Οταν ξεκινησα να διαβαζω τα βιβλία του Μπέρνχαρντ, σκονταψα αρκετες φορές πανω στη λεξη "ακατάπαυτα". Αρχικώς, με ξενισε, μιας κι ημουν σιγουρη οτι το σωστό ειναι "ακαταπαυστα". Το αγνόησα την πρωτη φορα, υποθετωντας οτι προκειται για λαθος που ξεφυγε στην επιμελεια, διόρθωση κλπ. Μεχρι να ολοκληρώσω το βιβλιο, επεσα πάνω στη λεξη αρκετες φορες ώστε να καταληξω οτι μπορει να προκειται για κάποια μεταφραστική αβλεψία του Βασιλη Τομανά, μεταφραστη του Μπερνχαρντ για τις εκδόσεις του Εξάντα. Πρόκειται για μια λεξη που επαναλαμβάνεται αρκετα συχνα μεσα στο βιβλιο (Διορθωση) και διαπιστωσα οτι εμφανίζεται με την ιδια συχνότητα και στα υπολοιπα, απο Εξάντα πάλι.
Το αγνόησα και δεν με απασχολησε μέχρι που το συνάντω ξανα στον Καζαντζάκη, συγκεκριμενα στο Αδερφοφάδες. Γράφει κι αυτός "ακατάπαυτος".
Είναι κάποιο "σωστότερο" απο το άλλο; Πχ. οσο τη συναντω, η γραφη των Τομανα και Καζαντζακη μια χαρα μου φαινεται, αν υποθεσω οτι προερχεται απο το ρημα κατα+παύω (; ) και ά- στερητικο. Απο την άλλη, εχω μαθει να λεω και να γράφω "ακαταπαυστος/ακατάπαυστα'' και πάλι μια χαρα φαινεται.
Το αγνόησα και δεν με απασχολησε μέχρι που το συνάντω ξανα στον Καζαντζάκη, συγκεκριμενα στο Αδερφοφάδες. Γράφει κι αυτός "ακατάπαυτος".
Είναι κάποιο "σωστότερο" απο το άλλο; Πχ. οσο τη συναντω, η γραφη των Τομανα και Καζαντζακη μια χαρα μου φαινεται, αν υποθεσω οτι προερχεται απο το ρημα κατα+παύω (; ) και ά- στερητικο. Απο την άλλη, εχω μαθει να λεω και να γράφω "ακαταπαυστος/ακατάπαυστα'' και πάλι μια χαρα φαινεται.