Watchmen

Φίλε Αντέρωτα,

Δεν διάβασα το κόμικ αλλά η ταινία με συνεπήρε. Ειδικά ο Δρ Μανχάταν είναι ένας πολύπλοκος χαρακτήρας που, φαντάζομαι, θα πλησιάζει την πολυπλοκότητα του Χουλκ, όταν ο τελευταίος αντιμετωπίζει την διπλή του προσωπικότητα, τον Μπρους Μπάνερ.

Υπάρχει μια στιχομυθία στην ταινία ανάμεσα στον Δρ Μανχάταν και την αγαπημένη του, τη στιγμή που τού ζητάει να σώσει την ανθρωπόττητα από τον όλεθρο.

Η κοπέλα λέει: Βοήθησέ μας, μόνο ένα θαύμα θα μάς σώσει!

Κι αυτός, απορροφημένος από το πάθος του να θέτει τα πράγματα στη σωστή τους βάση, της απαντά ατάραχος: Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως το θαύμα. Μόνο ό,τι μπορεί να συμβεί συμβαίνει...

Τρομερό;

Δεν έτυχε τόσον καιρό να πέσει στα χέρια μου το κόμιξ κι έτσι είπα να δω την ταινία.

Δυστυχώς εμένα δεν μου άρεσε, τουλάχιστον η ταινία. Κυρίως δεν μου άρεσε η ιστορία της οποίας την κατάληξη την βρήκα κάπως αφελή.

Δεν ξέρω αν είναι κάτι που αστοχώ να δω αλλά εμένα η ιστορία δεν με έπεισε.

Αυτό που μου άρεσε περισσότερο στην ταινία ήταν ο χαρακτήρας τού Ρόρσακ και μου άρεσε και ο ηθοποιός που τον υποδύθηκε. Καλύτερη ατάκα για εμένα (έχω την αίσθηση, όμως, πως έχει παίξει κι αλλού) αυτή που είπε ο Ρόρσακ στους άλλους κρατούμενους: "Δεν καταλάβατε καλά.. δεν είμαι εγώ που με κλειδώσανε εδώ μαζί σας.. Εσείς είστε που σας κλειδώσανε εδώ μαζί μου!"

Δεν έχω διαβάσει το κόμικ, για το οποίο όμως έχω ακούσει διθυραμβικά σχόλια. Την ταινία την είδα και μου φάνηκε από μέτρια ως αστεία. Γέλασα πάρα πολύ με εκείνος τον ήρωα που είχε προβλήματα...λειτουργικά... και του λύθηκαν με έναν πολύ γελοίο τρόπο, που δε θυμάμαι ακριβώς, αυτή τη στιγμή. Όλο το σενάριο ήταν κάπως ασυνάρτητο και το τέλος, τουλάχιστον αφελές. Μάλλον προσπάθησαν να στριμώξουν υπερβολικά πολλά πράγματα μέσα σε 2 ώρες, αποτυγχάνοντας, ως συνήθως. Αποζημιώθηκα εν μέρει για την πλήξη μου από τους τίτλους τέλους, όπου ακούστηκε, μεταξύ αλλων, και το αγαπημένο μου First we take Manhattan.

Ρόρσακ ήταν είνος ο τύπος με τη μάσκα που άλλαζε? Αυτός μου είχε φανεί το μεγαλύτερο κόζι από όλους.