Ερρίκος Σιέγκεβιτς : "Quo Vadis Domine?"

Το βιβλίο αυτό το κατέβασα από το Project Gutemberg και για καιρό το είχα στο αρχείο μου χωρίς να του δώσω μεγάλη σημασία αφού το είχα συνδιάσει στο μυαλό μου με την επική ταινία που κάθε πάσχα θα προβληθεί τουλάχιστον μία φορά στην τηλεόραση.
Πραγματικά είναι ένα βιβλίο που κάθε βιβλιόφιλος θα πρέπει να το έχει διαβάσει. Θα με στοιχειώνει για πάντα η κορύφωση της φιέστας του Νέρωνα με την θυσία χιλιάδων χριστιανών καθώς και η περιγραφή των δύο πρωταγωνιστών κατά την γνώμη μου (ο Βινίκιος και η Λύγγεια βοηθούν την εξέλιξη του έργου), του αυτοκράτορα Νέρωνα και του Αποστόλου Πέτρου. "Θεέ μου πως επιτρέπεις να συνυπάρχουν δύο τέτοιοι άνθρωποι;" Σε αυτή τη φράση κρύβεται όλο το νόημα του βιβλίου. Αν το βρω σε βιβλίο θα το πάρω σίγουρα για την βιβλιοθήκη μου. Στα μέλη της λέσχης το προτείνω ανεπυφύλακτα.

Η ταινία είναι από αυτές που παρακολουθώ κάθε Πάσχα.το έχω κατεβάσει κι εγώ στον υπολογιστή μου αλλά είναι αδιάβαστο ακόμα.

Γκουινι,συγχαρητηρια που θυμηθηκες εναν τοσο αξιολογο συγγραφεα οπως ειναι ο Ερρικος Σενκιεβιτς!Εχω διαβασει το Quo Vadis,για το οποιο εχει βραβευτει και με Νομπελ,οπως επισης και ενα ογκωδες ιστορικο μυθιστορημα "Με φωτια και σπαθι" (το μεταφραζω κυριολεκτικα,οπως το γνωριζω εγω),το οποιο για μενα αποτελει το καλυτερο του βιβλιο.Επισης εχει γραψει κι ενα παιδικο βιβλιο,το ''Στας και Νελι'',το οποιο θυμαμαι το ειχα διαβασει 12-13 χρονων και μου αρεσε πολυ.

Κατά κανόνα οι συγγραφείς που βραβεύονται με νόμπελ λογοτεχνίας βραβεύονται για το σύνολο του έργου τους ή για ένα σημαντικό τμήμα του. Από τους 111 που ως σήμερα έχουν βραβευτεί με νόμπελ μόλις οι 7 το έχουν κερδίσει για ένα συγκεκριμένο έργο τους και ο Σιέγκιεβις δεν συμπεριλαμβάνεται σε αυτούς τους 7 (είναι συχνή η παρανόηση αυτή καθώς το Quo Vadis είναι το γνωστότερο έργο του)

Όσον αφορά το μυθιστόρημα αυτό το διάβασα πριν από μερικά χρόνια με ενδιαφέρον αλλά δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε ιδιαίτερα. Είναι αρκετά παλιομοδίτικο και αναπαράγει το στερεότυπο των θρησκευτικών μυθιστορημάτων του τέλους του 19ου αιώνα με έναν αρχαίο κόσμο βυθισμένο στην παρακμή και την διαφθορά (πράγμα που σε απλά ελληνικά μεταφράζεται σε "Οι άνθρωποι τότε ήταν τόσο διεφθαρμένοι που έκαναν σεξ!!! Να φανταστείτε έκαναν σεξ άντρες με γυναίκες!!! Κάποιες φορές όχι μόνο έκαναν σεξ αλλά κατανάλωναν και αλκοόλ!") ώσπου ήρθε ο Χριστιανισμός και τα έκοψε όλα αυτά. Πιθανολογώ ότι στα χέρια μου έπεσε μια πιο νεανική διασκευή του μυθιστορήματος οπότε ίσως να το αδικώ αλλά θεωρώ ότι (τουλάχιστον στην εκδοχή που εγώ διάβασα) κινείται στο ίδια μέτριο επίπεδο με τα θρησκευτικά "έπη" του Λόυδ Ντάγκλας (Χιτών & Μεγάλος ψαράς) είναι κατώτερο του Μπεν Χουρ του Λιου Γουάλας και ούτε καν μπορεί να συγκριθεί με τις Τελευταίες ημέρες της Πομπηίας του Ε. Μπούλγουερ-Λίτον.

Κόρτο, πάνω κάτω την ίδια άποψη έχω κι εγώ για το συγκεκριμένο μυθιστόρημα το οποίο είχα διαβάσει μικρός...κάπου πρέπει να το έχω ακόμη, βιβλίο γεμάτο στερεότυπα για έναν κόσμο και μια ιστορική εποχή που πολλά έχουν αναθεωρηθεί στις μέρες μας.