Οι πρώτοι που μου έρχονται στο μυαλό μόλις ακούω αυτές τις λέξεις, είναι : οι εκδοτικοί οίκοι "Άγκυρα", και "Καμπανά". Αυτούς διάβαζα στα εξώφυλλα των παραμυθιών που είχα μικρή.
Συνδέθηκαν αναπόσπαστα με τα παιδικά μου χρόνια, και ακόμη και τώρα αν κλέισω τα μάτια, θα φέρω σίγουρα στο μυαλό μου εικονα απο ένα παραμύθι, με έντονο ζωγραφισμένο εξώφυλλο, και γραμμένο στο κάτω μερος το όνομα του εκδοτικού οικου με με την χαρακτηριστή τους γραμματοσειρα.
Χαρακτηριστικά θυμάμαι, πως τα παραμυθια του οίκου "Αγκυρα" ειχαν πιο μεγαλο και εντονο το όνομα, ενώ στον οικο "Καμπανά" ήταν πιο διακριτικοί.
Αστείο ήταν, που δεν έβαζαν τόνους, και έτσι για πολλά χρόνια, τους διάβαζα : Αγκύρα ή Αγκυρά και.. Καμπάνα και ας ειχαν και τα αντιστοιχα σύμβολα από δίπλα..
(Αξιζει εδώ να αναφέρω, πως τα παραμύθια μου, τα αγόραζα πάντα, και.. μεμονωμένα, και.. σε τόμους, και.. σε διαφορετικές εκδόσεις (μόνο που δεν θυμαμαι απο που ηταν οι αλλες εκδόσεις). Δεν μου εφτανε μια φορά, ήθελα να το εχω πολλές φορές και να συγκρινω μετά ποιο έχει τις καλύτερες εικονες, και ποιο ειναι γραμμενο καλύτερα .
Άλλη μια εμμονη που ειχα, ηταν πως γυριζα και εβλεπα την τελευταία σελίδα και ποια αλλά παραμυθια προτεινε εκεί, και αγόραζα έτσι όλη την σειρά (σιγα-σιγα εννοειται).. Έκανα κατάλογο από ποια μου έλειπαν, ποια ηταν στα άμεσα σχεδια να αγοραστούν, και.. γενικότερα, (όπως καταλαβαινετε!) έπεφτε πολύ δουλειά τότε, με την τόση αρχειοθέτηση που τους έκανα )
Συνδέθηκαν αναπόσπαστα με τα παιδικά μου χρόνια, και ακόμη και τώρα αν κλέισω τα μάτια, θα φέρω σίγουρα στο μυαλό μου εικονα απο ένα παραμύθι, με έντονο ζωγραφισμένο εξώφυλλο, και γραμμένο στο κάτω μερος το όνομα του εκδοτικού οικου με με την χαρακτηριστή τους γραμματοσειρα.
Χαρακτηριστικά θυμάμαι, πως τα παραμυθια του οίκου "Αγκυρα" ειχαν πιο μεγαλο και εντονο το όνομα, ενώ στον οικο "Καμπανά" ήταν πιο διακριτικοί.
Αστείο ήταν, που δεν έβαζαν τόνους, και έτσι για πολλά χρόνια, τους διάβαζα : Αγκύρα ή Αγκυρά και.. Καμπάνα και ας ειχαν και τα αντιστοιχα σύμβολα από δίπλα..
(Αξιζει εδώ να αναφέρω, πως τα παραμύθια μου, τα αγόραζα πάντα, και.. μεμονωμένα, και.. σε τόμους, και.. σε διαφορετικές εκδόσεις (μόνο που δεν θυμαμαι απο που ηταν οι αλλες εκδόσεις). Δεν μου εφτανε μια φορά, ήθελα να το εχω πολλές φορές και να συγκρινω μετά ποιο έχει τις καλύτερες εικονες, και ποιο ειναι γραμμενο καλύτερα .
Άλλη μια εμμονη που ειχα, ηταν πως γυριζα και εβλεπα την τελευταία σελίδα και ποια αλλά παραμυθια προτεινε εκεί, και αγόραζα έτσι όλη την σειρά (σιγα-σιγα εννοειται).. Έκανα κατάλογο από ποια μου έλειπαν, ποια ηταν στα άμεσα σχεδια να αγοραστούν, και.. γενικότερα, (όπως καταλαβαινετε!) έπεφτε πολύ δουλειά τότε, με την τόση αρχειοθέτηση που τους έκανα )