Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα τεράστιο και πυκνόφυτο δάσος ζούσαν οι εφτά νάνοι σε ένα ξύλινο κουκλίστικο σπιτάκι. Ήταν χτισμένο κοντά σε ένα ποταμάκι με γάργαρα νερά, όπου τα ζωάκια του δάσους πήγαιναν σε αυτό για να ξεδιψάσουν. Οι εφτά νάνοι περνούσαν φίνα όοολη τη βδομάδα, μα περισσότερο καλά περνούσαν τις Κυριακές, βλέποντας ποδόοοσφαιρο και τρώγοντας πίτσες από την ολοκαίνουρια πιτσαρία του Μπαρμπαστρούουουμφ...που είχε για σερβιτόρα τη Στρουμφίτα και μαγειρα τον Λιχούδη. Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού ήταν η πίτσα με κουκουναρόσπορο και κάστανα
Ενα ανοιξιάτικο πρωί, ο Γκρινιάρης, που είχε ξυπνήσει όπως πάντα πρώτος, ξεκίνησε να μαζέψει μούρα για το πρωινό. Περπατούσε στο δάσος σιγοτραγουδώντας "περπατώ εις το δάσος όταν ο λύκος δεν είναι δω. Λύκε λύκε είσαι δω? , όταν ξάφνου τον αντίκρισε μπροστά του να μαζεύει αγριολούλουδα!
_ "Τι έγινε λύκε, αρχίσαμε υγιεινή διατροφή?", του είπε ο Γκρινιάρης καθώς πλησίαζε μια μουριά.
"Αρχίσαμε, αρχίσαμε" κούνησε το κεφάλι ο λύκος "γιατί ο Λιχούδης με τις σπεσιαλιτέ του μας έχει καταστρέψει τελευταία" "ο γιατρος ηταν κατηγορηματικος : ολικη αποχη απο το κρεας και στροφη στα χορτα και στις σαλατες.
Τι να κανω; Βγηκα να μαζεψω.. Και τα επτα κατσικακια του απαναντι λοφου, μου εμαθαν να ξεχωριζω τα ραδικια απο το γρασιδι"
Την ώρα που ο Λύκος συνέχιζε να ξεριζώνει χορταρικά τραγουδώντας το "Μια ωραία πεταλούδα, που στο άνεμο πετά.." και ο Γκρινιάρης γκρίνιαζε που δεν έφτανε τα μούρα, περνάει σφυρίζοντας η Κοκκινοσκουφίτσα, φορώντας το ξεβαμμένο πανωφόρι της που είχε γίνει πλέον ροζ.
" Α, καλά που σας βρήκα!" τους είπε "είμαστε όλοι καλεσμένοι στα καλλιστεία Μις Νερό που θα γίνουν το Σάββατο στην πιτσαρία του Μπαμπαστρούμφ"
Α! Τί ωραία! Είπαν όλοι με μια φωνή εκτός από τον Γκρινιάρη, που ήταν αφοριστικός : "Μου τη δίνουν τα καλλιστεία"!
"Η Άριελ πιστεύω ότι θα βγει νικήτρια, είναι τόσο όμορφη γοργόνα" συμπλήρωσε η Κοκκινο(ροζο)σκουφίτσα... Μόλις είδε το Λύκο κοντοστάθηκε και έσφιξε τρομαγμένη το καλαθάκι της, αλλά εκείνος της χαμογέλασε γλυκά, αποκαλύπτοντας τα τρομερά δόντια του.
"Βαρέθηκα να ακούω για τα χαζοκαλλιστεία.", είπε ο Γκρινιάρης και συμπλήρωσε "Λύκε θα με βοηθήσεις να κόψω κανά μούρο; Γιατί έχω και ντελίβερι το μεσημέρι!"
"Ε, όχι και χαζοκαλλιστεία", απάντησε ο Λύκος, "έχω ράψει κάτι καινούργια συνολάκια, θα πάω αμέσως να τους τα δείξω, και Γκρινιάρη, εδώ γύρω τριγυρνάει ο Παπουτσωμένος Γάτος, θα μπορέσει να σε βοηθήσει, εγώ βιάζομαι" συμπλήρωσε καθώς έφευγε τρέχοντας, ξεχνώντας και τα χόρτα που είχε μαζέψει.
Τοτε η κοκκινοσκουφιτσα αρχισε να κλαιει γιατι ο Λυκος δεν της εδωσε καμια σημασια...Ο Γκρινιαρης γκρινιαζε για το ποσο περιεργες ειναι οι γυναικες και γιατι ακομη δεν καταφερε να φτασει τα μουρα...
Το Σάββατο έφτασε πολύ γρήγορα και η ανυπομονησία όλων των κατοίκων του δάσους είχε χτυπήσει κόκκινο!
))
)