Bασικά εγώ προτείνω να κάνουμε επαναστατικά πράματα: να πάρουμε των ομματιών μας, άλλος για Ζυρίχη, άλλος για Σίδνεϊ, άλλος για Ντίσελντορφ κι άλλος για Λος Άντζελες παρέα με την Κατερίνα. Σ' αυτές τις χώρες δεν έχουν καθόλου ρατσισμό, είναι γνωστό πόσο λατρεύουν τους μετανάστες και πρόθυμα θα βρούμε εκεί δουλειές όπου θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Μαζικά όμως, μερικά εκατομμύρια, όχι μερικές χιλιάδες. Να αφήσουμε την Ελλάδα ή την Greece ή την Hellas (σε ποιους λέτε; ) και τα 6000 νησιά της (σε ποιους άραγε; ) τα οποία από κει που θα είμαστε θα τα βλέπουμε μόνο σε jpg, κι αν μας ρωτάνε για εκλογές εμείς να λέμε "μισό, μοντάρω τώρα ένα τρομερά επαναστατικό βιντεάκι στο γιουτούμπ (αντιγραφή μιας ισπανικής διαφήμισης καλσόν) στα ισπανικά και δεν έχω χρόνο και διάθεση να ψηφίζω τώρα".