ω συ, Κώστα Βουτσά, Μελισσοκόμε!

[Πολυξενη]

Σκεφτηκα μια νεα ιστορια

Οι κονονες ειναι οι εξης : το καθε μελος γραφει μονο απο δυο λεξεις.

Ξεκινω πρωτη λοιπον...


Ειναι νυχτα

Ως τώρα:
Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως;
Ποιά σκιά την αγκάλιασε παίρνοντάς την προς εκει, παίρνοντάς την για πάντα μακριά απο εδώ; Πιστεύω εσύ με...

 

[Φαροφύλακας]

δίχως εκείνο

 

[Αντέρωτας]

το φεγγάρι

 

[Γλωσσολάγνος]

...που την...

 

[Οκτάνα]

...τραβάει ψηλά

 

[Λορένα]

στα αστερια

 

[Φαροφύλακας]

...κι έπειτα...

 

[Λορένα]

την ριχνει

 

[Αριστοτέλης]

χωρίς δισταγμό

 

[Γλωσσολάγνος]

[Παιδιά, συγνώμη, από στίξη πώς πάμε; Κόμματα, τελείες... Όλο αυτό ένα πράγμα είναι;]

 

[Αντέρωτας]

. [τελεία] Ποιά όμως;

 

[Φαροφύλακας]

Μέχρι εδώ:

Είναι νύχτα δίχως εκείνο το φεγγάρι που την τραβάει ψηλά στα αστέρια κι έπειτα την ρίχνει χωρίς δισταγμό. Ποια όμως;
​

( πωπω, απίστευτη εικόνα: το φεγγάρι να τραβάει την νύχτα ψηλά στ' αστέρια κι έπειτα να την αφήνει να πέσει... πάνω στην γη; κι η νύχτα; τσακίζεται; ή είναι εκείνες οι φορές που νοιώθουμε πως μας τσακιζει; )

Συνεχίζω:
Ποια σκιά...

 

[Πιούζυ]

[Γιατι πρεπει το φεγγαρι να τραβαει τη νυχτα; Φαρε μη μας βαζεις τερματα! εγω θελω αλλη να τραβαει η νυχτα! ]

 

[Αριστοτέλης]

την αγκάλιασε

 

[Αντέρωτας]

[εγώ έβαλα την τελεία]

παιρνοντας την

 

[Πιούζυ]

... προς εκει

 

[Φαροφύλακας]

, [κόμμα] παίρνοντάς την

 

[Αντέρωτας]

για πάντα.........

 

[Πιούζυ]

μακρια απο..

[ Φαροφυλακα, χρησιμοποιησες το "παιρνοντας την" δευτερη φορα αμεσως μετα τον Αντερωτα.. Δεν ξερω αν σου ξεφυγε.. ]

 

[Αντέρωτας]

...εδώ. Πιστεύω...

[Νομίζω το ένανε επίτηδες, βγαίνει μια έμφαση με την επανάληψη]