Δείτε αυτή τη μικρού μήκους ταινία, που παίζει με την ομοιότητα του Franz Kafka με το Frank Capra: Μεταμόρφωση και It's a Wonderful Life σε ένα 
))
))
Φραντς Κάφκα (Franz Kafka) : "Η μεταμόρφωση"
- Thread starter Χόλντεν
- Start date
Μόλις ο Γκρέγκορ Σάμσα ξύπνησε ένα πρωινό από εφιαλτικό όνειρο, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σε μια πελώρια κατσαρίδα.
Ξεκινώντας το βιβλίο και διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση με την οποία κι αρχίζει,ήξερα ότι δεν θα μου αρέσει,κι αυτό γιατί δεν μου ταιριάζει καθόλου ο σουρεαλισμός.Παρόλα αυτά το διάβασα με ενδιαφέρον εξαιτίας της γραφής του Κάφκα.Αν πάντως τελείωνε με τον ήρωα να ξυπνάει απ'αυτόν τον τρομακτικό εφιάλτη,νομίζω πως θα μου άρεσε πολύ,αν καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Υ.Γ. Έχω την έκδοση απ'τα γράμματα κι όπως είπε και παραπάνω ο Φαροφύλακας,σ'αυτήν εμπεριέχονται και κάποια άλλα διηγήματα.Ένα από αυτά λοιπόν,λέγεται "Μπροστά στο νόμο" .Θα μπορούσε μήπως κάποιος να μου πει το νόημα του;
Ξεκινώντας το βιβλίο και διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση με την οποία κι αρχίζει,ήξερα ότι δεν θα μου αρέσει,κι αυτό γιατί δεν μου ταιριάζει καθόλου ο σουρεαλισμός.Παρόλα αυτά το διάβασα με ενδιαφέρον εξαιτίας της γραφής του Κάφκα.Αν πάντως τελείωνε με τον ήρωα να ξυπνάει απ'αυτόν τον τρομακτικό εφιάλτη,νομίζω πως θα μου άρεσε πολύ,αν καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Υ.Γ. Έχω την έκδοση απ'τα γράμματα κι όπως είπε και παραπάνω ο Φαροφύλακας,σ'αυτήν εμπεριέχονται και κάποια άλλα διηγήματα.Ένα από αυτά λοιπόν,λέγεται "Μπροστά στο νόμο" .Θα μπορούσε μήπως κάποιος να μου πει το νόημα του;
Προσωπικά βρίσκω τον Κάφκα εξαιρετικά δύσκολο και ιδιαίτερα κουραστικό στην ανάγνωση. Αν μάλιστα μπεις στην διαδικασία να εμβαθύνεις στα νοήματά του... τότε χάνεσαι. Η Μεταμόρφωση, λόγω μεγέθους, αλλά και μιας σχετικά πιο ξεκάθαρης προσέγγισης (έναντι για παράδειγμα του Πύργου) της προσωπικής αλλοτρίωσης, αγωνίας κλπ, ίσως να είναι το πιο κατάλληλο βιβλίο για να ξεκινήσεις και να τερματίσεις με τον Κάφκα.
Αν πάλι (για κάποιο σκοτεινό και απροσδιόριστο λόγο) θέλεις να εμβαθύνεις ακόμα περισσότερο στα έργα του, τότε μάζεψε χρόνο, χρόνο, χρόνο, χρόνο και 5Χ(κουράγιο) και προχώρα σε αυτό το μοναχικό δρόμο !!!
Αν πάλι (για κάποιο σκοτεινό και απροσδιόριστο λόγο) θέλεις να εμβαθύνεις ακόμα περισσότερο στα έργα του, τότε μάζεψε χρόνο, χρόνο, χρόνο, χρόνο και 5Χ(κουράγιο) και προχώρα σε αυτό το μοναχικό δρόμο !!!
Το διάβασα αμέσως μετά τη Δϊκη και πίστευα ότι δε θα μπορέσει να με αγγίξει.
Έπεσα τόσο έξω. Η αντίληψη της ζωής πριν, μετά, οι αντιδράσεις, η οικογένεια, οι λύσεις που πριν δεν υπήρχαν, τα νέα δεδομένα, η προσαρμογή.
Είναι από τους αγαπημένους μου και έτσι και αλλιώς δε μπορώ να είμαι αντικειμενική, αλλά ήταν εξαιρετικό βιβλίο.
Έπεσα τόσο έξω. Η αντίληψη της ζωής πριν, μετά, οι αντιδράσεις, η οικογένεια, οι λύσεις που πριν δεν υπήρχαν, τα νέα δεδομένα, η προσαρμογή.
Είναι από τους αγαπημένους μου και έτσι και αλλιώς δε μπορώ να είμαι αντικειμενική, αλλά ήταν εξαιρετικό βιβλίο.
Εχω τον Κάφκα από δύο εκδοτικούς οίκους (Ηριδανό και Οικονόμου). Από τους δύο πιο προσεγμένη έκδοση και καλύτερη δουλειά βρήκα στον Ηριδανό. Σε ό,τι αφορά στη μετάφραση δεν έχω γνώμη, γιατί έχω διαφορετικά βιβλία (Δίκη, Πύργος), αλλά και τα δύο τα διάβασα με ιδιαίτερη δυσκολία.
Δεν αρκεί μόνο να διαβάσεις τον Κάφκα, πρέπει λίγο παραπάνω ν' αφοσιωθείς για να κερδίσεις κάτι περισσότερο από ένα απλό ανάγνωσμα.
Ευτυχώς το πρώτο "Καφκικό" κείμενο που διάβασα ήταν η "Μεταμόρφωση" και μπήκα σιγά - σιγά στο πνεύμα της εσωτερικής του πάλης. Ισως αν ξεκινούσα με τον Πύργο, να μην προχωρούσα στην ανάγνωση άλλων βιβλίων του.
Δεν αρκεί μόνο να διαβάσεις τον Κάφκα, πρέπει λίγο παραπάνω ν' αφοσιωθείς για να κερδίσεις κάτι περισσότερο από ένα απλό ανάγνωσμα.
Ευτυχώς το πρώτο "Καφκικό" κείμενο που διάβασα ήταν η "Μεταμόρφωση" και μπήκα σιγά - σιγά στο πνεύμα της εσωτερικής του πάλης. Ισως αν ξεκινούσα με τον Πύργο, να μην προχωρούσα στην ανάγνωση άλλων βιβλίων του.
σημερα μολις τελειωσα τη μεταμορφωση του καφκα.
μου αφησε αναμεικτα συναισθηματα γιατι λιγες σελιδες πριν το τελος δεν ειχε δωσει ουτε μια σταλα αισιοδοξιας, αλλα ειναι ενα βαθια καταθλιπτικο βιβλιο.
και εγω δεν βρηκα αυτην την κορυφωση που περιμενα στο τελος λογω των μεγαλων προσδοκιων που τρεφει το βιβλιο εξ αρχης.
Για μενα αποτελει ενα μετριο βιβλιο ,σωζομενο μονο και μονο απο τα μηνυματα που προσπαθει να μεταδωσει στον αναγνωστη γιατι την υποθεση την βρηκα αδιαφορη.
Ειναι ενα βιβλιο ομως που διαβαζεται ευκολα και σε κραταει καθηλωμενο,πολλες φορες βρηκα τον εαυτο μου να μην μπορει να ξεκολλησει περιμένοντας τη συνεχεια.
Επισης, ενα πραγμα που με ενοχλησε ειναι οτι δεν εξηγειται ποτε ΤΟ ΓΙΑΤΙ μεταμορφωνεται σε κατσαριδα ο Γκρεγκορ, αν εξαιρεσουμε την υποσημειωση : οτι ο καφκα εμπνευστηκε απο μια δημοφιλη ρηση της εποχης "οι περιπλανωμενοι πωλητες ειναι σαν τις κατσαριδες"
Παντως, εχουν δικιο και τα προηγουμενα μελη οτι αν θες να αρχισεις να διαβαζεις καφκα ,καλο ειναι να το κανεις απο τη μεταμορφωση.
Τελος, μεταξυ σοβαρου και αστειου , ισως και να 'χανε ενα δικιο εκεινοι στη σοβιετικη ενωση που το απαγορεψαν ως ενα βιβλιο καταθλιπτικό, παρακμιακό και ικανό να εμπνεύσει απελπισία!
μου αφησε αναμεικτα συναισθηματα γιατι λιγες σελιδες πριν το τελος δεν ειχε δωσει ουτε μια σταλα αισιοδοξιας, αλλα ειναι ενα βαθια καταθλιπτικο βιβλιο.
και εγω δεν βρηκα αυτην την κορυφωση που περιμενα στο τελος λογω των μεγαλων προσδοκιων που τρεφει το βιβλιο εξ αρχης.
Για μενα αποτελει ενα μετριο βιβλιο ,σωζομενο μονο και μονο απο τα μηνυματα που προσπαθει να μεταδωσει στον αναγνωστη γιατι την υποθεση την βρηκα αδιαφορη.
Ειναι ενα βιβλιο ομως που διαβαζεται ευκολα και σε κραταει καθηλωμενο,πολλες φορες βρηκα τον εαυτο μου να μην μπορει να ξεκολλησει περιμένοντας τη συνεχεια.
Επισης, ενα πραγμα που με ενοχλησε ειναι οτι δεν εξηγειται ποτε ΤΟ ΓΙΑΤΙ μεταμορφωνεται σε κατσαριδα ο Γκρεγκορ, αν εξαιρεσουμε την υποσημειωση : οτι ο καφκα εμπνευστηκε απο μια δημοφιλη ρηση της εποχης "οι περιπλανωμενοι πωλητες ειναι σαν τις κατσαριδες"
Παντως, εχουν δικιο και τα προηγουμενα μελη οτι αν θες να αρχισεις να διαβαζεις καφκα ,καλο ειναι να το κανεις απο τη μεταμορφωση.
Τελος, μεταξυ σοβαρου και αστειου , ισως και να 'χανε ενα δικιο εκεινοι στη σοβιετικη ενωση που το απαγορεψαν ως ενα βιβλιο καταθλιπτικό, παρακμιακό και ικανό να εμπνεύσει απελπισία!
Συμφωνώ απόλυτα με τον Αμφισβητία για τη "Μεταμόρφωση" .
'Ηταν η πρώτη μου επαφή με τον συγγραφέα, μετά ακολούθησε " Η δίκη" η οποία μου άφησε, περίπου, τα ίδια συναισθήματα μετά την ολοκλήρωσή της.
Με μεγάλη δυσκολία τελείωσα και τα δύο.
'Ηταν η πρώτη μου επαφή με τον συγγραφέα, μετά ακολούθησε " Η δίκη" η οποία μου άφησε, περίπου, τα ίδια συναισθήματα μετά την ολοκλήρωσή της.
Με μεγάλη δυσκολία τελείωσα και τα δύο.
Καλησπέρα! Θα ήθελα απλά να επισημάνω (αφού για εμένα έχει σημασία ) ότι ο Κάφκα δεν έγραψε ότι μεταμορφώθηκε σε κατσαρίδα αλλά σε ένα πελώριο ζωύφιο, το όποιο μάλιστα βάσει της γερμανικής λέξης , ήταν ακάθαρτο και παρασιτικό. Μάλιστα νομίζω πως ο ίδιος ο Κάφκα είχε ζητήσει να μην απεικονισθεί πότε το έντομο σε κάποιο εξώφυλλο.
Ακόμα, κατά τη γνώμη μου ο Κάφκα επί τούτου δεν αναφέρει γιατί μεταμορφώθηκε ο Γκρέγκορ , ίσως γιατί θέλει να εστιάσει κανείς αλλού και όχι εκεί. Αλλιώς δεν είχε και λόγο να γράψει κάτι το οποίο πρακτικά είναι αδύνατο να συμβεί. Σε όλα τα βιβλία του αφήνει αναπάντητα ερωτήματα για τους ήρωες του ή για το τέλος των ιστοριών του. Πιστεύω ότι η ανάγνωση έργων του Κάφκα ή αρέσει σε κάποιον πολύ ή καθόλου ! Εγώ προσωπικά τα λατρεύω!!
)Η Μεταμόρφωση ήταν το δεύτερο βιβλίο του Κάφκα που διάβασα, μετά τη Δίκη, η οποία μου είχε αρέσει πολύ. Για μένα είναι αγαπημένο βιβλίο. Με άγγιξε και με συγκλόνισε. Διαφωνώ με την άποψη ότι δεν υπήρχε κορύφωση.. Θεωρώ ότι υπήρχε, και θα εξηγήσω παρακάτω.
Και εγώ αρχικά αναρωτιόμουν το γιατί κανείς δεν ασχολείται με το πώς θα επανέλθει στην αρχική του κατάσταση ο Γκρέγκορ, γιατί δεν αναρωτιούνται πώς έγινε η μεταμόρφωση, γιατί δεν υπάρχει εξήγηση για το πώς έγινε κλπ. Αλλά, τελικά έδωσα τις απαντήσεις στον εαυτό μου όσο προχωρούσε η ανάγνωση και ειδικά όταν τελείωσα το βιβλίο. Θεωρώ ότι δεν υπήρχαν αυτά τα στοιχεία εσκεμμένα. Ο Αντέρωτας με κάλυψε και συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλιά του. Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι έργο φαντασίας ή μυστηρίου ώστε να μας ενδιαφέρει το γιατί έγινε και η λύση του.. Δεν είναι αυτό που έχει σημασία και αυτά τα στοιχεία, αν υπήρχαν, όντως θα αποπροσανατόλιζαν. Ίσως για το λόγο αυτό κάποιοι αναγνώστες θεωρούν ότι δεν υπάρχει κορύφωση, όπως θα την περίμεναν τουλάχιστον σε κάποιο ανάγνωσμα όπου λύνεται κάποιο μυστήριο και δίνονται οι απαντήσεις. Επίσης, μου αρέσει που ο καθένας βρίσκει διαφορετικές ερμηνείες και νοήματα στο βιβλίο αυτό. Εγώ, προσωπικά, φαντάστηκα τη μεταμόρφωση σαν συμβολισμό μιας ασθένειας, αναπηρίας ή οτιδήποτε άλλο που μπορεί να κάνει κάποιον "ανήμπορο" και εξαρτώμενο από άλλους, η οποία έρχεται ξαφνικά και διαταρράσει μια οικογένεια. Και φαίνονται οι αντιδράσεις των μελών της: η άρνηση του προβλήματος (η μητέρα δεν ήθελε να τον βλέπει), η ψυχαναγκαστική υποχρέωση για τη φροντίδα του ατόμου που έχει πρόβλημα (αδερφή), η ντροπή της οικογένειας και ο φόβος της αντίδρασης από την κοινωνία, η ενοχή για το ότι νιώθουν πλέον ως βάρος το μέλος της οικογένειας που υποτίθεται αγαπούν, το αίσθημα ότι δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που ήξεραν, η αγανάκτηση, ο θυμός και, τέλος, και αυτό ηταν για μένα το συγλονιστικότερο σημείο και η κορύφωση, η απελευθέρωση από το "βάρος" όλων αυτών και η κρυφή( ; ) χαρά/ανακούφιση όταν ο άνθρωπος αυτός πεθαίνει. Και η διαπίστωση ότι ακόμα και μετά από το τραγικότερο γεγονός η ζωή συνεχίζεται... Η διαπίστωση της κυνικότητας της ανθρώπινης φύσης
Last edited:
Μόλις το τελείωσα! Είναι το πρώτο βιβλίο του, που διάβασα και χαίρομαι γιατί σύμφωνα με τα παραπάνω σχόλια είναι το καλύτερο ξεκίνημα για να εισαχθεί κάποιος στο καφκικό κόσμο!
Μου άρεσε πολύ! Δεν ήταν η πρώτη φορά, που διαβάζω κάτι τόσο αλλοπρόσαλλο και σουρεαλιστικό, οπότε ήμουν προετοιμασμένη. Η αρχή έγινε με το Βυζί του Ροθ, που μιλά επίσης για μια μεταμόρφωση και, μάλιστα, κάνει αναφορά και σε αυτό το βιβλίο. Βέβαια, το Βυζί είχε πολλή πλάκα, ενώ αυτό είναι μέσα στην μαυρίλα και την κατάθλιψη, ωστόσο δεν με χάλασε καθόλου. Σε βάζει στο κλίμα της αγωνίας, του άγχους και της απομόνωσης του ήρωα και σε ορισμένα σημεία είναι πραγματικά καθηλωτικό.
Εχω κι εγώ την έκδοση του Βήματος με τα λογοκριμένα βιβλία. Το θεωρώ τόσο ηλίθιο να απαγορεύεται ένα βιβλίο από ένα καθεστώς απλά και μόνο γιατί είναι καταθλιπτικό, όπως έγινε με την Μεταμόρφωση.
Λέτρω, συμφωνώ απόλυτα με τα όσα έβαλες σε πλοκή, πάνω κάτω τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ.
Και η δική μου έκδοση για κατσαρίδα μιλά. Λάθος του μεταφραστή αν και δεν νομίζω ότι έχει κάποια επίδραση στο έργο.
Λαμβάνοντας υπόψη τις κακές σχέσεις του Κάφκα με την οικογένειά του, ειδικά με τον αυταρχικό πατέρα του, εύκολα διαπιστώνει κανείς την επίδραση που είχαν στη συγγραφή αυτού του βιβλίου.
Μου άρεσε πολύ! Δεν ήταν η πρώτη φορά, που διαβάζω κάτι τόσο αλλοπρόσαλλο και σουρεαλιστικό, οπότε ήμουν προετοιμασμένη. Η αρχή έγινε με το Βυζί του Ροθ, που μιλά επίσης για μια μεταμόρφωση και, μάλιστα, κάνει αναφορά και σε αυτό το βιβλίο. Βέβαια, το Βυζί είχε πολλή πλάκα, ενώ αυτό είναι μέσα στην μαυρίλα και την κατάθλιψη, ωστόσο δεν με χάλασε καθόλου. Σε βάζει στο κλίμα της αγωνίας, του άγχους και της απομόνωσης του ήρωα και σε ορισμένα σημεία είναι πραγματικά καθηλωτικό.
Εχω κι εγώ την έκδοση του Βήματος με τα λογοκριμένα βιβλία. Το θεωρώ τόσο ηλίθιο να απαγορεύεται ένα βιβλίο από ένα καθεστώς απλά και μόνο γιατί είναι καταθλιπτικό, όπως έγινε με την Μεταμόρφωση.
Λέτρω, συμφωνώ απόλυτα με τα όσα έβαλες σε πλοκή, πάνω κάτω τα ίδια σκεφτόμουν κι εγώ.
Και η δική μου έκδοση για κατσαρίδα μιλά. Λάθος του μεταφραστή αν και δεν νομίζω ότι έχει κάποια επίδραση στο έργο.
Λαμβάνοντας υπόψη τις κακές σχέσεις του Κάφκα με την οικογένειά του, ειδικά με τον αυταρχικό πατέρα του, εύκολα διαπιστώνει κανείς την επίδραση που είχαν στη συγγραφή αυτού του βιβλίου.
Δεν κανει τιποτα
ΟΚ... Ο τύπος είχε κόμπλεξ κατωτερότητας, είχε διάφορα άλλα συμπλέγματα, η σχέση με την οικογένεια του δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή (ειδικά με τον πατέρα του), ΑΛΛΑ... ήξερε να γράφει...
Κάπως μακριά λοιπόν από το γνώριμο τρόπο του γραφής , ο Κάφκα μας δίνει ένα δυνατό ανάγνωσμα, σχεδόν βιογραφικό θα έλεγα... Εντάξει η αλληγορία του εντόμου/κατσαρίδας μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως, εγώ πάντως βλέπω την χαμηλή αυτοεκτίμηση του συγγραφέα... Επίσης βλέπω πως είχε αντιληφθεί την θέση του μέσα στην οικογένειά του...
Κατά τα άλλα, βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας την μορφή του αυταρχικού πατέρα (η τουλάχιστον όπως πίστευε ο Κάφκα πως είναι ο πατέρας λόγω προσωπικών βιωμάτων) και την μητέρα με την αδελφή που συμπληρώνουν την ¨ονειρική" εικόνα του Κάφκα για τον θεσμό της οικογένειας...
Παραβλέποντας λοιπόν τους προσωπικούς δαίμονες του συγγραφέα περί οικογένειας, μπορώ να σταθώ και να πω πως μου άρεσε η αντίληψη της παραγωγικότητας της ανθρώπινης μονάδας... Παραγωγικός=χρήσιμος σε οικογένεια και κοινωνία.
Μη παραγωγικός= γενικά άχρηστος...
Όσο για την υποκρισία και τις προσωπικές αγωνίες που υπάρχουν στο βιβλίο, ανήκουν στην αγαπημένη θεματολογία του συγγραφέα...
3,5*
Κάπως μακριά λοιπόν από το γνώριμο τρόπο του γραφής , ο Κάφκα μας δίνει ένα δυνατό ανάγνωσμα, σχεδόν βιογραφικό θα έλεγα... Εντάξει η αλληγορία του εντόμου/κατσαρίδας μπορεί να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως, εγώ πάντως βλέπω την χαμηλή αυτοεκτίμηση του συγγραφέα... Επίσης βλέπω πως είχε αντιληφθεί την θέση του μέσα στην οικογένειά του...
Κατά τα άλλα, βρίσκουμε συνεχώς μπροστά μας την μορφή του αυταρχικού πατέρα (η τουλάχιστον όπως πίστευε ο Κάφκα πως είναι ο πατέρας λόγω προσωπικών βιωμάτων) και την μητέρα με την αδελφή που συμπληρώνουν την ¨ονειρική" εικόνα του Κάφκα για τον θεσμό της οικογένειας...
Παραβλέποντας λοιπόν τους προσωπικούς δαίμονες του συγγραφέα περί οικογένειας, μπορώ να σταθώ και να πω πως μου άρεσε η αντίληψη της παραγωγικότητας της ανθρώπινης μονάδας... Παραγωγικός=χρήσιμος σε οικογένεια και κοινωνία.
Μη παραγωγικός= γενικά άχρηστος...
Όσο για την υποκρισία και τις προσωπικές αγωνίες που υπάρχουν στο βιβλίο, ανήκουν στην αγαπημένη θεματολογία του συγγραφέα...
3,5*
Προσωπικά θα σου έλεγα να μην το ξεκινήσεις καθόλου το "Ο Πύργος". Αν απογοητεύτηκες από τα άλλα δύο, δε σου ταιριάζει σίγουρα ο Κάφκα σαν συγγραφέας. Είναι απαιτητικό σαν ανάγνωσμα και αν δεν αγαπάς το συγγραφικό του στυλ νομίζω πως θα σε κουράσει και θα απογοητευτείς ξανά.