όπως διαπίστωσα, ή θα το λατρέψεις ή θα σου προκαλέσει απέχθεια. Υποτίθεται ότι είναι αντιρατσιστικό, όπως λέγεται, επειδή περιγράφει έναν νέγρο που όμως έχει λευκό χρώμα και για να εκδικηθεί την απώλεια του αδελφού του γίνεται βίαιος απέναντι σε γυναίκες, τις χρησιμοποιεί για σεξ, τις σκοτώνει αλλά το αποκορύφωμα είναι ότι βιάζει και 11χρονα κοριτσάκια. Τώρα, που κολλάνε όλα αυτά σε ένα υποτιθέμενο αντιρατσιστικό βιβλίο...ιδέα δεν έχω! Αντί, ας πούμε, να βγάλει το μίσος του σε ανθρώπους που πράγματι υπήρξαν ρατσιστές εναντίον των νέγρων και της οικογένειάς του - που θα είχε και κάποιο νόημα τέλος πάντων - κάθεται και κάνει όλα αυτά που περιέγραψα. Sorry αν στεναχώρησα αυτούς που τους αρέσει το βιβλίο αλλά εμένα μου προκάλεσε απέχθεια.
Θα σταματήσω εδώ γιατί τα κατεβατά είναι κουραστικά.
