Βιβλία... δανεικά κι αγύριστα

Τι κατάρα είναι αυτή με τα βιβλία;! Δεν είναι να δανείσεις κάποιο... αφού πολλές φορές δεν το επιστρέφουν ή αν το κάνουν θα είναι μετά από πολύυυυυυυυυυ καιρό κι αφού το ζητήσεις άπειρες φορές(αν δεν ντρέπεσαι να το κάνεις βεβαίως). Επίσης πολλές φορές τα επιστρέφουν...φύλλο και φτερό

Πόσα βιβλία δανείσατε και δεν ξαναείδατε;

Εγώ πολλά μέχρι που έβαλα μυαλό και πλέον δεν δανείζω εύκολα.
Πχ την "Λάμψη" του Κινγκ που ήταν το πρώτο δικό του που πήρα, το "κλαίω"ακόμη...
Το "Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν" του Ρομπινς, το"Άρωμα" του Ζίσκιντ και "το φυλαχτό" του Κινγκ μου τα επέστρεψαν...μετά από χρόνο το καθένα...σε κατάσταση σαν να τα χρησιμοποίησαν για βετεξ :κατάρα!:

Δανείζω εύκολα βιβλία αλλά δανείζομαι πολύ δύσκολα και μόνο αν είναι πραγματικά μεγάλη ανάγκη ( το κατά πόσο δανειζόμαστε οι ίδιοι και πώς φερόμαστε στα ξένα βιβλία, ίσως είναι ένα υποερώτημα που μπορεί να απαντηθεί κι αυτό εδώ)

Τα πράγματα για μένα δεν είναι τόσο μελανά όσο εσύ τα περιγράφεις, Νηρηίδα. Υπάρχουν δυο- τρία βιβλία που πραγματικά δε μου επιστράφηκαν ποτέ, αλλά το φταίξιμο δεν είναι μόνο του άλλου. Είναι και δικό μου, γιατί ποτέ δεν τα ζήτησα μέχρι που χαθήκαμε εντελώς. Πάντως, ποτέ δε μου έχει επιστραφεί βιβλίο χαλασμένο ή περισσότερο φθαρμένο απ' ό,τι ήταν.

Ναι συμφωνώ με τη Χρυσηίδα, τα πράγματα και για μένα δεν είναι τόσο μελανά. Δανείζομαι όμως το ίδιο εύκολα όσο και δανείζω.
Μια φορά μόνο με βιβλία της σχολής σπάστηκα με κάποιον που δάνεισε τα βιβλία μου και ακόμα δεν τα πήρα πίσω, όμως θα τα πάρω.
Κατά τα άλλα μ' αρέσει που στο σπίτι μου υπάρχουν βιβλία φίλων, όπως και ότι στα σπίτια φίλων υπάρχουν βιβλία μου.
Έχω δανειστεί και έχω δανείσει και εδώ στη Λέσχη και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα.

Ο/Η Μιχαλιος έγραψε:

Έχω δανειστεί και έχω δανείσει και εδώ στη Λέσχη και δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα.

Click to expand...

Πράγματι, αυτό το είχα ξεχάσει εντελώς. Ένα βιβλίο μου ταξίδεψε στα χέρια τριών λεσχητών, μου έχει επιστραφεί πια και "χαίρει άκρας υγείας"

Όταν δανείζομαι κάποιο βιβλίο, φροντίζω να το επιστρέφω άμεσα και ακέραιο. Όταν δανείζω, με ευγενικό πάντα τρόπο τους εξηγώ, πως κάποια στιγμή το θέλω πίσω. Φυσικά δεν με παρεξηγούν γιατί ξέρουν την αγάπη μου για τα βιβλία, αλλά και σίγουρα γιατί πολλοί δανείζουν διάφορα πράγματα που δεν τα ξαναβλέπουν.
Έχω ακούσει να λένε πως αν δεν αναζητήσεις το βιβλίο που δανείζεις, τότε εκείνο επειδή έχει ψυχή, αλλάζει ιδιοκτήτη. Πιστεύω ότι ένα βιβλίο έχει ψυχή, με την έννοια ότι μέσα του κρύβεται ένας θυσαυρός. Αλλά την εξήγηση με την αλλαγή ιδιοκτήτη δεν την πιστεύω, γιατί με τον ίδιο τρόπο, θα μπορούσε να αποκτήσει ψυχή και ένα... τάπερ που έδωσες προσωρινά μαζί με το φαγητό.
Όσα μου επέστρεψαν, χαίραν άκρας υγείας. Όμως έως τώρα, από όσο θυμάμαι, τρία βιβλία δεν έχω πάρει πίσω, τα δύο από αυτά είναι του Σ. Κιγκ. Και ένα από αυτά του Κινγκ μου το έκλεψαν. Πριν πολλά χρόνια, μου έκλεψαν την τσάντα μου δύο πάνω σε μια μηχανή . Ήταν σε στυλ σχολικής, αλλά την είχα κρεμασμένη στον ένα ώμο. Ευτυχώς είχα ελάχιστα χρήματα. Αυτό που με στεναχώρησε ήταν ότι έπρεπε να βγάλω καινούργια ταυτότητα, ότι έχασα το βιβλίο "Εφιάλτες και Ονειρότοποι" και ότι μου πήραν μαζί... ένα τάπερ με μακαρόνια που πήγαινα σε έναν φίλο! Το βιβλίο το αγόρασα ξανά, το τάπερ όμως οχι, είχαμε και άλλα...

Είχα δανείσει πριν 6 περίπου χρόνια τον Αλχημιστή του Κοελο στην καλύτερή μου φίλη αλλά δεν το ζήτησα ποτέ πίσω, δε μου έλεγε κάτι σαν βιβλίο, ίσως γιαυτό
Φέτος δάνεισα άλλα δυο σε μια φίλη μου τα οποία δεν τα άγγιξε απ'όσο μου είπε :χαχαχα:
Αλλά είμαστε ξεχασιάρες αμφότεραι.Βέβαια δεν ανησυχώ θα τα πάρω.
Πάντως έχω χαρίσει και αγαπημένο μου βιβλίο, τον Μικρό Πρίγκηπα, που το είχα από την τετάρτη δημοτικού. Μου λείπει καμιά φορά, αλλά ξέρω πως είναι σε καλά χέρια...!

Φυσικά και έχω δανείσει βιβλία τα οποία μου τα έχουν επιστρέψει ακέραια και όχι μετά από χρόνια.Αλλά δυστυχώς τυχαίνω πιο συχνά σε αυτούς που ξεχνούν να τα επιστρέψουν.
Όταν δανείζομαι βιβλία φροντίζω να τα επιστρέψω στην κατάσταση που μου τα έδωσαν και μόλις τα διαβάσω, όχι μετά από μήνες. Έχω ελάχιστα βιβλία που δανείστηκα και δεν επέστρεψα και πάλι όχι εσκεμμένα. Πχ 2 από έναν φίλο που σταματήσαμε να μιλάμε...Τι να του έλεγα; Εξακολουθώ να σε θεωρώ τσογλάνι και δεν θέλω να έχουμε καμία επαφή αλλά να, ήθελα να σου επιστρέψω τα βιβλία σου; :χαχαχα:

Προσωπικά, είμαι κατά στο να δανείζω βιβλία και αυτό γιατί κάποτε μια συνάδελφος επέμενε να της δανείσω ενα βιβλίο μου και συγκεκριμένα τον Κώδικα Da Vinci-αν το γράφω σωστά- οπότε υπέκυψα και απο τότε δνε το ξαναείδα..Κανα δύο φορες της το ζήτησα με μήνυμα στο κινητο, αλλά ουτε μου απαντησε, έφυγε πλέον απο τη δουλειά και πάει το βιβλίο μου.
Πλέον δανείζω μόνο σε πολύ συγγενικά μου πρόσωπα και φυσικά τους υπενθυμίζω οτι απαιτώ επιστροφή, γιατί φτιάχνω τη βιβλιοθήκη μου και θέλω να δωσω κάποια κληρονομιά στα παιδιά μου

Τώρα που το σκέφτομαι δεν έχω δανειστεί ποτέ βιβλίο, ίσως γιατι οι συγγενείς μου θεωρούν πως αν θέλουν κάτι θα έρθουν στη ''δανειστική βιβλιοθήκη'' του σπιτιού μου, οπότε ποιος ο λόγος να αγοράσουν? χμμ

Οπου και να δανείσεις είναι καταστροφή. Είτε σε αμφισβητούν είτε σου θυμώνουν είτε εσύ ντρέπεσαι που το ζητάς. Θυμαμαι κάποιος φίλος κάποτε με προσκάλεσε να πηγαίνω όποτε θέλω να το ...διαβάζω σπίτι του ( το βιβλίο που του ζήτησα).

το ερωτημα δεν μπορει να απαντηθει με ενα σκετο ναι ή οχι.πιστευω οτι πρεπει να διαλεγεις πολυ προσεκτικα σε ποιον δινεις τα βιβλια σου.εχω χασει τον "Παικτη" του Ντοστογιεβσκι και το "'Φαντασμα της οπερας" ενος γαλλου συγγραφεα(τωρα μου διαφευγει το ονομα του) και για τα δυο μετανιωνω σαν το σκυλι,ιδιαιτερα για τον Φεντια,αλλα τι να κανεις.δεν κατηγορω το παιδι που δεν μου τα επεστρεψε,διοτι εγω φταιω που δεν υπολογισα τι ατομο ηταν.για να φανταστειτε ο ανθρωπος δεν ειχε διαβασει ουτε ενα βιβλιο στη ζωη του και ξαφνικα θελησε να γινει κουλτουριαρης και να εμπλουτισει το πνευμα του.αμφιβαλλω αν τα διαβασε ποτε...τωρα,εχω εναν αλλο φιλο,ο οποιος πραγματικα αγαπαει και σεβεται το βιβλιο,οσες φορες του εχω δανεισει μου τα'χει επιστρεψει σε αψογη κατασταση,δεν εχω να πω τιποτα.αρα το συμπερασμα ειναι οτι πολυ απλα διαλεγεις τα ατομα που τους εμπιστευεσαι τα βιβλια σου.οσον αφορα εμενα πολυ σπανια δανειζομαι βιβλια τελευταια,,συνηθως προτιμω να τα αγορασω και να τα'χω στη συλλογη μου.παλια επαιρνα συνεχεια απο τη βιβλιοθηκη της πολης μου και πιστευω οτι τα'χω δωσει πισω στην ιδια ή και σε ακομα καλυτερη κατασταση.

( μικρό σχόλιο: πού αλλού θα μπορούσες να δεις την Φεγγαράδα να μιλάει με την Φεγγαρενια; )


Κάποτε μού άρεσε να δανείζω. Πίστευα πως ένα βιβλίο πρέπει να διαβαστεί όσο πιο πολύ γίνεται. Τελευταία έχω γίνει διστακτικός και δανείζω μονάχα σε τρία άτομα τού στενού μου κύκλου που πάντοτε μού τα επιστρέφουν.

Την έχω πατήσει κυρίως με dvd. Πάμπολλες ταινίες δεν μου επιστράφηκαν.

Ο/Η Ιαβερης έγραψε:

παλια επαιρνα συνεχεια απο τη βιβλιοθηκη της πολης μου και πιστευω οτι τα'χω δωσει πισω στην ιδια ή και σε ακομα καλυτερη κατασταση.

Click to expand...

Σε ακόμα καλύτερη;

Πάντως ένα βιβλίο που έχει διαβαστεί από πολλούς πάντα ένιωθα ότι έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα καινούριο. Ο δανεισμός ή η ανταλλαγή βιβλίων κάνει καλό εκτός από τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και στο περιβάλλον(υπάρχουν τόσες βιβλιοθήκες που έχουν τα ίδια βιβλία πάνω κάτω, εμένα αυτό με αηδιάζει κάπως σαν σκέψη).Επίσης μπορεί κανείς να βρει μέσα ραβασάκια ή φωτογραφίες ή αν είναι ακόμα πιο τυχερός και κανένα πεντακοσάρικο.

έκλαψα για το συμπόσιο και ακόμα περιμένω να μου επιστραφούν η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι και το έρωτας και άλλες πολεμικές τέχνες της μαλβίνας.
το τρεις άντρες σε μια βάρκα το αγόρασα ξανά.
μετά απο αυτά δαενίζω και δανείζομαι μόνο από αυτους που ξέρω πως αγαπούν τα βιβλία οσο εγώ.

Όταν κάποιος δικηγόρος μου ζήτησε ένα βιβλίο είπε ότι θα το "χρησιδανειστεί". Το επέστρεψε σε απαράδεκτη κατάσταση. Σε κάποια κοπέλα δάνεισα ένα βιβλίο που το είχα (ευτυχώς) δύο φορές (και τώρα μία). Η αλήθεια είναι ότι δεν μου ζήτησαν από τότε δανεικά βιβλία. Εγώ προτιμώ να το αγοράσω, να το φωτοτυπήσω, να το "κατεβάσω" παρά να το δανειστώ. Δυστυχώς κάποια δεν κυκλοφορούν πια και πρέπει να τα αναζητήσουμε με διαφορετικό τρόπο. Αν μου ζητούσε κάποιος ένα βιβλίο (φαντάζομαι ότι θα ήταν κάποιος βιβλιόφιλος συνάδελφος) μάλλον δεν θα μπορούσα να του το αρνηθώ, αλλά θα παρακολουθούσα στενά την εξέλιξη της μελέτης του, ζητώντας σχόλια για το ύφος του συγγραφέα, την πλοκή του έργου κλπ.

Μιας και το έφερε η κουβέντα, μήηηηηπως, λέω μήπως, κάποιο μέλος της λέσχης έχει κάποιο βιβλίο μου;

και μήπως κάποιο μέλος που μας άφησε έχει κάποιο δικό μου; :κλαψ:

Ο/Η Χρυσηίδα έγραψε:

Μιας και το έφερε η κουβέντα, μήηηηηπως, λέω μήπως, κάποιο μέλος της λέσχης έχει κάποιο βιβλίο μου;

Click to expand...

βιβλιο δικο σου..

μελος απο δω...

εγω δεν το κανω, πια , μονο ενα ατομο που πηγαιναμε μαζι σε ζωγραφικη, και ανταλλάζαμε μονο αυτό σεβονταν τα βιβλια που του δανειζα και μου τα εφερνε, καθαρά και οπως της τα ειχα δωσει..γιατι και η ιδια αγαπουσε το βιβλιο πολυ, μετα παντρευτηκε και χαθηκαμε, καλα αν ηξερε για την λεσχη θα την λατρευε!

Σε μια φιλη που ειχα δανεισει ενα βιβλιο της Ζωγραφου, εκανε ενα 8 μηνο να το επιστρεψει, δηλ. πηγα σπιτι της και το ζητησα καταντια το ειχε χασει, μαλιστα καναμε ενα απογευμα να σηκωνουμε μαξιλαρια για να το βρουμε..καταντια, οσο για dvd, αφηστε τι εχω χασει!

πας παρακαλωντας μετα, να σου φερουν αυτο που σου ανηκει μια γυναικα μεσης ηλικιας της ειχα δανεισει την ΄΄οδος φυλης'' του Κορρε και παλι εκανα κανα 10 μηνο να το παρω πισω, μετα το ζητουσα και γινομουν και κακια, ''πως κανεις ετσι μου ελεγε δεν το τρωω, θα το φερω, στο 10 μηνο, εδεησε η χαρη της μετα απο 10 παρεκλησεις!

αυτο που εχασα ειναι'' η αρραβωνιαστικια του Αχιλλεα'' απο μια καθηγητρια τεσπα, το πηρε δεν το ξαναφερε, αν την ξαναδω στο δρομο θα της το πω και ας πανε 10 χρονια τωρα, εγω δεν το ξαναπηρα μου ζητα μια αλλη φιλη αλλα ξερω πως δεν εχει ανοιξει βιβλιο στην ζωη της και δεν δινω, εν προκειμενω αν ερθει σπιτι θα τα κρυψω! γινεσαι κακια, χαλας την καρδια σου και σου ανεβαινει και η πιεση και μην τον ειδατε τον παναη απο τα μεγαρα..

Πονάει η καρδιά μου όταν αποχωρίζομαι ένα βιβλίο μου....Δύσκολα δανείζω σε κάποιον....Και δεν μπορω να πω ότι δανείζομαι...γιατί ούτως ή άλλως χρησιμοποιώ την δανειστική βιβλιοθήκη οπότε μπορώ να βρω ότι θέλω....Στην ξαδέρφη μου μόνο έχω ξεκαθαρίσει...Πως το μονόγραμμα δεν υπάρχει πλέον περίπτωση να το δει πίσω....Είναι δικό μου πλέον.....:χεχ:

Δανείζομαι και δανείζω εύκολα. Κι αυτό γιατί ο οποιοσδήποτε τύχει να μου ζητήσει ένα βιβλίο που έχω στη βιβλιοθήκη, θα είναι σίγουρα άτομο που αξίζει την εμπιστοσύνη μου.