Βιβλιονέα

*Εγω, πάντως, καταλαβα οτι η γλώσσα εχει Η1Ν1 ή κατι τετοιο κι άααντε γιατι αα!
Απο μένα εχει ένα Like για το μανικιουρ του. Κι εγω, ετσι τα προτιμώ.
Κι όπως εχουμε πει χιλιάδες φορες, η τηλεοραση ειναι το μέσον που κάνει το τίποτε, κάτι.
 
Πόσο ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν μια τέτοια αβίαστη, αβασάνιστη, αβάσταχτη και αβάσκαντη ροή του λόγου... Μακάρι όταν μεγαλώσω (κι αφού διαβάσω το βαθυστόχαστο πόνημά του) να καταφέρω να μιλώ κι εγώ επί ώρες και να με ακούν όλοι καθηλωμένοι, κι ας μην καταλαβαίνουν χριστό.
 
Στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, ανοιξε το Σκριπ, ένα μικρουλι βιβλιοπωλείο, σύμπραξη εκδόσεων Αντίποδες και Άγρα. Η περιοχή πια αριθμεί τέσσερα πολυ κομψα βιβλιοπωλεία, σε αντίθεση με την έλλειψη κομψότητας που χαρακτηρίζει τη γειτονιά που τα φιλοξενεί, αλλα μεταλλάσσεται ταχέως.
 
σε αντίθεση με την έλλειψη κομψότητας που χαρακτηρίζει τη γειτονιά που τα φιλοξενεί
Μεγάλη κουβέντα αυτή. Δεν διαφωνώ επί της αρχής. Τουλάχιστον μέχρι το '21 που ζούσα πολύ κοντά στον άξονα της Φ. Νέγρη, υπήρχε μια κάποια αισθητική, εν μέρει χαρακτηριστικά Αθηναϊκή (φαντάζομαι καταλαβαίνεις τι εννοώ με αυτόν τον όρο), εν μέρει διαμορφωμένη από τα χρόνια της κρίσης και της παρακμής της περιοχής μετά το '10-'12. Από τις μια-δυο φορές που ήρθα φέτος, συμφωνώ πως άλλαξαν τα πράγματα. Όχι απαραίτητα προς το χειρότερο. Αλλά επικράτησε μια τάση ομογενοποίησης, ένας συρμός, που για κάποιους είναι θετικός και καλοδεχούμενος, για κάποιους άλλους (της αφεντιάς μου συμπεριλαμβανομένης) δεν είναι.
Αλλά νομίζω ότι η γειτονιά θα επικρατήσει στο τέλος και όλα αυτά τα αλεξίπτωτα που πέσανε θα βρουν αλλού πεδίο να προσπαθήσουν να ευδοκιμήσουν.
 
Καταλαβαινω τι εννοείς, ναι. Η Φωκιωνος ηταν ενα απο πρωτα μερη που γνωρισα στην αρχη της εφηβειας μου, ηταν ευκολα προσβασιμη με τα ποδια απο τη γειτονια που εμενα ως παιδι, μεχρι να ανακαλυψω τα Εξαρχεια. Εχω ζησει, δηλαδη, και την κινηση ή τη ζωντανια και τα μαγαζια της Πατησιων και φυσικά ολη την πτωση, παρακμη προ κρισης και με αποκορύφωμα την κριση. Η Φωκιωνος (κι η Κυψελη) ηταν αστική περιοχή κάποτε, το μαρτυρούν οι ωραιες πολυκατοικιες κατα μηκος της κι οι ιστοριες που ακουγα από τους δικους μου, μικρη.
Η μετάλλαξη έχει σαφώς θετικό προσημο, τουλαχιστον τα 2 τελευταία χρονια, αλλα θελει να γινει πολλή δουλειά ακομη. Εκει και γυρω τριγυρω. For one thing, να καθαρίσει, στην κυριολεξία ομως. Να παψει να μυριζει ασχημα. Να παψει να ειναι βρωμικη. Εκει και παραπανω, παραδιπλα. Μιλαμε για μια περιοχη ζωντανη, με πολλα θεατρα, με προοπτικη, με πρασινο αλλα και μια κακογουστια γενικοτερα
Ειναι μεγαλη κουβεντα, εχεις δικιο.
 
Μια περιοδο θυμαμαι εβγαινα με φίλους και πηγαίναμε Φωκιωνως. Αν και δεν εμενα σχετικά κόντα μας αρεσε η αύρα που υπήρχε. Μετα σταματησαμε να πηγαινουμε.. Ετσι χωρις λόγο. Μεταπηδησαμε στην πλατεια Μαβιλης. Μετά εξαρχεια. Μετά πλατεία Καρυτση. Μετα εγω εφυγα απο Αθηνα. Τελευταια φορα παντως που ετυχε να περναω απο Κυψελη εκει γυρω στα χρονια της κρίσης παρατηρησα αυτο που λεει η Ελλη. Πολυ βρωμικη. Και ο Δήμος σαν να την ειχε αφήσει στην τύχη της. Τότε. Τωρα εχω χρονια να περάσω δεν ξερω πως είναι.
 
Top