Τίτλος: Κοινόχρηστα Εγκλήματα
Συγγραφέας: Εύη Σάλτου
Εκδόσεις: Μοντέρνοι καιροί
Έτος: 2010
ISBN: 9789606918896
Σελίδες: 292
Αγόρασα αυτό το βιβλίο με σκοπό να γελάσω λίγο. Το είδος είναι Μαύρη κωμωδία (μαύρων ψυχών αυτοαποκαλείται στο εξώφυλλο).
Ανέμενα ένα χρονογράφημα με ατμόσφαιρα Τσιφόρου ή και Ελληνικής ταινίας τοποθετημένη στην σύγχρονη εποχή. Δεν θα έλεγα ότι η συγγραφέας το πέτυχε – δεν ξέρω καν αν ήταν ο στόχος της- όμως βάση της υπόθεσης δεν μπορούσα να περιμένω κάτι άλλο.
Στο κέντρο της Αθήνας, σε μία κατά τα άλλη φυσιολογική πολυκατοικία, αστικής τάξης, ο διαχειριστής και κατά τα άλλα αποτυχημένος αποπειράται να βρει τον δολοφόνο ενός εγκλήματος (αν ήταν έγκλημα) του θανάτου ενός ενοίκου.
Έτσι ξετυλίγονται μια σειρά από μυστικά, των ενοίκων, τα οποία περιπλέκονται με στόχο την απόδοση ενός χιούμορ που κατά την γνώμη μου πολλές φορές έχανε τον στόχο του. Αρκετή αναπαράσταση κάποιων αηδιαστικών εικόνων ενδυνάμωνε την παρουσία ενός ( μαύρου; ) χιούμορ που δεν μου ταίριαζε ιδιαίτερα.
Παρόλα ταύτα πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σας κρατήσει ευχάριστη παρέα κάποιες ώρες, διαβάζεται πολύ γρήγορα και σίγουρα είναι καλύτερο από πολλά σήριαλ στην τηλεόραση.
Σε ότι αφορά την γραφή της συγγραφέως, νομίζω ότι έχει μεγάλο ταλέντο και αναμένω από αυτήν καλύτερα πράγματα στο μέλλον.
Συγγραφέας: Εύη Σάλτου
Εκδόσεις: Μοντέρνοι καιροί
Έτος: 2010
ISBN: 9789606918896
Σελίδες: 292
Αγόρασα αυτό το βιβλίο με σκοπό να γελάσω λίγο. Το είδος είναι Μαύρη κωμωδία (μαύρων ψυχών αυτοαποκαλείται στο εξώφυλλο).
Ανέμενα ένα χρονογράφημα με ατμόσφαιρα Τσιφόρου ή και Ελληνικής ταινίας τοποθετημένη στην σύγχρονη εποχή. Δεν θα έλεγα ότι η συγγραφέας το πέτυχε – δεν ξέρω καν αν ήταν ο στόχος της- όμως βάση της υπόθεσης δεν μπορούσα να περιμένω κάτι άλλο.
Στο κέντρο της Αθήνας, σε μία κατά τα άλλη φυσιολογική πολυκατοικία, αστικής τάξης, ο διαχειριστής και κατά τα άλλα αποτυχημένος αποπειράται να βρει τον δολοφόνο ενός εγκλήματος (αν ήταν έγκλημα) του θανάτου ενός ενοίκου.
Έτσι ξετυλίγονται μια σειρά από μυστικά, των ενοίκων, τα οποία περιπλέκονται με στόχο την απόδοση ενός χιούμορ που κατά την γνώμη μου πολλές φορές έχανε τον στόχο του. Αρκετή αναπαράσταση κάποιων αηδιαστικών εικόνων ενδυνάμωνε την παρουσία ενός ( μαύρου; ) χιούμορ που δεν μου ταίριαζε ιδιαίτερα.
Παρόλα ταύτα πρόκειται για ένα βιβλίο που θα σας κρατήσει ευχάριστη παρέα κάποιες ώρες, διαβάζεται πολύ γρήγορα και σίγουρα είναι καλύτερο από πολλά σήριαλ στην τηλεόραση.
Σε ότι αφορά την γραφή της συγγραφέως, νομίζω ότι έχει μεγάλο ταλέντο και αναμένω από αυτήν καλύτερα πράγματα στο μέλλον.
Last edited by a moderator:
