Το πιο ταιριαστό ζευγάρι

[Χρυσηίδα]

Χμ... είμαι η μόνη που πιστεύω ότι η Σκάρλετ κι ο Ρετ απ' το Όσα παίρνει ο άνεμος δεν ταίριαζαν ιδιαίτερα;

Κοίταξε να δεις, υπάρχουν ταιριάσματα και ταιριάσματα. Υπάρχουν ταιριάσματα που μοιάζουν με βεγγαλικά και ταιριάσματα που μοιάζουν με φρυγανιά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης και χωρίς λιπαρά Νομίζω ότι ο Ρετ και η Σκάρλετ το βεγγαλικό το είχαν στο αίμα τους.

 

[Μονόκερος]

Εντάξει δεν είναι ζευγάρι με την ερωτική έννοια αλλά νομίζω πως μπαμπάς και γιος από τις Χαμηλές πτήσεις του Αρκά δίνουν ρέστα ))
Όπως και η Λουκρητία με τον Καστράτο. Απίστευτο γέλιο και απίστευτη χημεία )
(γενικά στον Αρκά υπάρχουν πολλά ντουέτα αλλά αυτά είναι τα αγαπημένα μου)
Τώρα από "κανονικά" ζευγάρια δεν μου έρχεται κάποιο στο μυαλό οπότε θα επανέλθω κάποια στιγμή

Συμφωνώ με την Αμελί για το τα ζευγάρια του Αρκά.... ειδικά για Λουκρητία με Καστράτο !!!
Για τα λοιπά, εγώ θα προτείνω κι ένα ακόμα ζευγάρι, Δον Κιχώτης με Σάντσο !!! Φίλια, συντροφικότητα, αγάπη ακόμα και πέρα από την πραγματικότητα. Τι πιο όμορφο

 

[Νουρμπανού]

Κοίταξε να δεις, υπάρχουν ταιριάσματα και ταιριάσματα. Υπάρχουν ταιριάσματα που μοιάζουν με βεγγαλικά και ταιριάσματα που μοιάζουν με φρυγανιά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης και χωρίς λιπαρά Νομίζω ότι ο Ρετ και η Σκάρλετ το βεγγαλικό το είχαν στο αίμα τους.

Μάλλον θα με κάνεις να διαβάσω επιτέλους το βιβλίο, γιατί μόνο την ταινία έχω δει. Οι περιγραφές των συναισθημάτων δίνουν άλλη αίσθηση.

 

[Φαντινα]

@Χηθκλιφ ευχαριστω παρα πολυ για το σχολιο&ελπιζω οι Αθλιοι να σου εμπνευσουν το ιδιο πυρινο συναισθημα(τι ωραια λεξη χρησιμ)

@Αστραρχη μου σε ευχαριστω πολυ για τη ζεση με την οποια αντιμετωπισεσ τουτη την αθελητη καταθεση ψυχησ κι αλλα τοσα ευχαριστω για την υπεροχη ευχη προτροπη!Θα τη θυμαμαι...Σε ευχαριστω...

Να σχολιασω τελοσ για Σκαρλετ Ρετ που χαρακτηριστηκαν αταιριαστοι.Αν κ ειπα οτι βιωνουμε προσωπικα καθε εργο ειναι κοινος τοπος το εκρηκτικο παθος αναμεσα σε Ρετ κ Σκαρλετ!Ειναι το ζευγαρι που συγκλονισε 4 ολακερες γενιες&εγινε σημειο αναφορας!!!Νομιζω πως δεν ηταν αταιριαστοι αν και σε πολλα συγκρουονταν οι ομοιες ιδιοσυγκρασιες τους!

Δυσκολο να φανταστεις το Ρετ με αλλη γυναικα...Ο Ρετ παλι ειναι ο μοναδικος αντρας που καταφερε να μην περιφρονησει η Σκαρλετ!Ο μοναδικος που αναμετρηθηκε στα ισια μαζι της!Ο μοναδικος που διαπερασε την παγερη καρδια της...Απο την αλλη ειπαμε οτι υπεισερχεται το προσωπικο βιωμα κ η οπτικη καθενος απο μας!!Σημασια εχει να απολαμβανουμε την αναγνωστικη εμπειρια!!!

 

[Νουρμπανού]

@Φαντινα
Εγώ ήμουν αυτή που τους βρήκα αταίριαστους, βασιζόμενη μόνο στην ταινία όμως. Γενικά, βρίσκω τη Σκάρλετ πολύ ανώριμη για έναν άντρα σαν τον Ρετ Μπάτλερ. Να είσαι σίγουρη ότι το Όσα παίρνει ο άνεμος έχει ήδη μπει στη λίστα μου για το 2014!

 

[Αζέλμα]

Η απάντησή μου στην Φαντίνα, θα την έστελνα σε π.μ. αλλά ίσως κάποιος άλλος θελήσει να το κουβεντιάσουμε μαζί. Αφορά τη σχέση Αγιάννη-Φαντίνας στους Αθλιους, όσοι έχετε θέμα με την πλοκή μην την ανοίξετε!

Spoiler

Φαντίνα, φαίνεται ότι έχεις μελετήσει πολύ καλά και τους δύο χαρακτήρες. Και όταν είπα "μήπως θέλεις πολύ να τους δεις και τους δύο ερωτευμένους;" δεν υποννοούσα ότι έχεις εφηβικές φαντασιώσεις. Δεν θα έλεγα τέτοια κοτσάνα σε μια γυναίκα της οποίας τη γνώμη σέβομαι εδώ και πολύ καιρό. Πιστεύω όμως ότι στον καθένα συμβαίνει αυτό που λέμε "romanticizing things", δεν χρειάζονται παράξενες εφηβικές ορμόνες γι΄αυτό. Επίσης μη νομίζεις, καταλαβαίνω ότι το δικό σου headcanon (δηλ. η εικόνα που έχεις εσύ στο μυαλό σου για αυτούς τους δύο) απέχει πάρα πολύ από τον τρόπο που παρουσίασαν τη σχέση τους π.χ. στη γνωστή ταινία του '98, κάτι που δεν μου είχε πολυαρέσει και πιστεύω πως έγινε μόνο για "περισσότερο ενδιαφέρον" και επειδή, εδώ που τα λέμε, είναι η πιο εύκολη λύση.

Συμφωνώ μαζί σου για τα υπόλοιπα: ναι, η Φαντίνα πλάι στον Αγιάννη γίνεται αγία ξανά, εξιλεώνεται στο πλευρό του. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρω την απέραντη ευγνωμοσύνη της για όσα έκανε (και θα έκανε, μετά το θάνατό της). Γι΄αυτό δεν μπορεί παρά να νιώθει ένα είδος λατρείας γι΄αυτό. Συγκεκριμένα θρησκευτικής λατρείας, αν θες τη γνώμη μου. Εκεί βρίσκεται και η λέξη κλειδί. Θα παρομοίαζα άνετα τα συναισθήματά της για τον Αγιάννη με αυτά που είχε ο ίδιος για τον Μυριήλ, τον ιερέα που τον έβγαλε από το βούρκο. Ο Αγιάννης είναι η λύτρωσή της, η κάθαρση της ψυχής της. Την κάνει να νιώθει ξανά άνθρωπος, της παίρνει την ντροπή για τα λάθη που δεν ήταν δικά της. Γι΄αυτό είμαι σίγουρη ότι θα τον αγαπούσε μέχρι να πεθάνει, ακόμη κι αν ζούσε άλλα 80 χρόνια.

Τα συναισθήματα του Γιάννη Αγιάννη μου είναι λίγο πιο δύσκολο να τα προσδιορίσω. Βλέπω την ανάγκη του να εκπληρώσει την επιθυμία του σωτήρα του, του Μυριήλ - το κίνητρό του για τις περισσότερες από τις πράξεις του στο βιβλίο. Μπορούμε επίσης να υποθέσουμε ότι ξυπνάει μέσα του το απωθημένο, θέλει να προσφέρει στη Φαντίνα και την Τιτίκα όλα όσα δεν μπόρεσε να προσφέρει στην αδερφή του και το παιδί της τόσα χρόνια. Ακόμη, πέρα απ' τον προφανή οίκτο και τη συμπόνοια, διακρίνω και ένα μικρό θαυμασμό από μέρους του για την ανέπαφη παρά τα όσα συνέβησαν αγνότητά της. Αλλά δε βλέπω πολλά περισσότερα από αυτα.

Συμφωνώ πως αποτελούν πραγματικά ένα πανέμορφο, πολύ ταιριαστό λογοτεχνικό ζευγάρι. Ο ένας είναι για τον άλλο η προσωποποίηση της αγνότητας. Όμως η δική μου έννοια του έρωτα δεν περιλαμβάνει τέτοιου είδους αισθήματα. Εδώ διαφωνούμε.

 

[Ιαβερης]

Κοίταξε να δεις, υπάρχουν ταιριάσματα και ταιριάσματα. Υπάρχουν ταιριάσματα που μοιάζουν με βεγγαλικά και ταιριάσματα που μοιάζουν με φρυγανιά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης και χωρίς λιπαρά Νομίζω ότι ο Ρετ και η Σκάρλετ το βεγγαλικό το είχαν στο αίμα τους.

Οχι απλα ταιριαζουν, καραταιριαζουν αυτοι οι δυο! Απλα ο ενας ( η Σκαρλετ) ψιλοζει στην κοσμαρα της και κρυβεται πισω απο το δαχτυλο της ενω ο αλλος εχει απολυτη επιγνωση του εαυτου του και το παραδεχεται. Μονο εκει διαφερουν, κατα τ' αλλα μια χαρα ταιριαζουν.

 

[Βασια]

Βρε τα πιο φαινομενικά αταιριαστα ζευγάρια είναι τα πιο ταιριασμένα!!
Κατα την δική μου άποψη η Σκαρλετ Ο' Χαρα και ο Ρετ Μπαλτερ ειναι απο τα πιο ωραια λογοτεχνικα ζευγαρια.

Επισης αγαπημενα μου ειναι ο κυριος Νταρσι με την Λιζυ της Περηφάνιας και Προκατάληψης και επισης το ζευγαρι που λατρευω ειναι ο Χίθκλιφ και η Κάθριν.

 

[Φαντινα]

Βρε τα πιο φαινομενικά αταιριαστα ζευγάρια είναι τα πιο ταιριασμένα!!
Κατα την δική μου άποψη η Σκαρλετ Ο' Χαρα και ο Ρετ Μπαλτερ ειναι απο τα πιο ωραια ζευγαρια

Συγνωμη για την αναρτηση -γιγαντα-ειναι διπλη απαντηση κ γι ΣΚΑΡΛΕΤ -ΡΕΤ κ για το σχολιο της Αζελμας.

Spoiler

ΣΚΑΡΛΕΤ-ΡΕΤ,γιατι τους θεωρω ταιριαστους

Aπο που να αρχισω.Πρωτα για ΣΚΑΡΛΕΤ-ΡΕΤ.
Κ γω στην ταινια βασιζομαι.Θεωρω ιδανικο αυτό το ζευγαρι.
Διαφωνω με τον ΙΑΒΕΡΗ ότι ΣΚΑΡΛΕΤ-ΡΕΤ ηταν ιδια παστα.Μα καθολου όμως!Ακριβως το αντιθετο!
Ταυτιζονταν στο φλογερο ταμπεραμεντο,στη δυνατοτητα να γοητευουν τους γυρω τους,στον εγωισμο και την περηφανεια ,ενώ διεθεταν αμφοτεροι κι ένα πανισχυρο ενστικτο επιβιωσης.Επισης ηταν και οι δυο εκρηκτικοι χαρακτηρες.Εκει σταματουν τα κοινα τους.
Η ΣΚΑΡΛΕΤ,παρα το μυαλο της,το εκπληκτικο της πεισμα και την πανισχυρη θεληση να επιβιωσει στις αντιξοοτητες ,ηταν ένα πλασμα ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ,ετοιμο να πατησει επι πτωματων.
Νοσηρα εγωκεντρικη ,νοσηρα αλαζονικη και απληστη- αντιμετωπιζε τους ανθρωπους σα χρηστικα αντικειμενα.Ενα αρπακτικο,που απομυζουσε τους γυρω του και εφερνε αμετρη δυστυχια.Ανταγωνιστικη και αρα κομπλεξικη.
Αποστεγνωμενη από συναισθηματα ,κατεστρεψε τα ονειρα της αδερφης της από σκετη κακια.Ως κι αυτόν τον φανταστικο αντρα τον υπεβαλε σε χιλιους δυο εξευτελισμους (πρωτα κυνηγωντας τον Ασλυ ουσα παντρεμενη με τ Ρετ και δευτερον ,δηλωνοντας με περιφρονηση ότι δεν ηθελε να ξανακανουν ερωτα!!!!!!!!!!!! για να μη γεννησει άλλο παιδι κ καταστρεψει τη σιλουετα της)ενώ δεν εδειξε ιδιαιτερη στοργη ουτε στην κορουλα της (εδειξε αδιαφορη στη γεννηση της,εως κ οργισμενη από την ταλαιπωρια.)
Ο Ρετ είναι εντελως άλλο πλασμα ,τυχοδιωκτης σιγουρα ,ανθρωπος που δε φοβοταν να καταφασκει τη ζωη και τα παθη του.Ωστοσο λογω αυτου κοιτουσε την ουσια των ανθρωπων και δε δεσμευοταν σε συμβασεις.
Ο ΡΕΤ όμως ,κατω από την ανθεκτικοτητα του και το σαρκασμο εκρυβε μια βαθια αισθηση δικαιου και μια τρυφερη καρδια ,που συμπονουσε τους παντες και παντα ποθουσε να προστατευει τους πιο αδυναμους.Παντα δε το επραττε σχεδον κρυφα με μιαν αθορυβη καλοσυνη.

Ο Ρετ ηταν ενας βαθυτατα συναισθηματικος ανθρωπος,που αγαπουσε πολύ κάθε πλασμα και λαχταρουσε να δινει,να δινει αφειδωλευτα και να φερνει την ευτυχια στους γυρω του. Θυμαστε με τι σεβασμο πλαισιωνε την τοτε δουλη Νανι κ της εφερνε δωρα και της μιλουσε με αγαπη κ την πειραζε σα να ηταν μελος της οικογενειας?Θυμαστε ποσο ευλαβικα αντιμετωπιζε τη γλυκυτατη και καλοσυνατη ΜΕΛΑΝΙ???Γ ια υτο κι εγινε ενας υπεροχος πατερας.
Η ΣΚΑΡΛΕΤ,ηταν ένα κοριτσι πανεξυπνο ,που ηξερε να ελισσεται στις καταστασεις και να αποκτα εκεινο που ηθελε.Ηταν επισης απροσπελαστη και αδαμαστη-στοιχειο που σε συνδυασμο με την ομορφια της την καθιστουσε συναρπαστικη.Ολα αυτά ιντριγκαρισαν το ΡΕΤ+ το γεγονος ότι η ΣΚΑΡΛΕΤ ειχε αναγκη για βοηθεια.
Γιατι ο ΡΕΤ ειχε αναγκη από ένα πλασμα που θα χρειαζοταν βοηθεια. κ η ΣΚΑΡΛΕΤ μεσα στον πολεμο βρεθηκε σε ευαλωτη θεση Οι απωλειες του Πολεμου τη μετετρεψαν από ένα χαριτωμενο ,κακομαθημενο πλουσιοκοριτσο, σε μια αδιστακτη ,μα παμφτωχη κοπελα που πασχιζε πρωτιστως να επιβιωσει σε μια κοινωνια εχθρικη
Επιπλεον δυσκολια το ότι ηταν γυναικα που μαλιστα ειχε να οργανωσει μια νεα ζωη στο Αγροκτημα της ΤΑΡΑ για ολη την οικογενεια,.Παλευε με τη γη σαν αντρας για να θρεψει τοσα στοματα-κι ηταν ολομοναχη,γατι ολοι ειχαν λιποψυχησει.
Οι κακουχιες σκληρυναν αφανταστα την ηδη εγωπαθη ΣΚΑΡΛΕΤ κ τουτη τη σκληροτητα πιστεψε ο ΡΕΤ ότι θα την κατελυε με την υπομονη του και την αγαπη του.Γι αυτό εσπευσε να γεμισει τη φοβισμενη ψυχη της ΣΚΑΡΛΕΤ με ασφαλεια,φροντιδα ,αγαπη.
Θυμαστε με ποση στοργη συμπαραστεκοταν στη ΣΚΑΡΛΕΤ κ την ειχε σα μωρο παιδι?Που της εκανε όλα τα χατηρια γιατι ηθελε να τις ξορκισει τις κακουχιες του παρελθοντος κ της ελεγε «Θελω να σε κακομαθω…»Δακρυσα εκει…
Νομιζω ότι ο ΡΕΤ γενικα ειχε αναγκη ένα πιο αδυναμο πλασμα για να του διοχετευσει ολη του τη φροντιδα ,τη συμπονια τη στοργη.Γ ι αυτό όταν ηρθε η κορη του στον κοσμο μετατοπισε την αγαπη του για την αδιαφορη κ παγερη ΣΚΑΡΛΕΤ τροπον τινα στη μικρη του.Γιατι η ΜΠΟΝΙ, αδολη ,αφεθηκε σε αυτόν ,τον αγαπουσε με την αθωοτητα της κι απλα γινοταν ευτυχισμενη από τις φροντιδες του.Εκεινος γεμιζε την ψυχη του με τη χαρα που εφερνε στο παιδι του πλεον.Για τη ΣΚΑΡΛΕΤ στο τελος του εμεινε μονο παθος,παραφορά και οργη.
Δεν ειχε καμια σχεση ο ΡΕΤ με την τοσο κακια εγωκεντρικη ΣΚΑΡΛΕΤ που ηταν ένα αρπακτικο και τελος,καταφερε να γεμισει πικρα τον παντα αισιοδοξο αυτόν αντρα.
Ο ΡΕΤ με την εξαισια αρρενωποτητα του,το δυναμισμο και την οξυδερκεια του ηταν όμως ο μονος αντρας που καταφερε να μην τον περιφρονει η ΣΚΑΡΛΕΤ,γιατι ηταν υπεροχος ,ευφυης,γενναιοδωρος ,αλλα κυριως πιο δυνατος από κεινη.Κ η δυναμη του ηταν και στην καλοσυνη του.
Ηταν ο μονος που θα μπορουσε να τη στηριξει κ να επουλωσει τις πληγες της…

Ο μοναδικος που θα μπορουσε να αναμετρηθει μαζι της και να την τιθασευσει.Ο μοναδικος που την συναρπασσε κι ας μην το συνειδητοποιουσε-κολλημενη στην ανοητη εμμονη της,μεχρι που τον εχασε…Ο ΡΕΤ ηταν ο μοναδικος ανθρωπος που στο τελος κατελυσε τις αμυνες της ΣΚΑΡΛΕΤ ,ο μοναδικος που εκανε τη ΣΚΑΡΛΕΤ να λυγισει επιτελους,να πονεσει για ένα άλλο πλασμα,περαν του εαυτου της και να ωριμασει.
Το ελπιδοφορο τελος της ταινιας δινει την αισθηση ότι η ΣΚΑΡΛΕΤ επιτελους εξανθρωπιστηκε κ αφησε μεσα της να υπερισχυσει η αγαπη της για το ΡΕΤ.
Δεν υπαρχει πιο εκρηκτικο κι ενδιαφερον ζευγαρι…

ΦΑΝΤΙΝΑ.

Spoiler

Αζελμακι,ομορφη προσεγγιση του φαινομενου να επενδυουμε με προσωπικες προβολες του συναισθηματος μας ερεθισματα,αναγνωστικα ,μουσικα κλπ.Μαλιστα χρησιμοποιησες ορους απο τη διεθνη βιβλιογραφια που δεν τους γνωριζα.

Ωστοσο νομιζω η τεκμηριωση ηταν πληρης και λαμβανοντας υποψη και το τελευταιο κομμα του κειμενου που παρεδωσε ο τρισμεγιστος ΟΥΓΚΟ.

Πιστευω οτι στο κομματι του Αγιαννη ως προς τη Φαντινα η προσεγγιση σου αποστερει την αγαπη ,το θαυμασμο κ την ταπεινωση του Αγιαννη απο ολην τους τη φλογα.Νομιζω παραβλεπεις λιγακι τη συναισθηματικη φορτιση που απεδωσε ο ΟΥΓΚΟ στις σκηνες αναμεσα σε ΑΓΙΑΝΝΗ-ΦΑΝΤΙΝΑ και που την αναφερω/τεκμηριωνω λεπτομερως με χωρια του κειμενου αυτουσια.

Σιγουρα ο ΜΥΡΙΗΛ με τα κηροπηγια τον στοιχειωσε και τον καθορισε-σιγουρα χαρη σε κεινον ο Αγιαννης αφιερωσε τη ζωη του ουσιαστικα στους φτωχους.Αμετρητους βοηθουσε -παραμενοντας ομως παντα μελαγχολικος ,εσωστρεφης ,μοναχικος και ΑΠΡΟΣΙΤΟΣ.Κανενας δεν τον πλησιαζε.Για ολους ως μπαρμπα -Μαγδαληνης και δημαρχος ηταν ενα μυστηριο -θυμασαι????Κρατουσε μιαν αποσταση απο ολους -και τους φτωχους του κ οσο τους φροντιζε ενιωθε πως εξιλεωνεται μπροστα στο συμπονετικο και συγχωρητικο Μυριηλ..
Σαν τον καλο Σαμαρειτη της Παραβολης που δεν ειχε καμια επαφη με τον ληστευμενο Ιουδαιο που περιμαζεψε κ φροντισε -παραμενοντας αγνωστος.

Στην περιπτωση της ΦΑΝΤΙΝΑΣ ομως ο Αγιαννης εμπλεκεται ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ-συνταρασσεται η ψυχη του μπροστα στην αγιοσυνη της,η υποθεση της του γινεται σκοπος της ζωης του -πραγμα που δεν ειδαμε να συμβαινει με αλλο προσωπο/φτωχο,απο τους μυριαδες που στηριζε ως αορατος ευεργετης.Η ΦΑΝΤΙΝΑ τον συγκλονισε οχι ως μια φτωχη που ειχε την αναγκη του ,αλλα ως ενα πλασμα υπερβατικο,αγιο.

Νομιζω πως τα παραλειπεις ολα αυτα και η προσεγγιση σου συνθετει μιαν ελλιπη εικονα γι αυτους τους δυο σε σχεση με το πως χειριζεται ο συγγραφεας την ιερη τους δυαδικοτητα.

Οσο για τν ερωτα παλι θα διαφωνησω μαζι σου -το βλεπουμε τελειως διαφορετικα.Ο ερωτας εχει μορφες.Δεν ερωτευομαστε ολοι με τον ιδιο τροπο.Εξαρταται απο τις αξιες μας,την ιδιοσυγκρασια μας και κυριως απο τις πληγες μας.
Εχει το παραφορο παθος.Την ανταγωνιστικη σχεση. Τν αρμονικη συνυπαρξη.Τη λατρεια ,την ασφαλεια,το καταφυγιο,το θαυμασμο.Εχει αμετρητες οψεις.Δεν ταυτιζεται παντα με αχαλινωτο σεξουαλικο ποθο.Αλλωστε σου ανελυσα τι εννοω ερωτα μιλωντας συγκεκριμενα για ΑΓΙΑΝΝΗ-ΦΑΝΤΙΝΑ.

Spoiler

Η ΦΑΝΤΙΝΑ ενιωσε το νεανικο ,ευγενη γεματο ενθουσιασμο ΚΟΡΙΤΣΙΣΤΙΚΟ ερωτα για τον Φελιξ.Σαγηνευτηκε απο τη γοητεια του.Μεσα απο αυτον μετεςβη απο την παιδουλα στη γυναικα.Οχι ομως απο επιτακτικο σωματικο ποθο,ή περιεργεια, οσο γιατι ηθελε ετσι να παραδοθει απολυτα κ ολοκληρωτικα στον Φελιξ της που αγαπουσε τοσο.(Τρομαρα του,ενω το ονομα του εχει ριζα τη λεξη FELICITY-Eytyxia,αυτος μονο δυστυχια εφερε!!)

Η βιαιη διαψευση του πιο Ωραιου Ονειρου της με την εγκαταλειψη της απο το Θολομιε οσα περασε στα χερια των αντρων κ της κοινωνιας που σαρωσαν τη γυναικεια της αξιοπρεπεια,καθως και η προτεραιοτητα που εδινε στη λατρεμενη της Τιτικα ,δε θα επετρεπαν ποτε στην καρδια της να νιωσει ξανα αμιγη εξαψη για μια αντρικη φιγουρα.

Η ΦΑΝΤΙΝΑ θα μπορουσε να λατρεψει μονο τον αντρα που θα τη σεβοταν,θα την προστατευε και κυριως δε θα προβαλε πανω της σεξουαλικους ποθους που τοσο ενιωσε να τη λερωνουν κ να την καταστρεφουν τελικα ολα αυτα τα χρονια.
Αυτο λαχταρουσε πλεον η ψυχη της,αυτο ηταν το μονο πλαισιο να νιωσει η κατακερματισμενη γυναικα μεσα της μια ζεση.
Μονο χαδι πατρικο θα δεχοταν η ΦΑΝΤΙΝΑ πλεον απο αντρικο χερι.Και αυτο το ειχε αναγκη.Διψουσε γι αυτο με ολο της το ειναι κ αυτο θα το πλαισιωνε με αφατη λατρεια.

Μια τετοια αδολη αντρικεια αγαπη μονον ο Αγιαννης θα ηταν σε θεση να της προσφερει με αυτες τις συνθηκες.
Με τη σειρα του ο Αγιαννης μονο μιαν Αθωα σαν την ΦΑΝΤΙΝΑ θα μπορουσε να βαλει τοσο ψηλα στη ζωη του,
Μονον ετσι θα αντεχε να προσεγγισει μια γυναικα ,ως τρυφερος κ αγρυπνος προστατης ,χωρις να νιωθει ενδομυχα ενοχες οτι καταλυει την αρετη του ,λοξοδρομωντας απο το δρομο του Θεου κ της παρθενίας που ειχε επιλεξει χαριν του Μυριηλ...

Επιπλεον θα λατρευε και την ΤΙΤΙΚΑ αλλα ,οπως επιστημονικα τεκμηριωνω Αζελμα, ισως το οιδιποδειο να μην το βιωνε τοσο εντονα ,γιατι ενα μερος της αγαπης θα διοχετευοταν στη ΦΑΝΤΙΝΑ-κι ισως το μεγαλυτερο,διοτι εκεινη τη θαυμασε βαθια,εκεινη ηταν γυναικα...

Με βαση τη συγχρονη ψυχαναλυση ,το οιδιποδειο μεγενθυνεται κ προσλαμβανει τοσο μεγαλες κ πνιγηρες διαστασεις μονον οταν η σχεση του γονεικου ζευγους ειναι διαταραγμενη η οταν απουσιαζει ο ενας γονιος,οποτε και συχνα ο ερωτισμος ασυνειδητα μετατοπιζεται στο ετεροφυλο παιδι,αντι στο συντροφο ,οπως ειναι το υγιες.

Ετσι ακομη κ στο μυθιστορημα αυτο μπορουμε να αξιοποιησουμε τουτη τη γνωση και να εικασουμε οτι ο Αγιαννης δε θα ανεπτυσσε τουτο τον "ερωτα"για την Τιτικα ,οπως τον αποκαλει ο ΟΥΓΚΟ,αν η ΦΑΝΤΙΝΑ ζουσε...Η ΦΑΝΤΙΝΑ θα εισεπραττε τη λατρεια του κ η Τιτικα αμεριστη αλλα πιο ... αποστασιοποιημενη στοργη.

Ο θανατος ομως της αθωας κ βασανισμενης Φαντινας το εμποδισε αυτο,αλλα στοιχειωσε εξισου τον Αγιαννη,αφου αρχικα χαριν αυτης παλεψε τοσο λυσσαλεα να σωσει την Τιτικα.Μεσα απο την αγνη - κι οχι σεξουαλικη - αγαπη του για τη Φαντινα αγαπησε σαν πατερας το ορφανο κοριτσακι.Μεσα απο τη ΦΑΝΤΙΝΑ,ξανατονιζω.Μεσα απο τη Φαντινα ο Αγιαννης ανοιξε την καρδια του για την Τιτικα,χωρις αμυνες!Η αγαπη στη Φαντινα τον εκανε Πατερα!!!!

Επειτα,αφου η εντιμη ζωη που εχτισε ως δημαρχος ,εγινε συντριμμια απο τις αποκαλυψεις του ΙΑΒΕΡΗ,μεσα στο κυνηγητο που βιωσε απο τον ΙΑΒΕΡΗ,οπως ειπα,η ΤΙΤΙΚΑ εγινε σταδιακα το μοναδικο ΔΙΚΟ ΤΟΥ πλασμα επι γης και η μονη πηγη χαρας ,το ωραιο ιερο καθηκον κ το νοημα στη ζωη του ,που του θυμιζε πως ηταν ανθρωπος κι οχι αγριμι...

Αυτα και συγνωμη αν σας κουρασα με τις μακροσκελεις αναλυσεις ,αλλα ειχε ενδιαφερον η ανταποκριση της ΑΖΕΛΜΑΣ κ συμφωνω οτι αυθτη η συζητηση ειναι απολαυση.

@ΙΑΒΕΡΗ εσυ τι λες για ολα αυτα?????????????Εχεις κι εσυ τη...συμβολη σου ...χαχα!!!!!!!!!!!

 

[Μπιατριξ Κιντο]

Aragorn & Arwen (The Lord Of The Rings)
John Thornton & Margaret Hale (North & South)
Mr. Darcy & Elizabeth Bennet (Pride & Prejudice)
Howl & Sophie (Howl's Moving Castle)