Ψιλή κουβέντα για βιβλία κ.τ.λ.

[Έλλη Μ]

Ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία είναι το confiteor

κι επειδη θα σκασω, αν δεν το ξαναπώ...
Το confiteor ειναι βιβλίο που κι εγώ εχω πάρα πολύ ψηλα, ειναι κειμενο σπουδαιο και το εχω διαβασει δυο φορες
Αν θες τη γνωμη μου, (θα την εχεις ξαναδιαβασει, πιθανον) αυτό ειναι ακομη καλυτερο. Πολυ. Αλλης βαρυτητας, χωρις μεταμοντερνους πειραματισμους.

 

[Έλλη Μ]

Πώς μπορούμε να απαλείψουμε αναγνώσεις και παραστάσεις (τα βαρίδια που γράφεις) που συσσωρεύτηκαν για να ξαναβρούμε τα καθαρά μάτια που ενθουσιαζόνταν με κάθε εικόνα; Το ψάχνω σε πολλά επίπεδα, όχι μόνο για την ανάγνωση. Πολλές φορές αδυνατώ και στεναχωριέμαι, άλλες φορές διαπιστώνω ότι οι επικαλύψεις αυτές είναι ευεργετικές, επειδή καταλαβαίνω καλύτερα και βαθύτερα.

Καταλαβαινω οτι εισαι ρομαντικος και ειναι πολύ ομορφο αυτό. Ομως, νομιζω οτι οσο μεγαλωνουμε με τα βιβλια,τη μουσικη κλπ κλπ, αλλαζει ο βαθμος ικανοποιησης, γιατι νωριτερα εχει μεταβληθει το ευρος.
Ειναι φυσιολογικο να στενευουν καιν α λιγοστευουν οι στιγμες / φορες πληρους κι ακρατου ενθουσιαζμου*.

Spoiler

*Παρε Bradbury, trust me.

 

[Διχασμένη]

Παιδιά, έχω μια παλιά μετάφραση του Μαγικού βουνού του Τόμας Μαν. Για κάποιο λόγο, μου φαίνεται αρκετά περιέργη. Αν και λέει ότι είναι του Άρη Δικταίου, ο οποίος νομίζω ότι θεωρείται καλός μεταφραστής Γράφει όμως και ότι έχει πρόλογο και πρόλογος δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο η πρόθεση (όρος του αρχαίου ελληνικού δράματος), όπου ο ίδιος ο συγγραφέας λέει μερικά λόγια για τον ήρωά του και κυρίως για τη φύση της ιστορίας την οποία θα αφηγηθεί. Είδα, πριν λίγο καιρό, ότι βγήκε επετειακή έκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, με πρόλογο της Τίνας Μανδηλαρά και μετάφραση κάποιου Παρασκευόπουλου Θεόδωρου. Μήπως θα ήταν καλό να πάρω την καινούρια έκδοση;
Τι λέτε κι εσείς που γνωρίζετε καλά τα των βιβλίων;

 

[ΜιΛάμπρος]

βγήκε επετειακή έκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Με 15.54€ σε γνωστό βιβλιοπωλείο...
Κάποιοι άλλοι το πλήρωσαν 30... κατά τ'άλλα γνωρίζουν καλά τα των βιβλίων

 

[Διχασμένη]

Με 15.54€ σε γνωστό βιβλιοπωλείο...
Κάποιοι άλλοι το πλήρωσαν 30... κατά τ'άλλα γνωρίζουν καλά τα των βιβλίων

Έλα, βρε Λάμπρο! Συμβαίνουν αυτά όταν ενθουσιαζόμαστε. Κι εγώ όταν ήμουν μικρότερη, πρώτο έτος του Πανεπιστημίου, είχα δώσει 40 ευρώ ή κάτι τέτοιο για ένα βιβλίο λεύκωμα του Ζακ ΛεΓκοφ, για σημαντικές μορφές του δυτικού φαντασιακού από το Μεσαίωνα και μετά (και παραδέχομαι ότι δεν το έχω μετανιώσει). Ως μετάφραση όμως είναι καλή, τουλάχιστον;
Η έκδοση που έχω είναι από τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλος, οι οποίες νομίζω δεν θεωρούνται πολύ καλές.
Τι θα πρότεινες εσύ; Να μείνω με την παλιά ή να ξανοιχτώ στην καινούρια;

 

[Έλλη Μ]

@Διχασμένη αν θυμάμαι σωστά, η επανέκδοση του μεταιχμιου αλλα κι η επετειακη του, ακολουθει τη μεταφραση του Εξαντα κι η γνωμη μου ειναι οτι ειναι καλη.

 

[Διχασμένη]

Σ' ευχαριστώ πολύ, Έλλη!
Για την έκδοση την παλιά του Ζαχαρόπουλου ξέρετε τίποτε; Υπάρχει καμμιά άποψη, είτε καλή είτε κακή;

 

[Έλλη Μ]

Υπάρχει εντονη προκατάληψη με τις εκδοσεις του Ζαχαροπούλου, τις περισσότερες φορες δικαιως. Εχω διαβασει μεταφραση Δικταιου σε βιβλιο της Σαγκαν. Ηταν μια χαρα. Το βιβλιο, παλι, οχι. . Δεν εχω εικόνα πώς μεταφραζει Μαν.

Νομιζω εχει μεταφρασει και τον δρ Φαουστους.

Με 15.54€ σε γνωστό βιβλιοπωλείο...

Ναι αλλα δεν ειναι το σκληροδετο που πήρες εσυ!!
Νομιζω, δηλαδη..

 

[ΜιΛάμπρος]

Τι θα πρότεινες εσύ; Να μείνω με την παλιά ή να ξανοιχτώ στην καινούρια;

Υπάρχει εντονη προκατάληψη με τις εκδοσεις του Ζαχαροπούλου, τις περισσότερες φορες δικαιως.

Η Έλλη απάντησε.-
Γενικά, θέλει λίγη προσοχή ο Ζαχαρόπουλος. Καλό είναι να κοιτάς αυτόν/ήν που έχει κάνει τη μετάφραση. Προσωπικά, τον αποφεύγω όποτε μπορώ και επιλέγω άλλες εκδόσεις. Σκεφτόμουν χθες, μάλιστα, με αφορμή την ανάρτησή σου, να ξαναπάρω αυτό του Πιραντέλλο που είχα πρωτοδιαβάσει από τον Ζαχαρόπουλο και δεν μου είχε αρέσει (και με "μάλωσε" κι ο @Νικόλας Δε Κιντ).

Ναι αλλα δεν ειναι το σκληροδετο που πήρες εσυ!!
Νομιζω, δηλαδη..

Πήρα την επετειακή, ναι.

 

[Διχασμένη]

Δεν το είχα πάρει εγώ. Είναι πατρική κληρονομιά. Του Άρη Δικταίου είναι, ο οποίος θεωρείται καλός και γνωστός μεταφραστής, αλλά κάτι δεν μου κολλάει. Χρησιμοποιεί κάτι μυστήριες λέξεις, τόσο που μου θυμίζει τους "σιδερωμένους" του Κυριαζή (έτσι αποκαλεί ο Κυριαζής τους σιδηρόφρακτους ιπόττες). Θέλει προφανώς να δώσει μια αίσθηση παλιού αλλά με ξενίζει. Πχ αντί τις σερβιτόρες ή ακόμη και τις τραπεζοκόμες λέει "τις σερβιτόρισσες", εκεί που περιγράφει τον γιατρό Κροκόβσκι γράφει ότι φορούσε "μαύρα παπούτσια, πεδιλωτά (! )" που τη βρήκε αυτή τη λέξη!, αντί για θορυβώδες λέει "θορυβώδικο" κτλ.

 

[Έλλη Μ]

να ξαναπάρω αυτό του Πιραντέλλο

Σε μενα, αυτό το βιβλίο αρεσε ως τη μεση. Πραγματικά απολαυστικο. Και ξαφνικά, σαν να διαβαζα άλλο βιβλίο

 

[Χρυσένια]

Χαίρετε, παιδιά!
Έχετε να προτείνετε κάποια καλά χριστουγεννιάτικα παραμύθια για κοριτσάκι 3-4 ετών;
Θέλω να κάνω δωρακι στο παιδάκι μιας φιλης, αλλά να πιάσει τοπο και να το χαρεί με την ψυχή του!!
Οποιεσδήποτε προτάσεις καλοδεχούμενες.

 

[Χανκ Μουντυ]

Εγω θα παρω στην ανηψια μου (ιδια ηλικια) αυτο, αυτο και αυτο. Προτασεις ενος παιδοψυχολογου που ακολουθει στο ινσταγκραμ η αδερφη μου.

 

[Έλλη Μ]

Μιας κι εχω αϋπνίες, εξαιρω αρχικως ολες τις επιλογες σου και θα βαθμολογησω με υφος my style rox οσα εχω διαβασει για να πειστουν κι υπολοιποι να τα διαβασουν.

Στον αγαπημένο βιολόγο και ορθολογιστή της παρέας @ΚρίτωνΓ μόνο ΕΦ και Φάνταζι για να έρθει σε επαφή με έναν άλλο κόσμο. Πιο αναλυτικά, της Μπουραζοπούλου το "Τι είδε η γυναίκα του Λωτ"

Απο μενα ειναι 5*.

Στον φίλο μου τον @Ιαβερης χωρίς δεύτερη σκέψη την τριλογία της Μπουραζοπούλου, Ο Δράκος της Πρέσπας, γιατί είναι reading machine οπότε θα την ξεπετάξει γρήγορα και θα την αγαπήσει!

Στο σύνολο, 4-*

Στην φίλη μου @Διχασμένη το Utopia Avenue του Μίτσελ.

4*

Στην @Καστάλια που ξέρω πως είναι εγκεφαλικός τύπος, της αρέσουν τα μαθηματικά, η φυσική και η καλή λογοτεχνία, φυσικά το Μηνολόγιο ενός απόντος του Κρητιώτη, για να εισέλθει σε μια μεταμοντέρνα σπαζοκεφαλιά!

Οταν το ειχα διαβασει, ειχα εντυπωσιαστει και νομιζω σκόραρε αρκετα ψηλα. Τωρα, δεν ξερω πώς θα μου φαινοταν. Ομως, μενω στην πρωτη αναγνωση.

Στην αγαπημένη μου @Πεταλούδα, τον Θάνατο του Αρτέμιο Κρουζ του Κάρλος Φουέντες

Βιβλιο που εχω διαβασει δυο φορες και θα ξαναδιαβαζα πολύ ευχαρίστως, οπερ εδει δειξαι

Στον @ΜιΛάμπρος θα δώριζα Το Βίος και Πολιτεία του Γάτου Μουρ του ΕΤΑ Χόφμαν και το Μαύρο Νερό του Μακρόπουλου, ώστε να έρθει σε επαφή με 2 πολύ καλούς συγγραφείς.

Ο γατος ηταν δώρο πολυ αγαπημενου ανθρωπου και ομοιως με ειχε εντυπωσιάσει και μου ειχε αρεσει παρα πολυ στην πρωτη αναγνωση. Επισης, σκοραρε ψηλα.
Το Μαυρο Νερο, ηταν ενα πολυ καλο διηγημα, ανω του μεσου ορου της συγχρονης νεοελληνικης λογοτεχνιας, παρολ' αυτα δεν θα διαβαζα ευκολα κατι αλλο απο τον Μακροπουλο, οχι πολυ άμεσα, του οποιου, οποια μεταφραση εχω διαβασει ειναι αψογη.

Στην @Εστελλ σίγουρα το Μεφίστο τους Κλάους Μαν

Να μην επαναλαμβανομαι, κατα τη γνωμη μου, αριστουργηματικό βιβλιο.

Τέλος, στην @Τσίου που επανεμφανίστηκε και πάλι θα της δώριζα με χαρά, τα Αχυρένια Σκυλιά του Γκρέι διότι ο πεσιμισμός και το μαύρο χιούμορ είναι το στοιχείο της!

Επισης, εξαιρετικο βιβλιο, απο μενα ειναι 5-*

 

[Έλλη Μ]

Χαζεύοντας στο άλλο θεμα και αναδιοργανώνοντας αυτες τις μέρες -πάλι- καποια ράφια, σκεφτόμουν ότι δεν θα καταστρώσω καποιο αναγνωστικο σχέδιο φέτος που να περιλαμβάνει τιτλους -οπως έχω πάψει να κάνω πολλά χρόνια τώρα- αλλα μιας και οι νεες χρονιες αυτομάτως μας βαζουν σε new year's resolutions mood/mode, και μιας ήδη εχω μια κατευθυνση για κάποια απο τα υπόλοιπα, βιβλιοφιλικα, θα ηθελα τη νεα χρονιά να:

• Διαβάσω περισσότερα non fiction βιβλία
• Διαβασω περισσότερα βιβλια από τη βιβλιοθηκη έτσι όπως ειναι σήμερα 5.1.25 κι οχι σε εναν μηνα απο σήμερα, meaning, να μπει ενας ρεαλιστικος ρυθμος στην αναλογία αναγνωσης/αγοράς, σκεψη καθολου ρεαλιστική νομίζω, καταδικασμένη απο σήμερα σε αποτυχία. Σκεφτομουν κατι σε 5:1, αλλά ήδη εχω ολοκληρώσει μονο ενα, εχω αγοράσει 3 και 2 που μου δώρισαν, οποτε, αντιλαμβανομαι οτι μοιαζει πιο σωστό και τίμιο να γράψω στην αναλογία αγοράς/ανάγνωσης.
• Διαβασω περισσότερα απο τις παραδοσιακες επιλογές μου και λιγοτερα απο τις μη παραδοσιακές.
• Ολοκληρωσω βιβλία που αφησα στη μέση, αλλά όχι στην άκρη (πχ τυφλωση, αρμαντέιλ κλπ)(ο μεσημβρινός εχει περισπεσει σε δυσμένεια)
• Κι επειδη, σε πολύ πολύ εντονο ρυθμο τελευταίως, σχεδόν οτιδήποτε διαβάζω, περιστρέφεται με εντυπωσιακό τρόπο γύρω από τον Μπόρχες (μα, τα περισσότερα;!), να διαβασω ξανα κάποια διηγήματά του, αρχής γενομένης με τις Μυθοπλασίες.

 

[ΜιΛάμπρος]

ρεαλιστικος ρυθμος στην αναλογία αναγνωσης/αγοράς, σκεψη καθολου ρεαλιστική νομίζω, καταδικασμένη απο σήμερα σε αποτυχία.

Την ίδια σκέψη κάνω κάθε φορά ακριβώς τη στιγμή που πατώ το κουμπί "Προς Παραγγελία"

 

[Έλλη Μ]

@Διχασμένη Είναι μόνο εικόνες, όπως και το πολύ ωραίο là où vont nos pères, το οποίο ήρθε και στην Ελλάδα με τον τίτλο η άφιξη.
Και σταματάω εδώ γιατί θα φλυαρήσω ακαταπαύστως.

Please φλυαρησε away!!
Δεν ηξερα το βιβλιο που προτεινες, ξερω όμως τον δημιουργό του απο το πολύ ομορφο Eric.
Κι αφου σου αρεσουν αυτά, δες αυτό (και τον Moby dick του)

 

[ΜιΛάμπρος]

δες αυτό

NAIIIIIIIIII!
Μα πόσο τον αγαπώ τον Σαμπουτέ!!!!!!

Να φλυαρήσω, αλλά θα είμαι εκτός θέματος αφενός. Αφεδυό, τα bd γενικά είναι δύσκολα, από την άποψη ότι είναι σε μια γλώσσα όχι τόσο προσφιλή στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Και αυτά που έχουν μεταφραστεί είναι ελάχιστα, σε σχέση με την παραγωγή. Π.χ. πρόσφατα βγήκε η Ταναναρίβη - ο σχεδιαστής της, Vallée, έχει κάνει πολύ καλή δουλεία στο Il était une fois en France. Βγήκε επίσης και το κάστρο των ζώων, σε σενάριο του αγαπημένου μου Xavier Dorison.
Γενικώς, είναι μια διαδικασία trial & error: κάποια είναι πολύ καλά, κάποια είναι πατάτες και είναι δύσκολο να τα παρακολουθήσει κανείς, ειδικά αν δεν βρίσκεται επί τόπου. Αυτό που μου αρέσει (άρεσε, όσο ζούσα στη φραγκιά) είναι η κουλτούρα γύρω από τα bd. Υπάρχουν πολλές ενημερωτικές σελίδες για κυκλοφορίες, συνεντεύξεις, αφιερώματα κλπ (π.χ. αυτή ή αυτή, και αυτή αλλά κι αυτή), εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία, τεράστια τμήματα στα βιβλιοπωλεία, τα οποία κάνουν και events, φεστιβάλ και γενικά τα bd είναι μες στην καθημερινότητα με πολλούς τρόπους.
Και μου'χει λείψει

 

[Εστελλ]

Βρήκα το βιβλίο για την ιστορία του Σουίνι Τοντ από τις εκδόσεις Ερατώ που γενικά τις προτιμώ από άλλες. Αλλά μου κάνει εντύπωση που αναφέρει ως συγγραφέα τον Ντίκενς...
https://www.politeianet.gr/books/9789602292099-dickens-charles-erato-sweeney-todd-o-fonikos-koureas-tis-odou-flit-156646

 

[Νικόλας Δε Κιντ]

@Εστελλ νομίζω εν τέλει ο Ντίκενς το είχε γράψει αλλά με ψευδώνυμο.
Σε γενικές γραμμές το βιβλίο είναι πολύ μέτριο και δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με το σκοτεινό μιούζικαλ του Τιμ Μπάρτον!