Στο θεατρικό έργο Η βεντάλια της Λαίδης Ουίντερμηρ (Lady Windermere's Fan) ο Όσκαρ Ουάιλντ, μέσω του ήρωα του Λόρδου Ντάρλινγκτον, λέει:
«Δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Υπάρχει πάθος, έχθρα, λατρεία, αγάπη αλλά όχι φιλία»
(Between men and women there is no friendship possible. There is passion, enmity, worship, love, but no friendship).
Η αλήθεια είναι ότι στη λογοτεχνία δε νομίζω ότι αφθονούν τα παραδείγματα φιλίας μεταξύ αντρών - γυναικών, ενώ πολύ συχνά οι συγγραφείς σκιαγραφούν σχέσεις παραδειγματικής φιλίας κυρίως αντρών μεταξύ τους, ενίοτε και γυναικών, πάλι μεταξύ τους.
Στο μόνο βιβλίο που συνάντησα φιλία ανάμεσα στα δύο φύλα ήταν στα Κύματα (The Waves) της Βιρτζίνιας Γουλφ, το οποίο είναι το πιο πειραματικό της μυθιστόρημα (και για μένα αριστουργηματικό). Στο βιβλίο αυτό η Γουλφ παρακολουθεί τη ζωή έξι ανθρώπων, από τα παιδικά τους χρόνια και στη συνέχεια στα φοιτητικά, τα οποία είναι κοινά για τους έξι φίλους και στην ουσία αυτή ακριβώς είναι η περίοδος που χτίζεται η φιλία τους. Ύστερα η συγγραφέας τους αφήνει να τραβήξουν ο καθένας το δρόμο του, να φτιάξει τη δική του ζωή, για να τους φέρει πάλι όλους μαζί σε αρκετά ώριμη ηλικία πια. Αυτή η συνάντηση πέρα από όλα τα άλλα είναι και ένας ύμνος προς τη φιλία, αφού βάζει τους ήρωές της να μιλούν ο ένας στον άλλο, ύστερα από τόσα χρόνια, όπως δε θα τολμούσε να μιλήσει κανείς τους σε κανέναν, να αποκαλύπτει τις πιο μύχιες σκέψεις του, να ξεγυμνώνεται εντελώς από κάθε συστολή, ντροπή ή κοινωνική σύμβαση.
Στην πραγματική ζωή πιστεύω ότι όσο δύσκολο είναι να υπάρξει πραγματική ομόφυλη φιλία, άλλο τόσο δύσκολο είναι να υπάρξει και ετερόφυλη. Δεν το θεωρώ αδύνατο όμως. Και έχω την τύχη στους ελάχιστους πραγματικούς φίλους μου να συγκαταλέγεται και ένας αρσενικός. Και είναι πραγματικά μεγάλη τύχη αυτό, γιατί έχω παρατηρήσει το εξής: αν ζητήσω τη συμβουλή μιας γυναίκας φίλης μου μπορώ να προβλέψω αυτή τη συμβουλή με μεγάλη ακρίβεια. Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι γυναίκα και σκέφτεται ακριβώς όπως κι εγώ. Ο άντρας φίλος θα δώσει τη συμβουλή «της άλλης πλευράς» και αυτό αποδεικνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρον και χρήσιμο.
Εσείς πώς θα σχολιάζατε τον αφορισμό του Ουάιλντ;
«Δεν υπάρχει φιλία ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Υπάρχει πάθος, έχθρα, λατρεία, αγάπη αλλά όχι φιλία»
(Between men and women there is no friendship possible. There is passion, enmity, worship, love, but no friendship).
Η αλήθεια είναι ότι στη λογοτεχνία δε νομίζω ότι αφθονούν τα παραδείγματα φιλίας μεταξύ αντρών - γυναικών, ενώ πολύ συχνά οι συγγραφείς σκιαγραφούν σχέσεις παραδειγματικής φιλίας κυρίως αντρών μεταξύ τους, ενίοτε και γυναικών, πάλι μεταξύ τους.
Στο μόνο βιβλίο που συνάντησα φιλία ανάμεσα στα δύο φύλα ήταν στα Κύματα (The Waves) της Βιρτζίνιας Γουλφ, το οποίο είναι το πιο πειραματικό της μυθιστόρημα (και για μένα αριστουργηματικό). Στο βιβλίο αυτό η Γουλφ παρακολουθεί τη ζωή έξι ανθρώπων, από τα παιδικά τους χρόνια και στη συνέχεια στα φοιτητικά, τα οποία είναι κοινά για τους έξι φίλους και στην ουσία αυτή ακριβώς είναι η περίοδος που χτίζεται η φιλία τους. Ύστερα η συγγραφέας τους αφήνει να τραβήξουν ο καθένας το δρόμο του, να φτιάξει τη δική του ζωή, για να τους φέρει πάλι όλους μαζί σε αρκετά ώριμη ηλικία πια. Αυτή η συνάντηση πέρα από όλα τα άλλα είναι και ένας ύμνος προς τη φιλία, αφού βάζει τους ήρωές της να μιλούν ο ένας στον άλλο, ύστερα από τόσα χρόνια, όπως δε θα τολμούσε να μιλήσει κανείς τους σε κανέναν, να αποκαλύπτει τις πιο μύχιες σκέψεις του, να ξεγυμνώνεται εντελώς από κάθε συστολή, ντροπή ή κοινωνική σύμβαση.
Στην πραγματική ζωή πιστεύω ότι όσο δύσκολο είναι να υπάρξει πραγματική ομόφυλη φιλία, άλλο τόσο δύσκολο είναι να υπάρξει και ετερόφυλη. Δεν το θεωρώ αδύνατο όμως. Και έχω την τύχη στους ελάχιστους πραγματικούς φίλους μου να συγκαταλέγεται και ένας αρσενικός. Και είναι πραγματικά μεγάλη τύχη αυτό, γιατί έχω παρατηρήσει το εξής: αν ζητήσω τη συμβουλή μιας γυναίκας φίλης μου μπορώ να προβλέψω αυτή τη συμβουλή με μεγάλη ακρίβεια. Για τον απλούστατο λόγο ότι είναι γυναίκα και σκέφτεται ακριβώς όπως κι εγώ. Ο άντρας φίλος θα δώσει τη συμβουλή «της άλλης πλευράς» και αυτό αποδεικνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρον και χρήσιμο.
Εσείς πώς θα σχολιάζατε τον αφορισμό του Ουάιλντ;
Last edited:
)
Αλλιώς, οπως φανταζομαι βλεπεις στο αποσπασμα, κάποιος που δεν είναι στο μυαλό σου, δυσκολέυεται να ακολουθήσει 
