Ψιλή κουβέντα για βιβλία κ.τ.λ.
- Thread starter Αντέρωτας
- Start date
Ισπανικά (δίχως λόγο) : tapa dura / tapa blanda
Γιατί, τα πολλά λογια ειναι φτώχεια..
"Είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι πρέπει να διαβάζει όλα τα βιβλία που αγοράζει, όπως είναι ανόητο να επικρίνει εκείνους που αγοράζουν περισσότερα βιβλία από όσα θα μπορέσουν ποτέ να διαβάσουν.
Θα ήταν σαν να λέτε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσετε όλα τα μαχαιροπήρουνα ή τα γυαλιά ή τα κατσαβίδια ή τα τρυπάνια που αγοράσατε πριν αγοράσετε καινούργια. Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που πρέπει να έχουμε πάντα σε αφθονία, ακόμη κι αν θα χρησιμοποιήσουμε μόνο ένα μικρό μέρος. Αν, για παράδειγμα, θεωρούμε τα βιβλία ως φάρμακα, καταλαβαίνουμε ότι είναι καλό να έχουμε πολλά στο σπίτι παρά λίγα: όταν θέλετε να νιώσετε καλύτερα, τότε πηγαίνετε στο “ντουλάπι με τα φάρμακα” και διαλέγετε ένα βιβλίο. Όχι ένα τυχαίο, αλλά το σωστό βιβλίο για εκείνη τη στιγμή. Όσοι αγοράζουν μόνο ένα βιβλίο, διαβάζουν μόνο αυτό και μετά το ξεφορτώνονται. Απλώς εφαρμόζουν τη νοοτροπία του καταναλωτή στα βιβλία, δηλαδή τα θεωρούν καταναλωτικό προϊόν, ένα αγαθό. Όσοι αγαπούν τα βιβλία γνωρίζουν ότι ένα βιβλίο είναι κάθε άλλο παρά εμπόρευμα".
Ουμπερτο Έκο.
Νομίζω οτι πρέπει να παρω τρυπάνια
Last edited:
Είδες άμα είσαι φιλόσοφος και χειρίζεσαι καλά τη γλώσσα, τι ωραία δικαιολογείς τον υπερκαταναλωτισμό!
Μια χαρά το κείμενο του Έκο, νομίζω όμως ότι δεν λύνει το πρακτικό πρόβλημα ότι τα βιβλία "πρέπει" να διαβαστούν -βάζω εισαγωγικά στο πρέπει καθώς το εννοώ αριστοτελικά, δλδ σκοπός ενός βιβλίου είναι η ανάγνωσή του, άρα οφείλω να το βοηθήσω ώστε να εκπληρώσει το τέλος του.
Νομίζω ότι ένα άλλο κείμενό του, αυτό για τις αντι-βιβλιοθήκες (που κάπου πρέπει να κυκλοφορεί μες στη λέσχη), είναι περισσότερο ενδεικτικό: αγοράζεις περισσότερα βιβλία, ώστε να κινητοποιηθείς να αποκτήσεις περισσότερη γνώση. Η γενιά του τριάντα, π.χ. που διάβασα πριν λίγες μέρες δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα ως φάρμακο -όπως γράφει παραπάνω ο Έκο. Ομοίως, ως θέμα είναι εντελώς αχρείαστο σε μένα -από την άποψη ότι η θεματολογία του είναι άσχετη με το επαγγελματικό μου πεδίο. Έφτασα όμως εκεί μέσω άλλων αναγνώσεων, οι οποίες με κινητοποίησαν για την απόκτηση της γενιάς του '30 (η οποία με τη σειρά της με κινητοποίησε να ψάξω καινούργια αναγνώσματα).
Πάντως, αυτό:
Αλλά αφού είπες
Νομίζω ότι ένα άλλο κείμενό του, αυτό για τις αντι-βιβλιοθήκες (που κάπου πρέπει να κυκλοφορεί μες στη λέσχη), είναι περισσότερο ενδεικτικό: αγοράζεις περισσότερα βιβλία, ώστε να κινητοποιηθείς να αποκτήσεις περισσότερη γνώση. Η γενιά του τριάντα, π.χ. που διάβασα πριν λίγες μέρες δεν έχει να μου προσφέρει τίποτα ως φάρμακο -όπως γράφει παραπάνω ο Έκο. Ομοίως, ως θέμα είναι εντελώς αχρείαστο σε μένα -από την άποψη ότι η θεματολογία του είναι άσχετη με το επαγγελματικό μου πεδίο. Έφτασα όμως εκεί μέσω άλλων αναγνώσεων, οι οποίες με κινητοποίησαν για την απόκτηση της γενιάς του '30 (η οποία με τη σειρά της με κινητοποίησε να ψάξω καινούργια αναγνώσματα).
Πάντως, αυτό:
νομίζω τροφοδοτεί τη συζήτηση που είχαμε για τους χαρακτήρες.
Αλλά αφού είπες
, προτείνω -και με την άδειά σου- να συζητήσουμε για τρυπάνια
δεν θα συζητησουμε για τρυπάνια γιατι -με την άδειά σου- γιατι δεν ξερω για τρυπάνιαπροτείνω -και με την άδειά σου- να συζητήσουμε για τρυπάνια
Αλλά αυτό που με κινητοποιησε στις προηγουμενες απαντήσεις σου ειναι η αλλαγή του pov καποιου ανθρώπου ο οποιος, εξ αιφνης, αντιλαμβάνεται οτι μπορει και να εχει κοινά με εναν ανθρωπο που απαξιώνει, του συμπεριφέρεται τυπικά και οριακά αγενώς, μεχρι του σημειου που βρισκουν, κατα λάθος, ενα κοινο σημειο αναφοράς.
Υποκλίνομαι στον μεγιστο Ουμπέρτο Εκο."Είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι πρέπει να διαβάζει όλα τα βιβλία που αγοράζει, όπως είναι ανόητο να επικρίνει εκείνους που αγοράζουν περισσότερα βιβλία από όσα θα μπορέσουν ποτέ να διαβάσουν.
Θα ήταν σαν να λέτε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσετε όλα τα μαχαιροπήρουνα ή τα γυαλιά ή τα κατσαβίδια ή τα τρυπάνια που αγοράσατε πριν αγοράσετε καινούργια. Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που πρέπει να έχουμε πάντα σε αφθονία, ακόμη κι αν θα χρησιμοποιήσουμε μόνο ένα μικρό μέρος. Αν, για παράδειγμα, θεωρούμε τα βιβλία ως φάρμακα, καταλαβαίνουμε ότι είναι καλό να έχουμε πολλά στο σπίτι παρά λίγα: όταν θέλετε να νιώσετε καλύτερα, τότε πηγαίνετε στο “ντουλάπι με τα φάρμακα” και διαλέγετε ένα βιβλίο. Όχι ένα τυχαίο, αλλά το σωστό βιβλίο για εκείνη τη στιγμή. Όσοι αγοράζουν μόνο ένα βιβλίο, διαβάζουν μόνο αυτό και μετά το ξεφορτώνονται. Απλώς εφαρμόζουν τη νοοτροπία του καταναλωτή στα βιβλία, δηλαδή τα θεωρούν καταναλωτικό προϊόν, ένα αγαθό. Όσοι αγαπούν τα βιβλία γνωρίζουν ότι ένα βιβλίο είναι κάθε άλλο παρά εμπόρευμα".
Ουμπερτο Έκο.
Πάνω που αμφιταλαντευόμουν (καθοτι η στοιβα με τα αδιάβαστα είναι τεραστια ) αν θα επισκεφθω αυριο το βιβλιοπωλειο της γειτονιας μου που έχω τσεκαρει 2-3 βιβλία να πάρω, ήρθε ο Ουμπερτο και έδωσε την λύση.
Εγω παντως αυτό το κειμενάκι θα το εκτυπωσω θα το κορνιζαρω στο σαλονι και εκεί θα παραπέμπω όποιον μπαίνει στο σπίτι και μου κάνει την κλισέ ερωτηση "Ολα αυτά τα εχεις διαβάσει;"
Μαρκα μαλακτικου. Ξεπαγιασες κι εσυ.
pov, με ενημέρωσε ο γιος μου, ειναι το point of view. Δηλαδή, τα ύστερα του κόζμου
N' απαντάς, "Ααααχ!, και να 'ταν μόνο αυτά.." Με ύφος Σκεπτόμενος του Ροντεν.
Τώρα που σε πέτυχα, εριξα σημερα μια επισταμενη ματιά σε αυτό. (χαρτόδετο) (διευθυνησ εκδοσης ο Μαραντζιδης, δεν ξερω αν εχει καποιο νόημα για σενα, για μενα εχει)
Πολύ γρηγορόδιάβαστο, με αναφορές και βιβλιογραφία, στοιχειοθετημένο, διαβαζεις και σκεφτεσαι οτι οι κακιστες ελληνικές ταινιες που έχεις δει και γυροφέρνουν το θέμα, το έχουν πλησιάσει με φοβερή ακριβεια (τυχαία, νομίζω) αλλά το τμήμα του βιβλίου που αναφέρεται στα βασανιστηρια (ελληνική χωροφυλακή, τι να σου λέω τώρα, κτήνη) ειναι δυσπεπτο, δύσκολο και στενάχωρο.
Last edited:
Στο στρατό χρησιμοποιούν τις περισσότερες συντομογραφίες (σύντομο-ονομασίες;) από οπουδήποτε αλλού. Δείγμα του πόση πνευματική φτώχεια (μην πω βλακεία) κρύβει τούτο.
Το έχω πάρει αυτό αλλά δεν το έχω διαβάσει ακομα. Έχω διαβάσει ένα παλιότερο του Χαραλαμπίδη (η εμπειρία της κατοχής στην Αθήνα) και ήταν και εκείνο έτσι όπως περιγράφεις κι αυτό. Καλογραμμένο, ευκολοδιαβαστο, με πηγές, βιβλιογραφία, πολύ αξιόλογο.
Και μιας που το ανέφερες μήπως το πιάσω άμεσα γιατί σήμερα τελείωσα αυτό που διάβαζα, αν και σκεφτόμουν να ξεκινήσω αυτό. Το οποίο παρεμπιπτόντως έλεγα να στο προτείνω αλλά ήθελα να το διαβάσω πρώτα.
Και στη Βιλαρίμπα ακόμη τρίβουν...
Ειναι εντυπωσιακό το πώς λοιδορείται ενας συγγραφέας, όταν παρουσιάζει την ανθρώπινη φύση και μέσα στην κακότητα και χαμηλότητά της. Αφενός. Αφεδύο, η συντακτρια του κειμένου επιλέγει να σταθεί στη Χιμαιρα για να καταθέσει την υπερορθοδοξη φεμινιστική της άποψη, που καλά κανει κι έχει, αγνοώντας για παράδειγμα τη Μαρία απο τον Κίτρινο Φάκελο ή ολοκληρο το 10.
Ειναι εντυπωσιακό το πώς λοιδορείται ενας συγγραφέας, όταν παρουσιάζει την ανθρώπινη φύση και μέσα στην κακότητα και χαμηλότητά της. Αφενός. Αφεδύο, η συντακτρια του κειμένου επιλέγει να σταθεί στη Χιμαιρα για να καταθέσει την υπερορθοδοξη φεμινιστική της άποψη, που καλά κανει κι έχει, αγνοώντας για παράδειγμα τη Μαρία απο τον Κίτρινο Φάκελο ή ολοκληρο το 10.
Το Συνδρομο της Στοκχόλμης λέει, δηλαδή θα πηδηχτώ απ' το παράθυρο...
Δεν συμφωνώ με οτιδήποτε έχει το υπέρ, γιατί θεωρώ δηλώνει ότι τα όρια της λογικής αρχίζουν να χάνονται σε παράλογες εικασίες, όπως στο παραπάνω άρθρο και διαστρεβλωνεται η αλήθεια για να εξυπηρετήσει τις πεποιθήσεις του καθένα. Το ότι κάποιος έχει ως πρόσχημα, για να κάνει την επίθεση του, την υπεράσπιση μιας "αδύναμης" ή αδικημενης ομάδας δεν σημαίνει ότι ειναι και σωστός όταν η πραγματική αιτία της επίθεσης του είναι άλλη. Επίσης δεν πιστεύω ότι οι γυναικοκτονιες σχετίζονται άμεσα με την θέση της γυναίκας όσο με την ιδέα που έχουμε για τις ερωτικές σχέσεις, ότι κάποιος ανήκει σε κάποιον. Αυτή η ιδέα της κτήσης είναι παθολογική. Ιδέα που δεν υιοθετηται μόνο από τους άντρες αλλά και από τις γυναίκες. Ξέρω(;) ότι αυτή η πεποίθηση της κτήσης της γυναίκας έχει τις ρίζες της στην πατριαρχια του παρελθόντος αλλά οι γυναίκες δεν αποστασιοποιηθηκαν από αυτήν την ιδέα καθώς διεκδικούσαν τα κοινωνικά και πολιτικά τους διακαιώματα. Μάλλον το "ρομαντικοποιησαν". Μια προσωπικη παρατήρηση είναι, μπορεί να είναι και λάθος.
Δυστυχώς, όλα τα πάντα εχουν πάρει διαστάσεις παράλογες. Δεν τολμά κανεις να υπερασπιστει κάτι ανδρικό και αυτομάτως γινεται σεξιστής.
Μερικές φορές, εχω την αισθηση οτι αν δεν μισείς οτιδήποτε αρσενικό, εισαι αντιφεμινιστης.
Εντάξει, τώρα διαβάζω και μια συνεντευξη οπου, απ' ό,τι καταλαβαινω, παραθετει ο M. Hulot κάτι απο το βιβλίο που έχει γράψει η συντακτρια του αρθρου: Οι άντρες βρίσκουν ερωμένες, οι γυναίκες βρίσκουν βιαστές. Νταξ.
Και κάπου εδώ, θυμάμαι και την υπόλοιπη διαφήμιση, όπου στο Βιλαμπάχο εχουνε γιορτη...
Μερικές φορές, εχω την αισθηση οτι αν δεν μισείς οτιδήποτε αρσενικό, εισαι αντιφεμινιστης.
Εντάξει, τώρα διαβάζω και μια συνεντευξη οπου, απ' ό,τι καταλαβαινω, παραθετει ο M. Hulot κάτι απο το βιβλίο που έχει γράψει η συντακτρια του αρθρου: Οι άντρες βρίσκουν ερωμένες, οι γυναίκες βρίσκουν βιαστές. Νταξ.
Και κάπου εδώ, θυμάμαι και την υπόλοιπη διαφήμιση, όπου στο Βιλαμπάχο εχουνε γιορτη...
Last edited:
Η πλάκα είναι πως μέσω ίνστα το πήραν διάφοροι και διάφορες πυροβολημένες και άρχισαν κράζουν αυτούς που είχαν διαφορετική άποψη από τη Ρένα Λούνα!
Κανονικός όχλος, κανονικός φασισμός!
Ακόμα οι διάφοροι δικαιωματιστές του κ@λου να καταλάβουν πως εκτός από την δική τους άποψη υπάρχουν κι άλλες και κυρίως δεν προέρχονται από ακραίους αλλά από σκεπτόμενους.