Ένα ακόμη καταπληκτικό ποίημα που είχα ανακαλύψει, αλλά τελικά δεν το μελοποίησα (όχι ακόμη τουλάχιστον), είναι το παρακάτω σονέτο του Λόπε δε Βέγα (Lope de Vega, 1562-1632), ενός από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες της Ισπανίας.
Επειδή ξέρω ότι το φόρουμ έχει και μέλη που γνωρίζουν τα Ισπανικά πολύ καλύτερα από μένα, παρακαλώ η μετάφραση να κριθεί αυστηρά και να προταθούν διορθώσεις ή βελτιώσεις, ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
A la noche
Noche, fabricadora de embelecos,
loca, imaginativa, quimerista,
que muestras al que en ti su bien conquista
los montes llanos y los mares secos;
habitadora de cerebros huecos,
mecánica, filósofa, alquimista,
encubridora vil, lince sin vista,
espantadiza de tus mismos ecos:
la sombra, el miedo, el mal se te atribuya,
solícita, poeta, enferma, fría,
manos del bravo y pies del fugitivo.
Que vele o duerma, media vida es tuya:
si velo, te lo pago con el día,
y si duermo, no siento lo que vivo.
Στη Νύχτα
Νύχτα, τεχνίτρα εσύ της εξαπάτησης,
τρελή, φανταστική, χιμαιρική,
που δείχνεις, σ’ όσους τέρπονται από σένα,
κάμπους τα όρη, και ξερές τις θάλασσες·
εσύ που κατοικείς σε μυαλά κούφια,
μηχανίστρα, φιλοσόφισσα, αλχημίστρα,
που κρύβεις με κακία, τυφλέ λύγκα,
φοβάσαι και την ίδια την ηχώ σου:
οι σκιές, οι φόβοι, το κακό, όλα έργα σου,
δραστήρια, ποιήτρια, ψυχρή, άρρωστη,
χέρια γενναίου και πόδια ενός φυγά.
Είτε κοιμάμαι είτε αγρυπνώ, δική σου είν’ η μισή ζωή μου:
σαν αγρυπνώ, την άλλη μέρα σε πληρώνω,
και σαν κοιμάμαι, δεν αισθάνομαι τί ζω.
__________
Επειδή ξέρω ότι το φόρουμ έχει και μέλη που γνωρίζουν τα Ισπανικά πολύ καλύτερα από μένα, παρακαλώ η μετάφραση να κριθεί αυστηρά και να προταθούν διορθώσεις ή βελτιώσεις, ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
A la noche
Noche, fabricadora de embelecos,
loca, imaginativa, quimerista,
que muestras al que en ti su bien conquista
los montes llanos y los mares secos;
habitadora de cerebros huecos,
mecánica, filósofa, alquimista,
encubridora vil, lince sin vista,
espantadiza de tus mismos ecos:
la sombra, el miedo, el mal se te atribuya,
solícita, poeta, enferma, fría,
manos del bravo y pies del fugitivo.
Que vele o duerma, media vida es tuya:
si velo, te lo pago con el día,
y si duermo, no siento lo que vivo.
Στη Νύχτα
Νύχτα, τεχνίτρα εσύ της εξαπάτησης,
τρελή, φανταστική, χιμαιρική,
που δείχνεις, σ’ όσους τέρπονται από σένα,
κάμπους τα όρη, και ξερές τις θάλασσες·
εσύ που κατοικείς σε μυαλά κούφια,
μηχανίστρα, φιλοσόφισσα, αλχημίστρα,
που κρύβεις με κακία, τυφλέ λύγκα,
φοβάσαι και την ίδια την ηχώ σου:
οι σκιές, οι φόβοι, το κακό, όλα έργα σου,
δραστήρια, ποιήτρια, ψυχρή, άρρωστη,
χέρια γενναίου και πόδια ενός φυγά.
Είτε κοιμάμαι είτε αγρυπνώ, δική σου είν’ η μισή ζωή μου:
σαν αγρυπνώ, την άλλη μέρα σε πληρώνω,
και σαν κοιμάμαι, δεν αισθάνομαι τί ζω.
__________
). Επομένως προτίμησα να αποδώσω το νόημα διατηρώντας κάποια στοιχειώδη μετρική κανονικότητα, έστω και διαφορετική σε κάθε στροφή. 
