Ε τοτε να το παρω!!
Ακυρη οπως το λες.
Οχι, δεν ειναι για άσσο το βιβλίο. Σε καμία περίπτωση.
Διαβάζω τώρα ενα βιβλίο που κυλάει πραγματικά πολύ γρήγορα, την Αμηχανία του Richard Powers, γνωστου από τον καιρό των τραγουδιών μας, ενα βιβλίο που αγόρασα σχεδόν όταν πρωτοκυλοφόρησε, αλλά ακομη δεν εχω διαβασει.
Προχθες επεσα πάνω σε μια αναρτηση στο facebook, η οποια εκανε λογο για μια μεταφραση της Οδυσσειεας που ειχε εντυπωσιάσει με την ακριβεια και τη ροή της τον αναγνωστη / ιδιοκτητη κάποιου βιβλιοπωλείου;; δεν θυμάμαι, πάντως η αναρτηση ανεφερε πώς ανακάλυψε το αντιτυπο αυτό, σε κάποιο λαογραφικο (?) μουσείο της Ιθακης, τελος πάντων, ηταν πολύ ενθερμος υποστηρικτής της, Η μεταφραση αυτή ειναι εμμετρη, απο εναν κρητικο κι εκει αστραψε στο κεφάλι μου μια λάμπα (αλογόνου, αν απορεις), πάω στη βιβλιοθηκη κι ανασυρω την Ιλιαδα που πήρα απο το παζάρι φετος, σε εμμετρη μεταφραση, σε κριτηικο ιδιωμα (του Ψυχουντάκη) και το οποιο μου επεσημανε ενας φίλος, όταν το ειδε (εγώ δεν ειχα παρατηρησει, απλως αγόρασα! καλή μουλάρα ειμαι!). Νομιζω ανατρίχιασα και συγκινήθηκα ταυτόχρονα.
Έχω την Οδυσσεια, δώρο καθηγήτριας αρχαίων, ίσως το διαβάσω και εγω φέτος. Δεν ξέρω γιατί μου το έκανε δώρο, δεν μου άρεσαν ιδιαίτερα τα αρχαία, ίσως ήθελε να μου πει κάτι, πχ για την Οδυσσεια που με περίμενε μετά τα σχολικά χρόνια
Επίσης σχετικά με την μετάφραση δεν ξέρω αν παίζει ιδιαίτερα ρόλο στα αρχαία συγγράμματα επειδή ούτως ή άλλως απο τα αρχικά έργα (γραπτα) ή τις προφορικές παραδόσεις μόνο η κεντρική ιδέα φτάνει έως εμάς στα σύγχρονα μεταφρασμένα έργα (υποθετω;). Τα υπόλοιπα στοιχεία δεν αποτελούν προσθήκες όσον επεξεργαστηκαν τα κείμενα;Μπερδεύτηκα!
... ενός ήρωα που μεσα από τις διάφορες περιπέτειες που συναντά στον δρόμο του και δοκιμάζουν/διαμορφωνουν την προσωπικότητα του φτάνει στον προορισμό του. Σκέφτομαι ίσως ότι τα γεγονότα αυτών των περιπετειών ίσως να μην γράφτηκαν απο τον Όμηρο όπως τις διαβάζουμε σήμερα, μπορεί κάποιοι μύθοι να άλλαξαν ή να παραληφθηκαν ή οποιαδήποτε άλλη τροποποίηση που μπορεί να υπέστησαν. Απλές εικασίες επειδή πρόκειται για ένα τόσο παλιό έργο. Σε μια μετάφραση που θεωρείται καλή και σε μια κακή δεν θα διαβάσω την ίδια ιστορία; αν έχεις διδαχθεί την Οδυσσεια ξέρεις ήδη τα κεντρικά σημεία για να σε επηρεάσει η μετάφραση. Οταν διαβάζω ένα μεταφρασμένο βιβλίο του 19ου ή 20ου αιώνα με απασχολεί η μετάφραση επειδή υπάρχει το πρωτότυπο και θα ήθελα αυτό που διαβάζω να μην παρεκκλίνει από αυτό μιας και το κείμενο μού είναι άγνωστο.
Την ιδια ιστορία θα διαβασεις αν μεταφράσω εγω, με τα κακιστα γερμανικά μου και την ελλιπή μου γνωση στη μεταφραση, σε ενα εργο πχ του
Διαφωνω οσο δεν παει. Επειδη ξερει καποιος τα highlights μιας ιστορίας, δεν σημαινει ότι εχει δαιβασει ενα εργο, κοντά σε αυτό που επεδιωκε ο συγγραφεας και όση σημασια εχει ενα ξενογλωσσο εργο να τυχει σε καλον μεταφραστη (μη σου πω και λογοτέχνη), αλλο τόση σημασία εχει το αρχαιο κειμενο να μεταφραστει σε όμορφη γλώσσα, να μην κουράζει τον αναγνωστη, να μην τον αγκυλώνει.
Ετσι όπως περιγράφεις τα γερμανικά σου (εγώ δεν τα μιλώ καθόλου) νομίζω πως παραθετεις ακραίες περιπτώσεις, ποιος θα τολμούσε με τόσο λίγη γνώση να μεταφράσει αρχαίο κείμενο (οχι ειδικα εσυ γενικα αναφέρομαι συμφωνα με το παραπάνω παράδειγμα). Αλλά σίγουρα δεν αντιλέγω ότι υπάρχουν καλές και πολύ κακές μεταφράσεις αρχαίων κειμένων, προς το παρόν δεν μπορώ να έχω απόλυτη γνώμη έως ότου το διαβάσω πέρα από το σχολικό εγχειρίδιο που διδάχτηκα.
Συμφωνω, αλλα τουλάχιστον δεν θα διαβαζω στα τυφλά.
Σε "αυτά" τα βιβλία αναφέρθηκα στο παραδειγμα μου για τον 19ο αιωνα και 20ο, εκει θα προσέξω την μετάφραση. Δεν θα πω περισσότερα πριν διαβάσω την Οδυσσεια στην μετάφραση που έχω.
Παρομοίως αλλα δεν ειναι αυτό το θέμα, περισσότερο πιαστηκά απο αυτό για να πω οτι αυτές τις μέρες έμαθα απο την κόρη μου που φετος κάνει Οδύσσεια οτι ο Όμηρος τελικά δεν ήταν τυφλός.
Δεν ξέρω πως και γιατί αλλά εγώ ακόμα αυτό πίστευα.Ξέρω οτι σε αρκετους δεν αρεσει καθολου το πολυτονικό κι εκνευρίζονται με τους εκδότες. Και τα εχουμε ξαναπει αυτα, το ξερω, και σεβομαι οποιες απαρεσκειες κλπ κλπ. Αλλά αληθεια τωρα, εγω ουτε που το παρατηρω.
Και για μενα το ίδιο. Οχι μονο για λογους που ήδη αναφερεις στην ανάρτησή σου, αλλά περισσότερο, οπως σου εχω ξαναπει, για το ίδιο το βιβλίο, το οποιοδήποτε βιβλίο που θελω να διαβάσω.
Ναι, ειδα και στον Δρομο τι φοβερη δουλεία εκανε
Το παραπάνω απόσπασμα ειναι ακριβως αυτό που περιγράφεις
Η αληθεια, Νικολα, ειναι οτι οταν βγηκε η πορφυρη δουλη της Ατγουντ, σε μεταφραση του Κορτω, ηταν πολυς κοσμος, ακομη κι εδώ στη Λεσχη, που εξηρε τις αρετές της νεας μεταφρασης και μιλούσε με τα χειρότερα λογια για τον Ματεσι, λεγοντας οτι ειχε καταστρεψει το κείμενο κι αλλα τέτοια ανυπόστατα κι ανερμάτιστα. Εχοντας διαβασει την πορφυρη δουλη αλλα και τη βουη σε μεταφραση του Ματεσι, μονο για γελια ειναι τετοιου ειδους σχόλια (κατα τη γνωμη μου).
Στο νοτο, οι γαλανες κορδιλιερες έστεκαν ριζωμενες στην ωχροτερή τους εικονα στην άμμο σαν ειδωλα σε λιμνη και τώρα εδώ δεν ειχε λυκους
Προς επιρρωσην αυτου, ειχα μια συζήτηση πρόσφατα για την εκδοση του ζαχαροπουλου και του Gutenberg και μου λεγαν ακριβως αυτο, οτι ο λογος του Μακαρθυ ειναι μακροπεριοδος στον Μεσημβρινό. Μεχρι τη σελίδα 60 που εχω φτασει, αυτο δεν αποτυπωνεται πουθενα. Περίεργο δεν ειναι;
